Wielka przygoda! - gra Skits

Obudziłeś się rano dość wypoczęty. Spało Ci się wygodnie, pomijając krótki koszmar, w którym Ty i Twój pokemon spadaliście z urwiska... Była obecnie godzina siódma rano i za oknem świeciło słońce oraz po drzewach mogłeś zauważyć, że wiał lekki wiatr. Dziś Twój wielki dzień. W końcu mogłeś ruszyć w swoją podróż razem z swoim wiernym pokemonem - Taurosem.

- Aaaahhh... - To były pierwsze... litery, bo słowem ciężko to nazwać, które z siebie wydałem zaraz po przebudzeniu się. Chwilę się jeszcze porozciągałem i usiadłem na brzegu łóżka.
- Dziwny sen... ale najważniejsze, że to tylko sen i nic więcej. - Powiedziałem sam do siebie i zacząłem rozglądać się po pokoju. Wszystko na swoim miejscu, więc nie było powodów do zmartwień. Zabrałem tylko swoje dziennie ubrania, spakowałem to, co powinienem zabrać i udałem się do kuchni, żeby przekąsić jakieś śniadanie, wymienić kilka ostatnich słów z ojcem i... wyruszyć w podróż!

W końcu wszystko spakowałeś i ruszyłeś do kuchni, żeby zjeść śniadanie. Twojego taty jeszcze nie było, pewnie jak zwykle sobie dłużej pospał. Właśnie kończyłeś kanapki, kiedy w końcu wyszedł ze swojego pokoju, jeszcze nie przebrany.
- Dzień dobry - powiedział.
Odruchowo jak co dzień z rana zaczął sobie robić kawę.
- I jak, gotowy do drogi? - spytał się Ciebie w końcu.

Poirytowany widokiem ojca, który ledwo co wyszedł z łóżka, spuściłem głowę i lekko parsknąłem śmiechem. Na szczęście udało mi się to powstrzymać.
- Gotowy, jak nigdy! Jestem ciekawy, jak to wszystko będzie wyglądało. - Krótko odpowiedziałem na jego pytanie i odstawiłem talerzyk na bok. Wstałem z krzesła i wyciągnąłem rękę w stronę ojca.
- Życz mi powodzenia. - Krótko oznajmiłem i czekałem na jego reakcję, aby chwilę po tym wyjść z domu i ruszyć przed siebie...

Twój ojciec byłe jeszcze trochę zaspany, ale jak tylko wziął łyk kawy to się coś więcej przebudził.
- Właśnie miałem zamiar to zrobić - wyszczerzył się. - To powodzenia - uścisnął Ci rękę.
Zdawał się być z Ciebie dumny.
- Wykaż się swoimi umiejętnościami i przeżyj wiele przygód - powiedział Twój ojciec.
Znowu zaczynał przysypiać, więc wziął kolejny łyk kawy.

Raz jeszcze zareagowałem na jego słowa uśmiechem, zarzuciłem plecak na prawe ramię i ruszyłem w stronę wyjścia. Cały czas w głowie miałem przeróżne myśli na temat tego, jak to wszystko się potoczy. Czy poznam ludzi, którzy okażą się przyjaciółmi? Czy będzie więcej takich, którzy będą raczej przeciwko mnie? Nie wiem, ale wszystko na pewno okaże się z czasem. Zanim jednak wyszedłem, spojrzałem na zdjęcie matki, które stało na kredensie, uśmiechnąłem się, żeby ukryć smutek i pod nosem szepnąłem.
- Dziękuję... - Nie mając już nic do zrobienia, opuściłem domek, tym samym robiąc pierwszy krok ku przygodzie.

Ruszyłeś w swoją upragnioną podróż. Twój Tauros chyba już nie mógł usiedzieć w pokeballu, ponieważ ten z początku zaczął drgać, a po chwili wyskoczył z niego Twój poke-byk. Pokemon trącił Cię swoim wilgotnym nosem i zamachał swoimi trzema ogonami. Na zewnątrz nie było zbyt gorąco, temperaturę można było określić na taką w sam raz.

