Step - Cieniu

12

Chciałeś strzelić, ale Vincenta przy tobie nie było, to był spory problem, prawda? Zabrałeś skunksa i ruszyłeś biegiem przed siebie, ucieczka dała cokolwiek po 30 -40 minutacvh sam dokłądnie nie odliczałeś w międzyczasie pokemon na twoich rękach panikował i puszczał śmierdzące bąki

Po chwili ciepnąłem go w krzaki i uciekałem dalej razem z froską, jak mi ma srać pod nosem to niech spada. Gdy byłem już w bezpiecznym miejscu usiadłem i zacząłem odpoczywać po morderczym albo i nie morderczym sprincie.

13

W sumie wyrzuciłeś pokemona, jak byłeś już bezpieczny, jednak ten mimo wszystko leciał za tobą piszcząc nadal, był na prawdę bardzo przestraszony i chyba uznał, Cię za swojego mentora w tych sprawach.

Jeśli nadal podążał za mną to po prostu powiedziałem do froski
- zamróź go Frosth Breath i zmywamy się stąd
Zaśmiałem się i ruszyłem wcześniej czekając za swoim poke duchem, rozejrzałem się wogóle gdzie jestem i gdzie sie kierować

14

Pokemon zamroził drugiego i ruszyliście spokojnie przed siebie, spokojnie mijając kolejne źdźbła trawy, nic innego nie mieliście do roboty, pokemon już was nie śledził, szliście spokojnie przed siebie jak gdyby nigdy nic.

Nadal przemierzałem bez kresy tej strefy safari, zastanawiałem się jak daleko jeszcze można tutaj zajść ale nie zrażałem się mimo nudy, przybyłem tutaj aby przemierzać tą strefę i tak będę nadal szedł do przodu z pomocą pana a nawet i bez jego pomocy.

15 czas mijał i mijał a ty biedny nie miałeś co ze sobą zrobić, twój pokemon spokojnie latał obok Ciebie i razem szliście dalej, nie wiedziałeś dokłądnie jak wielkie jest to safari i jak na razie nie miałeś szans się o tym przekonać

Cały czas brnąłem przed siebie, uparcie, niestrudzony zmaganiami, walczyłem z wiatrakami mimo wszystko jestem fighterem! Podróżuje dalej i staram się coś zrobić aby czas szybciej leciał i nie było tak nudno ani ciężko. Tak czy siak jedziemy dalej prawda?

16

Po około 10 minutach marszu spotkałeś stadko zigzagoonów, które bawiły się ze sobą, skacząc po sobie, wywracając i drapiąc siebie wzajemnie
-Froo?

Spojrzałem na nie i w sumie to je ominąłem
- nie interesują mnie takie dziwne stworki, szukam czegoś hmm bardziej wyjątkowego, dlatego jesteś moim towarzyszem
Pogłaskałem ją po głowie

17 pokemon pokiwał głową po czym zniknął, epwnie poleciała na zwiady chociaż nie byłeś pewien, spokojnie podłużywałes przed siebie ominąłes t gromadkę i spokojnie zmierzałeś w stronę... w sumie sam nie wiesz dokłądnie dokąd leciałeś.

Po prostu sobie szedłem, interesowało mnie tylko to żeby nie iść w kierunkach w któych już byłem, zasada cały czas do przodu jest moją zasadą w przemierzaniu safari. Zacząłem coś tam nucić pod nosem i powoli sobie szedłem oszczędzając trochę siły

18

Froski nadal nie było, więc spokojnie lazłeś sam jak palec, przemierzałes to wielkie safari, jednak znowu nie widziałeś nic, moze sie okazac ze tos tado to ostatnie pokemony tutaj i co byś zrobił? Wrócił się?

Nigdy nie zawrócę nadal brnę do przodu uparcie jak zawsze, zaczynam przeglądać dexa, nava i wogóle zajmuje się czymś szukam jakiegoś wężyka w dexie lub navie w sumie możnaby coś zagrać aby zabić czas i nudę. Mimo wszystko powoli kroczę do przodu.

