Uczeń czarnoksiężnika?-Gra Soula

- Czy dobrze zauważyłem, że Wasze stroje odzwierciedlają typ mocy oraz chowańca jakimi się zajmujecie? Czy ja też mogę przystąpić na chociaż kilka zajęć lub krótkie warsztaty do Waszej akademii? I czy jest szansa, że też otrzymałbym chowańca zgodnego z moimi ''talentami''? - Zapytałem dziewczynę oraz pokazywałem jej aby kontynuowała oprowadzanie mnie po obiekcie.

Dziewczynka kiwała głową z przejęciem.
-Dokładnie! Niezły z ciebie obserwator, może okażesz się studentem szkoły psychicznej, jak ja! Ha, nawet może trafisz do mojej klasy!
Shiemi wyglądała na zachwyconą tym pomysłem.
-Fajnie by było... a nie po to tu przyjechałeś? Więc co tu robisz? Obcy generalnie nie mają tu wstępu... - nagle urwała i zaczęła się w ciebie wpatrywać - chyba nie jesteś szpiegiem!?

Mała milczała, a ty widziałeś jak oczy jej się powiększają, aż po paru chwilach wyglądały niczym te które ma jej kot.
-Ty znasz Pana Zelgadisa!? Iyaaaaa!
Pisk który z siebie wydała przyprawił cię o ostry ból uszu.
-I jesteście przyjaciółmi!? Ale super! On jest taki silny i fajny, i przystojny!
Shiemi rozmarzyła się, dopiero po chwili wróciła na ziemię.
-Ha? Możemy spróbować... Ale nie wiadomo czy masz Talent. Jeśli nie, nie przyjmą cię. Chociaż... Osobiście mam wrażenie, że masz. A chowaniec to dopiero po określeniu typu.
Dziewczynka wstała i ruszyła s powrotem w stronę klatki schodowej.
-Trzeba będzie zejść na dół, do głównej hali... chociaż nie, może lepiej od razu do gabinetu dyrektora? ie jestem pewna...
-Przepraszam, kim pan jest? Ma pan pozwolenie na przebywanie tutaj?
Przerwał jej jakiś ostry głos, należący do chłopaka, który pojawił się niewiadomo skąd.

-Yukio Okumura, mag lodu 2 wyższej klasy. Przyjaciel? A masz pozwolenie na przebywanie na terenie szkoły?
Chłopak mrużył podejrzliwie oczy, widać było że ci nie ufa.
-Pozwolicie że upewnię się, gdzie idziecie. Młoda damo, czyżbyś nie znała przepisów? O kimś kto nie ma przepustki trzeba natychmiast poinformować straż.
Shiemi zaczerwieniła się i coś bąknęła, wpatrując intensywnie we własne stopy.
-Osobiście pana odprowadzę i wyjaśnimy te sprawę.

Chłopak nic nie odpowiedział, popatrzył się z politowaniem i ruszył w stronę klatki schodowej, ty za nim, a mała na końcu. Dziewczynka podeszła i pociągnęła cię delikatnie za rękę.
-Nie żartuj z nim, to sztywniak - mruknęła cicho - znaczy się generalnie miły, ale jednak straaaasznie obowiązkowy...
Zeszliście schodami nieco w dół, a potem skręciliście i wylądowaliście w olbrzymim korytarzu pełnym drzwi i ludzi. Długo szliście prosto jak w pysk strzelił, aż w końcu zatrzymaliście się przed wielkimi dwuskrzydłowymi drzwiami z napisem GABINET DYREKTORA. Yuko zapukał... i nic. Chyba nikogo nie było w środku.

- Chyba nikogo tam nie ma... To co robimy? Bo ja bym chętnie się zapisał do akademii i to jak najszybciej. Nie ma tutaj jakiegoś vice dyrektora czy sekretariatu? - Pytam obojga młodych ludzi aby jak najszybciej dowiedzieć się co mogę jeszcze zrobić aby dostać się do akademii.

