Utracone Wspomnienia- gra Czachy350

Jak wyjścia nie było tak wyjścia nie ma więc nie pozostaje mi nic innego jak poleniuchować i pogapić się na dziewczyny póki nie wymyśle jak się obudzić.

Kawałek opd ciebie był wolny leżak z drinkiem obok, położyłeś się na niego i przymknąwszy oczy rozmyslałeś o wszystkim...

Najdziwniejszy sen jaki do tej pory miałem z tym na pewno się nie porównywał ale dalej pozostawało pytanie co to za miejsce, dlaczego się tu znalazłem i jak się stąd wydostać. Przynajmniej miałem ładne widoki na dziewczyny więc póki co to mi wystarcza do szczęścia.

Przysnąłeś na plaży po czym obudziłeś się oblany wodą z psikawki jakiegoś dzieciaka, zbliżała się noc a ty zaczynałeś robić się głodny, pokemony zresztą też. Wstałeś z lezaka na chłodny piasek i pomyślałeś o cieplejszych ubraniach, rozglądałeś sie ale pojawiły sie dopiero po kilku minutach, jakby z opóźnieniem...

Jakieś lagi ten sen łapie albo jestem bliski wydostania się z tego miejsca. Szybko przebrałem się w nowe ciuchy i miałem kupę czasu by zastanowić się co się dzieję. Myślałem czy nie oszalałem lub nie przywaliłem zbyt mocno głową w coś ale jest jeszcze opcja ,że zostałem złapany w jakąś umiejętność jakiegoś pokemona kto wie czy po pobudce nie znajdę się w innym świecie takie podróże między wymiarowe fajna sprawa ale póki co muszę się jakoś wydostać z tego snu.

Jak narazie ubrales sie w cieple ubrania zas na lezaku znalazlo sie jedzenie zarowno dla ciebie jak i pokemonow. Jedzac zauwazyles ze za lezakiem jest jakas sciezka wydeptana przez pokemony. Kawalek dalej rowniez znajdowala sie takowa sciezka. Hym? Moze warto byloby przejsc sie nimi i znalezc schronienie? A tak wogole miales okazje pogadac z kims na temat tego miejsca bo moze sie okazac ze juz nigdy z tad sie nie wydostaniesz.?

________
witaj w druzynie:) mam nadzieje ze bedzie nam sie dobrze gralo. Jesli wiesz badz nie wiesz informuje ze jak Miromato wroci juz to bedziesz mogl sie bez problemu przeniesc tak jak rozmawialam z Administracja. Jesli jednak nie bedziesz chcial sie przenosic po jego powrocie to smialo mozesz zostac ze mna:). Milej gry.

Przebranie się i zjedzenie czegoś było tym co potrzebowaliśmy. Pójście za śladami może pomóc albo wpakować nas w niezłe tarapaty ale nie ma innej drogi a tylko jeśli znajdziemy kogoś kto jest w stanie wyjaśnić co się tu dzieję mamy szanse się wydostać. Więc komu w drogę temu trampki czas ruszyć by znaleźć to wyjście z tego lekko zwariowanego snu.

Czyli ja decyduje ktora scieza idziesz:D? Swietnie. A wiec ruszyles sciezka ktora miales juz pod nosem czyli za lezakiem. Wszedles w las i zaraz wszedles w jakas kupe:). Duuuza kupe. A jak wiadoml duza kupa duzy wlasciciel. (sory ale musialam bylo powiedziec jasno co wybierasz) szedles sobie dalej ta sciezka a z kazdym twoim krokiem slyszales ze cos ucieka w glab lasu. Jak widac smrod ktory sie za toba ciagnal odstraszal wszelkie stworzenie ktore mogly sie znalezc w okolicy. Nagle znalazles sie na rostaju drog i miales do wyboru sciezke bez tabliczki badz sciezke z jakas niezrozumialam nazwa ktora brzmiala tak

Laqueus

. Ciekawe w jakim jezyku jest napisana bo bys sobie przetlumaczyl i woedzial czego sie spodziewac:).

