Gra Hempa: Hemp Guru

- Trzymaj tak Dalej Dusk.
W głowie zaczynałem obmyślać taktyki lecz mieszały mi się i nie byłem w stanie zdecydować się która jest najlepsza.
- Teraz zaatakuj go Night Shade, następnie zaatakuj Psychic, teraz unikaj ciosów Minccino i osłabiaj go za pomocą Leer. gdy jego obrona spadnie wystarczająco nisko, zaatakuj Psychic celując w głowę przeciwnika. Teraz unieś się wyżej tak by mały pokemon cię nie dosięgnął i czekaj na jego atak. Próbę jego ataku skontruj Psychic i gdy opadnie na ziemie zaatakuj go Night Shade.

Twój ukochany pupil dalej napierał na swojego przeciwnika, z całej siły, mocno nie dając mu ani chwili spokoju na skupienie się dlatego obijał swojego przeciwnika od drzewek, przez co ten nie miał po prostu szans nawet na zebranie się i konkretne zaatakowanie twojego pokemona
-Minn- dało się słyszeć co chwilkę w walce, była to oznaka tego jak bardzo przeciwnik cierpiał.

vs

- Teraz Duskull trzymaj go krótko, gdy tylko się cofnie zaraz masz przy nim być i napierać ciosami. Zacznij od Psychic i Night Shade jako kolejny. Następnie osłab jego obronę Leer i znowu zaatakuj Psychic. Teraz musisz wykorzystać maximum swojej szybkości i być jak cień Minccino. Tam gdzie on tam i ty. Lataj za nim póki nie zauważysz spadku sił u niego, a gdy to nastąpi zaatakuj go sekwencją Psychic, Night Shade, Leer, Psychic.
Ta mała mysz potrafi wiele wytrzymać, dlatego jest świetnym przeciwnikiem dla mojego Duskulla. dzięki niej bd mógł podszkolić się
i zwiększyć swoją siłę.
- Nie dawaj mu odpocząć, i atakuj Night Shade gdy jest to tylko możliwe.

Twój pokemon pojawiał się tam gdzie jego przeciwnik i od razu atakował go bez żadnych skrupułów, twój pokemon taki był, ale chyba właśnie tego każdy powinien się spodziewać po pokemonie należącym do nekromanty. Przeciwnik powoli zaczynał męczyć się tą całą walką, widziałeś to po jego ociężałych i dość powolnych ruchach, nie był już w stanie tak szybko odpowiadać na ataki twojego pokemona, a jego wola walki praktycznie zniknęła

dusk: 24%
vs
mincc: 15%

Twój pokemon wykonał posłusznie wszelkie twoje polecenia, co dała mo jeszczę większą przewagę i po chwili udało mu się powalić przeciwnika, ten biedny uderzył o drzewo i stracił przytomność, twój pokemon z dumną miną wypiął się lekko oczekując jakiejś pochwały z twojej strony

Duskull: 1,1 lvl

-Mistrzu czy jesteś ze mnie dumny? - zapytał się pokemon dopiero po chwili, kiedy nie usłyszał od Ciebie żadnej pochwały, jednocześnie czekał na Ciebie, nie wiedząc dokładniej czy masz w planach ruszać dalej czy na razie siedzieć i aptrzeć na nieprzytomnego pokemona.

-Dobra robota. Wiedziałem, że dasz sobie radę. No cóż nie ma co trzeba ruszać w poszukiwania ziół i może jakiś kolejnych pojedynków.
Odchodząc od pokemona postanowiłem, że chodź mnie on nie interesuje to zostawię mu małe podziękowanie za pojedynek w postaci jakiegoś jedzenia. Na szczęście miałem jedną kromkę, którą zabrałem po śniadaniu z Mistrzem. Oderwałem mały kawałek i zostawiłem przy Minccino.
- Na czym to stanęliśmy? A tak! Smocze ziele.
Zastanowiłem się nad najszybszą drogą do miejsca gdzie rosną i ruszyłem przed siebie.

