Jakubie zrób mi.... Gra Jakuba

Dziś ten dzień, niedługo się obudzisz i wyruszysz w podróż... Otworzyłeś jedną powiekę i... Nieeeeeeeeee knąłeśTen koszmar nie moze być, nie może- Przeklnęłeś coś pod nosem dodatkowo... Jesteś w lesie z absolem, myślałeś że to tylko okrutny sen, lecz nie! No ale trzeba dalej iść, mama dała ci plecak z najpotrzebniejszymi rzeczami, a na razie żadnego pokemona w pobliżu nie było... Wstałeś, ogarnąłeś obozowisko, poklepałeś absola i ruszyłeś dalej.

Szedłem przed siebie z (pomimo koszmaru) dobrym humorem i nuciłem sobie najstarszą znaną mi melodię:
-Idę przed siebie żółtą, wyznaczoną drogą
Żadne nowe poki pokazać się nie mogą
Ciekawi mnie jakie będe miał tu przygody
Mam wielką nadzieję że to nie są antypody-

Popatrzyłem na Absola i pomyślałem co on sądzi o moich talentach wokalnych.

Zrób bank, i karte postaci i wrzuć odnosniki do opisu

__________________________________________
Oczywiście w mig zrozumiałeś absola że mu fałsz nie przeszkadza, w końcu on inaczej postrzega dzwieki, jednak uciekające z drzew poki ptaki jasno wyrażały swoją niechęć słuchania twoich ustnych koncertów. Drużka ciagle biegła tak samo, malo co się działo więc szedłeś nią dalej.

Krytyczna reakcja pokeptaków była prawdziwym powodem mego śpiewu/fałszu i pokazała że jednak są tu jakieś poki. Zacząłem więc rozglądać się w poszukiwaniu stworków mogących przyciągnąć moją uwagę.

Jako że podwyższyłem swoje wymagania a gracze poszli gdzies indziej bo mnie mialo nie byc(a jednak jestem... xD) to podwyższylem sobie wymagania, wiec ogolem musisz sie postarac i pisac posty lepsze albo przeniesc sie gdzies indziej.

___________________________

Rozgladales się idąc ścieżką lecz zamiast poke ptakow wpadła na ciebie dziewczyna jadąca na roweże, wszybko wstala i pomogla ci sie wstać, ladnie przeprosila i się przedstawila.
-Mam na imię Eliza, przepraszam za ten wypadek, nic ci nie jest? Uśmiechęła sie i popatrzyła na ciebie, była dosyć niska, miała 160 cm wzrostu maksymalnie, blond, długie do ramion, włoski kontrastujące z brazowymi oczkami i idealnie komponujace sie z jej usmiechem. Miała na sobie zieloną podkoszulkę oraz kamizelke ciemniejszego koloru, zwykle dżinsy i niebieskie trampki, zdawala sie tryskać wręcz radością. - Pomóc ci w czymś?

Dam radę...chyba.
Powiem jeszcze tyle że mogę być rzadko ze względu na to że mamy 4/5 klasówek w tygodniu.
__________________________________________________________________________________

Otrzepałem się z piachu i odpowiedziałem z największą sympatią na jaką było mnie stać
-W porządku, nic mi nie jest.Właściwie to mogłabyś mi pomóc, jest niedaleko jakieś ciekawe miejsce? Wszędzie lepiej niż na tym bezludnym stepie. Co tu tak właściwie robi taka mała dziewczynka jak ty, zbierasz trawę czy co?- Starałem się zachować spokój ale wiedziałem że pewnie zaraz będzie się do mojej podróży przyczepi ze względu na to że zniszczyłem jej rower czy coś. Z drugiej strony wyglądała na sympatyczną dziewczynę, może los mnie jednak nie pokarał.

Dziewczyna podniosła lekko pogiety rower i popatrzyła na swoj pojazd. Ehhh- Westchnęła i wywołała jakiegoś większego pokemona karząc mu naprawić rower No nic Usmiechnęła sie i popatrzyla w twoje oczy- Najblizej to miasteczko z którego jadę, aaaaaa~ gdzie ty sie wybierasz? bo moglibyśmy razem pojechać~ Uśmiechęła sie promiennie i z zadowoleniem zaczęła się tobie przyglądać jakbyś był czymś dziwnym.