- Fajnie buty do czyszczenia przynajmniej dużo tu trawy więc wyczyszcze je.
Przez tą wpadkę śmierdzi na kilometr ode mnie przynajmniej nic mnie za posiłek nie uzna a to jest zaleta choć wolałbym mieć zatkany nos bo wytrzymać jest trudno nawet moje pokemony pochowały się do pokeballów bo już tego czuć nie chciały. Nareszcie pewnymi trudnościami doszliśmy do rozdroża przy jednym była tabliczka.

-Laqueus gdzieś już to słyszałem ale co to znaczyło brzmi jak coś z francuskiego. Ale co by tu francuskie słowa robiły na takim zadupiu to jedyny język jaki można użyć to łacina. A Laqueus po łacinie znaczyło chyba sidła. Jak tak to wole iść w ciemno.

To ruszamy w nie opisaną drogę zastanawiając się gdzie wylądujemy.

Pomyslales tylko o wyczyszczsniu butow a te sie same wyczyscily przez co stales sie kuszaco pachnaca przekaska. No ale mniejsza. Poszedles sciezka ktora miala zniszczona tabliczke. Szedles tak i szedles, otaczala cie roslinnosc jednak zauwazyles ze sciezka stawala sie coraz stromsza i krajobraz zaczal sie zmieniac. W dali ujrzales jakas samotna chatke majaczaca na koncu sciezki. Gdzies kolo domku zauwazyles jakis ruch jakny mrowek. Jak widac bylo to tak daleko ze ludzie i inne stworzenia byly strasznie male. Gdzies po prawej uslyszales smiech. Ni to dzieciecy ni to dziewczynski. Nagle z krzkow "wytoczyla" sie dziewczynka bawiaca sie ze swoim pokemonem typu walczacego. Jak widac silowali sie. Dziewczynka widzac cie szybko poderwala sie i spalila raka.

Smród znikł to przynajmniej dobra wiadomość. Na ścieżce którą wybrałem spodziewałem się jakiś pułapek ale o dziwo nic nie znalazłem nie wiem kto robił tamte tabliczki ale jestem wdzięczny ,że oznakował sidła bo były by problemy. Ścieżka robiła się stromsza i miałem nadzieję by się nie potknąć i nie nauczyć się samemu ataku Rollout w jakieś drzewo. W krzakach było słychać jakiś śmiech nim się zorientowałem z zarośli wyturlała się dziewczynka i pokemon pewnie razem się bawili. Na mój widok dziewczyka pewnie poczuła zawstydzenie bo zrobiła się czerwona chciałem zapytać co to za miejsce ale zawsze uczono małe dzieci by nie rozmawiały z obcymi. Więc tylko uśmiechnąłem się do niej i poszedłem w stronę domku na końcu ścieżki może tak ktoś mi powie co to za miejsce.

Za soba uslyszales drobne kroki i poczules ze ktos cie ciagnie za rekaw Prosze pana. Gdzie pan idzie? spytala ciekawska dziewczynka a z drugiej twojej strony szedl jej pokemon. Dziewczynka miala w oczach iskierki przez co moges sie spodziewac ze tak szybko jej sie nie pozbedziesz. Bo japana moge oprowadzic po okolicy. usmiechnela sie do ciebie. Tak szliscie do tej chatki ale okazalo sie ze przed wami otworem stal gleboki wawoz z rzeczka na dnie.

Przez krótką chwilę miałem wrażenie ,że ktoś mnie śledzi i miałem racje po chwili usłyszałem drobne kroki za mną okazało się że to ta dziewczynka idzie za mną. Już zauważyłem to ciekawskie spojrzenie które mówi ,że nie odpuści i nie się łatwo nie pozbędę ale to nawet dobrze się składa bo będę miał przynajmniej przewodnika a nawet miło będzie się do kogoś odezwać.
-Rodzice nie mówili ci by nie iść i nie rozmawiać z nieznajomymi ?
Póki co nie za bardzo potrzebowałem przewodnika więc nie pytałem dziewczynki o drogę ale nawet to że się nie zbyt do niej odzywałem nie zniechęciło ją by iść dalej za mną. Wszystko pięknie i ładnie gdyby nie wielki wąwóz między mną a chatą w ,której mogłem się czegoś dowiedzieć chyba przyszła pora by poradzić się dziewczynki o drogę.
-Jest jakaś inna droga by dostać się na drugą stronę. I jak ty wogule masz na imię ja jestem Kamil.

