Chwała koszmarom! - Ariell Grey

Jakby to powiedzieć... Wchłonąłeś część jego energii i to dało ci zaspokojenie głodu.
- Rii - mały pokręcił łebkiem i zaczął skakać wokoło.
Shina próbowała podtrenować swoje magikarpie. Aż śmiech brał na ten obrazek. Ryby totalnie słabe a ona chce je trenować.

-Może zawalczymy?-zaśmiałem się patrząc co ona z nimi odstawia.
Chociaż, jeszcze jeden poziom i będzie tackle, więc może i nie byłoby tak źle.
-Przydałby ci się rc.-powiedziałem siadając gdzieś obok i wziąłem Riolu na kolana.

- Nie, potrenuje je sama - powiedziała. - Niestety nie mam tych cukierków - westchnęła i w końcu usiadła zmęczona obok ciebie.
Ziewnęła i wyglądała już na zmęczoną.
- Jutro mam na 12.00 a ty? - spytała się i znowu ziewnęła.

-12:30.-odpowiedziałem.-Widze, że jesteś zmęczona, może pójdziesz spać? Musisz mieć siły na jutro.
Spojrzałem na dziewczyne i westchnąłem.
-Ri, nie jesteś śpiący?-spytałem pokemona.

Pokemon kiwnął łebkiem, że jest zmęczony.
- No w sumie... Mamy dwie dwuosobowe kajuty, z kim będziesz w jednym pokoju? - spytała się.
W sumie to nie miałeś o tym nawet zielonego pojęcia.

-Szczerze, to nie mam pojęcia.-odpowiedziałem i schowałem Riolu do balla.-A co?
Schowłem balla do kieszeni i znów wyciągnąłem kamień.
-On mi daje energie. Dziwne to.

- Serio? - zdziwiła się. - Pytam bo wygląda na to, że Drew idzie do pokoju N'a, bo chce mu dokuczyć - wyjaśniła krótko.
Zaczęła się bawić swoją bransoletka, a Riolu zasnął ci na kolanach. I mogłeś go schować. Kamień raczej nie tyle co ci dawał energię co zaspokajal twój głód.

-To wygląda na to, że musimy spać razem. Jakkolwiek to brzmi.-uśmiechnąłem się i spojrzałem na wode.-Ale sie dziwnie czuje... Zimny i jakby martwy ale jednocześnie pełny sił. Kiedyś się przyzwycyaje. Idziemy spać?
Troche dziwna sytuacja, ale chyba nie będzie tak źle.

Dziewczyna kiwnęła głową i wstała.
- No trochę dwuznacznie to brzmi - zaśmiała się u się uśmiechnęła lekko.
Po chwili ruszyliście do waszej kajuty. Były tam dwa łóżka po przeciwnych stronach pomieszczenia i duża szafka w środku rozdzielona na pół. Dziewczyna od razu siadła na jednym z łóżek i się przeciągnęła.

Usiadłem na swoim łóżku i położyłem się na nim.
-Kto się pierwszy myje?-spytałem.
Jakoś było mi to obojętne, ale lepiej spytać, żeby nie było przykrych spięć. Otworzyłem swój plecak i włożyłem tam kamień z kieszeni.

- Może ja pójdę, nie siedzę długo - powiedziała Shina.
Po chwili poszła do łazienki i póki co tyle ją widziałeś. Po kilkunastu minutach wróciła w piżamie, która składała się tylko na długą koszulę.
- Mam tylko to... - powiedziała lekko speszona i szybko uciekła pod kołdrę.
Przeciągnęła się i położyła na plecach. Wyjęła w plecaka książkę i zaczęła ją czytać.

Uśmiechnąłem się na jej widok i wskoczyłem do łazienki. Wziąłem szybki prysznic i jeszcze szybciej położyłem się na łóżku.
-Co czytasz?-spytałem.

Dziewczyna pokazała Ci książkę pod tytułem Wielki Mistrz, jakieś fantasy.
- Takie tam bzdurkowate opowieści - powiedziała Shina i zmieniła stronę. - Ty coś w ogóle czytasz? - spytała się po chwili.
Nie miała chyba zamiaru póki co spać, ale ogólnie była w o wiele lepszym nastroju niż rano.

-No niby lubie, ale w świątyni raczej nic w moim stylu nie było, a wszystkie moje rzeczy, zostały w domu. A jakoś nie było okazji, żeby do niego wpaść.-odpowiedziałem.-Widze, że jesteś w lepszym nastroju niż wcześniej?

