Uczeń czarnoksiężnika?-Gra Soula

Motając się po holu w celu odnalezienia właściwej drogi do swojego pokoju zauważyłem gościa w okularach, który już wcześniej się mądrzył. Nie wiedząc co zbytnio zrobić podchodzę do niego i zagaduję :
- Hej! Pamiętasz mnie? To ja tutaj przybyłem z Zegladisem, teraz już jestem uczniem - dwóch klas jednocześnie. Pomożesz mi odnaleźć drogę do mojego pokoju? - Pytam ziomeczka przy okazji rozglądam się czy nie widzę kogoś znajomego. Ciekawe co robi teraz Zegladis? Gdzie jest mój opiekun? Tyle się dzieje, że nie wiadomo czym się zainteresować.
----------------------
No faktycznie xDD Shiemi hehe

Mężczyzna przez chwilę wyglądał na zaskoczonego, ale zaraz poprawił okulary i na jego twarzy pojawił się... uśmiech?
-To doskonale. W którym domu mieszkasz? Nie dostałeś mapki? Zapytaj w sekretariacie, tam je rozdają. Są bardzo przydatne, zwłaszcza na początku. Do jakich klas trafiłeś?
Tłumek wokół przerzedził się nieco, teraz na patio siedziała tylko kolorowa grupka złożona z ludzi ubranych na czarno, pomarańczowo i czerwono. Pokrzykiwali coś i od czasu do czasu wybuchała tam kłótnia, Okumura zerkał tam uważnie.

- Nie pamiętam do jakiego domu trafiłem, ale chodzę na zajęcia psychiczne oraz z moc mrocznej jeżeli tak to mogę nazwać. Tam za nami - na patio coś się dzieje, prawda? Może lepiej to sprawdzimy? Myślę, że nie byłoby dobrze gdyby na Twoim dyżurze ktoś został pobity. - Mówię do Oku i jeśli ruszy w stronę grupy to idę za nim.

Okumura westchnął.
-A jaki jest pokemon twojego pokoju? Jest 6 domów, każdy ma nazwę od jednego z regionów - tak więc mamy Kanto, Johto, Sinnoh, Unovę i Kalos...
Gdy poleciałeś do zbieraniny ludzi szybko odkryłeś przyczynę ogólnego podniecenia - cześć ludzi grała w karty. Znaczy się jeszcze niedawno, bo teraz tylko kłócili się trzymając je w rękach. Najgłośniej darli się białowłosy chłopak i ruda dziewczyna, wyglądało to jakby zaraz mieli się pobić.

-Nie udawaj niewiniątka, dobrze wiem że oszukujesz! Nikt nie wygrywa 10 razy z rzędu! Zwłaszcza ze mną! - Darł się białowłosy.
-Przyznaj że po prostu jesteś cienki, w sumie nie miałabym nawet potrzeby oszukiwać żeby cię pokonać! - Odparła dziewczyna, wytykając mu język.
-Ty mała, wredna...
-Kto jest mały?! A w pysk chcesz?!
W dłoniach rudowłosej pojawiła się mała, ognista kula. W tym momencie tuż obok pojawił się profesor Okumura.
-Mogę w czymś pomóc? - Spytał uroczo, a towarzystwo struchlało.

Zastanawiając się z jakiego ''domu'' jestem, dochodzę do wniosku, że chyba z Kanto - tak mi się przynajmniej wydaje ale póki co mniejsza z tym chyba - trzeba się za orientować o co poszło tej dziwnej dwójce.
- Ej! Ludzie o co Wam poszło? Chyba nie chcecie się bić tutaj o jakieś małe oszustwa czy coś? Okumuro!? Może ta dwójka rozwiąże swój problem na sali treningowej? Stoczą walkę pokemonów to może i emocje z nich trochę zejdą. Co Ty to na to? To na pewno jest lepsze niż przelew krwi na szkolnym holu. A tak btw. to pochodzę z domu Kanto.

