Volmaak - Mamo, dlaczego masz takie wielkie oczy?

Obudziłeś się w dość złym momencie. Gdy tabliczka z nazwą wioski do której cię porwano przebłysnęła ci przed twarzą, grzmotłeś łbem w kamień na drodze. Trudno się dziwić, byłeś ciągnięty w dziurawym worku. Gdy się obudziłeś, czułeś piekący ból głowy i do tego nabiłeś sobie guza. Znajdowałeś się w jakimś hangarze, przynajmniej tak to mogłeś nazwać po obejrzeniu tego miejsca. Wstałeś, rozejrzałeś się, zacząłeś myśleć o celu twojego pobytu tutaj i w chwili nieuwagi poczułeś ręcę na swojej twarzy i mocne ciągnięcie. Zanim się zorientowałeś, leżałeś przed jakąś zjawą, która bacznie obserwowała otoczenie - Masz szczęście, że trafiłeś na mnie, koleżko... Chyba tylko ja i ty jesteśmy tutaj pozytywnie nastawieni - szepcze do ciebie, cofając się w cień. - Jestem Wayra i jak na razie tyle powinieneś wiedzieć - powiedział chłodno nie patrząc na ciebie - Pewnie tak jak ty chce stąd uciec, ale te dranie użyły jakiegoś mrocznego ataku i przywiązały mnie do tego miejsca, nie mogę przejść przez tą ścianę - mówi Wayra, pokazując ci jak jego palec zgina się od ściany - Wiesz, ci co to zrobili... - zaczął wypowiedź, po czym nastapił hałas otwieranych drzwi - Kochanienkie i plugawe stwory, do mnie! - krzyknął gruby facet stojący na progu. - Nawet nie próbuj oddychać - karze ci Wayra sam chowając się w cień.

Rozejrzałem się po miejscu, w którym aktualnie się znajduje,
-Cholera, jak ja się tutaj mogłem znaleźć? Przecież regiony są od siebie odległe o dobry kawał kilometrów - taka myśl przemknęła mi się przez głową, lekko się zląkłem - w końcu to bardzo dziwna sytuacja.
Usłyszawszy całe przemówienie Wayry, także mu się przedstawiam
-Jestem Volmaak i nie mam pojęcia co tutaj robie
Kiedy również zorientowałem się, że otwierają się drzwi, uciekłem w jakiś odległy cień, jak to zrobił Wayra, po czym starałem się uważnie przyjrzeć typowi, który stoi u progu drzwi.
-Co to ma być za teatr?

Koleś który wszedł właśnie do magazynu, wyglądał na +/- 40 lat, wąs, okulary i fartuch farmaceutyczny. - Nie chcecie wyjść? Taka szkoda... Oczywiście dla was - powiedział szyderczo po czym wypuścił Vileplume - Sweet scent, teraz - powiedział sucho, a chwilę po tym słodka woń uniosła się w powietrzu - Wstrzymaj oddech! - powiedział głośniej Wayra, sam nie bojąc się o siebie z powodu braku zmysłu węchu. Kilka pokemonów podbiegło do faceta, na pierwszy rzut oka mógłbyś powiedzieć - egzotyczne - widziałeś m.i.n Pichu, Clefairy itp. Musiały być albo młode, albo głupie, że nie oparły się Sweet Scentowi. Koleś uśmiechnął się złowrogo, cofnął się przed drzwi, a wrócił z workiem, do którego trafiło - jak naliczyłeś 5 pokemonów - Vileplume, wracaj, no to słodziaki, do jutra! - krzyknął po czym wybuchnął śmiechem, zamykając drzwi. - Hm... jedyną szansą na wydostanie się, jest czekanie, póki ten facet znowu tu nie wejdzie... Nie myśl o tym, żeby się zbytnio wychylać, świeżaki zabrał, ale są tu już "lokatorzy", którzy wiedzą, jak przetrwać... - instruował się Wayra

