Znajdę fajny kamyk!- Gra Veita

Znaleźliście się miedzy dwoma pasmami gór zwężającymi się na zachód. Wasza podróż była ustalona na południe. Jednak jedna wasz możliwość dojścia tam była mała jaskinia no chyba ,że... Chcecie wychodzić na dosyć wysoką górę a potem na dwie jeszcze większe. Aron jak i twoja towarzyszka swoim wyrazem twarzy nie byli bardzo zadowoleni z wersji "Chodźmy zamienić się w górali". Więc z ochotą kuzynka wyjęła latarkę i poszła blisko wejścia jaskini z wielką prośbą. W sumie był 2 na 1 nie zdecydowaną osobę.

No nie wiem czy to dobry pomysł włóczyć się po jakiś tam jaskiniach, ale przez te góry też nie będzie szybko, a tutaj chyba będzie chociaż ochrona przed deszczem, tak sobie myślę. Pomyślałem, spoglądając to na Arona, to na Lili. Oboje wyglądali na w pełni zdecydowanych, tylko ja miałem jakieś wahania. Mimo wszystko zebrałem się w sobie i dzięki zachęcie przyjaciół ruszyłem za Lili i Aronem.
-Chyba macie rację, lepiej iść tutaj.- Mówię idąc w kierunku wnętrza jaskini. W trakcie jak idę jeszcze szybko wyjmuję pokedex i skanuję mojego Arona, by czasem w razie kłopotów nie zgłupieć i nie palnąć głupstwa. Gdy tylko otrzymam skan chowam gadżet i wchodzę na nimi do jaskini.

Dwójka ucieszyła się z twojej odpowiedzi a czerwona maszynka pisnęła w twojej dłoni. A do tego jak na twoją prośbę spadł deszcz. Aron wbiegł do jaskini i wystawił tylko łeb z gniewem w oczach. Mówiąc "I coś narobił? Chodź szybciej!"

Aron
Płeć: Samiec
LvL: 7.00
Charakter: Ważniak i pesymista! Lubi ożywiać obiekty martwe i się z nimi bawić jego głównym celem są kamienie. Nie lubi gdy podważa się jego zdanie i autorytet ,bo przecież. On jest tu najważniejszy. Jednak na drugim miejscu jest trener.
Ataki: Tackle, Harden
Ability: Strudy

W jaskini było ciemno jak w chałupie u murzyna lecz przez gęsty mrok przebiło się światło latarki. Wtedy kilka nieco głośniejszych wrzasków wydało kilka pokemonów których nie uchwyciłeś wzrokiem. Jednak głuche echo odbiło się od ścian. Co najlepsze wasze wejście zawaliło się kamieniami. Teraz zostałeś ty, pok i Lilli.

----
Sorry za nieco badziewny odpis jednak muszę kończyć zaraz po tym jak przeszedłem do kompa następnym razem bardziej się postaram

No to ładnie. Pomyślałem, gdy za nim zawaliło się wejście do jaskini. Nic nie było widać, nawet czubka własnego nosa, a do okoła rozniosło się echo i dźwięki jakichś pokemonów. Nakierowałem więc pokedex w mrok przesuwając go i rusz na boki, by może uchwycić jakiegoś stworka, w czasie, gdy gadżet skanowałem okolicę obserwuję Lili i Arona.
-Spokojnie na pewno jest jakieś inne wyjście.- Próbowałem myśleć i mówić optymistycznie, ale narastający lęk, przed śmiercią tutaj dawał się we znaki. Wtedy przypomniałem sobie, że ja też mam latarkę i zacząłem jej szukać.

No dosyć szybko znalazłeś latarkę jednak okazało się ,że baterie padły a ani ty ani Lill nie miała zapasowych. Maszyna nic nie wykryła a przynajmniej nie tak blisko. Po jakimś czasie załapała. Dany pok patrzył się na ciebie leniwie i zastanawiał się co chcesz zrobić potem obrócił się i w swoim tempie poszedł przed siebie. Lil spoglądała na niego po czym pobiegła ,a za nią Aron ,którego niebieskie oczka świeciły z czego wychodzi ,że chyba wszystko widział. Latarka razem ze światłem i twoim pokiem poszło za stworkiem.
-Na co czekasz? Chodź on może znać wyjście.