Pokemon z dumą przyjął twoją pochwałę po czym spokojnie rozpłynął się w powietrzu spokojnie przemierzając otoczenie, można powiedzieć, żę go wyczułeś, ale nie widziałeś wcale jego ciała, było to dośc dziwne jednak jak widać twoje umiejętności odrobinkę się rozrastają, a to powód do dumy, zostawiłeś przy pokemonie odrobinkę jedzenia, na pewno był to miły gest, po przebudzeniu stworzenie bedzie na pewno bardzo głodne, jednak mniejsza z tym czas na poszukiwania, zerknąłeś na listę i przeczytałeś opis danej rośliny, najbliższa góa znajdowałą się spory kawałek stąd, jednak miałeś bardzo dużo czasu
-Mistrzu trzeba to jakoś rozplanować, jeśli pójdziemy w jedno, drugie, trzecie miejsce, mozemy szybko stracić bardzo wiele cennego czasu, a wtedy twoja lecja zacznie się bardzo późno.

- Tu się muszę z tobą zgodzić. Trzeba to tak zaplanować żeby zebrać jak najwięcej ziół i szybko wrócić do Mistrza. A więc tak trzy rośliny rosną w górach lub pod nimi, dwie znajdziemy na polanach gdzie jest dużo pokemonów i kolejne dwie powinny rosnąć w lesie. Najwięcej czasu zajmą nam rośliny rosnące w górach, więc to od nich powinniśmy zacząć mimo wszystko. Co najwyżej po drodze możemy rozglądać się za innymi, w końcu przechodzimy przez las, potem łąki i na końcu są góry.
Ciężko było mi wymyślić konkretny plan, ale postanowiłem, ze damy radę i zaczniemy szukać już w lesie.
- Dobra ruszamy. W lesie rozglądaj się za małą zmorą. Roślina ta lubi cień więc musimy sprawdzać pod drzewami gdzie jest najwięcej i najdłużej się utrzymuje. Kolejne jest złote ziele. Ale to chyba nie muszę tłumaczyć jak wygląda.
I ruszyłem przed siebie w nadziei, że szybko uda mi się znaleźć choć kilka sztuk jednego z tych dwóch ziół.

Twój pokemon wysłuchał bardzo grzecznie twoich poleceń po czym poleciał gdzieś, po chwilki usłyszałeś jego głośne wołanie
-Panie, panieee mam, znalazłem  złote ziele, nawet dwa, a nie chwilka są 3- zawołał zadowolony pokemon, jednak miałeś mały problem ze zorientowaniem się gdzie dokłądnie on jest, przez ten las wszystko Ci się mieszało wydawało się nawet, że jego głos dochodził z trzech różnych miejsc, jednak przypomniałeś sobie coś... przypomniałeś sobie o cześci lasu do której nie powinieneś wchodzić, przeklęty zagajnik, miejsce a którym dawniej żyły enty, zaklęte przez starszyznę elfów, miejsce z którego nie było wyjścia.
-Panie, panie mam! -usłyszałeś ponownie wołanie swojego pokemona.

- Duskull gdzie jesteś!
Nie wiedziałem co się dzieje. Pomyślałem, że to zmęczenie jednak księgi opisywały podobne objawy znajdowania się choć by w pobliżu lasu.
- Duskull wróć! - krzyczałem, lecz nie mogłem dosłyszeć odpowiedzi. Postanowiłem jednak, że nie opuszczę mojego najbliższego przyjaciela i zdecydowałem się wejść do lasu. Skupiłem się na pozytywnych myślach, które powodowały mniejsze odczucia szaleństwa.
- Duskull odezwij się do mnie! - krzyczałem wchodząc do lasu.

Pokemon dalej krzyczał jednak dalej jego słowa dochodziły do Ciebie z kilku różnych miejsc w lesie, dostawałeś bzika, ale musiałeś sobie jakoś z tym poradzić, nagle usłyszałeś dziwny ochrypły głos
-To nerkomanta, nekromanta, bracia! Bracia przebudźcie się, on doprowadzi nasz gatunek do zagłady!- usłyszałeś czyjeś krzyki, po czym między starymi drzewami zauważyłeś stado takich stworzeń:

Pokemony, lub nie pokemony patrzyły na Ciebie po czym przed siebie i biegły dalej
-elfy ratujcie nas! Ratujcie!- wołały stworzenia, jednak nikt nie przybiegł im na pomoc, a ty dalej nie wiedziałeś co dokładnie się dzieje.

