Gra Cienia: Rufus Shinra

Po chwili walka skonczyła się dobrze dla Ciebie, twój pokemon pokonał przeciwnika, ten padł na ziemię i był idealnym okazem do złapania

Gol: 0,8 lvl
+2pkt

Po chwili Ana również pokonała swojego przeciwnika i rzuciła w niego pokeballem
-Jak Ci idzie?- zapytała, jednak kiedy zerknęła na Ciebie od razu dostała odpowiedz na swoje pytanie
-Gratuluję- powiedziała po chwili

Rzuciłem pokeballem z nadzieją że złapie poległego pokemona
- No jakoś poszło, powoli ale do przodu. Widziałem że tobie też dobrze poszło.
Uśmiechnąłem się do dziewczyny i gdy pokemon został złapany podniosłem kulę i schowałem do torby po czym rozejrzałem się i spojrzałem na Anę
- skoro trening mamy już za sobą to idziemy dalej pozwiedzać czy wracamy?

Pokeball trafił w pokemona i kulka kręciła się przez chwilkę, po czym:
Ding!
Pokemon złapany, mogłeś się cieszyć z nowego podopiecznego, lub nowego towaru na sprzedaż, dziewczyna podeszła do Ciebie
-A dziękuję- odpowiedziała kiedy wspomniałeś o wyniku jej walki, po czym spokojnie schowała balki za pas, rozejrzała się i wzięła głęboki wdech
-Chcesz wracać? Jakby nie było można jeszcze pozwiedzać, kto wie co siedzi tam dalej

- bardzo chętnie pozwiedzam, po prostu nie byłem pewny jakie masz plany związane z tym miejscem
Uśmiechnąłem się do niej po czym rozejrzałem i ruszyłem, kierując się w najbardziej interesujące miejsce
- może spotkamy jakiś wymarły gatunek? Co o tym myślisz? Ja to bym chętnie poznał różne dziwactwa tego świata
Zaśmiałem się do dziewczyny

Ana złapała Cię za rękę i bez zastanowienia poprowadziła Cię dalej, nie miałeś innego wyjścia musiałeś za nią iśc wiedziałeś, że odmowa źle się skonczy, jeszcze byś oberwał i co wtedy biedny zostałbyś sam w tym okropnym i jednocześnie cudownym miejscu
-Dawno się tak dobrze nie bawiłam, nie ważne jak dziwnie to brzmi, powiem Ci szczerze, że widziałam tu ostatni jakieś poke skamieliny jednak nie wiem jak to teraz będzie może, już wszysstkie wymarły, albo będziemy mieć pecha i ich tam nie będzie?- mruknęła spokojnie i szliście dalej przez las, minęliście już grupe shiny pokemonów.

- wiesz będą lub nie ale to nie jest najważniejsze, najważniejsze że pozwiedzamy a teraz potrzebuje chwilę dla moich pokemonów bo mi już trochę torba ciąży
Zaśmiałem się do dziewczyny i zacząłem sprawdzać co tam mam w torbie. Wypuściłem Gabite
- Łap mały rośnij w siłę
Powiedziałem do poka i dałem mu
2x Dragon Candy
Dla Lucario:
Steel Candy x1 oraz 2x Batonik
- Łap Rave wiem że lubisz batony, to wszystkie które mam przy sobie, smacznego
Zaśmiałem się do pokemona po czym spojrzałem jeszcze w torbę. Wypuściłem Darkraia oraz Luxraya i podarowałem im po 2x Rare Candy.
- No gromadko smacznego.

Ana puściła twoją dłoń po czym kucnęła pod jednym z drzewek czekając na Ciebie bardzo grzecznie, co do twoich pokemonów:

Gabite:+ 2 lvl
Lucario:+ 7 lvl
Darkrai: + 2 lvl
Luxray: + 2 lvl

Pokemony stały się silniejsze wiedziałeś to i nawet wyglądały na bardziej zadowolone, dawno się nimi nie zajmowałeś jakby nie było, a to co zrobiłeś było dowodem na to, że kochasz te swoje pokemony, po chwili zauwazyłeś przy sobie poke ducha należącego do Any, Persian ocierał się o Ciebie mogłeś nawet powiedzieć, że go czujesz, jednak to byłaby tylko i wyłącznie twoja wyobraźnia.
-Dawno go nie widziałam w sumie- mruknęła Ana widząc swojego dawnego towarzysza.

- Ja także, ja także
Uśmiechnąłem się do dziewczyny po czym pogłaskałem swojego Luxraya, dałem wszystkim swoim podopiecznym trochę karmy i po chwili schowałem ich do kuli poza właśnie elektrycznym psiakiem
- Ty zostajesz, musisz trochę zażyć świeżego powietrza
Zaśmiałem się i podszedłem bliżej swojej towarzyszki.

