Gra Hempa: Hemp Guru

Wypuściłeś kolejne pokemony, po chwili duszek oraz mały orzełek zniknęł szukająć ziół, które były wam bardzi potrzebne, co do samej walki ta powoli się rozkręcała, wypuszczenie Magbiego było bardzo dobrym pomysłem, ogniste ataki działały bardzo dobrze na roślinnego pokemona, a twój duszek okładał za to drugiego przeciwnika, powoli wszystko szło na twoją korzyść, przeciwnicy nie mieli większych szans na Ciebie, twoje poki zaczęły działaś współnie przez co walka była dla nich jeszcze łątwiejsza:

vs

Twoje pokemony same w sobie spisywały się bardzo dobrze, dzięki czemu nie musiałeś specjalnie martwić się wynikiem walki, był on praktycznie pewien, jednak formalności musiało stać się za dośc, wypowiadałeś swoim pokemonom polecenia, a one grzecznie iposłusznie wykonywały je co do joty, były na prawdę dobre, sam mogłeś powiedzieć to z pełną świadomościom tych słów

vs

- Magby zakryj całą powierzchnię Smog,gdzie się znajdują przeciwnicy. Teraz ty Phantump uderz Spritzee Astonish i wzleć w górę. Magby gdy Phantump będzie już nad dymem, ty podpal go Ember,a gdy opadnie kurz ponownie zaatakuj Ember w Cottonee. Na koniec osłab obronę obu rywali przy pomocy Leer. Ty Phantump uderz Spritzee Tackle, po czym ogłusz go Confuse Ray i zakończ Astonish.

Walka szła o mojej myśli więc teraz miałem chwilę by rozejrzeć się po okolicy. Najbardziej mnie zastanawiało czy Duskull i Rufflet znaleźli jakiekolwiek zioła i gdzie oni są.

Walka dalej szła bardzo dobrze dlatego też nie miałeś czym się martwić poki były na prawdę świetne a ich ruchy w pewnym momencie nawet się zgarły, dzięki czemu jeszcze mocniej okładały przeciwników swoimi ciosami

vs

Co do pozostałej dwójki twoich poków, rozglądając się zauważyłeś je niedaleko jak usilnie starają się zebrać jakieś rośliny, jednak łapki Duskulla były za krótkie do tego, a Rufflet łapiąc rośliny szponami tylko je niszczył, dlatego po chwili lewitując nad ziemią poddali się

Miałem banana na twarzy, patrząc jak nie mogą sobie poradzić z roślinami, więc gwizdnąłem do nich i krzyknąłem by wracali. Jednak po chwili szybko powróciłem do pozostałej dwójki, która okłada przeciwników.
- Teraz to skończymy. Magby zaatakuj Cottonee Ember, potem obniż obronę Leer i zakryj go Smog. Ty Phantump uderz Spritzee Tackle wyrzucając go w górę i dobij go Astonish. Na koniec oba pokemony potraktuj Confuse Ray i ponownie uderz w Spritzee Tackle. Magby ty trzymaj ogień z Ember jak najdłużej na Cottonee.
- Myślę że to wystarczy na ten czas.

Oba pokemonki zabrały się, żeby wrócić do Ciebie, zajęło im to chwilkę i widziałeś po ich minach, że na pewno nie były zadowolone ze swojego występu, wiedziały, że w pewnym stopniu Cię zawiodły, ale musiały sobie poradzić z tą świadomością
Co do samych walczących pokemonów, pokonanie ich przeciwników było kwestią czasu, a sam widziałeś po przeciwnikach, że opadali z sił coraz szybciej a ich ruchy były bardzoe nieporadne, walka skonczyła się po około 4 kolejnych ciosach twoich pokemonów:

magby: 1 lvl
Phantump: 1 lvl

Stworzonka zadowolone podleciały do Ciebie i zaklazkały w łapki zadowolone z wyniku walki, po chwili miałeś całą swoją gromadkę przy sobie i wszystkie czekały na twoje polecenia.

Po walce schowałem pokemony, po za Duskullem i Phantumpem by mogły odpocząć.
- Dobra robota, a teraz czas zerwać kilka tych ziół. Duskull to gdzie dokładnie je znalazłeś?
Duszek coś zamamrotał, odwrócił się i ruszył przed siebie, a ja za nim.
Idąc tak rozglądałem się w koło próbując domyślić się gdzie dokładnie jestem. Spoglądałem też na oddaloną górę zastanawiając się co może na mnie czekać.