Dziewczynka spojrzala na ciebie zdziwiona
Nie nie uczyli mnie. W tym miejscu nie ma osob wrogich. usmiechnela sie. Widzac twoja minale na widok wawozu usmiechnela sie wyszeptala sobie pod nosem pare slow i zauwazyles ze twoja reka podniosla sie do gory. Dziewczynie wyrosly skrzydla. Niestety byly zbyt watle by cie uniosly. Spojrzapes na jej plecy i zauwazyles ze to jej skrzydla nie zadnego pokemona. Dziewczynka puscila twoja dlon i powiedziala Tu twoje marzenia sie spelniaja. i leciala w strone drugiego konca. Zostales sam a dziewczynka fikala koziolki w powietrzu.

Nie ma osób wrogich ,niezłe miejsce tu przynajmniej nikt nie będzie mnie próbował zabić. O drodze na około nie wspomniała ale zrobiła coś co spowodowało u mnie zdziwienie i to potężne a mianowicie latała na skrzydłach nie jakiegoś pokemona ale na swoich własnych. Miejsce w którym marzenia się spełniają ,teraz to nie wiedziałem czy ja śnie czy mi odbiło ale nic na to nie wskazywało wszystko było nazbyt pogmatwane jak na sen więc to musiała być prawda. Trzeba spróbować ten trick z życzeniem czegoś niemożliwego ale jakoś nie wyobrażałem siebie z skrzydłami Anioła czy ptaka nie wiem czego ale na myśl przyszły mi tylko potężne skrzydła jak u demona możliwe że to ma coś wspólnego z moją przeszłością.

Chyba nie specjalnie wiezyles w to marzenia sie spelniaja wiec na twoich plecach wyrosly tylko jakies watle piorka co nic by nie uniosly a co mowiac o jakis mega ekstrach skrzydlach. Uslyszales glos dziewczynki Aby marzenia sie spelnily trzeba w nie mocno wierzyc. i w tym momencie dziewczynka wyladowala na drugim "brzegu" wawozu. Usmiechnela sie do ciebje i machnela reka gdy twym oczom ukazal sie most wiszacy jednakze byly tylko liny laczace dwa urwiska.

By się spełniły musisz mocno wierzyć tak? Jakoś jestem słanej wiary ale jak mam tu jakoś żyć to trzeba zmienić nastawienie może kiedyś uda się wydobyć skrzydła ale póki co potrzeba czegoś mniejszego do ćwiczeń bo tu raczej nie ma oferty w stylu "Tylko u nas trening wiary w trzy dni nauczymy cię jak wierzyć w cuda" aż bym się zdziwił widząc takie ogłoszenie. Jak ze skrzydłami nie wychodzi to spróbuje dokończyć most dziewczynki to może być dobry trening lub samobójstwo. Z całych sił wyobrażam sobie most linowy tuż przede mną. Most przede mną jest zwykły most nie ma pustki tylko most linowy. Jakoś moja próba uwierzenia wyglądała jak "Co on zwariował" ale jakoś innego sposobu na uwierzenie nie znalazłem. Teraz decyduje krok czy mam most czy szybki skok bez spadochronu.

Gdy zrobiles ierwszy rok zauwazyles ze nie spadasz. Tak zrobiles kolejne kroki. Gdy prekraczales polowe mostu cos zaskrzypialo pod twoimi nogami. O dziwk ze podczas przechodzenia miales otwarte oczy tylko nie patrzyles pod nogi teraz byles smuszony. Okazalo sie ze stapasz po szklanej tafli ktora widac tylko pod pewnym kontem. Spojrzales na dziewczynke a ta usmkechala ske do ciebie zachecajaco. Jednak nie obylo sie bez przygod. Gdy ledwo zszedles z mostu twoja wiara zniknela i uslyszales huk tluczonego szkla. Okazalo sie ze to most sie rozwalil i wlasnie lecial do wawozu. Dziewczynka wyciagnela ku tobje dlon.

Zrobiłem krok i o dziwo nie poleciałem w dół na złamanie karku. Szedłem do przodu ale nie patrzyłem póki nie zaskrzypiał most. Przez moment myślałem ,że chodzę po niebie ale dopiero po chwili załapałem ,że chodzę po szkle. Kto buduje most ze szkła choć to może być moja wina nie sprecyzowałem z czego ten most ma być ale jak da się przejść więc nie narzekam. Gdy już byłem za mostem most pękł i wleciał do wąwozu przynajmniej nie razem ze mną. Uścinołem dziewczynce dłoń. Teraz zobaczymy gdzie mnie zabierze.