Kurczę, przyszłość przewiduję czy co?
-No cóż, lepsze to niż nic. Jeżeli akurat tam jedziesz to mógłbym się dołączyć.- odparłem z małym zaciekawieniem.
Większą uwagę przykuł jednak pokemon dziewczynki, którego wielkość nie pasowała do takiej(na pierwszy rzut oka) niedoświadczonej trenerki. Próbowałem skupić na nim wzrok i wyszukać jakieś detale lub chociażby typ i wygląd. Po chwili gapienia się na poka jak na srokę w gnat zapytałem Elizę -Co to właściwie za pokemon? Skąd go w ogóle masz bo nie wygląda że od rodziców / dziadków.-

Tylko że ja jadę do tego drugiego miasteczka, chyba z tamtad idziesz, potem wracam, mam do załatwienia tylko kilka sprawunków.-Popatrzyła się na swojego pokemona- To jest Musio, znalazłam go i poprosiłam zeby wszedł do balla, a on to zrobił, śmieszne takie~ ogółem to Hitmonlee ale on woli reperować i używać swoich rak, ma nieźle je wyćwiczone!
Dziewczyna widząc że rower ma naprawiony cofnęła swojego pokemona i wsiadła na rower- To jak? Jedziesz ze mną?

Nie ma to jak duże pole wyboru, co nie?
-Chyba nie mam innych możliwości niż ta którą proponurejsz, czyli tak.
Eee, jedno pytanko, to rower dwuosobowy, bo wyglądałoby to trochę dziwne gdybyś ty jechała a ja musiałbym za tobą biec.- Albo to albo po prostu musiałbym mieć nadzieję że na nikogo się nie napotkamy, na co jest szansa 1/over 9000

Nie masz roweru? Zwykle każdy początkujący trener dostaje składany rower w plecaku... Wydaje mi się że te zestawy z plecakami to oni produkują i sprzedają w sklepach...Dziewczyna lekko sie zamysliła po czym popatrzyła na ciebie jeszcze raz. Masz ten rower? Byłoby wygodniej, ja czasu nie mam....

-Nie mam pojęcia,czekaj za chwilę sprawdzę.-
Sprawdziłem czy matka była przewidująca i spakowała rower, chociaż jeżeli Eliza mówiła prawdę to wsiadam na rower i jadę za nią patrząc kątem oka na widoczki.

Oczywiście jak każdy trener, czyżby sprzedawali naprawde te pakiety, dostałeś i rower, rozłożyłeś go i jechałeś za dziewczyną wracając się do swojego miasta, sam nie wiedziałeś po co, ale może towarzysza zyskasz. Jechaliście jakiś czas w ciszy...

Chcąc przełamać śmiertelną ciszę, do której nawiasem mówiąc nie jestem przyzwyczajony zapytałem Elizę-Jak w ogóle zdobyłaś Musia?(I jego dosyć dziwne imię? Właśnie, nie nazwałem mojego Absola, może dam mu...o, Catastrophe Summoner, w skrócie Summoner)Dostałaś od rodziców Tyrouga i ewoluowałaś czy złapałaś gdzieś indziej? Bo jak to drugie, to też chciałbym złapać takiego młodego, tylko chyba wyewoluuję go w Hitmontopa bo najbardziej zrównoważony.-

Nie, zgubiłam sie jako mała dziewczynka w lesie i on mnie znalazł... był już w takiej formie jak ten, to było niedaleko mojego domu, potem odprowadził i nie chciał nigdzie iść, jak mama go próbowała wygonić to sie rozpłakał i smutny poszedł, wtedy pozwolili mu zostać, od tamtej pory Musio zawsze jest ze mną, nawet mama kupiła mi pokeballa zeby mógł byc ze mną wszędzie.- Eliza odparła po czym chwilę milczała~ A ty masz pokemona też prawda? z kąd?

-Absola, nazwałem go Catastrophe Summoner. Jak byłem na spacerze to go raz spotkałem i poczułem...jakby nagle stworzyła się między nami więź, jakbym mógł komunikować się z nim bez słów. Trudno to zrozumieć, wiem ale taki jest właśnie cel mojej podróży- dowiedzieć się dlaczego tak się stało.-

Ciekawe odparla dziewczynka po czym zaczela sie rozmowa na temat pokemonow. Po jakims czasie dojechaliscie do twojego rodzinnebo miasta gdzie wstapiliscie do jakiegos twojego sasiada, mala przekazala mu paczke i zjedliscie cos, niestety zblizal sie zmrok wiec szybko sie zebraliscie i pojechaliscie do rodzinnego miasta dziewczynki, czyli tam gdzie poczatkowo sie wybierales. Nagle na srodku drogi zrobilo sie okropnie ciemno i nie mogliscie nic zobaczyc.

Zmartwiony zapytałem Elizę-Eee...czy to jest normalne?-było to trochę pytanie retoryczne ponieważ nagła ciemnica nie była powszechnym zjawiskiem, chyba że było akurat zaćmienie słońca a ja o tym zapomniałem...jak zawsze .

Kończę współpracę, za długo nie odpisujesz a i nie sądzę że mógłbym podołaćtwym wymaganiom.
Sorki.