Okumura posłał ci długie, znaczące spojrzenie. Inni widząc to zaczęli się szturchać i pokazywać cię z rozbawieniem palcami, słyszałeś nawet jakieś słówko "świeżak" krążące po grupce.
-Magia nie służy do durnych zabaw ani rozwiązywania szczeniackich sporów. To poważna sprawa, wymagająca odpowiedzialności, skupienia i....
Po kilku chwilach takiej gadki mimo woli wyłączyłeś się. Okumura nudził niemożebnie, na dokładkę sądząc po jego minie mówił to z autentycznym przekonaniem, a połowa jego słów była dla ciebie niezrozumiała. W tym czasie większość grupki się dyskretnie ewakuowała, jednak słyszałeś coś o "policzeniu się w małym dojo". gdy okularnik w końcu skończył i odwrócił się w stronę winowajców, po nich nie został już żaden ślad.
-E? A oni gdzie? - Wyglądał na skonsternowanego - nieważne, potem się z nimi policzę...

-----
Jakie Kanto? Mieszkasz w pokoju Dusnoira ;p

- Gdzieś się zwinęli podczas Twojego długiego i pouczającego monologu... Na przyszłość chyba musisz być bardziej konkretny a Twoje wypowiedzi powinny być bardziej lakoniczne... Mniejsza z nimi. Mógłbyś mi wskazać drogę do pokoju Dusnoira? - Pytam Okumury i kiedy wytłumaczy mi drogę to ruszam w kierunku swojego pokoju aby w końcu zebrać swoje rzeczy.

Tamten chrząknął zmieszany, mamrocząc coś do siebie. Po chwili wrócił uwagą do ciebie.
-Ah, czyli Sinnoh. Musisz zejśc tymi schodami na dół, potem w prawo, znowu na dół, w lewo i tam jest wyjście z budynku. Dalej idziesz ścieżką na lewo, odbijasz znów w lewo i zaraz będzie twój akademik - powiedział gładko, jakby twoja sypialnia była naprzeciwko - i na przyszłość Profesorze Okumura.
Ruszyłeś we wskazanym kierunku, gorączkowo powtarzając sobie w myślach wskazówki i w pewnym momencie zwróciłeś uwagę, że czegoś ci brakuje. A w sumie kogoś. Zajęty różnymi sprawami kompletnie zapomniałeś o Inkayu, którego teraz nigdzie nie było widać. Z dobrych wiadomości taka, że na horyzoncie pojawił się budynek w którym mieszkasz!

Kiedy zauważyłem budynek w którym znajduje się mój pokój, bez wahania ruszyłem w jego kierunku. Przy okazji ciekawi mnie fakt, gdzie podział się mój ''opiekun''... Kiedy tylko wpadnę do pokoju szybko zbieram swoje rzeczy, patrzę co z jajem które miałem w plecaku a następnie udaję się w kierunku sal treningowych, lecz jeśli napotkam jakiegoś ziomka albo 86 tudzież Shiemi to pytam ich w sprawię wspomnianego przez kłócącą się dwójkę - małe dojo.
- Przyjacielu? Jesteś? Gdzie się podziałeś? Chyba powinieneś przy mnie być i pilnować mnie a nie od tak sobie znikać. - Staram się porozumieć z pokemonem który niedawno mi się wykluł, gdzieś zniknął chyba podczas zajęć i nie mam z nim żadnego kontaktu - nieco mnie to martwi...

Twoje pytanie pozostało bez odzewu. Pokemona nigdzie nie było widać, musiał oddzielić się wcześniej... W sumie już przy hałaśliwej grupce go nie było - teraz mógł być w zasadzie wszędzie. Ty zaś ruszyłeś do swojego pokoju, mijając całkiem sporą grupkę ludzi... W tym białowłosego chłopaka widzianego wcześniej! Zanim jednak zdążyłeś zagadać ten zniknął w pokoju ze znaczkiem Drapiona...
Swój szarawy pokój odnalazłeś już bez trudu, jednak w środku coś ci nie pasowało - miałeś wrażenie, że coś gdzieś szura... a pod łóżkiem widziałeś wielką parę oczu i coś kudłatego.

