Gra Lighter

Link do zapisu:

I w końcu nadszedł ten dzień. Coś na co wszyscy młodzi ludzie czekają.
Usłyszałeś dość głośne pukanie w drzwi Twojego pokoju. - Wstawaj. Musisz coś zjeść a później wyruszyć nim się ściemni. Głos Twojej mamy ucichł, usłyszałeś kroki na schodach. Pewnie wróciła na parter. Pokeball z Twoim pierwszym pokemonem leżał na szafce koło łóżka. Plecak/Torba leżał/a koło biurka. Już kilka dni temu ją spakowałeś więc nie musiałeś się martwić, że o czymś zapomnisz. Usłyszałeś jak ktoś Cię woła z dołu. Koniec leniuchowania w łóżku, pora wyruszyć w podróż pokemon.

Na mojej twarzy od razu zagościł uśmiech. W końcu był to mój dzień. W moim oczach pojawił się błysk podniecenia, a głowa wypełniła perspektywami na przyszłość. W końcu wolny, w końcu bez opieki. Nikt nie będzie mi mówił co mam robić, teraz to ja kreuję sobie przyszłość, a nie inni.
- Już wstaję mamo - odpowiedziałem pospiesznie i energicznie zeskoczyłem z łóżka. Po wykonaniu porannej toalety i ubraniu się, zszedłem na dół, uprzednio biorąc z sobą plecak i wypuszczając Flame'a z pokeballa. Po przywitaniu się z pokemonem i przeskanowaniu go Pokedexem, udałem się do jadalni mając nadzieję, że dostanę coś do jedzenia, w końcu nie wypada zaczynać podróży z pusty żołądkiem.

Growlithe
samiec

lvl 7
ability: Flash Fire
charakter: Beztroski pokemon, stara się zachować pogodę ducha nawet w najgorszej sytuacji. W czasie walki zawsze słucha się swojego trenera. Poza walką uwielbia rozrabiać, jego pyszczek działa jak magnes na wszelkiego rodzaju patyki i zabawki, nie wytrzyma nawet dwóch minut bez obgryzania jakiegoś przedmiotu.
ataki: Bite, Roar, Ember, Leer


Piesek od razu ruszył na poszukiwanie jakiegoś gryzaka. Widząc, że wychodzisz z pokoju maluch ruszył za Tobą. W pyszczku miał już niewielką piłeczkę. Co do posiłku nie zawiodłeś się. Na stole w kuchni zobaczyłeś chyba tonę naleśników, kanapek i innych przysmaków. Z pokoju obok weszła Twoja mama. - Zanim zaczniesz jeść umyj ręce... Flame! zostaw to krzesło! Gdy obejrzałeś się na swojego pokemona zobaczyłeś jak robi niewinną minkę zbitego szczeniaczka i puszcza nogę od krzesła, które było już nieźle poobgryzane.

Posłusznie umyłem ręce i zasiadłem do śniadania, nie ma co, przynajmniej się najem. Byłem nieźle podekscytowany i zarazem zadowolony z tego, ze to właśnie dzisiaj wyruszam w podróż swojego życia, zresztą kto by się nie cieszył? Emocje te sprawiały, że jak najszybciej chciałem się wyrwać z domu, dlatego też jadłem w miarę szybko. Postanowiłem jednak do mojego podróżnego ekwipunku dodać gumową piłeczkę, coby Flame nie rzucał się na każdy możliwy patyk w zasięgu wzroku, po czułym pożegnaniu z rodzicami wreszcie mogliśmy ruszać w drogę. Ligo Hoenn, nadchodzimy!

Wyszedłeś z domu, powietrze było czyste, słońce przyjemnie grzało a na niebie nie było żadnej chmurki. Flame biegał już z jakimś kijem w pyszczku.
Mieszkałeś na skraju miasteczka więc żeby dostać się na drogę prowadzącą do najbliższego miasta wystarczyło kilka minut. Miałeś jednak dwa wyjścia. Mogłeś iść przez las lub przez pola. W obydwu miejscach żyły pokemony i nie ważne którą trasą byś poszedł dotarcie do miasta zajmie mniej więcej tyle samo czasu.