Ana od razu bez zbędych ceregieli złapała Cię za rękę i cmoknęła Cię w usta
-Masz na coś ochotę? Walka? Jedznie? Cokolwiek? Powiedz w prost a postaram się zaspokoić twoje potrzeby- po chwili jednak się zaśmiała zdając sobie sprawę jak bardzo dwuznacznie zabrzmiało to zdanie, co do twojego pokemona, maluch szedł dumnie obok Ciebie rozglądając się po okolicy jakby miał znaleśc coś bardzo ciekawego dla siebie lub dla Ciebie.

- myślę że potrenowałby jeszcze swoje pokemony, tak więc możemy poszukać jeszcze jakiejś ciekawej walki
Odpowiedziałem dziewczynie dając jej klapsa w tyłek gdy tylko się zorientował jak bardoz dwuznacznie brzmiały jej słowa. Po chwili zacząłem się rozglądać, w końcu walka z interesującym pokemonem nie znajdzie się sama.

Ana po prostu uśmiechnęła się kiedy tylko twoja dłoń dotknęłą jej tyłka, po czym od razu rozejrzała się tak samo jak ty sam
-Hmmm może wyjdziemy stąd i wrócimy kiedy tylko będziemy mieli więcej ochoty żeby pobyć sam na sam? Potrenować można na arenie, jak to przed pokazami ludzie chcą bardzo trenować, więc co ty na to? -zapytała się bardzo grzecznym tonem głosu, jak zawsze.

- właściwie to masz rację, nie ma sensu niepotrzebnie niepokoić pokemonów żyjących tutaj.
Powiedziałem spokojnie i spojrzałem w stronę wyjścia zastanawiając się chwile jak stąd się wydostać i obliczając wysokość jaskini, no cóż może Gallade dałby radę użyć teleporta? Jeśli nie to wiadome Honchkrow da sobie radę z moim ciężarem.

Ana uśmiechnęła się i złapała twoja dłoń
-Nie zapominaj, że jesteśmy w miejscu gdzie ja mam Cię oprawadzić, dlatego wykorzystaj to i trzymaj mnie za rękę nie ruszająć się za bardzo dobrze? - powiedziała i ruszyła przed siebie, skęciła w prawo i szła spokojnie przed siebie, po chwili dotarliście do kamiennej ściany, gdzie zauważyłeś wejście do jaskini
-Może być troszkę ciemno, ale mamy od tego mojego kochanego Cyndaquila- Ana od razu wypuściła swojego pokemona i po chwili szliście po kamiennych schodach.

- No tak, mój Arcuś jest trochę za wielki aby rozświetlał nam drogę
Zaśmiałem się do dziewczyny wcześniej zgadzając się z nią, po co robić niepotrzebne problemy i się wykłócać, będzie tak jak mówi i tyle. Rozglądałem się dość uważnie spoglądając na każdy nawet najmniejszy szczegół. Starałem się wyłapać coś ciekawego jeśli się uda. Spojrzałem także na dziewczynę i jej pokemona po czym pogłaskałem go po łebku mając nadzieję że się nie wystraszy.

Pokemon się Ciebie nie bał, szliście spokojnie przed siebie, schody ciągnęły się naprawę długo, po około 30 minutach marszu i pokonaniu wiele setek schodów wyszliście ju na powierzchnię, a dokładniej znajdowaliście się u podnóża jakiejś góry, nie potrafiłeś dokładnie powiedzieć gdzie jesteście w tej chwili, jednak okolica była na prawdę piękna, niedaleko was znajdował się las
-Jak przejdziemy przez ten las to wrócimy idealnie do miasta, a domek mojej przyjaciółki o ile można ją tam określić jest tam- Ana wskazała gdzieś w lewo jednak nic nie widziałeś przez las w którym zjadował się ten domek.

- skoro mówisz że tam się znajduje to wędrujemy prosto w stronę ów domku, mam nadzieje że nie grasują tu jakieś wielkie węże?
Spytałem dziewczynę, no w sumie niedaleko była niesamowita jaskinia do tego schody więc coś mogło tam spełznąć zażyć niesamowitych kąpieli i wypełznąć i się powiększać prawda?
- Jak nastrój przed pokazami?

