Las - Wojas021

Wojas021 napisał:Użytkownik: Wojas021
Prowadzący: Zastanowię się ;d
Partner "Pokemon": Combusken  
Odznaki: 1
Strefa Safari: Las tysiąca słów .
Ekwipunek: 15 safari ball.

1.
Przybyłeś do Safari. Przygoda stoi otworem, a co z nią zrobisz - to już twoja wola. Zostałeś odeskortowany przez dwie śliczne strażniczki, które odebrały potem twój pozostały ekwipunek. Zostawiły Ci pokedex, 15 safari ball oraz kulkę z twoim towarzyszem. Tuż pod nosem stoi znak: Życie Śmierć. Obok nich strzałki wskazujące kierunek. Co robisz? Wybierasz zaplanowaną drogę, a może idziesz prosto w las. Powadzenia.

Ta jasne, pójdę za drogą i nic nie spotkam. Pokemony aż takie durne nie są, by pałętać się w pobliżu szlaku. Trzeba ryzykować i iść w nieznane. Więc wypuszczam Combuskena i razem z moim partnerem śmigam w stronę las ku poszukiwaniu nowych towarzyszy i mimo, że byłem tu ostatnio to nie udało mi się spełnić zamierzonego celu. Tym razem postaram się nie odpuścić

2.
Jak pomyślałeś tak zrobiłeś. Przed tobą pojawiały się kolejne drzewa. Każde wyglądało tak samo, nic ich od siebie nie odróżniało. Gdzieś tak hen daleko coś zaskowytało, ale potem szybko przycichało. Aby ponownie wydać z siebie dźwięk, ale już w innym miejscu. Coś się porusza? A może trafiłeś na okres godów? Co zrobić. Wśród drzew nic podejrzanego się nie pojawiło.

Rozglądam się w okół, w końcu teraz nawet drzewa są pokemonami i to nie jest już tylko jeden gatunek. No cóż idę dalej, ale powoli w kierunku tych odgłosów.
- Combusken skocz zobaczyć co to się tak wydziera. - wysyłam pokemona, bo mi osobiście się nie chciało i wolałem wysłać jego. W końcu na darmo go tutaj nie przyprowadziłem.

3.
Combusken spojrzał się na Ciebie spod oka. Ale co miał zrobić. Jeszcze to tu jesteś panem i władcą. Posłusznie ruszył w kierunku źródła dziwnych dźwięków. Mijała minuta, dwie i kolejne. Ty sam zbliżyłeś się do tego miejsca. A twój towarzysz jeszcze nie wrócił. Porwali go?

-I tak by ze mną nie podróżował teraz, gdybym na startera mógł wybrać Dratiniego, ale cóż... Stało jak się stało i teraz muszę go jeszcze szukać. - załamuję ręce i ze spuszczoną głową idę powłócząc nogami jedna za drugą do przodu wyglądając jednocześnie na ziemi jakiś śladów. Może doprowadzi mnie to do mojego zioma.

4.
I ruszyłeś. Nagle dosięgły ciebie dziwne dźwięki. Dzięki, które przypominają wydawanie głosy przy zaklejonych ustach. Dość strasznie to brzmiało, tak jakby ktoś się dusił. W końcu dotarłeś w miejsce, gdzie było mniej drzew. Pod jednym z nich przywiązany nicią był twój towarzysz. Na domiar złego jego cała głowa opleciona była gęsto pajęczyną. Zostawiasz go i szukasz nowego przyjaciela?

Oczywiście, zostawiam Combuskena i idę w siną dal. Moim nowym starterem będzie Ahmed Terrorysta, a jak nie to któregoś z pozostałych podopiecznych mianuję tym tytułem. No oczywiście, ze nie zostawiam koguta tylko uwalniam go z tych sieci, a przynajmniej się staram. Że też dał się tak łatwo podejść. Trzeba będzie poświęcić więcej czasu na treningi samoobrony.

5.
Przerośnięty kurczak gdy chciałeś mu pomóc próbował Ciebie odepchnąć. Widocznie nie wiedział, że to ty. Gdy po trudzie wyswobodziłeś kompana, ten tylko spuścił głowę i poczuł, że jego duma została urażona. Za sobą usłyszałeś powolne kroczenie, jakby coś tam pełzało.

To w końcu kroczy czy pełznie? Człowieku zdecyduj się!
- Combusken spokojnie nic się nie stało, następnym razem po prostu nie bój sie tylko usmarz przeciwnika flamethrowerem. - pocieszam kompana klepiąc go po ramieniu a następnie odwracam głowę w kierunku tego czegoś. Jeśli to coś ma cokolwiek wspólnego z pokemonem to wiadoma sprawa, że wyciągam dexter i go skanuję.

6.
Wyciągnąłeś pokedex, ten zaskwierczał, zabrzęczał. Jakieś kolorowe światełko zamigało i po chwili pojawiła się informacja cóż to za stwór zaatakował twojego towarzysza.

[size=9]

Spoglądam ukradkiem na Combuskena miną AYFKM. Dać się czemuś takiemu? Proszę cię... Z drugiej strony watro by się zainteresować tym małym choćby z czysto marketingowej przyczyny:
- Hej mały może byś coś przekasił?- zagaduję do pokemona podrzucając mu trochę karmy, a gdy będzie kończył jeść dodaje - Widziałem, jak załatwiłeś mojego Combuskena. Musisz być silny. Co ty na to, aby spróbować swoich sił w nieco innym świecie? - pytam robaka podsuwając mu safari ball.