Schyliłem się aby zobaczyć co może znajdować się pod wyrkiem, ówcześnie biorąc pokedex do ręki aby w razie czego dowiedzieć się czegoś więcej o parze oczu spod mojego wyrka.
- Hej kolego, jak tam? Jestem przyjacielem , nie bój się mnie... - staram nawiązać jakiś kontakt ze stworzeniem spod wyra.

Gdy zajrzałeś pod łóżko siedzący tam stworek chwilę obwąchiwał cię podejrzliwie, ale w końcu zdołałeś go wyciągnąć i obejrzeć w świetle dziennym. Nieco ukurzony prezentował się dość niechlujnie, jednak jego spojrzenie było bardzo uważne. Nie merdał ogonem ani na szczęście cię nie ugryzł, na razie chyba ocenia twój wygląd...

PokDex napisał:
Eevee samiec
Lv: 5
Ataki: Helping Hand, Gorwl, Tackle, Tail Whip, Sand-attack
Zdolność: Adaptilbity
Charakter: Ten pokemon jest prawdziwym gotem -kocha death metal, skórzane ubrania i ciężki klimat. Gdyby tylko mógł przefarbowałby się na czarno i zrobił sobię grzywkę. Nie walczy w zespole, wyznając zasadę że nikt go nie zrozumie.

Eevee, pokemon ewolucja. Rzadki pokemon, który jest w tanie przystosować się do wielu środowisk i ewoluować w wiele rozmaitych form.

- Cześć mały kolego! Jak sie czujesZ? Jestem Twoim przyjacielem a także trenerem, wiesz co kolego musimy się zbierać już z tego pokoju aby iść na salę treningową, dlatego też wskakuj z powrotem do pokeballa. - Mówie do małęgo liska po czym chowam go do pokeballa a następnie zbieram wszystkie swoje pokeballe i ruszam na arenę treningową... Po drodze rozglądam się za jednej osobie z dwójki która się kłóciła aby pójść z nimi i przekonać się czym jest dojo.

Pokemon wzruszył ramionami i dał się schować do własnej kulki. Ty odłożyłeś książkę i capnąłeś całą resztę inwentarza, gotów szukać zadymy. Swoją drogą zaczęło ci burczeć w brzuchu, od rana byłeś tak podekscytowany że nic nie zjadłeś...
Gdy wyszedłeś chwilę krążyłeś po korytarzu, aż w pewnym momencie mignęła ci srebrna czupryna widzianego wcześniej chłopaka. Chwilę szedłeś za nim, ale wkrótce po wyjściu na zewnątrz ten cię zauważył i łypnął.
-Czego..? A to ty! Dzięks za zagadanie Okumury, nowy! Shadow Prove jestem.

- Siemano! Nie ma sprawy, swoją drogą straszny sztywniak z tego Okumury. Mów mi Soul! Ej!, właśnie Cię szukałem  - słyszałem, że mówiłeś coś o jakimś dojo czy jakoś tak... Da radę tam powalczyć? Potrenować? Złapać jakiegoś fajnego pokemona? Co tam się w ogóle robi? Mam sporą gromadkę pokemonów i chętnie bym powalczył. - Mówię do chłopaka i staram się jak najwięcej dowiedzieć.

Tamten wyszczerzył się w odpowiedzi.
-No i to rozumiem! Widzę że nie jesteś jednym z tych maniaków zasad i porządku jacy się czasem zdarzają... Chodź, zaprowadzę cię do dojo, akurat mam tam z kimś sprawę.
Chłopak podążył w stronę szkoły.
-Dojo, a właściwie małe dojo to sala treningowa 65. Jest nieduża i rzadko używana, znajduje się trochę na uboczu, więc z reguły jest tam sporo miejsca i nauczyciele też rzadko tam zaglądają. Co do treningu pokemonów to można to robić na salach, gorzej jest z łapaniem... W weekendy wolno opuszczać szkołę, wtedy można robić co się w sumie chce. Znaczy się takie są oficjalne opcje...
Białowłosy zarechotał. Gdy weszliście do szkoły poprowadził cię w prawo i schodami w dół, aż znaleźliście się w jakiś lochach. Po kilku chwilach stanęliście przed drzwiami z numerem 26, za którymi zniknął chłopak.
Sala ku twojemu zdumieniu wyłożona była drewnem, przez co sprawiała całkiem miłe wrażenie. Jedynym ciekawy elementem wyposażenia było tu toczone siatką podwyższenie...
-Hej, a ten co tu robi? - Rozległ się poirytowany głos, a ty dostrzegłeś widzianą wcześniej rudowłosą dziewczynę.