Zauważając sposób przechytrzenia tych kilku pokemonów zdziwiłem się, zapewne gdyby nie rady nowo poznanego kolegi sam skończyłbym jak inne.
-Tak właściwie, to gdzie my jesteśmy? Dokładniej, jak każdy z nas tutaj trafił? No i kim ty w ogóle jesteś? - wiem, wiem - zadaję bardzo dużo pytań, ale wątpię, aby ktoś zachowywał się inaczej w takiej sytuacji.
W końcu znalazłem się tutaj nie wiadomo skąd, nie wiem gdzie jestem, ani dlaczego się tutaj znalazłem.
-Czy w ogóle jest możliwe stąd jakieś wyjście? - lekko zdenerwowany spoglądam na drzwi, które z chęcią chciałbym roznieść w pył, jak i wszystko co mogłoby stanąć mi na drodze.

Hangar w New Bark Town, blisko laboratorium tego dziwaka Elma - tyle co wiem odnośnie miejsca. Jeśli chodzi o motyw, nie wiem, ale pokemony które tu trafiły są rzadkie, to musi mieć jakiś związek... A ja, jestem Wayra, Haunter, ale to chyba wiesz, mieszkam w Dark Cave, znany bardziej jako "duch zaginionego podróżnika" ale to bujdy, jestem zwykłym kawałkiem gazu - informuje cię Wayra - Siedzę tu dwa dni i mam pomysł... Byśmy tu nie zdechli z głodu, rzucają nam tu paszę, po prostu, otwierają, rzucają, zamykają. Panuje tu lekki głód, bo mocniejsze pokemony zabierają więcej. Możemy zebrać słabsze pokemony, w kupie siła, a wtedy uda nam się zbiorowo ucieć przy kolejnym wejściu tego faceta albo Raticatów, paczki suchej karmy są tam - pokazuje swym fioletowym palcem na jeden z kufrów leżącym po drugiej stronie hangaru. -Pójdź tam i przynieś kilka paczek, ja ci niestety nie pomogę, jestem duchem - powiedział ironicznie

-No to teraz już miło poznać Cię tak dokładniej. W sumie nigdy nie widziałem innych pokemonów niż moje możliwe wyższe formy, a więc nie jestem w stanie określać, kto jest kim. Trochę mi głupio - mówię lekko zakłopotany, po czym z wielką uwagą słucham tego, co mówi do mnie Haunter na temat jedzenia i właściwie stylu życia w tym pomieszczeniu.
-Niby jakie pokemony są tutaj najmocniejsze? A jakie najsłabsze? To wymaga jakiejś interwencji, bo nikt nie może nikim pomiatać - dodaje energicznie poruszając się przy Wayrze.
-Cwaniak... a jeść to pewnie byś chciał - mówię troszeczkę wkurzony sytuacją, ale cóż - ma racje, jedzenia nie przyniesie. Udaje się więc do wyznaczonego przez kumpla miejsca, po czym staram się wyjąć karmę.
-Ale ja jem pierwszy! - tym razem to ja ironicznie uśmiecham się do nowo poznanego kolegi, a jeżeli uda mi się wyciągnąć żarełko wcinam je.
-Nadal jednak nie odpowiedziałeś mi na pytanie, czy znasz jakieś możliwe wyjście z tego miejsca? - przeżuwając jedzenie zadaję Haunter'owi pytanie, mam jednocześnie nadzieję, że pomoże mi, a także innym w uciecze.

- Nie jedz lepiej za dużo, musi starczyć dla innych... Mówiłem ci o innych, słabszych pokemonach, musimy im pomóc, wtedy one pomogą nam, a jak mówiłem, panuje głód, więc jak damy im papu, zdobiędziemy kumpli. Nie wiem jakim cudem nikt na ciebie nie napadł po drodze po te jedzenie... Nie ważne, wiedz, że masz szczęście. Wiem, że w północno-wschodnim rogu znajduje się parka Electrików, moglibyśmy najpierw iść do nich... - Wayra zjadł trochę karmy, po czym oznajmił - Idę pierwszy, ty idź za mną i osłaniaj tyły, wydaję mi się, że nie rozumiesz zagrożenia jakie tu jest... - po czym bezszelestnie zaczął posuwać się naprzód, ale ty musiałeś dokończyć żarło. Nie minęło 15 sekund, kiedy miałeś już zacząć iść, usłyszałeś cichy skowyt bólu, niestety, był to głos Wayry, po którym eter rozdarł skrzek ptaka.