Wasz przewodnik chyba się zmieszał.
-Eee... no cóż... w takim bądź razie najlepiej byłoby znaleźć samego Zelgadisa... Ale on teraz jest... No tak! Jak mogłem o tym zapomnieć!
Chłopak palnął się z rozmachem w czoło.
-Teraz jest zebranie, więc nic nie załatwimy... Problemy, problemy...
-Proszę pana, proszę pana! - Rozległo się nagle.
To była grupka 3 dzieci w wieku Shiemi, dwójka ubrana na biały kolor, a ostatni na niebiesko.
-Pokaże nam pan jeszcze raz Śnieżny Pył? Już prawie udało mi się to wykonać... - poprosiła z powagą dziewczynka w kucykach.
-Przykro mi Oyu, teraz jestem zajęty... - Okumura chyba rzeczywiście się zmartwił.
Shiemi trąciła cię łokciem.
-Dawaj, jak go czymś zajmą to się odczepi, tylko go podpuścić trzeba... - szeonęła ci do ucha.

- Śnieżny pył? To jest chyba bardzo trudna umiejętność... Wiecie co dzieciaki? Chyba Pan nauczyciel nie da rady Wam tego pokazać. To zbyt wymagające zaklęcie. - Powiedziałem w kierunku dzieci podpuszczając lodowego nauczyciel o suchym podejściu do życia.

Chłopak zacisnął wargi i poprawił okulary.
-Bynajmniej, Śnieżny Pył to jedno z podstawowych zaklęć szkoły lodu. Tworzy mały podmuch śniegu. Tylko tutaj lepiej tego nie używać...
-Prosimy, prosimy! Tylko momencik, możemy iśc na salę 107, jest tuż za rogiem...- Dziewczynki zrobiły wielkie oczy.
-No ale... ehh... no dobrze, ale tylko raz.
Maluchy pisnęły i poleciały za zakręt korytarza, oglądając się czy Yukio idzie za nimi.
-A wy dwoje... Zostańcie tutaj i czekajcie na dyrektora. Mam was na oku!
Okularnik poszedł, Shiemi machała mu jeszcze chwilę ręką.
-Hehe, to dokąd teraz? Może coś zjemy? - Spytała beztrosko.

- No bardzo chętnie. Zgłodniałem nieco... Jest tutaj jakiś bar czy stołówka? Osobiście coś polecasz do zjedzenia w tym miejscu? - Zapytałęm dziewczynę i ruszyłem za nią. Kilka dni miałem bardzo ''zywych'' poprzez ciągłe pościgi więc jestem mega głodnym - lepiej żeby ta stołówka byłą blisko.

Mała podreptała wzdłuż korytarza i znów doszliście do schodów - tym razem dużych, chyba dalej było główne wejście do Akademii. No i ten tłum! Wokół kręciło się całe mrowie pokemonów i ludzi w najróżniejszych kolorach szat. W pewnym momencie obszczekał cię jakiś Lillipup, zaś Skiploom na chwilę wylądował na twojej głowie.
-Idziemy, idziemy! Polecam kurczaka i mus czekoladowy!
Jej kociak przytaknął i obydwoje pomknęli w stronę wielkich dwuskrzydłowych drzwi, gdzie kłębiło się jeszcze więcej ludzi. Zanim się zorientowałeś i ich dogoniłeś, zniknęli ci z oczu w masie wokół...
Zostałeś sam na progu wielkiej stołówki, pełnej dużych i małych stolików oraz wielu okienek gdzie wydawano jedzenie. I to jakie! Suflety, żabie udka, homary... Wyglądało to jak szkoła dla bogaczy!
Nagle coś na ciebie wpadło i poczułeś, że twoja koszulka jest mokra a na głowie masz makaron.
-Przepraszam, najmocniej przepraszam! Nie chciałem, nic ci nie jest?
To jakiś niski chudy chłopiec spoglądał na ciebie z przerażeniem. Zaraz na dokładkę miałeś obślinione nogawki, gdy jakiś stworek starał się zlizać z nich sos pomidorowy...