Gróa nie była aż tak daleko jednak wiedziałeś, ze stąd na pewno nie zobaczysz za wiele, pogoda była cudowna dlatego nie musieliście bać się, że nagle zacznie padać, gdzie dokładnie byłeś? Na sporej polanie wypełnionej rozmaitymi pokemonami, co do twojego pokemona, Duskull od razu ruszył w stronę gdzie widzieli i zajmowali się potrzebnymi wam ziołami, po chwoiloi znalazłeś się na miejscu, gdzie zauważyłeś dwie małe i dość mocno poszarpane roślinki, jednak rozglądając się dalej zauważyłeś kolejną grupkę takich samych roślin.

Roześmiałem się, gdy ujrzałem naderwane i zmaltretowane roślinki.
- Następnym razem nie musicie się tak przemęczać.
Zerwałem sześć kolejnych roślinek i wrzuciłem je delikatnie do woreczka. Po tych walkach, przechadzkach i szukaniu ziół, poczułem zmęczenie i postanowiłem walnąć się gdzieś na trawie by odpocząć. Jednak najpierw przydało by się poszukać czegoś do zjedzenia dla mnie i moich towarzyszy. Rozglądałem się za jakimiś krzakami, na których mogły by rosnąć jagody, jednak ciężko było cokolwiek dostrzec na tak rozległej polanie.
- Chodźcie zrobimy sobie małą przerwę. - powiedziałem i wypuściłem całą piątkę moich pokemonów.
- Rufflet ty polataj po najbliższej okolicy i rozglądaj się za jakimś żarciem. Phantump i Duskull wy poszukajcie chrustu i suchych gałęzi.
Chodziliśmy już pewien czas i nie bardzo miałem pojęcie która jest godzina i ile czasu zostało do zmierzchu, a po położeniu słońca ciężko było mi to określić. Dlatego przyda się coś na rozpalenie ogniska.
- Whismur i Magby wy idziecie ze mną. Przydacie mi się.
Spojrzałem jeszcze na swoje pokemony mówiąc, że spotykamy się w tym miejscu za około trzydzieści minut. Mimo, że one nie wiedziały ile to jest, to byłem pewien że sobie poradzą. Po za tym w powietrzu latał Rufflet dzięki czemu łatwo było odnaleźć miejsce spotkania. Tak więc ruszyłem przed siebie w celu poszukiwania pożywienia.

Co do godziny, słońce świeciło idealnie na widnokręgu, okaznczało to mniej więcej, że jest około godziny 12-14, nie wiedziałeś dokłądnie jednak do nocy bardzo daleko, jednak rozesłałeś swoje pokemony aby pomogły Ci szukać, te od razu zbarały się za poszukiwania duszki poleciały do lasu z którego wyszliście niedawno jednocześnie zniknęły Ci z oczu, po chwili sam rozejrzałeś się za jakimiś jagodami, lub innymi owocami nadającymi się do zjedzenia, znalezienie najbliższego krzaku zajęło Ci około 10 minut, jednak udało Ci się znaleźć ich około 5 więc jagód starczy dla wszystkich zebrałeś owoce, po czym wróciłeś na miejsce gdzie umówiłes się ze swoimi pokemonami, zauwazyłeś, ze te już są i nazbierały dość sporej wielkości kupkę gałązek,

- Trzymajcie myślę, że te jagody powinny zaspokoić nasz głód.
Rozdzieliłem każdą jagodę na pół i wręczyłem każdemu, a pozostałe kawałki schowałem do osobnego woreczka. Póki było jasno, nie było sensu rozpalać ognia, więc usadowiłem się na trawie i pozwoliłem pokemonom trochę poszaleć. Jednak wiedziałem, że mam zadanie do wykonania i nie mogę zbyt długo zwlekać. Wstałem więc po jakiś 15 minutach, rozprostowałem nogi i rzekłem do swoich stworków.
- Dobra czas ruszać do przodu. Magby, Rufflet i Whismur wracać do Pokeballi.
Schowałem tą trójkę dzieciaków do piłek, obejrzałem się po polanie i miejscu gdzie siedziałem, by upewnić się czy niczego nie zostawiłem, po czym odwróciłem się w stronę gór i ruszyłem do przodu z nadzieją znalezienia kolejnych "skarbów".