- No tak jakoś lepiej się czuję - uśmiechnęła się lekko. - A jak z tobą? Przyzwyczajasz się? - spytała się lekko zatroskana.
Chyba serio się o Ciebie martwi przy tym wszystkim. Zmieniła stronę książki, ale po chwili ją odłożyła.
- Męczę się z tym rozdziałem już tydzień, a nie lubię opuszczać - powiedziała po chwili.
Kiepskie fragmenty... Bywa i tak.

-Jakoś się czuje normalnie.-Odpowiedziałem uśmiechając się do niej.-Nie masz się naprawdę o co martwić. Czuje się normalny. No, pomijając fakt, że najadam się jak trzymam kamień. Czemu nie możesz go skończyć?

- Bo mi nie pasuje wątek - powiedziała krótko.
Po chwili obróciła się na bok w Twoją stronę i westchnęła.
- Podejrzewam ten kamień nie starczy ci na stałe - powiedziała.
Zgasiła swoją lampkę nocną i została tylko Twoja. Chyba miała zamiar już iść spać.
- Dobranoc - powiedziała.

-No chyba, że tak.-powiedziałem.-Dobranoc.
Zgasiłem swoją lampke i również spróbowałem zasnąć. Jutro czeka mnie ciekawy dzień, więc trzeba się wyspać.

Jak się obudziłeś rano to cóż... Shina leżała w Twoim łóżku, na dodatek wręcz Cię przywalała swoim ciałem. W obecnej chwili nie wiedziałeś zbytnio to ona mogła sobie umyślić, chociaż istnieje ta mała szansa, że zrobiła to przypadkiem. Za moment się przekonasz, bo ją Twoje ruchy chyba zbudziły.
- ŻE CO?! - krzyknęła i szybko zerwała się z łóżka. - Przepraszam, ja chyba w nocy jak wracałam z łazienki, pomyliłam się - mówiła czerwona jak burak.

Fakt, sytuacja nie była normalna, ale roześmiałem się i usiadłem na łóżku.
-Nie ma problemu.-powiedziałem nie przestając się do niej uśmiechać.-Jakbym miał coś do tego, to bym cie zrzucił. Która godzina?

Dziewczyna tylko uśmiechnęła się lekko ciągle czerwona na polikach.
- Jest już 9 - powiedziała, patrząc się na swój pokenav i się przeciągnęła. - Poza pobudką to jak ci się spało? - spytała. - Nawet wygodny byłeś - zaśmiała się. 
Chyba jej już nawet Twoje zimno nie przeszkadzało. Usiadła na swoim łóżku i się rozejrzała po pomieszczeniu.
- Zaraz będę musiała się zbierać i iść trenować rybcie - stwierdziła.

-Powiem ci, że pobudka była właśnie najlepsza.-puściłem do niej oko i wyciągnąłem się na łóżku.-Idź pierwsza, mi sie nie chce jeszcze wstawać.
Miałem na myśli łazienkę, więc pokazałem na nią ręką, chcąc być pewien, że mnie zrozumie.

Dziewczyna wręcz spaliła raka teraz.
- Aaa ok... - załapała dopiero jak wskazałeś jej drzwi do łazienki ręką.
W międzyczasie Espurr sam wyskoczył z pokeballa i wpakował Ci się pod kołdrę, po czym zaczął Cię łaskotać swoim ogonem po brzuchu. łaskotki Ci zostały i chyba jeszcze bardziej je teraz odczuwałeś. Przynajmniej takie miałeś wrażenie.

-Kurde, wszyscy mi sie pakują do łóżka.-powiedziałem i wyciągnąłem delikatnie Espurra spod kołdry.-Młody, sory, ale ja wole dziewczyny.
Uśmiechnąłem się do pokemona i przytuliłem go.
-Tak poza tym, to przywitaj się z naszym nowym towarzyszem.-wypuściłem Riolu z balla.-Przywitajcie się.

Akurat w tamtej chwili weszła Shina i znowu spaliła wręcz raka.
- Już wolne... - bąknęła tylko i siadła na swoim łóżku i zaczęła próby przebrnięcia tego rozdziału w książce, chociaż teraz tym bardziej się zmuszała.
Espurr natomiast przywitał się z młodym Riolu, któremu chyba nawet bardzo fajnie zaczynało bawić się z kotkiem.