-Wracamy do miasta powoli robi się coraz później, nie możemy iść tym lasem po ciemku bo się zgubimy- powiedziała Ana i spokojnie łapiąc Cię za rękę zaciągnęła CVię w stronę miasta,które wczęśniej wskazała dłonią, ale tak smao jak i domku nie widziałeś go gołym okiem
-W sumie denerwuje się, ale co mam na to poradzić? Przygotować się lepiej nie mogę- dodała po chwili spokojnie szła przed siebie, jak na razie nie widzieliście nic ciekawego, las jak las, drzewa krzewy i dźwięki dzikich pokemonów

- no tak, zobaczymy jak to będzie. Będę trzymał kciuki
Uśmiechnąłem się do dziewczyny przyjmując do wiadomości że po ciemku nie znajdziemy drogi, ruszyłem wraz z nią i rozglądałem się czasem dosyć uważnie no cóż może trafimy na coś fajnego? Poprawiłem marynarkę aby nie wyglądać jakoś bardzo źle po czym nadal wędrowałem z dziewczyną w sumie nie miałem co tutaj robić poza spędzaniem czasu z nią.

Po chwili dotarliście do lasu, po czym zauważyłeś, że coś rusza się w krzakach, chwileczkę po tym jakiś pokemon wyskoczył wam na drogę, a wyglądał on tak:

Stworzenie widząc ws od razu nastawiło piąstki do walki wykrzykując głośno
-Pan cham pan, pan- jednocześnie pod rytm tych pisków wysówał odpowiednio łapki do przodu i do tyło, jakby trenował.
-Jaki słodziak

- jest na prawdę ładny, ciekawy pokemon z wyglądu jak i zachowania, ciekawe co na ten temat powie nam sprzęcik.
Powiedziałem do swojej towarzyszki nadal podziwiając pokemona, po chwili spojrzałem na dexa i kule które mam ze sobą. Zeskanowałem małego walczaka i zacząłem zastanawiać się jakiego pokemona wystawić aby sprostał wyzwaniu. Po chwili wypuściłem z kuli Gallade, zaczekałem na reakcje swojego przeciwnika czy będzie zainteresowany walką z o wiele większym od siebie przeciwnikiem. W sumie był walczakiem powinien przyjąc wyzwanie

Przeskanowanie pokemona dało taki efekt:

Pancham
samiec
lvl: 46
charakter: Samotnik, stworzonko które nie przepada za towarzystwem obcych ludzi, ani pokemonów, nie boi się w sumie niczego, czasami lubi z kimś pogadać, co do walk nie jest do nich przekonany, ze względu na to, że nigdy nie musiał z nikim rywalizować, życie samotnika sprawiło, że wszystko miał sam dla siebie, zazwyczaj stara się być przyjaźnie nastawiony
ataki jak na lvl + storm throw

-Ciekawy maluch- powiedziała po chwili Ana i kucnęłam niedaleko pokemona, co do samego fakt wypuszczenia przez Ciebie Gallade, misiek spojrzał na niego i pomachał mu jakby widział starego znajomego, twój psychiczny p;okemon nie za bardzo wiedział co jest grane i odmachał małemu miśkowi, nie wydałeś żadnego polecenia, dlatego jak na razie poki stały i nic więcej.

- Hmm gallade może przekonaj miśka że przydałby nam się taki silny towarzysz w naszej podróży?
Powiedziałem do swojego psychicznego pokemona i trochę zbliżyłem się do Panchama wyciągnąłem trochę karmy którą jak zawsze miałem przy sobie i podałem Gallade aby przekazał misiowi. Co jak co nie chciałem go spłoszyć a gdyby tak się stało musiałbym go gonić i pokonać wtedy mógłby się okazać bardzo złośliwy, lepiej załatwić całą sprawę po dobroci.
- Jest ładny do tego jego wyższa forma jest niesamowita
Szepnąłem do Any spoglądając na oba pokemony
- Jak myślisz wypuścić jakieś jeszcze pokemony? W sumie nie chce go przestraszyć ale chyba dogadałby się z Golettem.

Poki zaczęły spokojnie rozmawiać, a twój Gallade podał maluchowi trochę kawmy z twojej ręki, rozmowa rozwijęła się jednak nie wiesz do końca z jakim skutkiem, nie rozumiałeś z tego nic a nic
-Wiem o co Ci chodzi, ale nie wypuszczaj żadnego naspnego może akurat Gallade się z nim dogada?- powiedziała twoja towarzyszka, a po chwili misiek podszedł i przytulił się do twojej nogi jak małe dziecko domagające się czyjejś uwagi.

Spojrzałem zaciekawiony na zachowanie małego miśka po czym po prostu wziąłem go na ręce i przytuliłem do siebie po chwili postawiłem go spowrotem na ziemi spoglądając na niego, dałem mu znowu trochę karmy uśmiechając się.
- Słodki jest.
Pogłaskałem go po głowie po chwili