Zjedliście spokojnie po czym odpoczęliście, po chwili jednak zebraliście się ponownie w dalaszą podróż, schowałeś niektóre swoje pokemony i bez dalszego gadania ruszyłeś przed siebie, bez żadnego zastanowienia, droga była dośc spokojna, szliście w stronę góry która była waszym koeljnym celem, jednak co dokładniej chcecie zrobić wraz ze swoimi pokemonami? Możecie iść spokojnie, albo urozmaicić sobie podróż w jakiś dziwny sposób? Wyścigi cokolwike, jak na razie nie widać żadnych dzikich pokemonów które mogłyby być idealnymi rywalami dla twoich pokemonów, jednak sam dobrze wiedziałeś, że mają już pewnie dość walk.

Droga wydawała się długa, bardzo długa, a co za tym idzie i nudna.
- Trzeba sobie urozmaicić ten czas. Macie może jakieś pomysły, żeby się rozerwać?
Spojrzałem na poki i nagle nie mogłem wytrzymać. Padłem na ziemię i ryczałem ze śmiechu patrząc jak Duskull z Phantumpem targali się za swoje duchowe ciałka, niczym poduszki i naprawdę próbowali się rozerwać.
- Ni... Nie o to mi chodziło. Miałem na myśli czy macie jakieś pomysły na zabawę, która by zabrała by trochę czasu i zajęła by nas podczas tej podróży.
Poki dziwnie się spojrzały i chyba nie do końca wiedziały o co mi chodzi.
- No dobra mam pewien plan. Znam grę, która nazywa się "co widzę". Ja mam na myśli jakąś rzecz, a wy próbujecie zgadnąć co to jest. Możecie pytać o cechy tej rzeczy i kiedy wydaje się wam, że wiecie, to możecie mówić i ten co zgadnie jest następny i tak dalej, i tak dalej.
To chyba był najprostszy sposób wytłumaczenia tej gry.
- To zaczynamy. Ja pierwszy. No to zgadnijcie co widzę.

Poki sporzały po sobie, miałeś szczęście, że jeden jak i drugi potrafiły ze sobą rozmawiać, a ty rozumiałeś ich mowę
-No nie wiem, może... czy to jest zielone?- zapytał Duskull, który rozglądając sie po okolicy załamał się, jakby nie było wszystko w waszym otoczeniu było zielone, drzewa trawa, no może po za górami, które miały standardowy kolor szary,
-Może jednak to nie jest coś zielonego, a moze coś niebieskiego?- zapytał drugi pokemon patrząc na niebo, jak widać oba poki mają inne zainteresowania.

- Jest zielone, ale też jest niebieskie.
Byłem ciekawy czy dadzą radę zgadnąć to co mam na myśli. Gdy one tak próbowały zgadywać, ja w tym czasie rozglądałem się po okolicy i zastanawiałem się co mnie czeka w górach. Nigdy tam nie byłem i nie wiem czego można się spodziewać. Zauważyłem też, że opuszczając wieżę nie natknąłem się na żadnego człowieka. Może ludzie z miasta nie zapuszczają się tak daleko.
- I jak wam idzie? Wiecie już co to może być?

Pokemony spojrzały po sobie chyba nie za bardzo wiedząc o co Ci może chodzić, rozglądały się rozglądały i nic, po chwili jeden z nich zapiszczał zadowolony
-Jagódka?- zapytał twój nowy poke duch z wielkim uśmiechem na puszczku, Duskull zerknął na niego lekko zły, coś na zasadzie: Czemu zgadujesz przede mną, co do ludzi z miasteczka, nie wiedziałeś, czemu ich tu nie ma jednak jednego mogłeś być pewien, minąłeś właśnie las którego obawiają się wszyscy ludzie, może właśnie to było powodem?

- Szybko, żeś to zgadł. Myślałem że zajmie wam to więcej czasu. Teraz według zasad my zgadujemy, a ty wybierasz rzecz.
Spojrzałem na Duskulla i zauważyłem jego niezadowolenie.
- Duskull. Czym się przejmujesz? Przecież to tylko gra, następnym razem, to może właśnie ty zgadniesz.
- No a teraz dawaj. Czy jest to Duże?

Pokemon bardzo zadowolony zakręcił się wokół własnej osi i zaklaskał w łapki, po chwili zauważył rzecz, którą macie zgadnąć i kiedy ty zadałeś pytanie ten od razu pokręcił głową na nie, po chwili Duskull zadał swoje pytanie:
-Czy to żyje?- drugi pokemon pokręcił głową raz na tak a później na nie, Duskull zaczął myśleć i kombinować, jednak widziałeś, że średnio ma pojęcie o co chodzi, wasza gra trwała a wy coraz bardziej zbliżaliście się do góry.

