Laguna - Wilk

4. Kulka trafiła w pancerzyk i po kilku chwilach bez większego problemu okazało się, że Clamperl należy już od teraz do ciebie. Sceptile znudzony siedział i moczył nogi w wodzie, czekając aż będziecie mogli dalej ruszyć.


Clamperl
Lv:17
Ataki:Clamp, Water Gun, Whirpool, Iron Defense, Barrier
Zdolność:Shell Armor
Charakter:Choc bywa nieco lękliwa i podejrzliwa można łatwo zdobyć sobie jej serce śmiechem-ten pokemon uwielbia wygłupy, dowcipy i głupie zabawy. Woli przebywać i spędzać czas z chłopakami niż z dziewczynami. W walce zdarza jej się spanikować i bezmyślnie się miotać.

- No i załatwione. Silent, idziemy dalej.
Idę dalej wraz z pokemonem.

- Jakbyś wyłapał jakiegoś pokemona, to daj znać.

5. Wraz z pokemonem ruszyłeś w dalszą drogę brzegiem morza. Gekon przeciągał się zawzięcie, wyglądał na zadowolonego że wasza dłuższa przerwa przy Clamperl się w końcu zakończyła. Monotonny szum morza sprawiał, że oczy same ci się zamykały...

- Ziiiiieeeeeew. Wiesz co Silent? Śpiący się robię, a Ty?
Pytam pokemona lekko zwalniając i spokojnie spacerując po plaży.

- Jeżeli przymknę oczy i się wywalę, to miej to na uwadze, okey?

6. Pokemon skinął krótko głową, z zadowoleniem łapiąc promienie słońca. Ty mimo ostrzeżeń jeszcze jednak nie śpisz, chociaż coraz bardziej ci się chce. A morze cięgnie się w obie strony aż po horyzont, nudy jak flaki z olejem...

- Dobra, dość tego, bo padnę na mordę.
Rozglądam się i patrzę czy jest gdzieś w oddali las albo schron, nie wiem cokolwiek, jakiekolwiek miejsce, gdzie mógłbym się zdrzemnąć.

- No chyba, że chce Ci się Silent, to ja się zdrzemnę, a Ty mnie popilnujesz. To jak?

1. Rozejrzałeś się po brzegu i jedyne co rzuciło ci się w oczy to duża, płaska skała, która wręcz prosiła się aby się na niej wyłożyć. Silent wzruszył ramionami i usiadł po turecku obok skałki, wystawiając się zadowolony na słońce-chyba możesz się bez przeszkód poobijać.

- Wielkie dzięki Silent, jesteś na prawdę wspaniałym przyjacielem. No to czas uciąć drzemkę...
Staram się ogarnąć swoje legowisko, aby wygodnie mi się dżemało.

-(Oby mnie nikt nie zgwałcił tylko...)

2. Twoje ogarnięcie polegało na szybkim zrzuceniu śmieci i piasku, więc po chwili walnąłeś się na skałę i zadowolony zamknąłeś oczy. Jest ciepło i miło, oczy same się zamykają...
***jakiś czas później***
Obudziłeś się nagle, jakby ktoś cię kopnął. Chwilę leżałeś nieprzytomny zastanawiając się o cho chodzi, a potem coś poczułeś. Piecze. Swędzi! BOLI! Zerwałeś się z głazu i zacząłeś skakać jak dziki, starając się dociec co się stało. Ach, wszystko jasne... miałeś piękny, czerwony kolor na każdym odsłoniętym skrawku ciała. A Cichy spał sobie spokojnie obok...

Lekko podkopuję Cichego, aby się obudził. Robię to specjalnie nogą, bo ta jest zakryta i raczej nie będzie piec. Po chwili jak go obudzę, delikatnie go ochrzaniam przypominając mu co miał zrobić. Zdejmuję całą górę, skarpetki i buty, zostawiam jedynie bieliznę i spodenki, które podwijam, po czym wchodzę do wody z nadzieją, że trochę mnie to ochłodzi i się polepszy.

3. Zaskoczony Cichy aż podskoczył, a widząc cię zrobił wyjątkowo głupią minę. Zaraz też w ramach przeprosin chciał cię nieść do wody, ale to bolało zdecydowanie bardziej niż chodzenie o własnych siłach... Przynajmniej morze nie było daleko i mogłeś bez przeszkód się wymoczyć-zaraz tez przypłynęło ciekawskie stadko Magicarpów.

