Zawsze byłem lepszy! - Gra Anuleja.

Aż tak daleko nie chciał, tylko
- Nie marze o szacunku
Odburknął, po czym pochował pokemony do pojemników i ruszył sam w drogę. Tak chciał się przejść po tamtej drodze nieco zobaczyć czy coś napotka, jak nic pójdzie na północ jak tam nic to na południe. Tak zgadliście, chce połazić po miejscowych terenach , rozejrzeć siec o tu jest a nie zmieniać jeszcze lokalizacji. Dlatego też pewnie nie raz napotka tą zarozumiałą osobę co myśli że wie wszystko o nas.

Jak wyszedł za miasto idzie ostrożnie i no cóż zwiedza sobie.

Dziewczyna wsadziła dłonie w kieszenie i zamieniła jeszcze kilka słów z siostrą po czym wyszła. Ruszyłeś w stronę Route 9 i ... niczego nie spotkałeś. Podróż trochę zajmuje, więc było późne popołudnie, ale dalej było ładnie. Kilka razy ktoś się na Ciebie spojrzał, parę razy ktoś nawet pomachał. W krzakach mogłeś zauważyć niebieskowłosą, która właśnie rzucała Greatball w stronę... Talonflame'a? No no no, niezłe łupy. Zadowolona schowała kulkę i szukała dalej,kierując się w tę samą stronę co Ty. Włosy miała w warkoczu, oczy lśniły jej lekko, co chwila poprawiła okulary zjeżdżające jej na koniec nosa.

Anulej cóż, tak bywa, chociaż wie że po tej stronie jakoś mu nie idzie, ale i tak jak na niego w tak krótkim czasie trzy pokemony, nie no dwa pokemony bowiem Mawile była jego przed odwiedzeniem tej miejscowości. Właśnie wracał po spacerze, by nie było mu nudno wypuścił swoją pupilkę.
- Nom trzeba wracać, zjeść coś , spać i jutro kolejny dzień.
W sumie mógłby coś potrenować jak nic nie łapie, albo sprzedać coś, chociaż też mu obecnie nie wypada. Zauważył też pewnego niebieskowłosego Żyda. no i to jest łup... pozazdrościć. Nawet nie powiedział cześć jej, tylko kieruje się do miasta, tak noc i trzeba znaleść sobie lokum
- Ciekawe czy w centrum pokemon są jeszcze wolne pokoje, no wiesz Sadystko, tylko ja i ty sam na sam i Lazzania!

W centrum Pokemon były wolne pokoje. Otóż wiedziała o tym i Żyd, która odebrała swoje klucze i ruszyła na górę, do pokoju. Mawile zaśmiała się do niej, za co dostała pomachanie i uśmiech. No nie. Sadystko, Ty zdrajczynio. Siostra pokręciła z niedowierzaniem głową i uśmiechnęła się lekko, by po chwili wyszczerzyć zęby w uśmiechu.

Tak, to kluczyki do swego pokoju, co więcej "To cuś tu jest!" To jest ... ciężka sprawa naprawdę, co więcej nasz pokemon zamiast trwać przy nas twardo, pacha łapką do tego niebieskiego szkodnika. Tego za dużo, Anulej zły poszedł spać, miał już plan.
Następnego dnia wstał pogańsko wcześnie rano, zabrał pokeballe, tak tam spały w nich jego pokemony. Wyszedł z pokoju, zszedł na dół i polazł do pokoju gdzie mozna zrobić jedzonko. Zrobił dwie herbaty, oraz ... patelnia pierw pokrojony pomidorek, przydusił , cebulka , znów zakrył patelnię. Poczekał troszkę wrzucił dwie kiełbasy pokrojone w kostkę, pomidorek się już rozleciał na końcu jajka. Gotowe, użył pokeballa pojawia się Mawile
- Idź zapukać do pokoju tego tam czegoś, proś na śniadanie.

Pokemon skinął głową i zapukał do pokoju. Lizzy dziwnie się rozejrzała, dopiero kiedy Mawile wydała z siebie pisk, spojrzała w dół i uśmiechnęła się.
- No co tam, szkrabie? Hum?
Mawile pociągnęła ją do kuchni i zamachała radośnie do Ciebie, przytulając nogę dziewczyny. Niebieskowłosa była już ubrana, patrzyła na Ciebie nieco dziwnie. Na jej ramieniu siedziała ognista małpka, równie zdumiona co jej trenerka. Dziewczyna poprawiła niebieską bluzę.
- A to ten...

Mogłaś już sobie darować...

Przygoda nie ważna, powód .. pamiętasz na GG mówiłaś o kimś co miał ci za złe, że tam gdzieś pisałaś u niego nie pisałaś. W Pełni człeka rozumiem.


Pozdrawiam Anulej