7.
Podałeś karmę. Poke robak się nią zainteresował. Delikatnie spróbował jej, po czym wszamał pozostałą część. Gdy wspomniałeś, że może on do ciebie dołączyć, malec się roześmiał. W końcu załatwił większego od siebie. Musisz go chyba jakoś inaczej zachęcić.

- Myślisz, że jesteś silny? Combusken gdyby chciał i gdyby mu było wolno spopieliłby cie jednym flamethrowerem - próbuje podejść Caterpiee jednocześnie łechtając dumę Combuskena. Dwie pieczenie na jednym ogniu. - Ale skoro jesteś taki kozak to trudno. Możesz sobie myśleć, że pokonałeś mojego pokemona, ale z innymi nie miałbyś szans. Rozłożyłyby cię na łopatki. - drwię z niego, po czym po raz ostatni dodaję - To co zmieniłeś zdanie?

8.
Robak nadal był pełen radości i samouwielbienia. Każde to twoje słowo było dla mnie niego bardzo zabawne i świetnie się bawił. Samicę ujęła twoja pewność siebie i tylko dlatego zgodziła się wejść do tej dziwnej kuli. Masz oto pokemona! Co teraz.

Jak to co? Się głupio pytasz. Na tym nie mam zamiaru poprzestać tylko idę dalej przed siebie, aby złowić pokemony po które tu przyszedłem, a interesują mnie 3 okazy, które nie będzie łatwo tutaj dostać. Ale co mi tam mam czas, choć wolałbym je dostać jak najszybciej, bo czas to pieniądz, a ich nie mam zbyt wiele

9.
Zatem idź dalej. Przed sobą ponownie masz same drzewa. Bardzo tutaj jest monotonie, ale czego oczekiwać po zwykłym lesie. No nic. Tym razem twój kurczak trzyma się blisko Ciebie, oj chyba będzie miał uraz przez dłuższy czas.

Chyba faktycznie nie będę go nigdzie dalej wypuszczał, bo znów wpadnie w kłopoty. Ehh... No nic więc dalej wędruję przed siebie... A może by tak podpalić las? No wiecie las zacznie się palić pokemony zbiorą się w jedno miejsce i wtedy wyłapać je wszystkie? Hmm to może wcale nie być taki głupi pomysł.
- Combusken chodź no tu jest sprawa. - wołam do siebie mojego pokemona, po czym tlumaczę mu co i jak ma zrobić - - Tylko wiesz , tak żeby nikt się nie kapną, że to ty.

10.
Pokemon się tylko na Ciebie spojrzał z miną "WTF". Przez chwilę nie wiedział co odpowiedzieć i kazał ci się puknąć w głowę. robił to bardzo wymownie. Parsknął coś dziobem i poszedł przed siebie. Chyba pomysł mu się nie spodobał.

- Combusken mam lepszy pomysł! - wołam za pokemonem - Spal prowadzącego nam safarii! To bedzie najlepsze rozwiązanie, nie będzie nam bruździł przynajmniej w moich genialnych pomysłach, albo po prostu podpal ten las! No co ci szkodzi? - zwracam się do pokemona mając ochotę kopnąć go w zad.

11.
Pokemon jednak nie chce krzywdzić innych stworzeń. Ale ty nadal nalegałeś, aż pokemon się ugiął. Jednak chyba nie do końca zrozumiał idee tego zabiegu. Wykonał Ember na ... tobie. Opalił odrobinę twoją twarz. Powstaje jakieś spięcie?

Tak, spiorę prowadzącego jak tylko go dopadnę... Idę dalej przed siebie nie oglądajac się na nieposłusznego pokemona.
- Gdybym wiedział, to zabrałbym Gastly'ego ze sobą... - mruczę pod nosem pędząc dalej i rozgladając się za jakimiś nowymi okazami.

12.
Idziesz i idziesz, a pokemon pełznie za tobą. Ale nic poza różnorodnymi drzewami nie rzuca się wam w oczy. Drzewo, tam kolejne drzewo. No patrz! Zaraz za nim jest kolejne drzew. A pokemony? A pokemonów niet. Null i tak do samego końća.

Zaciskam zęby i idę dalej. Nie mam innego wyjścia. Gdyby Combusken zrobił co chciałem byłoby już po zawodach. Złapalibyśmy poki jakie chcieliśmy i finito. Poszlibyśmy do domu zadowoleni, a do tego pewnie mielibyśmy niemałe zyski ze sprzedaży zbędnych sztuk. Do tego mógłbym zafundować mu coś jak rc lub inne smakołyki, ale skoro woli się męczyć niech zapiernicza teraz.

13.
Nie pozostaje mi nic innego jak napisać, że wędrujecie cały czas przed siebie. W końcu wychodzicie na ścieżkę wydeptaną przed coś co przypomina kopyta? Ale skąd tutaj kopytne stworzenia. Co robisz? Możesz dalej przedzierać się przez gęste rośliny na przodzie. Albo wybrać się ścieżką tam gdzie ona prowadzi.