- W przebłysku świadomości wyjąłem PokeDex i zeskanowałem Enta.
Pierwsze co ujrzałem to typ pokemona, który był duchem. Zrozumiałem dlaczego słyszę ich mowę i postanowiłem tez przemówić.
- Czekajcie nic wam nie zrobię, jestem tutaj po swojego przyjaciela. Mały Duskull był tutaj, w tym lesie i po prostu go szukam. Naprawdę nie macie się czego obawiać.
Miałem nadzieję, że mnie zrozumieją i mi pomogą. Nagle doszło do mnie, że od razu nazwali mnie Nekromantą. Skąd o tym wiedzieli i czemu twierdzą, że sprowadzę na nich zagładę. Może to ma związek z innymi z mojego rodzaju.
- Pomóżcie mi proszę, ja muszę go odnaleźć! - krzyczałem idąc za pokemonami.

Przeskanowanie ich nic nie dało pokedex pokazywał po prostu :

BRAK DANYCH

Nie wiedziałeś co miało to znaczyć, nigdy nie spotkałeś się z czymś takim, nigdy twój pokedex nie był aż tak bezużyteczny, storzenia dalej uciekały  nie słuchając Cię, ani nie odpowiadając na twoje pytania, po prostu leciały tam gdzie prowadziła je ich starszyzna, nagle przed tobą zatrzymało się coś takiego:

-Witaj Panie- powiedziało małe stworzonko i mógłbyś przysądź ono się przed tobą ukłoniło
-Potrzebujesz pomocy?- zapytał mały pokemon czekając aż się do niego odezwiesz, po tych słowach odmyśliłeś się, że nie usłyszał co dokładnie krzyczałeś do entów.

- Ekhmm... Witaj. Czemu nazwałeś mnie Panem? Przecież nie jestem twoim właścicielem.
Ciekawe było to, że te większe stwory z lasu przede mną uciekały, a ten maluch nie wydawał się przestraszony choćby o krztę.
- Owszem, trafnie zgadłeś, że potrzebuje pomocy. Otóż sprawa ma się następująco. Muszę znaleźć zioła dla mistrza by nauczyć się warzenia mikstur. Mój pokemon prawdopodobnie znajduje się gdzieś w tym lesie. Ciągle go słyszę lecz nie wiem skąd dobiega jego wołanie.
Las był zadziwiająco ciemny mimo, że drzewa nie rosły zbyt gęsto. Po chwili pomyślałem o swoim pokedexie.
- Czy wiesz czemu te enty uciekały ode mnie z krzykiem, że niosę zagładę i skąd wiedziały, że jestem nekromantą?
W czasie rozmowy z tym małym stworkiem machałem i stukałem PokeDexem o dłonie w nadziei, że znów zacznie działać.
- Pozwolisz, że jeszcze coś sprawdzę. - po czym skierowałem czerwone urządzenie na stworka.
- A więc mówisz, że to ...

Pokemon uśmiechnął się
-Widzisz Panie- pokemon mimo twojego wytłumaczenia nadal nazywał Cię panem
-Widzisz mistrzu, wśród entów mamy dwie strony, ta która jest za elfami i tak która jest za nekromantami ja osobiście, wole nekromantów, widzisz kazdy pokemon podczas wyklucia widzi światło jasne albo ciemne, ja widziałem ciemne i zobaczyłem Ciebie o panie- powiedział pokemon po czym wysłuchał co masz mu do powiedzenia
-Nie mogłeś ich przeskabować bo same tego nie chciały, taka jest prawda twój pokedex nie jest zniszczony, wiec nie martw się o to, co do swojego pokemona jest niedaleko chodź mistrzu pokażę Ci- powiedziło stworzonko i odleciało gdzieś daleko w tym czasie twój pokedex pokazał Ci takie dane:

Phantump
samiec
lvl: 7.oo
charakter: Małe stworzenie, które bardzo nie ufa swoim pobratymcom, mimo wszelkich ich opowieści wierzy w swoje przeznaczenie i sam dąży do niego, według przepowiedni jednego z eflów on sam ma być kluczem do zniszczenia wszelkich entów, pokemon nie boi się tego i poszukuje swojego mistrza.
ataki: jak na lvl

