Dziki człowiek-gra Lionheart

Słonik pisnął cicho, a Excadrill momentalnie wywołał chaos swoim Earthquake-zwłaszcza wśród ludzi, bo wielkie poke słonie były stabilne i nie wywracały się tak jak oni. Twój krzyk zaraz przykuł uwagę ludzi, którzy zaczęli pokrzykiwać coś między sobą. Mogłeś się im też nieco dokładniej przyjrzeć-wszyscy mieli na ubraniach wielką literę R...
Spokój nie trwał długo, bo zaraz jeden z olbrzymów zatrąbił i zaszarżował na stojącego przed nim pokemona, a po chwili znów zaczęły się walki.
-Hej, ty tam! Wynocha!-Krzyknął jeden z nieznajomych, biegnąc w twoją stronę z pokemonem.

- Takim tonem, to Sobie możesz krzyczeć do koleżanki! Excadrill szybko Focus Blast! - nie będzie mnie gnój pouczał. Spojrzałem na reakcję jego pokemona po czym znów wydałem rozkaz. - Excadrill, użyj Strenght, wzmocnij swoją siłę i Rapid Spin! Zmiażdż go, pokaż kto w tym duecie ma siłę! Następnie Poison Jab i Crush Claw, połączone w jeden, przepotężny cios! Nie daj się wyprowadzić z transu, czyhaj na odpowiedni moment po czym kończący ruch - Horn Drill!

Nieznajomy ze swoim stworkiem najwyraźniej nie spodziewali się ataku, bo Focus Blast odrzucił dzwoniącego pokemona w stronę skały aż łupnęło milutko. To zamieszanie zwróciło uwagę kilku kolejnych ludzi, z których cześć ruszyła ku tobie a reszta dalej zmagała się ze słoniami. Szybko jednak nawet ci pierwsi zawrócili, bo Donphany zaczęły zyskiwać przewagę i coraz więcej pokemonów nieznajomych padało nieprzytomnych.
Psychiczny pokemon w końcu wygrzebał się z gruzów i zwinnym skrętem uniknął Rapid Spin, posyłając za Excadrillem Confusion. Zebranie Poison Jab i Crush Claw w jedno zajęło twojemu pokemonowi dłuższą chwilę i oberwał wtedy Uproar, ale opłaciło cię-atak był naprawdę potężny, niebiesko-fioletowe szpony uderzyły w przeciwnika i aż wbiły go w ziemię. Maluch był nieco skołowany, ale Horn Drill i tak nie trafił-jak zawsze... Stworek kolejny raz wykorzystał okazję i ponowił Uproar.

Exc-87%
Chi-80% -def

Niestety twoja strategia nie była do końca przemyślana-umiejętnością przeciwnika było bowiem Levitate, tak więc ziemny atak nie dość że nic mu nie zrobił, to jeszcze dał okazję do uderzenia Uproar. Frost Breath zadziałał lepiej, ale przeciwnik zdołał uniknąć Focus Blast i uderzyć Confusion. Dig pozwoliło wam zaskoczyć przeciwnika i uderzyć znienacka... w dodatku przeciwnik został zatruty! Dzwoniący stworek odleciał nieco dalej, ponawiając Uproar. W tym momencie maluch zaczął skupiać się na unikach, starając się nie dopuścić abyście go trafili, niemal nieustannie wykonując Uproar, od którego już powoli zaczynała bolec cię głowa.

Exc-64%
Chi-50% -def +psn

Kret zanurkował pod ziemię, wyraźnie zaskakując pokrzykującego przeciwnika. Ten chwilę kręcił się niespokojnie, zerkając na swojego pana... Aż ten w końcu podjął decyzję.
-Łap dzieciaka!
Stworek ruszył ku tobie, ale zanim znalazłeś się w niebezpieczeństwie Excadrill wynurzył się spod powierzchni, miotając Focus Blastem-latający stworek nie zdołał zrobić uniku i został podrzucony, zaś kret pomknął za nim. Pojawił się malutki problem-Chimeco umiał latać. Psychiczny stworek podfrunął wyżej, tuż poza zasięg twojego pokemona... a gdy ten zbliżył się oberwał Uproar, które sprowadziło go na ziemię, w którą uderzył niczym młot. Przeciwnik powoli zaczął się zniżać-z takiej odległości nawet on nie zaatakuje.