Ty tylko uwierzyles ze przejdziesz. Most ja zbudowalam. dziewczyna powiedziala rozwiewajac twoje mysli. Zlapala cie za reke i pobiegla ciagnac cie do tego domku. Dobiegly do was dwa poke-psy i szczekaly na was rodosnie placzac wam sie pod nogami. Ktos z domu gwizdnal na psy a te radosnie pobiegly w strone chaty zostawiajac was samych. Okazuje sie ze chata byla o wiele blizej niz sie zdawalo. Teraz juz wyraznie widziales plot oraz ludzi krecocych sie po dworzu. Dom wydawal sie maly ale okazalo sie to wielkie domostwo z hektarowym podworkiem. Wygladalo to jak miasteczko w jednym budynku. Bylo tu wszystko w jednym.

-I tak lepiej uwierzyć by przejść to przynajmniej jakiś początek.
Trzymając mnie za rękę dziewczynka pobiegła w stronę domku do ,którego zmierzałem wcześniej jak się okazało zamiast domku było wielkie domostwo gdy się zbliżyliśmy podbiegły do nas dwa psy i zaczeły szczekać ale nie szczekały one wrogo wręcz przeciwnie witały nas więc musiały znać tą dziewczynkę ale dalej nie wiem jak się tu znalazłem ani co to za miejsce.

Wygpadasz jakbys chcial cos powiedziec. przed wami wyrosla zgrabna kobieta o brunatnych wlosach i niebieskich oczach. Zapraszam do siebie na kawe badz herbate. A ty Lili dziekuje ze zajelas sie tym panem. kobieta usmiechnela sie do dziewczynki gdy ta puscila twoja reke i pobiegla sie bawic z osobami w jej wieku.
Moze zaczniemy od poczatku. Jestem Luna. brunetka wyciagnela do ciebie reke w calu przywitania sie. Gdy juz mieliscie formalnosci grzecznosciowe za soba ta udala sie w strone domostwa nie ogladajac sie nawet w twoja strone. Wiedziala ze i tak za nia pojdziesz.

Znów magia tego miejsca wyrastający z ziemi ludzie dlaczego mnie to już nie dziwi pewnie przez to ,że ludzie latać potrafią.
-Nie powiedzieć a raczej zasięgnąć języka do osób o większej wiedzy od mojej. I jeśli to nie przeszkadza to napiję się herbaty.
Więc dziewczynka miała na imię Lili ładnie może jeszcze kiedyś będziemy mieś okazje wspólnie coś zrobić.
-Kamil miło poznać piękną panią.
Gdy już się przywitaliśmy Luna ruszyła w stronę domostwa nie patrząc za siebie pewnie myślała ,że pójdę za nią w sumie innego wyjścia nie mam.

A wiec dobrze trafiles. Jestem jakby burmistrzem w cudzyslowie tego miejsca. Luna jest chyba wszech wiedzaca. Ruszyles za nia korytarzem pelnym drzwi. I po lewej i po prawej takie same drzwi. Przyglajac sie podlodze kobieta zniknela ci z oczy na prostej drodze. Nie bylo tu zadnych zakretow. Ehm. I co ty biedny ze soba poczniesz?

Osoba która dużo wie jest w tym momencie najbardziej potrzebna wreszcie ktoś mi powie gdzie jestem i skąd się tu znalazłem. Idąc za Luną przechodziliśmy przez dość monotonny korytarz wszędzie identyczne drzwi jak oni je odróżniają pewnie mają jakiś sposób. Ale ja tu się przyglądam drzwiom a Luna mi znikneła albo weszła do jakiś drzwi albo znów ten trick z wiarą. Jak to szło musisz mocno wierzyć by się spełniło jakby nie mogło być czegoś prostszego. Jak nie wiedziałem o tej całej wiarze to o czym pomyślałem to się spełniało a teraz trzeba spróbować uwierzyć. W myślach pomyślałem o miejscu gdzie może być Luna a ja idę za nią. Być tam gdzie Luna.