Ruszyłem za Phantumpem w poszukiwaniu Duskulla z myślą o tym co mówił. Ciekawe było to, że nazywał mnie panem, to o ciemnym świetle i to, że widział mnie w tym świetle.
- A co z tą zagładą o której mówili? Twierdzili, że to ja ich zniszczę mimo tego iż widziałem je po raz pierwszy. Natomiast one zdawały się znać mnie od jakiegoś dłuższego czasu.
Słuchałem uważnie tego co opowiadał mi Pokemon, zastanawiałem się czy jest więcej takich istot i wtedy przyszedł mi na myśl pewien pomysł.
- Skoro twierdzisz, że widziałeś mnie w, nazwijmy to snem, to co sądzisz o tym by się do mnie dołączyć. Jesteś typem ducha, więc idealnie pasujesz do nekromanty. Po za tym myślę, że będziemy mogli sobie pomóc sobie nawzajem. Ja wyszkolę cię na potężnego ducha i w drużynie z Duskullem nie będziecie mieć sobie równych, a ty pomożesz mi odkrywać tajniki nekromancji.
Zastanawiałem się czy to na pewno najlepszy pomysł, jednak nigdy nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, w końcu pomaga mi odnaleźć mojego pokemona, a Duskull odnalazł Złote Ziele, więc odniósł bym więcej korzyści.
- Przemyśl dokładnie to co tu powiedziałem, a gdy będziesz gotowy to daj mi znać.
Przypatrzyłem się dokładnie minie Phantumpa i dalej szedłem za nim w poszukiwaniu Duskulla.

Stworzenie od razu zgodziło się na to, żebyś się nim zaopiekował
-Chcę żebyś był moim panem, Mistrzu- powiedział pokemon po czym okrążył twoje ciało bardzo zadowolony, dalej prowadził Cię do twojego pokemona
-Widzisz mistrzu, tak jak mówiłem, nety dzielą się na dwie grupy... no i hmmm, a no tak! Dzielimy się na dwie grupy, można to nazwać fani nekromantów, oraz fani elfów, które niby nam pomagają, my sami rozpoznajemy takie istoty, elfy opowiadają, że nekromanci zciągną na nas zagładę, a nekromanci nie mówią nic, więc w sumie ciężko zorientować się kto dokładnie mówi prawdę- mruknął spokojnie pokemon po czym nie odezwał się ni słowem i poleciał przodem, po około 7 minutach znalazłeś swojego pokemona otoczonego złotym zielem, było tam około kilkunastu roślinek.

- Witaj Duskull! Widzę, że udało ci się znaleźć to ziele. Jak widzisz mi też udało znaleźć się nowego towarzysza, poznaj Phantumpa.
Patrzyłem co zrobi Dusk, po czym wyciągnąłem Pokeballa.
- Ta mała kulka będzie teraz twoim domem. Nie będziesz spędzał tam zbyt dużo czasu, to mogę zapewnić na pewno.
Położyłem kulę na ziemi i czekałem na rozwój wydarzeń.


Po wszystkim wypuściłem nowego towarzysza z pokeballa i zacząłem zrywać zioła. Zebrałem około piętnastu roślinek i włożyłem je do lnianego worka.
- Myślę, że tyle powinno ich starczyć na kilka prób, więc ruszmy się stąd dalej w poszukiwaniu innych ziół.
Podzieliłem się informacjami mojego zadania z Phantumpem i zapytałem, czy ma może pojęcie gdzie mogą się one znajdować.

Odnależliście Duskula ten od razu zadowolony okrążył Cię z dwa razy i odleciał, żeby zjaleźć się bliżej jednej z roślinek co do drugiego poke ducha, rzuciłeś w niego pokeballem po czym usłyszałeś ciche :

DING

No i pokemon jest twój, wypuściłeś go po czym zajęliście się zbieraniem roślinek
-Mistrzu wiem jak wydostać się z tego lasu, bez narażanie się na elfy, mam nadzieję, że chcesz skorzystać z tej opcji, co do samych roślin sam dokładnie nie wiem, nie interesowałem się tym nigdy- powiedziałó twoje nowe stworzenie, twój nowy pupilek,

- Dobrze więc. Wyprowadź nas z tego lasu. Nie mam ochoty natrafić na jakiś elfów, którzy mają coś przeciwko mnie.
Ruszyłem więc z Phantumpem i Duskullem by wydostać się z tego dziwnego miejsca.
- Gdy wyjdziemy z lasu będziemy musieli coś zjeść. Mój brzuch już zaczyna się odzywać.