-Spokojnie, dopiero zacząłem jeść, zostanie dla innych - odpowiadam pewny siebie, po czym kolejny raz wysłuchuję gadki kolegi.
-Hm... więc to tak, no cóż nie ma co zwlekać - nie zorientowałem się jednak, że zostałem ostro w tyle, a kiedy usłyszałem niepokojące dźwięki lekko się zląkłem.
-Jednak ta gadka o zagrożeniu była prawdziwa, kto by pomyślał
Nie zmienia to faktu, że dosyć szybko staram się dotrzeć w odpowiednie miejsce
-Wayra, halo, co jest? - mówię po cichu z nadzieją, że kumpel mnie usłyszy.

__________
można chociażby te ataki jakie znam teraz?

Ataki takie jakie posiada pokemon na starcie, czyli na 7 lvlu Tyrogue akurat ma tylko 4 do ewolucji -Tackle, Helping Hand, Fake Out, Foresight
~~

Odpowiedzią na twoje pytanie był głośniejszy skrzek. Wezbrałeś jednak siły w sobie i pobiegłeś do kolegi. Gdy tam podbiegłeś, zauważyłeś leżącego Wayrę na ziemi, a nad nim stał Tranquill, wyglądał dziko i niecywilizowanie. Próbował chyba zjeść Wayrę, no ale mu nie szło, co zrobić, Wayra nie jest materialny. Wróg cię jeszcze nie zauważył, co robisz?

a Brick Break, którego wg historii powinienem umieć, mogę dopisać?
__________________________________
-Hm... dobra tam, Wayry raczej nie zje, no ale wtrącę się - pomyślałem sobie, ale jednak wydobyłem z siebie tę siłę, aby móc uspokoić ptaszysko
-Ej, ej kolego, co ty wyprawiasz? - mówię lekko poddenerwowany.

Napisałem podstawowe ataki każdego Tyrogue, wpisuj xd
~~

Twoje wołania raczej nie przypadły do gustu, wydał z siebie dziki krzyk i zaczął biec w twoją stronę. Nie wyglądał na pacyfistę, albo w ogóle na spokojną istotę. To miejsce zmienia pokemony. Gdy był około 15 m od ciebie, jego ciało zostało kopnięte dwukrotnie prądem, domyśliłeś się, że to Electrike'i, chociaż ich nie widziałeś. Wróg lekko się zdezorientował i nie wiedział w kogo atakować., jednak po chwili cofał się w stronę poke-psów. Usłyszałeś - Ej ty tam! Skoro byłeś z Wayrą musisz być normalny, pomóż nam!

Ołkej
______
-No ładnie się wkopałem - mówię lekko zdezorientowany,
-Dzięki, dzięki, już wam pomagam - to mówiąc rozpoczynam swoje natarcie.
Na początek biegne w stronę rywala, staram się uderzyć Fake Out, dzięki czemu na chwilę przeciwnik powinien być unieruchomiony. Następnie udzielam Helping Hand któremuś z Electrike'ów, ich ataki bardziej działają na przeciwnika. Później skaczę na ptaszysko, walę w jego skrzydło Brick Break'iem, odskakuję w bok i nacieram Tackle. W międzyczasie używam też Foresight, aby Wayra mógł swoimi atakami dosięgnąć Tranquilla. Następnie kolejny raz Helping Hand, po czym rundę kończę natarciem na rywala kolejnym Tackle.