- (KURWA! KURWA! KURWA! BŁAGAM! NIECH TYLKO MNIE NIE PIEPRZNĄ OGONEM!)
Bluzgam w myślach z przerażoną miną, ale staram się zachować stoicki spokój.

- No to co rybki... Co tam u Was słychać? Lubicie się bawić? Będę udawał, że rzucam Wam kamyczki, a Wy po nie popłyniecie, co Wy na to?
Robię wszystko, aby pokemony nie zbliżył się do mnie zanadto.

4. Magicarpy tylko gapiły się na ciebie tymi swoimi głupimi oczkami i otwierały raz po raz pyszczki. Widząc rzucane im kamienie nieco się jednak ożywiły-kto wie, może to jedzenie? Ogólnie to cię nie dotykały, po prostu pływały niedaleko.

- Uff o tyle dobrze... Silent! Chodź do mnie, pomożesz mi trochę. Masz lepszy zasięg rzutu, dlatego rzucaj daleko pokekarmę i co raz bliżej, aby pokemon jakiś się zbliżył. Najlepiej jakbyś upolował coś oceanicznego. Zobaczymy czy uda nam się coś zdobyć.
Staram się przyciągnąć jakiegoś pokemona.

5. Tak jak podświadomie się spodziewałeś przypływały do was same Magicarpy. W pewnym momencie zrobiło się ich tak dużo, że musiałeś wstać żeby na ciebie nie wpływały-Silent próbował je przeganiać, ale na widok jedzenia ryby się wściekły i okazały wyjątkowo namolne.

- Okey, dość tego. Silent, jak wejdę pod wodę to użyj Screech, aby przegonić te ryby. Mocne dźwięki je przegonią, a mi bębenki nie pękną pod wodą.
Wchodzę pod wodę i czekam, aż Silent przegoni ryby dźwiękami. Potem wracam i próbuję dalej łowić.

6. Screech ogłuszyło cześć ryb, a inne widząc to migiem się ewakuowały. Po kilku chwilach znów zostaliście na plaży we dwóch... Sceptile zaczął sobie pływać, od czasu do czasu nurkując w poszukiwaniu czegoś ciekawego.

- Sceptile, znalazłeś może coś ciekawego? Wiesz, każda rzecz może nam się przydać.
Po chwili wpadam na pomysł jak zdobyć pewnego pokemona.

- Silent, chodź tu na chwilę!
Wystukuję w pokedexie Tentacool'a i pokazuję go Sceptile'owi.

- Słuchaj no, postaramy się zdobyć tego pokemona na razie, okey? Gdzieś może być niedaleko, tylko jak się dostać na głębszą wodę...Wiem!
Rozglądam się czy w pobliżu nie ma jakichś drzew z których mógłbym zrobić tratwę.

7. Pokemon chwilę przyglądał się obrazkowi pokemona, a potem skinął krótko głową i odpłynął na poszukiwania. Ty rozglądałeś się uważnie, ale akurat w tym miejscu nie było żadnych drzew-ani nawet suchych badyli. Szybko wrócił twój pok z jakąś niebieską galaretką w łapach... która okazała się zdechłym Tentacoolem.

- Brawo Sceptile, brawo... Właśnie zostałeś nekrofilem... A może nekromantą? Jeden pies. W sumie, możemy wykorzystać to truchło jako przynętę! Spróbujmy!
Idę na głęboką wodę z pokemonem.

8. Wykorzystałeś grzbiet pokemona jako tratwę i po chwili siedziałeś już dość daleko od brzegu z resztkami meduzy. Pokemon położył się na płask, a ty nawtykałeś truchło na jego liście na ramionach-i czekaliście...

- Poczekajmy tu chwilę i przy okazji rzućmy gdzieś daleko pokekarmę. Może pokemony się podniecą taką mieszanką truchła i żarcia.
Poluję.

9. Sceptile skrzeknął krótko, a po chwili otoczyło was morze poke karmy. Trawiasty stworek od czasu do czasu leniwie zjadał jakiś podpływający bliżej chrupek, ale poza tym nie zarejestrowałeś żadnej aktywności...

- Postarajmy się być ciszej i mniej ruszać, może wtedy będą przyjaźniej nastawione.
Mówię szeptem i staram się wprowadzić w plan życie.

- (Poczekamy jeszcze trochę, a później pójdziemy sobie stąd, o!)

10. Tak więc obaj zamarliście bez ruchu, a po kilku sekundach zwyczajowo zaczęło cię wszystko swędzieć. Siłą woli starałeś się opanować potrzebę drapania, aż w końcu twój hart ducha został nagrodzony-wolno nadpływał jakiś Tentacool...