Twój nowy pokemon grzecznie zaczął prowadzić Cię przez las, ogólnie wyjście z niego zajęło wam prawie 30 minut, szliście cały czas prosto, aż trafiliście na wielką łąkę
-Mistrzu jedzenie można znaleźć tylko u stóp tamtej góry- tu mały ent wskazał na wielką górę znajdującą się spory kawałek od was
-Rośnie tam wiele rodzajów jagód, którymi na prawdę można się najeść- dodał po chwili po czym zauważyłeś kilka takich pokemonów:

-To są pokemony fairy, więc jedna z roślin musi być niedaleko- powiedział Duskull bardzo podekscytowany.

- To prawda gdzieś tutaj musi się znajdować Senny wróżec, jednak wpierw mam dla was małą propozycję.
Wyciągnąłem PokeDex i zeskanowałem oba pokemony by dowiedzieć się coś więcej na ich temat.
- Co chłopaki powiecie na dwu walkę? Świetna okazja, żeby udoskonalić swoje umiejętności i przy okazji zobaczymy jak sobie radzi Phantump.
Tak na prawdę to nie musiałem ich pytać gdyż doskonale wiedziałem, że tak czy inaczej będą wykonywać moje polecenia, jednak warto ich o tym uprzedzić.
- A więc zaczynajmy. Phantump zaatakuj Cottonee Confuse Ray by go ogłuszyć i nacieraj na niego z Tackle. Ty Duskull obniż obronę Spritzee przy pomocy Leer, po czym uderz go Night Shade. Następnie użyj Psychic, a ty Phantump uderz Astonish w Cottonee.

Przeskanowałeś pokemony jednak o dziwko musiałeś dość długo czekać na wynik skanów
-Panie wybacz mi, jednak jestem zmęczony po wcześniejszej walce- powiedział niepewnie Duskull nie chciał Ci się sprzeciwiać jednak wiedział, że nie będzie w stanie dać z siebie wszystkiego, jakby nie było chwilkę po wyjściu z wierzy pokemon sam zgłosił się do walk, po chwili pokedex pokazał takie dane:

Cottonee
samiec
lvl: 7
charakter: Przyjazny pokemon, który nie przepada za wszelkim rodzajem przemocy, woli się po prostu przytulić, kocha łąki na jednaj z nich się wychował, kiedy jest poza łąką czuje się nieswojo.
ataki: jak na lvl

Spritzee
samica
lvl: 7
charakter: Troskliwy pokemon, uwielbia opiekować się słabszymi, lubi zbierać jagody i dokarmia każdego kogo tylko może, martwi się o każdego, zaprzyjaźnia się praktycznie z kim się da
ataki: jak na lvl

PO chwili drugi poke duch zaatakował jednego z przeciwników, wybrał dla siebie tak jak mówiłeś małą wełnianą kuleczkę, którą od razu zaczął atakować, pokemony, które z początku was zignorowały, od razu rzuciły się do ataku i jak na razie na twoje nieszczęście masz walkę 1 na 2, jednocześnie rózowe stworzenie zaczęło krzyczeć, piszczeć i wołać o pomoc jednak jak na razie nie zauważyłeś by ktokolwiek zareagował na jej okrzyk.

vs

- Prawda, nie pomyślałem o tym. No nic odpocznij teraz. Magby ty powinieneś sobie poradzić. Zaatakuj tą dwójkę Smog. Zrób to tak by dym pokrył miejsce gdzie znajduje się ta dwójka po czym podpal go Ember. Phantump ty wal Astonish w Cottone, a następnie rozpędź się w jego stronę i ze swojej drewnianej głowy uderz go Tackle. Teraz jeszcze spróbuj go ogłuszyć Confuse Ray i oddal się od niego unikając ciosów przeciwnika. Magby! Ty obniż obronę Spritzee za pomocą Leer i zaatakuj go całą mocą Ember starając się go podpalić. Na koniec jeszcze użyj Smog by ograniczyć ich widoczność i wycofaj się do Phantumpa.
W czasie gdy wydawałem polecenia, wysłałem Ruffleta, by wraz z Duskullem poszukali ziół, które mogą znajdować się gdzieś w okolicy. Miałem nadzieję, że po skończonej walce od razu ruszę ich trochę nazrywać.