Jako iż pojawił się regulamin gier pokemonowych, twoje ataki to: Tackle, Helping Hand, Fake Out, Foresight ( podstawowe do 10 lvl), Work Up(TM), Mind Reader(egg attack), Covet ( tutor), masz jeszcze wybrać 2 TM i jeden tutorowy, ale, że miałeś w historii Break Brick, to musisz albo wybrać tylko jeden TM, albo nie przyjąć Work Up ode mnie i wybrać 2 TM
~~

Twój Fake out uratował dwóch z Electrików od niezłych batów, gdyż ten atak zniweczył pomysł Tranquilla na użycie Air Cuttera, jednak udało mu się jeszcze połowicznie użyć Leer. Electrike spojrzały na siebie i zawyli używając Howl'a, dodając sobie, jak i tobie, choć w mniejszej ilości odwagi i chęci walki, a twój Helping Hand użyty na jednem ze sprzymierzeńców jeszcze bardziej zwiększył jego moc. Niestety, Tranquill wyglądał na rozwścieczonego, więc gdy już się otrząsnął, użył najpierw Growla, po czym, co cię zdziwiło, gdy skoczyłeś na niego, obrócił się szybko w twoją stronę i 2 razy trafił cię Fury Attackiem, odrzucając ciebie na bok. Wayra wciąż leżał nieprzytomny, Foresight nie przydał się, za to drugi Helping Hand dodał drugiemu Electrikowi sił. Gdy ty pomagałeś kompanom z daleka, oni użyli najpierw Thunder Wave, a potem Quick Attack. Tranquill jednak był zbyt dziki, by paraliż mu przeszkadzał, widać, że z blokadą, ale poruszał się, próbując atakować. Użył Gust, zmiatając Electrików do ciebie. Sytuacja wyglądała nastepująco:

Rywal jest cięższym przeciwnikiem, niż myślałem. Trzeba się postarać, dlatego teraz zaczynam od Work Up, który powinien podnieść lekko siłę moich ciosów, po czym ruszam na rywala, uderzam Fake Out, znów czekam na ruch Electrike'ów, biegnę na przeciwnika, skaczę na niego i staram się uderzyć Brick Break w skrzydła ptaka. Następnie skaczę w górę, aby ponownie mogli zaatakować sojusznicy, spadając staram obracać się wokół własnej osi, aby zwiększyć siłę mojego Tackle, którym staram się trafić Tranquilla. Wykorzystując chwilę ataków elektrycznych poków sam ponownie używam Work Up, po czym nacieram na rywala swoim Tackle, odskakuję w bok i walę serią Brick Break'ów, w pewnym momencie uderzam Low Kick w nogi przeciwnika, wyskakuję w górę i kolejnym Brick Break'iem atakuję ptaszysko.

Work Up dodał ci siły, trochę rozciągania rozluźniło cię przed atakiem wroga. O dziwo, pokemon uspokoił się trochę i nagle wokół niego zaczęły dryfować skrzydła, a on jakby się rehabilitował. - Cholera, nie wiedziałem, że posiada on Roost... Gdybyś nie wiedział,Tranquill przed chwilą odnowił się,a do tego nie jest już sparaliżowany - powiedział jeden z Electrików do ciebie. Gdy pokemon kończył ruch, całą trójką ruszyliście na niego, atakując w trzy punkty względem osi : prawe skrzydło, tors i lewe skrzydło. Wróg lekko się zdezorientował, przechodząc na początku w obronę i używając Growli i Leerów, ale twój Tackle z półobrotu rozwścieczył go ponownie, Electrike'i, które dotychczas atakowały Tacklami, zostały odrzucone jednym ruchem, podczas którego ty użyłeś Work Up, ale gdy miałeś zamiar uderzyć wroga od tyłu, wyprzedził Cię i posłał na ciebie 3-krotny Fury Attack. Hałas przyciągnął uwagę innych pokemonów, mogłeś przez ułamek sekundy zauważyć sporą grupkę gapiów, a do tego za drzwiami było słychać poruszenie. Jeden z Electrików posłał z daleka Spark, ale widać, że nie opanował go dobrze, bo tylko drasnęło to wroga. Gdy ty leżałeś, Tranquill próbował dobić cię Air Cutterem, ale w pewnej chwili skrzywił się. Nie wiedziałeś co się stało, ale wróg odwrócił się, zaniechując się. Okazało się, że Wayra się ocucił i użył Scratch na wrogu. Uznałeś to za dobry moment do ataku, seria Brick Breaków z Low Kickiem trafiło go połowicznie, lecz niestety, Wayra przyjął na siebie Air Cutter.