Las - Wojas021

Stan poprzedniego safari:
8 Stron.
Pokemony:

Caterpie - 1 strona - opuszczony
Pidgey - 2 strona - złapany
Weedle - 4 strona - opuszczony
Seedot - 5 strona - złapany
Nidoran F - 7 strona - złapany

Safari po prostu idzie dalej i dodajemy powyższy wpis do liczby stron.

- Ok Combusken, a więc czas dalej szukać kolejnych stworków. - szeptam do swojego poka, na ucho, aby przypadkiem nie spłoszyć innych poków. Nastepnie wraz ze swoim nowym pokemonem, który dziś przeszedł ewolucję wędruję przez safari rozglądając się za jakimiś ciekawymi okazami.

1. Combusken przyjaźnie kiwnął głową dając Ci sygnał, że wie o co Ci chodzi. Obaj ruszyliście przed siebie, wgłąb lasu, zapewne tam znajduje się najwięcej pokemonów. Niestety, nic ani przed, ani za sobą nie mogliście dostrzec, a Twój stworek zadowolony z ewolucji uważnie przyglądał się swoim "nowym" częściom ciała.

Fajną masz sygne z Dragonitem^^ Zrób mi podobną tyle, że z Blazikenem zamiast Blastoisa ^^ I napisem Karta Postaci
============================
Zanosi się na spędzenie sporej ilości czau tutaj. Sporo pokemonów zostało jeszcze do złapania. Właściwie to 3 w porywach do wszystkich^^ Ale może jakoś uda nam się to przeżyć. Dla lepszego widoku włażę na drzewo i staram się przechodzić z jednego na drugie, ew kożystam z lian jeśli takowe są dostępne^^

To je stare jak świat i nie wiem czy coś podobnego udałoby mi się zrobić
_____________________________________________________________
2. Wbiłeś się na drzewo, ładnie to wszystko wygląda z góry, a jak fajnie kiedy się spada! Tak, próbując skoczyć na następne drzewo pierdzielnąłeś o ziemie niczym porządna kłoda, a Twój przyjaciel stojąc jeszcze na drzewie miał z Ciebie niezły ubaw. Jednak coś tu nie gra... nawet po takim huku nie było widać żadnych, chociażby uciekających pokemonów.

- To nie był najlepszy pomysł. - mruczę rozcierając obolałe miejsca i spogladajac z wyrzutem na Combuskena. No jak można śmiać się z własnego trenera? Toż to niedożeczne jest. Szukam jakiejś lepszej laski, którą można by sie było podeprzeć i idę dalej *Gandalf*.

3. Śmiejący się stworek chyba Cię nawet nie słyszał i sam po chwili zszedł na dół, aby Ci troszeczkę pomóc. Tak oto ledwo co, ale ruszyliście dalej. Niestety jak nic nie było, tak nie ma do teraz. Chyba żyjące tu pokemony, postanowiły zrobić Cię lekko w bambuko.

- Ehh zmieńmy kierunek. Albo lepiej się rozdzielmy, ty pójdziesz w prawo, a ja w lewo. Jak coś znajdziesz to przybiegnij po mnie. - zwracam się do pokemona i skręcam w lewo. Jeśli się rozdzielimy to łatwiej będzie nam szukać i któreś z nas w końcu może znajdzie pokemona, w końcu od tego jest safari

4. Pokemon posłusznie wykonał Twój rozkaz i skierował się w stronę przeciwną, niż Ty sam. Szedłeś tak sobie i jedyne co widziałeś to drzewa, drzewa ewryłer. W sumie nic dziwnego, w końcu las, tak? Kroczysz dalej, ale nic nie widzisz, a Combusken nie wraca, zapewne też nic nie znalazł.

Przydałby się jakiś pojazd w tym safari. Zawsze to szybciej się idzie poruszać i w ogóle łatwiej się przemieszczać. Właśnie! Czemu ja od razu na to nie wpadłem! *ściąga plecak firmy Brock & Cilan i wyciąga zeń rower*
- No to teraz można zwiedzać safari. - śmigam na rowerze dalej.

5. Wyciągnąłeś swojego proelo trzy dwa zero składaczka z plecaka, szybciorem złożyłeś i zium, śmigamy! Jedziesz sobie i jedziesz, a cały czas wydaje Ci się, jakbyś widział te same drzewa, wszystkie są jakoś dziwnie identycznie albo to przez to, że dosyć szybko jedziesz, mimo wszystko dalej nic ciekawego nie zauważyłeś, a Combusken nie wraca.

Pociskam po hamulcach jednocześnie uważając, by znów nie randkować z drzewem.
- No gdzież on polazł. Puścić go gdzieś samego i już nie wraca. Będę musiał go poszukać. - z tym postanowieniem zsiadam z mego rowerka do którego trzeba będzie kiedy silnik domontować i odwracam go, po czym siadam i pędzę na poszukiwania pokemona.