Exc-52%
Chi-40% -def +psn

Excadrill poderwał się gwałtownie miotając Focus Blast, jednak z powodu tego pośpiechu nie wycelował dokładnie i przeciwnik łatwo ominął atak, popiskując przed Uproar. Frost Beath sprowadziło go nieco niżej, maluch starał się okrążyć twojego pokemona i uderzać od tyłu, jednak Rapid Spin uniemożliwiał mu to. W końcu Chimeco rzucił się na was nagle... używając Wrap. Długa taśma owinęła się wokół twojego pokemona, uniemożliwiając mu wykonywanie dokładnych ataków.

Exc-40%
Chi-26% -def +psn

Pokemony chwilę się siłowały, jednak jeśli chodzi o mięśnie Chimeco przegrywał z wami w przedbiegach. Z drugiej strony Uproar tuż przy uchu nie był dla twojego pokemona zbyt przyjemny... Flost Breath odrzucił dzwoneczka, kolejne ataki były niczym burza-nawet dźwiękowe ataki nie pomogły przeciwnikowi, gdy połączenie Posion Jab i Crush Claw wbiło go w skałę, pozbawiając pokemona przytomności.
Właściciel stworka pisnął, rozejrzał się niepewnie, po czym odwołał go i czmychnął błyskawicznie. Gdy w końcu walka dobiegła końca mogłeś się rozejrzeć i zobaczyłeś, że postępuje tak zdecydowana większość nieznajomych. Pakowali się na jeepy i pierzchali aż szedł kurz! Słonie odniosły zwycięstwo! Stado zebrało się do kupy, najwyraźniej sprawdzając swój stan. Niektóre ze słoni łypały na ciebie podejrzliwie...


Excadrill+0,85lv

Spojrzałem na słoniki, po czym schowałem Excadrilla. Rozejrzałem się za małym Phanpy. Następnie wywołałem Sawsbucka i podszedłem do nich. - Jeśli tylko chcecie mogę wam pomóc wyleczyć rany, na pewno poczujecie się lepiej. - Jeśli się zgodzą, proszę Sawsbucka iżby uleczył ich przy pomocy Aromatherapy.

Wokół kręciło się sporo małych Phanpych, głównie w pobliżu dorosłych osobników. Szybko jednak znalazłeś właściwego, w sumie sam do ciebie pognał rozradowany. Popiskiwał wesoło, nawet mówić jeszcze nie umiał-widać było że to dziecko. Jego rodzice jednak łypali na ciebie nieprzyjaźnie...
-Czego chcesz? Mamy i ciebie przepędzić, tak jak tamtych?-Mruknął jeden z olbrzymów, wolno się zbliżając.
Stwór chyba miał zamiar coś powiedzieć, ale nagle znów zaczął się jakiś raban na tyłach stada.
-Moje dziecko! Nie ma mojego maleństwa! Gdzie jest moja córeczka?!
Jakaś samica miotała się w tę i z powrotem, a reszta stada umykała przed nią na boki.

- Wiesz co, nie przesadzaj. Pomogłem wam przed chwilą i chcę pomóc również teraz. Dumę trzeba odstawić na dalszy tor. - spojrzałem na zdenerwowaną samicę.. - Zaraz ją znajdziemy, spokojnie.. Sawsbuck, rozejrzyj się za jakimś małym, zabłąkanym Phanpy. - wywołuje także Altarię i proszę ja o to samo. Sam oczywiście też szukam stworka.

Słonica nie mogła się uspokoić, tupała i kręciła się we wszystkie strony aż inne Donphany musiały jej pomóc. Sawsbuck w tym czasie pobiegł się rozejrzeć razem z Altarią. Wokół było pełno małych niebieskich słoników, ale żaden nie wyglądał na zabłąkanego... Gdy wróciły twoje pokemony dowiedziałeś się, że one też go nie znalazły.
Samiec który wcześniej do ciebie przemawiał tupnął głośno.
-Musiała zostać porwana przez tamtych!-Ryknął.

- No to na co czekamy! Biegiem! - wsiadłem na Sawsbucka, poprosiłem go o użycie Agility. - Altaria, wzleć do góry i znajdź drogę, gdzie tamci pojechali! - ruszam za Altarią, ona z góry szybko ich wypatrzy, a Sawsbuck dogoni!

Szybko wskoczyłeś na swojego jelenia i ruszyliście, zostawiając stado słoni za sobą. Ze znalezieniem drogi nie było najmniejszego problemu-na ziemi zostało tyle śladów po oponach że nawet ktoś kto się na tym kompletnie nie zna dałby radę, a co dopiero ty, który spędziłeś pół życia w lesie. Mimo iż wyruszyliście dość szybko, to wciąż nie zauważyliście waszego celu... Zbiegliście ze zbocza wulkanu i dotarliście do asfaltowej drogi, a wtedy zaczęły się schody.
Altaraia leciała ponad wami, więc jako pierwsza zlokalizowała kilku maruderów daleko po lewo. Popędziliście we wskazanym przez ptaka kierunku, aż w końcu wy również ich zobaczyliście-było to 2 gostków na motorach, którzy zawzięcie ze sobą rozmawiali nie widząc was. Sawsbuck gnał po poboczu niedaleko nich, czekając na polecenia.

