Las-Czacha

3. Zacząłeś się rozglądać uważniej i już po chwili znalazłeś:
-2 plastikowe kubki
-4 paczki po chipsach
-kupkę fusów po herbacie
-starą gazetę
-but
-resztki telewizora
-kondom
Śmieci piętrzyły się na polance jak ten wyrzut sumienia...

Rzeczywiście dość szybko znalazłem dużo rzeczy ale to były tylko zwykłe śmieci nic ciekawego nie znalazłem choć gdzieś tutaj pewnie jakieś skarby można by było znaleźć ale póki co nie mam ochoty bawić się w śmieciarza.

4. W przeciwieństwie do ciebie Charmander chyba nieźle się bawił przeszukując sterty odpadków. W pewnym momencie wygrzebał jakiś stary, poszarpany plecak i z zachwytem go założył. Potem zdjął go i schował swoje drogocenne kamyczki, dając odpocząć swoim łapkom.

Charmander jednak znalazł sobie coś dla niego a mianowicie plecak na swoje kamyczki żonglerskie pewnie się zmęczył bo schował je do ów plecaka. Znaleziska znaleziskami ale nic ciekawego tu nie dostrzegłem by siedzieć tu i szukać trzeba zając się szukaniem pokemonów.

5. Opuściliście polankę i spokojnym kroczkiem kontynuowaliście waszą podróż. Charmander chyba się już nieco zmęczył, bo w pewnym momencie bezceremonialnie wlazł ci na plecy i tak sobie na tobie zadowolony wisiał. Ty zaś dostrzegłeś niedaleko samotnego Weedle.

Charmander miał dość plecak dał mu nieźle w kość widać że nie miał już sił by to dzwigać.
- Daj ten plecak maluchu a ty wskakuj na ramię póki nie odpoczniesz to cie poniose.
Na mojej drodze spokałem kolejnego robaka tym razem Weedle już jeden robak mi wystarczy ale i tak przez długi czas jeszcze będę spotykał robaczki ale tego akurat omijamy i idziemy dalej .

6. Zadowolony pokemon wgramolił się na twoje ramię, a ty założyłeś na siebie wyświechtany plecaczek. Nie było to najwygodniejsze, zwłaszcza że jego paski były ściągnięte tak by to Charmanderowi było wygodnie... Jednakże po kilku minutach smoczek zasnął, a ty dalej parłeś naprzód, niestety bez rezultatu.

Charmander wgramolił się na ramie i pochwili zasnął a ja nosze jego nie wygodny plecak dlaczego to sie tak przeważnie kończy. Gdybym chociaż coś znajdował ale póki co pustki i nic więcej. Przez jeszcze chwile połażę a potem może sam sie przekimam.

1. Naokoło siebie masz tylko te przeklęte drzewa, żadnych ludzi ani pokemonów. A tam dalej zauważyłeś wielką kępę mchu między korzeniami jednego z nich, wygląda tak miękko, zielono i wygodnie...

Brak poków równa się nudy Charmander dalej śpi sobie w najlepsze. Same drzewa i nic więcej jak tu niby się nie zacząć wkurzać ale w oddali zauwarzyłem idealne miejsce na drzemke choć i tak jedyne pokemony jakie może mnie oblezą to robaczki.

2. Gdy podszedłeś i odłożyłeś Charmandera ten zadowolony zwinął się na mchu. Tobie pozostało tylko położyć się obok i czekać... Nie chciało ci się spać, ale chwila odpoczynku była miła. W pewnym momencie niedaleko usiadł jakiś Pidgey.

Chwila odpoczynku była przydatna leżąc tak mogłem się zastanowić ile jeszcze będę chodził po tym lesie i ile jeszcze robaczków spotkam. Leżąc tak i myśląc nawet nie zauważyłem kiedy wylądował niedaleko Pidgey jednego już mam może komuś innemu się przyda. Nim pokemon odleciał ja już zasnąłem.

3. Śniły ci się wysokie góry, rodem z filmu z BBC. Widziałeś tam małe buddyjskie świątynie, a w nich starych, zasuszonych mnichów kiwających miarowo głowami. Nagle jeden z nich wstał i zarzucił tekst:
-To kto gra w Twistera?!
Rozległy się zadowolone okrzyki i po chwili cała zgraja dziadków wyginała się na macie, a ty obudziłeś się z głupim wyrazem twarzy.

Przez durny sen pójście w kime to był najgorszy pomysł tego dnia, jakim cudem mam takie porąbane sny. Mi sie już odechciało spać ale Charmander spał dalej w najlepsze, siedziałem tak na tej kępie mchu i czekałem na jakąś ciekawą akcje lub na pobudke Charmandera.

1. Charmander chyba wyczuł, że ktoś się na niego patrzy i dość szybko obudził się i zaskoczony rozejrzał.
-Cza?
Smoczek przetarł oczy, przeciągnął się i wstał. Zaraz też odebrał od ciebie plecaczek, dając znać że jest gotowy do dalszej drogi.

Smoczek wreszcie się obudził z niewiadomej przyczyny był zaskoczony.
-Wszystko w porządku mały?
Charmander już po chwili był gotowy do dalszej drogi. No w sumie ma racje nie możemy zapuścić korzeni w jednym miejscu bo nic nie znajdziemy.

2. Ruszyliście znudzeni dalej, mijając setki identycznych drzew. Można było oszaleć! Czułeś jak po cichu odzywa się mania prześladowcza i paranoja, ale zignorowałeś je i po kilku minutach dostrzegłeś stadko Caterpie.

Znów w koszmarnym lesie można oszaleć choć i tak jestem tego bliski bez tego durnego lasu. Jak zwykle nic się nie dzieje w tym lesie pokemonów też zbyt często się nie spotyka, gdy zobaczyłem stado Caterpie na początku chciałem ją ominąć ale zmieniłem szybko zdanie może znajde coś ciekawego w tej grupce.

3. Wkroczyliście w zielone stadko, które jednak nie rozpierzchło się przed wami. Było tu ze 30 sztuk, na ziemi, liściach, drzewach, niektóre jedne na drugich... Większość sprawiała wrażenie śpiących i ślamazarnych, ale były tu też inne-jeden wyraźnie bojowo nastawiony powarkiwał na Charmandera, inny bujał się wesoło na nici zawieszonej z drzewa, a jeszcze kolejny gapił się na was głupowato.