6. Skomplikowana operacja pod kryptonimem odwrócić rower udała się, składaczek nie taki ciężki. Ruszyłeś szybciorem na poszukiwania Twojego przyjaciela, jedziesz jedziesz i... zobaczyłeś go, ale nie był chyba wybitnie zajęty. Cwaniaczek wykorzystał chwilę i kimnął sobie na drzewie oddalonym od miejsca, w którym się rozdzieliliście o jakieś 100-200 metrów.

"-Tak chcesz się bawić? No to się pobawimy." - zacieram ręce z myślą o zemście, po czym niczym... Jak mu tam było? Adrian Zieliński chyba, tak więc niczym Adek podnoszę swój rower i rzucam w drzewo na którym spoczywa Combusken, po czym z kpiącym wzrokiem mówię do niego:
- Ładnie to tak?

7. Jak już wspominałem rowerek nie był za ciężki, a więc bez problemowo pizdnąłeś nim w Combuskena, a ten przestraszony sam spadł z drzewa, na początku wściekł się, bo myślał, że to jakiś pokemon, ale kiedy zobaczył Twoją niezbyt wesołą twarz, zrobiło mu się chyba wstyd, jak się już pewnie zdążyłeś domyślić nie znalazł żadnego pokemona, tak więc po staremu.

- Jeszcze raz będziesz drzemał podczas, gdy mamy robotę to nie dostaniesz nic! - zwracam sie do pokemona starając wyglądać na wkurzonego.
- A teraz marszuj tu przede mną i szukaj poków. Spać to będziesz jak złapiemy co jest do złapania. - rozkazuję mu i czekam aż zacznie iść przede mną.

8. Combusken skrupulatnie przyjął Twoje rozkazy, po czym ruszył do przodu szukać jakichś stworków, po krótkiej chwili zniknął Ci z oczu, przyśpieszyłeś więc kroku i zobaczyłeś go, machającego i wskazującego, na takiego oto stworka:

ptaszek spokojnie siedział sobie na drzewie.

- Niezbyt w moim interesie pok, ale może warto się czegoś dowiedzieć. - mruczą i skanuję pokemona, by zebrać o nim jakiekolwiek informacje. Może akurat okaże się do czegoś przydatny choćby na sprzedaż. W końcu groszem nie szastam na prawo i lewo.

9. Oto, co dowiedziałeś się z Dex'u:

#021 Spearow
Level: 7.00
Typ: Normalny/Lot
Charakter: Jak na swój gatunek jest bardzo spokojnym, opanowanym stworkiem. Staje się agresywny wyłącznie wtedy, gdy bliska mu osoba jest w stanie zagrożenia.
Ataki: Peck, Growl, Leer

Spoglądam na Spearow'a ze wszystkich stron. Następnie ostrożnie rzucam mu trochę pokekarmy.
- Co o nim sądzisz Combusken? Imponujący okaz to to nie jest, rzadkość też przeciętna. Bierzemy, czy zostawiamy? - pytam swojego partnera.

10. Pokemon najwidoczniej wyznawał zasadę: "jak dają, to bierz". Szybciutko wsunął karmę zadowolony, po czym spojrzał na Ciebie, wykrzywił łepek i kiwnął głową na znak podzięki. Combusken nic szczególnego Ci nie powiedział, z jego mimiki mogłeś wywnioskować, że stwierdził: "róbta co chceta"

- Jak zwykle pomocny. Po co ja cię w ogóle zabierałem ze sobą do tego safari? Już nawet Dunsprance byłby bardziej pomocny. - rozkładam bezradnie ręce i rzucam jeszcze trochę karmy Spearowow, po czym gdy zje zgodnie z ww. zasadą pytam go:
- Może zechciałbyś się przyłączyć?

11. Combusken słysząc Twoje słowa chyba lekko się obraził, ponieważ poszedł sobie przysiąść przy drzewie bez słowa. Ty zaś postanowiłeś dokarmić troszeczkę ptaszka, który ponownie przyczłapał do karmy i zjadł ją. Ptaszek usłyszawszy co mówisz, chwilę się zastanowił, po czym wzniósł się nad ziemię, podleciał kawałek i zadowolony usiadł Ci na ramię. Wygląda na to, że się zgodził.

No to po raz kolejny ściągam plecam firmy "Brock & Cilan" szukając w nim pokeballa, po czym dotykam nim Spearowa. Gdy ten się złapie chowam balla i idę po rower na który wsiadam.
- Wstawaj, koniec leniuchowania. - zwracam się do niego, po czym gdy ruszy swój zadek jadę powoli obok niego, by znów gdzieś nie został.

12. Operacja złapania stworka nie trwała zbyt długo, dzięki czemu już po chwili, DING stałeś się szczęśliwym posiadaczem Spearow'a. Combusken niechętnie wstał i ruszył za Tobą, jednak okazywał swoje niezadowolenie w inny sposób, po prostu szedł jakby miał ciężarki 10-kilowe na nogach.