- Altaria, dzięki. Teraz musisz pójść do Pokeballa - odwołuje Altarię, po czym mówię do Sawsbucka. - Słuchaj, użyj Camouflage i zostaw mnie, sam pobiegnij do nich, nie zauważalny! Kiedy tam będziesz, rozwal ich maszyny Seed Bombem, uważaj tylko, żeby nic nie zrobić słonikowi, muszą go mieć! - kiedy tylko zejdę z Sawsbucka, idę w stronę tych mężczyzn i obserwuję kiedy Sawsbuck zacznie "akcję".

Altaria bezszelestnie zniknęła w swojej poke kulce, zaś ty zsiadłeś z Sawsbucka i przystanąłeś tuż przy linii drzew, obserwując jak jeleń wtapia się w tło. Gdybyś go nie posłał raczej byś nie zauważył że tam jest... Tak jak nie zauważyli tego tamci dwaj. gdy nagle oberwali ziarnami w opony wyglądali jakby omal nie dostali zawału, kompletnie spanikowali i zaraz wylądowali na tyłkach na ziemi. Zaraz ty sam znalazłeś się przy nich, a oni toczyli wokoło wzrokiem jak dzicy, pokrzykując jeden przez drugiego.
-Co jest?!
-Ale my nic...
-Czego chcesz?!

- Nie walcie głupa! Dawać małego Phanpy! - wykrzyczałem i spojrzałem na Sawsbucka, iżby "załadował" Energy Balla i był gotowy na atak. Miałem jednak nadzieję, że obejdzie się bez tego, bowiem są w sytuacji podbramkowej..

Jeleń stanął tuż obok, ładując powolutku Energy Balla. Gdy tamci zaczęli znów coś nieskładnie pokrzykiwać kula rozprysła się gwałtownie tuż obok na asfalcie, a nieznajomi raptownie umilkli przerażeni.
-Phanphy? Nie mamy żadnych Phanphy! Niby jak mielibyśmy jakiegoś zabrać spomiędzy tamtych Donphanów?!-Krzyknął jeden, osłaniając się niepewnie rękami.
-Dokładnie! Czegoś takiego nikt nie dałby rady zrobić! Chyba że...
Obaj nagle wymienili porozumiewawcze spojrzenia, jakby nagle coś im zaświtało.
-...chyba że Shadow!-Dokończyli jednocześnie.

- Shadow?! Co za Shadow, mówcie. Zaprowadźcie mnie do niego! - krzyknąłem, starałem się robić pozory groźnego, aczkolwiek tym nadrabiał Sawsbuck z Energy Ballem przy pysku, tak czy inaczej starałem się przybrać najgroźniejszą z min.

Tamci dwaj zaraz zaczęli się ociągać, mówić coś nieskładnie i kręcić głowami. Nagły Energy Ball tuż obok stóp podziałał jednak cudownie na ich pamięć.
-Shadow to jeden z naszych najlepszych agentów- w infiltracji i złodziejstwu nie ma sobie równych...
-Ale my nie wiemy gdzie jest! Był na misji, ale nie wiem czy wciąż jest w bazie... Jest ciągle gdzieś potrzebny, więc rzadko przesiaduje dłużej w jednym miejscu...

Przymrużyłem oczy. - Gówno mnie to obchodzi, macie jakieś komunikatory, raz dwa dowiadujecie się gdzie jest i każecie mu na was zaczekać. - rozkazuje doniosłym tonem, po czym ponownie spoglądam na Sawsbucka iżby powiększył Energy Ballke.

Obydwaj wytrzeszczyli oczy jeszcze bardziej, przez co wyglądali teraz jak para Patratów.
-Skąd wiedziałeś?-Zapytał jeden z niedowierzaniem. Chyba trafił się totalny idiota...
-Ale my nie możemy! Jak będziemy pytać o Shadowa to zaraz będzie po co, dlaczego... a jak się dowiedzą że mamy kogoś na karku to z nami koniec!-Pisnął ten drugi.
Tym razem nie pomógł nawet Energy Ball, strach przed szefostwem tej dwójki był nieporównywalnie większy niż strach przed wami.