-W sumie możesz mieć rację, chodźmy.- Poparłem Lili, w końcu, co mieliśmy lepszego do roboty, a ten pokemon mógł nas wyprowadzić. Z wyglądu przypominał trochę małego wielbłąda. Ruszyłem za nimi, ciągle starając się uważać, czy aby coś nam nie spada na głowy, gdyż nie wiadomo co może się stać, a trzeba szybko reagować. *Oby zaprowadził nas do wyjścia, bo może być krucho... Najpierw ten jeap, a teraz to nieźle się zaczyna.* Pomyślałem.

Jakoś nie specjalnie chyba cię słuchali bo od kilku minut łaziliście po jaskini a w niej robiło się coraz duszniej ciągle dobiegały głuche jęki Poków ,które chyba próbowały was wystraszyć. Jednak Lili szła z kamienną twarzą a Aron nie zwracał na to uwagi chodząc za wielbłądem.
-O boże ile już tak idziemy...
Pytanie było kierowane do ciebie gdyż tylko ty miałeś dostęp do maszynki czasu. W pewnym momencie zobaczyłeś światło i dziwny chłód ,który tam biegł. Chwilę potem prawie nie spadłeś z dosyć długiego w szerokości urwiska całego zaśnieżonego. W skrócie... Dotarliście na górę trochę szybciej a ,zęby dostać się na bardziej wolny teren wystarczyło zbiec na dół. Pok odwrócił się i wrócił do jaskini a Aron z Lili pożegnali go ciepło. Gdyż z wiadomych powodów. Tu było zimno.

Trafiliśmy na inną część góry, trzeba się z tond jak najszybciej zabierać, gdyż pogoda nie pozwala na dłuższe siedzenie w miejscu.
-Chodźmy już.- Powiedziałem, po czym wyjąłem mapę i spojrzałem gdzie mogliśmy być, a kiedy już znajdziemy odpowiedni kierunek ruszamy, by iść do przodu oraz po to by się rozgrzać, gdyż jest bardzo zimno, a to nie służy praktycznie nikomu, gdyż są pokemony lodowe, które lubią takie klimaty, ale my nie za bardzo. Idziemy, by znaleźć ruiny i mojego ojca.

-Nie mam nic przeciwko. Możemy nawet pobiec, będzie szybciej.
I jak na prośbę zaczęła biec. Aron tym razem poczekał na ciebie. Jednak chyba to koniec twojego szczęście bo nagle z jaskini obok wyskoczył Pokemon. I patrzył na ciebie gniewnie!
. Zaraz za nim nieco znany ci wielbłąd ,który chyba próbował ci pomóc. Lil niestety pobiegła przodem i chyba ci nie pomoże za bardzo. Byłeś zdany na siebie i Arona, ewentualnie na Poka ,którego miałeś zaszczyt poznać w jaskini.

-Czekaj Lili!- Zawołałem, ale za późno i dziewczyna pobiegła przodem, zostawiając mnie z tyłu. Wtedy to z jaskini wyszedł Onix! *O kurde! Onix, zawsze marzyłem, by takiego mieć, ale nie wiem, czy to dobry pomysł w obecnej sytuacji, chodź czemu by nie raz kozie śmierć.* Pomyślałem po czym zwróciłem się do Arona:
-Aron szybko użyj Harden, a potem biegnij jak najszybciej na Onix'a, ale z lewej po łuku, by miał cię trudniej do trafienia. Czekaj, aż będzie zdekoncentrowany, lub się zezłości trochę bardziej i spróbuj zwabić go pod wejście do jaskini. Pamiętaj o unikach, a gdyby zastąpił ci drogę ogonem to uderz i odepchnij go Tackle. Dasz radę.- Wydałem Aronowi polecenia, po czym szybko nakierowałem pokedex jeszcze raz na dromadera, by sprawdzić jakie zna ruchy, gdyż najprawdopodobniej chce nam pomóc.

Onix reagował dosyć szybko podczas gdy twój pok już szarżował... Okazało się to bezskuteczne gdy ten mocno wyrzucił Arona w tył. Dromader nie czekał tylko uderzał a w kamienny wąż zdał się zareagować na to, do tego chyba został podpalony.