-Siemano, wbiłem tutaj stoczyć kilka dobrych walk no i potrenować! - Odpowiadam na złośliwe zaczepki rudej dziewczyny.
- Jestem Soul, a to  kilka z moich pokemonów! - Powiedziałem wypuszczając po kolei Warottle, Infernape, Umbreona, Gabite, Dragonaira.
- Reflectuje ktoś z Was jakieś walki w trybie natychmiastowym? Albo dacie radę nauczyć mojego Infernape jakiegoś dobrego ruchu?

Tamta najpierw wydęła wargi, ale potem widziałeś jak obrzuca twoje pokemony ciekawym spojrzeniem, udając jednocześnie że kompletnie jej nie obchodzą.
-To musisz poczekać nowy, my tutaj mamy własne sprawy do załatwienia! Shadow, walczymy czy pękasz?
-Nie jestem tobą, nie boję się uczciwej walki! Zaraz zamkniesz te pyskatą jadaczkę...
Chłopak i dziewczyna ruszyli w stronę siatki, wywołując po drodze pokemony.

Małpiszon należał do dziewczyny, łasica do chłopaka.
-Szykuje się niezła jatka, nie? Będzie zabawa, będzie zabawa!
Aż podskoczyłeś, słysząc nagle obok siebie znajomy głos - to 86 cieszył się jak porąbany. Zauważyłeś, że stopniowo złazi się coraz więcej osób -jakiś zielonowłosy starszy chłopak, białowłosy w twoim wieku, czarnowłosy w kąciku, rudzielec... twoje pokemony zajmują teraz stanowczo za dużo miejsca!

Wysłuchawszy kolejnej sprzeczki tej jakże zawziętej i charakternej dwójki zrozumiałem, że muszę poczekać, tak więc stanąłem z boku i schowałem pokemony z powrotem do kich kuli, które włożyłem do kieszeni. Kiedy ludzi zaczyna się zbierać coraz więcej, to staję z boku i bacznie obserwuję przebieg walki. Jednocześnie słucham rozmów które na pewno będą dookoła mnie aby dowiedzieć się może czegoś ciekawego.

Gdy twoje pokemony zniknęły zrobiło się dużo więcej miejsca, które jednak szybko zostało zajęte przez gapiów. Pojawiła się między innymi jakaś mała, ubrana na brązowo dziewczyna trzymająca się kąta i czarnowłosy, podskakujący jakby miał ADHD chłopak. Tłum bez przerwy coś mruczał, a w pewnym momencie poczułeś delikatnie puknięcie w ramię.
-Zapowiada się wspaniała, emocjonująca walka pełna niespodziewanych zwrotów akcji. Z jednej strony ognista pannica, Lina Inverse, znana jako Płomienny Smok, z drugiej Shadow Prove, Dziki Szpon! Cud, miód i orzeszki.... Chętny na zakładzik?
Długowłosy rudzielec uśmiechnął się do ciebie szeroko, przysuwając blisko. Tymczasem tobie rzuciło się w oczy, że łasica ma na nosie... ciemne okulary? W końcu gdy obydwoje zawodników było na miejscach pomiędzy nimi pojawił się jakiś białowłosy chłopak o dziwacznie zaostrzonych zębach.
-Za moment zaczniemy pojedynek między Sneaselem Bladem i Darumakką Shabranigdo! Walka jeden na jednego, aż jedna ze stron będzie niezdolna do walki! Zaaaczynajcee!
Rozległ się krótki gong, a oba pokemony w mgnieniu oka rzuciły się na siebie. Tyle że ze strony łasicy była to zmyłka, bowiem stworek tuż przed zwarciem skoczył gwałtownie w bok, używając Screech. Małpa skrzywiła się, po czym potoczyła w stronę napastnika, który ponownie zrobił unik i po wylądowaniu użył Hone Claws.
-I czego uciekasz? Miałeś walczyć! - Złościła się dziewczyna.