- NO w dupe snorlaxa! Coś Ty narobił... Ehhh człowieku... No nic, co się stało to się nie odstanie, tylko zabierz tego swinuba z mojej nogi. Jestem Soul, a Ty? Jak się nazywasz kolego? - Zapytałem niezdarnego, chuderlawego chłopaka przy okazji wybrałem dla siebie sporą porcję kurczaka i wcześniej polecany krem czekoladowy.

-Aaa! Bernard, zostaw, nie wolno!
Chłopak zaraz złapał prosiaka i zaczął go od ciebie odciągać. Łatwe to nie było, sos chyba zasmakował... Ty w tym czasie dostałeś się do kolejki i złożyłeś zamówienie. Ładna blondynka przy kasie zerknęła na ciebie i uśmiechnęła się szeroko.
-Witamy nowego ucznia! Poproszę identyfikator.
Zanim zacząłeś się zastanawiać o co jej chodzi wrócił okularnik.
-Jeszcze raz przepraszam, może w ramach przeprosin kupię ci obiad? Naprawdę nie chciałem, zzagapiłem się... A, jestem Claus.
Wszystko to wymówił niemal na jednym wydechu. Patrząc teraz na niego mogłeś odkryć, że jego ubiór jest brązowy.

- Dobra niech CI będzie, jestem Soul. A co do uroczej Pani kasjerki, to ma Pani śliczną fryzurę a za mój posiłek zapłaci kolega. - Zaraz po tym jak nowo poznany ziomek opłaci moją szamę a kasjerka da mi numer, wskazuję gestem aby Claus usiadł ze mną i moją koleżanką.

Chłopak był dziko szczęśliwy, zaraz dostałeś tacę i jedzenie, które wyglądało naprawdę zachęcająco. Teraz tylko znaleźć małą...
-Urrr, urr! - usłyszałeś gdzieś koło nóg.
To zwierzak Shiemi! Kotek złapał cię za nogawkę i zaczął ciągnąć do jednego ze stolików, gdzie jak się okazało siedziała twoja przewodniczka.
-No i gdzie się podziewałeś!? Chcesz się zgubić? - Fuknęła -o, hej.
Claus wydawał się nieco zmieszany, ale usiadł niepewnie obok.
-Jeszcze raz przepraszam za Bernarda! On myśli tylko o jedzeniu...
Rzekomy świniak siedzi mu na kolanach i wyjada po jednej nitce makaronu sphagetti z miski z niewinną miną.
Nagle twoją uwagę zwróciły śmiechy przy stoliku, gdzie siedziała grupka chłopaków ubranych na czerwono. Jeden z nich pokazywał właśnie, jak spalić jabłko... Po prostu go dotykając. Wyglądało to dość makabrycznie...

Claus zmieszał się i zajął jedzeniem. Shiemi zerknęła tam gdzie ty.
-Ah? Szkoła ognia, u nich to norma. Wszyscy są tam nerwowi, dumni i waleczni... Takie cechy typowe dla nich. W każdej szkole jest taki główny model zachowań, który sprawdza się u większości uczniów. Na przykład ci od roślin są spokojni i troskliwi. Ci od ciemności lubią robić psikusy, są złośliwi i często niemili. Szkoła kamienia jest spokojna i uparta...
Chłopak uśmiechnął się niepewnie.
-Są też wyjątki... na przykład ziemia z natury jest stała i pewna siebie. A ja jakoś nie pasuję... - zaśmiał się cicho.
Jedno trzeba było przyznać - jedzenie mieli wyśmienite. Kurczak był soczysty, zaś mus rozpływał się w ustach. Jedzenie szybko zniknęło z talerzy, co dalej?
-No, to skoro już zjedliśmy... co powiesz na mały pokaz!? Pójdziemy na sale treningowe i zobaczysz, co to znaczy być magiem!