Numel
Płeć: Samiec
LvL: 4.00
Charakter: Wojownik jakich mało. W innym sensie, nie przepada za walką woli posiedzieć lub pochodzić po górach. Lubi robić wszystko w swoim tempie.
Ataki: Growl, Tackle, Ember
Ability: Own Tempo

Aron- 98%
Numel- 100%
Onix- 87%, efekty Podpalenia

O rety Aron, nie ma dość siły, by zrobić coś Onixowi, ale na szczęście Numel daje radę i chyba go nawet podpalił. Muszę to wykorzystać.
-Aron odwracaj uwagę Onixa od Numela. Uderzaj go Tackle gdy tylko możesz i rób uniki, gdyby Onix zaatakował Numela spróbuj sparować, albo zmienić tor ataku uderzając go Tackle. Numel ty natomiast atakuj Ember. Czekaj na okazję, kiedy Onix będzie odczuwał skutki podpalenia i wtedy atakuj Ember.

Tym razem plan też nie wyszedł Onix chcąc się zemścić mocno wyrzucił w powietrze Numela po czym, z większą siłą łupnął o ścianę. Aron tym razem zaatakował Onixa. Z większą skutecznością! Jednak dromader nieco osłabiał.

Aron- 98%
Numel- 89, potknięcie%
Onix- 78%, efekty Podpalenia

Znowu nie wyszło. Pomyślałem, po czym począłem wydawać następne komendy, które miał nadzieję dadzą jakiś efekt.
-Aron, dezorientuj uwagę Onixa uderzając go co i rusz z Tacke z rozbiegu, uważaj na jego ogon, musisz sprawić, że nie będzie atakował dromadera. Numel, wstawaj szybko, a następnie wykonaj Growl. Gdy już będziesz na nogach atakuj Ember w Onixa wtedy, gdy będzie atakował też Aron, to go zdezorientuje. W razie gdyby zaatakował ciebie, to gdy będzie otwierał paszczę spróbuj go nafaszerować Emberem atakując prosto w gardło, a dokładniej prosto w otwarte usta.- Wydałem polecenia, miałem nadzieję, że tym razem chodź coś się uda.

Onix skupił się na dromaderze i ten nie mógł uciec... Więc został zamknięty w domku z kamieni ,podczas gdy Aron atakował zaciekle węża do tego postarał się wzmocnić swoją obronę! Gdy onix go atakował ten wyglądał jakby dostawał od powietrza! Stale wzmacniał swoją obronę i atakował! Onix opadł z sił i się wyłożył jednak był skłonny do walki bo tym razem Aron został znokautowany o ścianę. Onix rozwarł paszczę a znikąd Numel nafaszerował go Emberem. Onix chyba był bliski końca swojej walki.

Aron- 78% Zwiększona Obrona<Max>
Numel- 67%
Onix- 34%, efekty Podpalenia

----
Sorry ,że długo nie odpisywałem ?<Norma> ale ostatnio net często nawala i mogę mieć albo mozille albo grę >.<'' w środę naprawią go więc powinno wrócić do normy.

Szło dość dobrze, zwłaszcza, że Onix był jak widać już zmęczony, co oznaczało, że walka ma się ku końcowi. Najwidoczniej walka 2vs1 nawet dla takiego twardziela jak on była wyczerpująca. Ja nie czekając ciskam więc pokeball'em w Onix'a, by go pochwycić. W razie nieudanej próby wydaję następujące polecenia Aronowi i Numelowi:
-Już jest zmęczony teraz mamy szansę go załatwić. Numel skup ataki Emberem w jednym punkcie na ciele Onixa i atakuj go przez chwilę, a następnie ty Aron zaatakuj Tackle ten sam punkt, co sprawi, że stanie się bardziej dotknięty nim po wcześniejszym podsmażeniu przez dromadera. Następnie Numel znowu kolej na ciebie atakuj Onix'a Emberem po oczach, a wtedy ty Aron daj mu popalić Tackle z dużego rozbiegu, dacie radę!- Wydaję takie polecenia, po czym znowu rzucam ballem i próbuję załapać kamiennego węża.

Okazało się ,że nie musiałeś starać, po kilku atakach Onix padł z sił a piłka po dotknięciu od razu prawie ,że zrobiła go twojego. Dromader kiwał się troszkę ze zmęczenia a Aron był z siebie dumny! Nagle nadbiegła Lili.
-Coś ty tak długo? Ile można stać na takim mrozie?
Uśmiechnęła się a to przywiało nieco więcej śniegu. Lepiej szybko się zbierać zanim zamarzniecie.

Aron- 0,60 expa