Hmm to nie jest duże i nie wiadomo czy żyje czy nie. Zastanawiam się czy to istnieje, ale nawet jeśli to nie mam pojęcia co to może być.
- Czy jest to może w kolorze ciemnym?
Góra znajduje się coraz bliżej i czym bliżej, tym większa się wydaje. Ciekawe jak będzie to wyglądać u jej podnóża.
No ale na razie przejdźmy do naszej gry. Odpowiedzi Phantumpa nie bardzo mi pomagały. Myślałem że to roślina, ale ona w jakimś stopniu posiada funkcje życiowe, więc na pewno odpada. Musze czekać teraz na odpowiedź mojego pytania.

Kiedy zadałeś pytanie pokemon zastanowił się chwilkię i pokiwał głową na tak, widziałeś po zachowniu Duskulla że ten się już poddał i leciał po prostu przed wami bujając się na prawo i lewo, po około 15 minutach, które poświęciłeś na zgadywaniu natknęliście się na dziwną rzecz, jakaś czarna maź leżała na łące, nie było to nic żywego, jednak nieziemnsko śmierdziało, stęchlizną, nie było to przyjemne a widząc minę Phuma zauważyłeś, że on dokładnie wie co to jest i na pewno mu się to nie podoba.

- Chyba już wiem co masz na myśli.
Przyglądając się czarnej mazi, próbowałem dowiedzieć się skąd lub od czego ona pochodzi.
- Phantump widzę, że nie podoba ci się to znalezisko. Wiesz co to jest i skąd się to tu wzięło?
Spojrzałem na niego i próbowałem się dowiedzieć, dlaczego mu się to nie podoba. W pewnym momencie pomyślałem żeby zabrać małą część tego i pokazać to mistrzowi gdy wrócę, jednak pojawił się mały problem, gdyż nie mam do czego to włożyć.
- Dobra. Chyba lepiej będzie to zostawić i nie stać tak przy tym. Idziemy stąd. A ty phantump wytłumaczysz mi wszystko co wiesz na temat tego czegoś.
Tak więc ruszyłem powoli do przodu słuchając co mój towarzysz ma mi do powiedzenia.

Zignorowaliście maź i ruszyliście dalej, twój drugi duszek zamknął się w sobie i widać było że nie za bardzo chce o tym rozmawiać, może jakieś złe wspomnienia? Kto tam wie co potrafi siedzieć w głowie pokemona, po chwili znaleźliście się u stóp góry, która byla waszym celem, chyba czas na poszukiwania prawda? Twoje pokemony bardzi ucieszyły się na widok celu.

- Ach nareszcie dotarliśmy. Zróbmy sobie małą przerwę przed wspinaczką.
Sięgnąłem po przekąski i rozdałem ja każdemu pokemonowi.
- Musimy mieć wystarczająco dużo siły na tą wyprawę. Nigdy nie wiadomo co może nas spotkać.
Niepokoiła mnie również nieznana maź i fakt, że mój pokemon wyraźnie się tym zamartwia.
- Dobra zgredy, ruszamy nie zostało nam zbyt wiele czasu do zmroku, a po ciemku wspinaczka nie będzie zbyt bezpieczna.
Rozejrzałem się po okolicy i zboczu góry by wybrać najbardziej odpowiednią ścieżkę, pamiętając że część potrzebnych roślin rośnie tylko na skalnych półkach znajdujących się na najbardziej stromych ścianach.
Tak więc po tej długiej przerwie ruszyłem ku jednej ze ścian by rozpocząć wspinaczkę.
- Phantump jako że nie musisz się wspinać opowiesz mi wszystko co wiesz o naszym znalezisku.

Mała przerwa przydała się każdemu twoje pokemony odpoczęły o ile można tak to określić, pojadły spokojnie, jednak kiedy kazałeś im ruszyć ponownie w drogę nie był aż tak zadowolone, wybrałeś odpowiednią drogę i mogłeś ruszyć przed siebie
-Może lepiej będzie jak sam rusze na poszukiwania tej rośliny wiem gzie powinna być, a jak ją znajde to sam Cię zawołam mistrzu- powiedział spokojnie pokemon bardzo zadowolony, że polegasz na jego wiedzy.