Zaśmiałem się na widok Taurosa i pogłaskałem go po czubku głowy.
- Widzę, że też nie mogłeś się doczekać aby w końcu wyruszyć? A skoro już tu jesteś, to nie będę Cię już w ogóle trzymał w pokeballu. - Na mojej twarzy ponownie pokazał się uśmiech i wraz z moim kompanem szliśmy dalej. Rozglądałem się dookoła, podziwiając cuda natury, chcąc znaleźć jakąś alternatywną drogę niż ta, na której aktualnie byłem. Nie pogniewałbym się nawet, jakby ta droga była okrężna do miejsca, do którego aktualnie zmierzałem, aczkolwiek samemu nie wiedząc dokąd.

Tauros był bardzo zadowolony z tego głaskania. Jeszcze bardziej ucieszyła go wieść o tym, że nie będziesz go trzymał w pokeballu. Idąc tak tą w ten przyjemny dzień, dojrzeliście drogę, która prowadziła prosto w las - była ona raczej już częściowo zarośniętymi koleinami, lecz mimo wszystko taka droga przez las zdawała się być zachęcająca. Tauros ukradkiem podskubał sobie jakieś zioła i teraz je sobie spokojnie przeżuwał.

Zmrużonymi oczyma starałem się wejrzeć nieco dalej, w głębszą część tego lasu, ale przez, zlewającą się w jedno, zieleń nie byłem w stanie tego zrobić. No cóż, idziemy w ciemno.
- Ruszamy Tauros, może tam się coś wydarzy. - Wskazałem palcem w głąb lasu i poszedłem przodem, starając się dojść na jakąkolwiek dróżkę, żeby łatwiej się poruszać, niż cały czas przeskakiwać nad krzakami, czy korzeniami.

Odnalazłeś w końcu dogodną dróżkę i mogłeś sobie spokojnie iść przez las. Słyszałeś tutaj sporo pokemonów, lecz nie mogłeś ich dostrzec - chyba uciekały jak tylko was widziały czy też usłyszały. Tauros szedł za Tobą, również rozglądając się po lesie. Z lasu, gdzie luźno rosły drzewa, dotarliście do jego części, gdzie drzewa były bardzo wysokie oraz wyglądały na stare. Dodatkowo w powietrzu dało się wyczuć sporą wilgoć i było tutaj nieco ciemniej niż w poprzedniej części.

- Hmm, dziwnie tutaj. Tauros, co Ty na to, jeśli się tu na chwilę zatrzymamy i rozejrzymy? Może znajdziemy coś pośród tych drzew. - Spytałem swojego pupila i czekając na jego reakcję, zacząłem już się rozglądać na lewo i prawo za jakimiś dzikimi stworzeniami, które mogłyby pomóc nam w stoczyć pierwszą walkę i podszkolić nieco byka.

Wasze poszukiwanie chwilę trwały. W końcu zobaczyłeś jakiegoś pokemona. Był to mały ptaszek, który obecnie spał sobie na gniazdku, które znajdowało się na gałęzi jednego z młodszych drzew tutaj.

Tauros stanął obok Ciebie, po czym zaorał swoim kopytem w ziemię i czekał czy dasz mu jakieś polecenia.

Widząc tego ptaszka, od razu wyciągnąłem swój PokeDex. W oczekiwaniu na wyniki skanowania, położyłem wolną rękę na głowie Taurosa, dając mu znak, żeby się wstrzymał, bo stwierdziłem, że jest to zbyt mały i zbyt spokojny pokemon. Nie myślałem, że tak szybko zobaczę jakieś nowe stworzenie, ale nie narzekam, bo im szybciej poznam ich jak najwięcej, tym łatwiej będzie mi się odnaleźć w tym świecie.

- Drugiego leniucha mi nie potrzeba. - Zaśmiałem się, patrząc na Taurosa i schowałem PokeDex. No nic, pozostało szukać dalej. Poszedłem więc razem z kompanem nieco głębiej, pomiędzy te stare drzewa, z nadzieją, że spotkam jakiegoś stworka, który będzie w stanie mierzyć się z moim bykiem. Głowa latała z lewej na prawą, z góry na dół. Nie chciałem przeoczyć żadnego miejsca, bo naprawdę chciałem stoczyć swoją pierwszą walkę z wymagającym przeciwnikiem.