- Nie, dzięki - nie należę do grona hazardzistów koleżko... Ale widać, że walka jest zacięta, tak poza zakładem to sądzę ze Sneasel wygra. Jest bardziej opanowany a ta płonąca świnia stara się na siłę zaatakować. Słaba taktyka moim zdaniem. - Mówię do nowego ziomeczka po czym dalej obserwuję przebieg toczącej się walki.

-Oh? Nie to nie. Ale nie byłbym taki pewien wyniku walki. Blade jest szybki i zwinny, jednak Shabranigdo jest uparty i naprawdę silny. Jak Darumakka dorwie przeciwnika zrobi z niego miazgę... o ile go dorwie. W sumie walka dopiero się zaczęła! Rzucił rudzielec, a potem wmieszał się w tłum i zniknął ci z oczu.
Tymczasem Darumakka wzmocnił się Work Up, zatrzymując na środku pola walki i uważnie obserwując przeciwnika. Łasica gwałtownie dmuchnęła Icy Win zmniejszając widoczność, ale tamten momentalnie odpowiedział Incinerate, zmieniając lód w kłęby pary, by po chwili odwrócić się gwałtownie o tyłu... skąd Sneasel próbował uderzyć Quick Attack. Łasica nie zdążyła się odsunąć i atak przypłaciła oberwaniem Headbutt, które aż ją odrzuciło... Zaś ognisty pokemon tylko na to czekał i popędził na nią z Fire Punch!

Co by tutaj dalej pisać, zaprzestałem dyskusji z młodym hazardzistą i przeszedłem do dalszego oglądania wali dwój młodych oraz gniewnych trenerów... Wynik walki niepierwszy rzut oka powinien być na stronę Sneasla, ale kto wie jak to się wszystko potoczy...

Widok obrywającego w brzuch Fire Punchem Sneasela wywołał ogólny jęk, trochę gwizdów i buczenia, ale też parę okrzyków radości. Zanim jednak łasica oberwała ponownie napluła przeciwnikowi w oczy Toxic, zatruwając go i dając sobie czas na szybką ucieczkę. Gdy małpiszon pozbył się cieczy z twarzy przeciwnik znów był daleko... Więc ten zaczął używać Uproar, starając się doń zbliżyć. Z drugiej strony tamten z pomocą Agility wciąż przyspieszał...
Następne kilka minut upłynęło na ganianiu się pokemonów po boisku - Sneasel praktykował partyzantkę, uderzając i uciekając, zaś Darumakka gdy tylko go dorwał zadawał potężne obrażenia. W końcu oba pokemony wyraźnie osłabły pod naporem wzajemnych ciosów i walka zaczęła się zbliżać do końca.
Sneasel i Darumakka stali teraz naprzeciwko siebie, mierząc się uważnie wzrokiem. Oba pokemony ledwie już stały na nogach - łasica z powodu potężnych ciosów, małpa głównie ze względu na działanie trucizny. Ten cios powinien być rozstrzygający...
Na komendę oba stworki rzuciły się na siebie dziko - mroczny pokemon z Quick Attack, ognisty z Flame Wheel, oba ataki zderzyły się z łoskotem, a pokemony wylądowały po przeciwnych stronach boiska. Po sali przeszedł szmer. Sędziujący chłopak podbiegł po kolei do obu zawodników i parsknął śmiechem, wracając na środek.
-Obaj zawodnicy są niezdolni do walki, ogłaszam remis!!! - Krzyknął w końcu.
Rozległ się ogólny jęk zawodu i głośne okrzyki od Liny i Shadowa. Wynik zaskoczył chyba wszystkich!

Po ogłoszonym remisie podchodzę do wspomnianej dwójki, która pewnie jak zwykle zacznie się między sobą kłócić i byle błahostkę...
- Świetna walka, aż zadziwiające, że doszło tutaj do remisu. To co teraz? Co powiecie na jakąś walkę oraz trening ze mną?