19

Nav zepsuty, w pokedexie znalazłeś tylko sevipera i arboka, w sumie nic nowego, prawda? Twój pokemon nadal nie wracał, zaczałeś się zastanawiać gdzie ona mogła się podziać, przecież już dawno powinna być przy tobie

Dobra poddenerwowany zaczynam szukać swojego pokemona
- Frossss! Frosss! Gdzie jesteś? Heroooo!
Krzykam sobie i szukam jej, szkoda by było gdyby coś jej się stało.

20.
Twój pokemon nagfle pojawił się obok Ciebie
-Froo- duch zaczął ciągnąc mocno twoją dłoń i zaczęła Ciągnąc Cię w pewnym kierunku sam dokładnie nie wiedziałeś o co jej chodzi.

Ruszyłem zaraz za swoim pokemonem dość spokojnie ale nie chciałem też być za wolny.
- Gdzie Ci tak śpieszno koleżanko co?
Zapytałem pokemona nadal wędrując za nim rozglądając się dokładnie starając się dowiedzieć o co tu właściwie chodzi.

1

Jak na razie nie widziałeś nic godnego uwagi, wszystko wyglądało tak samo od bardzo dawna, przez co powoli Cię to nudziło jednak była szansa na znalezienie czegoś ciekawego, twój pokemon tanczył na wietrze jednak widziałeś, że z uwagą obserwuje jeden punkt.

- Frosli co tak obserwujesz?
Przyjrzałem się swojemu pokemonowi zaciekawiony po czym rozejrzałem się i także zacząłem się wpatrywać w ten punkt, może coś ciekawego dostrzegę? Kto wie a może to po prostu nic?

1.

Twój pokemon prowadził Cię do niewielkiego wejścia do jaskini. Było tak dobrze ukryte, że można je było przeoczyć nawet gdyby się przeszło obok. -Fros, fros. Pokemon był niezwykle podekscytowany. Po chwili jednak zauważyłeś coś niezwykłego. Zrobiło się strasznie cicho. Nie wiał nawet lekki wietrzyk. Miałeś złe przeczucie, że wydarzy się coś co najmniej niezbyt przyjemnego.

Mimo złych przeczuć poprawiłem marynarkę po czym ruszyłem zaraz za swoim pokemonem jak widać znalazła coś bardzo interesującego i wręcz musimy to zbadać.
- Spokojnie frosli, prowadź nadal, jestem zaraz za tobą.
Odpowiedziałem pokemonowi wędrując dalej

2.


Gdy wszedłeś do jaskini zobaczyłeś długi korytarz , który kończył się rozwidleniem. Froslass wskazywała uparcie na lewą odnogę. Gdy wytężyłeś wzrok zobaczyłeś olbrzymi cień i świecące oczy, które uważnie cię obserwowały. Nie mogłeś jednak rozpoznać do kogo one należą, były zbyt daleko, a poza tym dość ciemno.

- Frosli spokojnie, musimy być bardzo ostrożni. Zaś ty dzięki temu że jesteś w połowie duchem możesz przeniknąć do kolejnego pomieszczenia i wybadać co się dzieje?
Poleciłem swojemu pokemonowi zwiad a sam powolutku i dość cicho ruszyłem dalej, zaciekawiły mnie te oczy i nie mogłem przestać myśleć o tym do kogo one mogą należeć.

3.

Gdy Frostass podeszła na odległość 10 metrów od oczu pojawiły się płomienie, wtedy zobaczyłeś do kogo należały oczy. Stworzenie wyglądało tak:

Po chwili zauważyłeś skąd wzięły się płomienie, to pokemon używał Fire Fang. Frostass stała przerażona w miejscu. nie śpieszyła się zbytnio aby wykonać Twoje polecenie.
Póki co dziki pok tylko się przyglądał, jednak w jego paszczy nadal migotały płomyki co nadawało mu dość upiorny wygląd.


Edit z powodu numerka