Zagajnik: Koorin

12.

Rzuciłeś przedmiotem, a z krzaków wyskoczył jakiś pokemon, nie zobaczyłeś go na pierwszy rzut oka, twój pokemon od razu rzucił się w pościg, w krzakach była czerwona piłeczka, po chwili Vulpix dorwał uciekiniera, wyglądał tak:

Popatrzyłem na pokemona i westchnąłem. To jednak nie był ten... Podniosłem piłeczkę i podałem Vulpixowi
- Masz, maluchu. Tylko tym razem jej nie zgub - rzuciłem. Na pocieszenie dałem żółtemu stworkowi trochę karmy. Spojrzałem na północ i zmarszczyłem brwi. I tak cię dorwę, ty paskudo ty! - pomyślałem.

13

No i twój psiak zadowolony ruszył przed siebie dalej, słodko merdał wszystkimi ogonami dokładnie podążjąc za piłeczką którą mu rzuciłeś, coś tam mruczał pod noskiem jednak sam nic ciekawego nie widziałeś

Dorwę cię. Będę chodził tak długo, aż cię znajdę! - pomyślałem, próbując coś wypatrzyć. Byłem już nieco zdenerwowany. Tyle łażenia i tylko bojaźliwy Shinx... Chociaż akurat z jego powodu nie narzekam. O ile go wytrenuje stanie się potężnym Luxrayem, konkurencją dla Kyuunga w sprawie siły. Mam tylko nadzieję, że przy mnie przestanie się bać...

14.

Nie wiesz jak potoczą się losy twojego pokemona, jednak mimo wszystko rozmyślałeś na ten temat, myślałeś jak to będzie za jakiś czas, ale nic Ci to na razie nie dało, pokemonów nie było na razie widać, twój pokemon chodził i szarpał z całych sił biedną biłeczkę, a co jeśli ją zniszczy?

Z rozmyślań wyrwało mnie warczenie Kyuunga(xD), który bawił się piłką. Przypomniałem sobie jego piski, gdy ją zgubił. Jako pokemon lis ma chyba ostre kły, a piłka nie jest ze stali... Hm.
- Kyuung, może nie tak mocno, co? Chyba nie chciałbyś jej zepsuć? - spytałem pobłażliwym tonem i pogładziłem łebek pokemona.

15.

Pokemon popatrzył na Ciebie i zacisnął mocniej szczęki na piłce, aż Cię zamurowało i stało się, piłka pękła nie wytrzymując naporu jego kłów... no i powtórka z rozrywki, twój pies zapiszczał głośno i wypuścił piłkę z pyska

Podniosłem to, co zostało z piłki. Strzęp materiału, z którego była zrobiona z dziurami tam, gdzie przebiły ją zęby liska. Westchnąłem ciężko. Przykucnąłem
- Widzisz, czasami lepiej mnie słuchać. Nie mówiłem tego, żeby ci zrobić na złość - powiedziałem cicho. - Ale jak chcesz, kupię ci taką samą, jak już wrócimy, dobrze?

16.

Pokemon podskoczył podekscytowany na słowa o nowej piłce i od razu zaczął lizać twoją dłoń, kiedy tylko zbliżyłeś ją do niego, po czym zadowolony ruszył dalej, widziałeś, że dziwnie ruszał łebkiem a dokładniej szczęką.

Hmm... albo mu utknął kawałek piłeczki, albo coś mu się stało podczas pękania piłki.
Znów ukucnąłem
- Kyuung, otwórz pyszczek, proszę - powiedziałem

17.

Pokemon nadal robił tak samo pyszczkiem, jednak nie widziałeś, zadnych ran, on chyba tak po prostu imitował sobie zabawę czerwonym przedmiotem, co poradzisz na prawdę dziwny ten pokemon, wybacz musiałam

-.-" xD
-------------
Uśmiechnąłem się. Tak, mój Kyuung jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju. Nic to jednak, szukam dalej
--------------
japierdzielę, to będzie już 18 twój post xD

18.

ciesz sę, a nie
______________

Szliście, a twój pokemon nie przerwał swojego zachowania ani na chwilkę, nadal zachowywał się jak dziwoląg, ale co poradzisz, takie jest życia i takie są pokemon, każdy inny i każdy w swoim rodzaju

Ciekawe, z czego
-------------------------
No nic. Każdy ma swoje dziwactwa. Ja na przykład mówię sam do siebie. Taaa... wiem, tak robią wariaci. Może i ja jestem stuknięty? No, ale jeżeli za chwilę nie znajdę jakiegoś pokemona, na którym mi zależy, to chyba stąd wyjdę. To robi się już nudne. Jeszcze tego mi brakuje, by tu zostać na dłużej i nabijać komuś kabzę...(xD)

1.