- No sumie czemu nie?! Daleko są te sale treningowe? Ciekaw jestem jak wyglądają tutaj te wasze treningi. Chciałbym już zacząć trenować z Wami na tych salach. Tylko, że do tego trzeba się zapisać a dyrektora nie zastałem w gabinecie. - Powiedizałem do moich nowych kompanów podróży i ruszyłem za nimi do wspomnianych sal treningowych.

Shiemi szybko zebrała się do wyjścia, zaś Claus po chwili wahania poszedł z wami.
-N-nie będę wam przeszkadzał? - Bąknął.
-Nie, spoko! Może pokażesz Soulowi coś z magii ziemi? Gdzie by tutaj pójść... Ah! Może zwykła sala podstawowa? Jest najbliżej, a ponieważ jest nudna zazwyczaj nie ma tłumów. Tylko znów się nie zgub!
Shiemi pobiegła przodem, a wy nie mieliście innego wyboru jak lecieć za nią. Po kilku korytarzach i skrętach stanęła przed niedużymi drzwiami z numerem 132.
-To tutaj! Zaapraszam!
Zachęcony przestąpiłeś próg, a twoim oczom ukazała się sporawa sala podzielona na kilka części. Po jednej stronie były różne tarcze do celowania, gdzie indziej kącik pełen półek i różnych pudełek, a jeszcze z innej strony otoczone siatką... pole do walki? Tak przynajmniej wyglądało.
No i nie byliście tutaj sami. Jakaś ciemnowłosa dziewczyna ubrana na granatowo stała przed tarczą z wyciągniętymi przed siebie rękoma. Widziałeś jak napina mięśnie i się skupia, a potem... z jej dłoni wyleciała jasna błękitna kula i uderzyła w sam środek celu. Wyglądała znajomo... zupełnie jak Dragon Pulse!

- O szit! Ale to fajne! - Podchodzę do dziewczyny w ciemnych wlosach, lecz uważam aby nie oberwać od niej żadnym pociskiem.

- Hej, nazywam się Soul! Przyleciałem tutaj z przyjacielem i chciałbym powiedzieć, że zadziwiłaś mnie swoimi umiejętnościami. Jak Cię zwą?. - Pytam dziewczyny starając się jak najwięcej o niej dowiedzieć.
===================
6 września dostałęm jajko torchica z eventu to jakoś niedługo się chyba wykluje co nie?

Nieznajoma zerknęła na ciebie podejrzliwie, ale po chwili uśmiechnęła się.
-Dzięki. Super to będzie, jak nauczę się tworzyć 2 na raz...
Uśmiechnęła się i otaksowała cię wzrokiem. Teraz i ty mogłeś zobaczyć jej twarz.

W sumie ładna była. Miała czujne, uważne spojrzenie, które zaraz przeniosła na resztę grupy.
-Jestem Kirigaya, adeptka smoczej szkoły. Miło mi. Hej Claus. I ty mała... a ty nie jesteś stąd.
-Jestem Shiemi! A on jest przyjacielem pana Zelgadisa! - Pisnęła mała wesoło.
- Oh? Naprawdę? - czarnowłosa wyglądała na autentycznie zaskoczoną - a jaką szkołę reprezentujesz?

----
Z grubsza pewnie tak... ale na przyszły raz zapisuj od razu w kp około której strony ma się wykluć.

`oki oki bo sam o nim zapomniałem
==============================
- Jeszcze nie wiem, i nie wiem jaką będę reprezentować, chciałem się zapisać ale niestety dyrektora nie było w gabinecie więc muszę zawitać do niego za jakąś chwilę. Jeśli mogę spytać, to jakiego masz chowańca?