Tauros trącił Cię łbem za nazwanie go leniuchem i to chyba go zmotywowało, ponieważ zaczął czasami odchodzić na bok i również się rozglądać. Po chwili do Ciebie podszedł i chwycił pyskiem Twój rękaw. Chyba chciał Ci coś pokazać. Zaprowadził Cię do dość samotnej kępki liści, która jak Tauros przyłożył kopytem niedaleko niej, zaczęła się delikatnie... ruszać?

- Co tam znalazłeś? - Spytałem go patrząc cały czas w tamto miejsce. Byłem bardzo szczęśliwy, że tak bardzo pomagał mi we wszystkim i ciekawiło mnie co się tam ukrywa. Przyklęknąłem obok tej kępki liści i jedną ręką zacząłem je odgarniać, a drugą ręką podbierałem się o ziemię, żeby nie stracić równowagi. Nie mogłem się doczekać co stamtąd wyskoczy.

Ostrożnie odkopywałeś tą kępkę liści, a Tauros obserwował wszystko z zainteresowaniem. Po tymi liśćmi, w ziemi okazał się być... pokemon! Ten spojrzał na Ciebie zdezorientowany, nie mając zielonego pojęcia co zrobić.

- Kolejny mały stworek? Nie ma tu nic większego? No nic... - Powiedziałem sam do siebie, lekko zniesmaczony tą miejscówką i za chwilę wyjąłem PokeDex w celu przeskanowania tej śmiesznej kulki. W międzyczasie spojrzałem jeszcze na swojego pokemona i zacząłem co nieco rozmyślać...

Pokemon po chwili wyrwał Ci się z dłoni. Chyba początkowe zaskoczenie mu minęło. Popatrzył się wojowniczo to na Ciebie to na Taurosa. Chyba liczył na walkę. Po chwili bez ostrzeżenia uderzył Twojego Taurosa Absorb.

T 97%
O 100%

- Argh! Co za szkodnik! Widzę, że nie można być dla niego miłym. - Ze zdenerwowaniem wykrzyczałem kilka słów w stronę tej małej kulki i natychmiastowo zmieniłem ton głosu, krzycząc w stronę Taurosa.
- Tauros! Do dzieła, zaatakuj szybkim Tackle! Pamiętaj o precyzji, bo jest to bardzo mały pokemon i możesz mieć z tym problemy! - Czekając na reakcję mojego partnera, jeszcze raz spojrzałem na swój PokeDex z wyrazem zaciekawienia na twarzy.

Tauros migiem rzucił się na przeciwnika, który uskoczył, lecz Twój byk wrył kopyta w ziemię i szybko zmienił kierunek, wyrzucając Oddisha na sporą odległość. Mały pokemon postanowił nie odpuszczać i zmienić strategię, nagle celując Absorb w Ciebie, byk jednak zasłonił Cię przed uderzeniem.

T 94%
O 93%

- Dzięki Tauros! - Wykrzyczałem, za chwilę mówiąc do siebie pod nosem.
- Podła szuja... ale nieważne. Tauros! Powtórz tą samą akcję, a jak uda Ci się znów trafić tak mocno to natychmiastowo wykonaj Tail Whip! - Z wielką zawiścią patrzyłem w kierunku małego stworka z nadzieją, że wkrótce opadnie z sił.

Mała rada: jeśli chcesz, zeby szybciej padł to się rozpisuj w strategiach i wydawaj więcej komend w jednym poście
________________

Tauros znowu uderzył przeciwnika Tackle, co znowu odrzuciło roślinkę na spory kawałek, w efekcie czego Oddish uderzył w drzewo. Po chwili za pomocą Tail Whip Twój byk odniżył obronę przeciwnika. Oddish nie zaatakował, bo obecnie zaklinował się między korzeniami jednego z drzew.

T 94%
O 87% -1 obrona