Lazłeś dalej gadając sam do siebie, no trudno, takie życie, prawda? Pokemonów nie widziałeś no poza swoim który nadal coś memlał w pysku, jednak na prawdę nic tm nie miał, ale w sumie się zgraliście ty swoje on swoje i tworzycie idealną parę.

Spojrzałem na niego z orzczuleniem, ale zaraz przybrałem swoj słynną maskę
- No, pokażcie się, pokażcie... Nudzi mi się - mamrotałem pod nosem, wypatrując tych pokemonów. Zależało mi zwłaszcza na jednym, ale on chyba specjalnie ode mnie uciekał...

2

Lazłeś i lazłeś dalej, pogoda się nie zmieniała twojemu pokemonowi dalej odwalało, teraz zaczął ganiać za swoimi ogonami, po chwili walnął w takiego pokemona:

Uśmiechnąłem się. I takie pokemony mogę znajdować
- Cześć - rzuciłem do mrocznego stworzenia, kucając i wyciągając trochę karmy- Chcesz?

1.

Pokemon podszedł do Ciebie i od razu złapał kilka chrupków od Ciebie, ledwo wyciągnąłeś je z torby/plecaka, on od razu zajął sie jedzeniem, musiałbyć na prawdę głodny, ale co poradzić, tak bywa...

Wciągnąłem z plecaka jeszcze parę garści chrupków i położyłem je na trawie przede mną. Potem rozsiadłem się wygodnie i wysypałem też trochę dla Kyuunga, a co. Dyskretnie przeskanowałem mrocznego pokemona pokedexem. Ciekawe, jaki ma ataki.

Płeć: Samiec
lvl: 10
charakter: Pokemon bardzo chytry i cwany. Wszystko co robi to tylko i wyłącznie dla siebie, przez co jest bardzo nieprzewidywalny. Dobry aktor z niego, nie jednego nabierze by osiągnąć swój cel, dlatego pokemon da rade sobie w każdych warunkach.
ataki: Scratch, Leer, Taunt, Quick Attack, Faint Attack.
S.A: Keen Eye

1. Pokemon zjadł chrupki po czym upadł na ziemie i zaczął wyciągać do Ciebie rękę, tak jakby błagał Cię o pomoc. Czyżby pokemon był ranny? A może dolega mu coś innego?

Hmm... O co mu może chodzić... szkoda, że nie rozumiem języka pokemonów. Ale język ciała znam dość dobrze. Coś ode mnie chce. Tylko... co? Popatrzyłem na skan. Dobry z niego aktor, tak? No to zobaczymy...
- Sneasel, chcesz jeszcze coś zjeść? Czy może wolałbyś pomóc mi i ruszyć ze mną ku przygodzie? Aktualnie szukam legendarnego pokemona, który może mi pomóc. Z naszym światem źle się dzieje. Legendy zostały złapane w Darkballe, przez co są złe. Muszę je odnaleźć oraz oczywiście uwolnić. To jak, pomożesz mi? - spytałem, przy okazji dokładnie go oglądając, szukając jakichś ran na ciele, pcheł, kleszczów lub cierni.Przy okazji próbuję musnąć łebek pokemona w nadziei, że nabierze do mnie zaufania.

2.Pokemon wysłuchał Cię cierpliwie po czym widząc że nie nabierasz się na jego błagalną postać, opuścił żenowaną głowę w dół i wstał z powrotem na dwie łapy. Po chwili pokemon pokiwał ręką, na znak byś rzuciła mu więcej jedzenia i zaczął rozmyślać drapiąc się po podbródku.

No nic... rzuciłem więcej jedzenie Sneaselowi, przygotowując przy okazji Safari Balla. Rozglądam się za Kyuungiem
- Chodź tu Kyuung! - mówię przyjaźnie i klepię go po łebku. Potem patrzę na Sneasela
- I jak, mały? Co ty na to? - pytam

3. Mały pokemon podszedł do Ciebie, po czym wyciągnął swą łapkę w stronę trzymanego przez Ciebie pokeballa a następnie nacisnął przycisk. Ding, dong, ding, dong...i jest. Złapany, chyba? Raczej tak. Twój czas się chyba skończył. Dwa pokemony złapane, wiec...Adijos.