Darkrai Klaudia - GhostRiderka

Ogień, woda, roślina i powietrze... Jedne z podstawowych elementów świata. Zrozumieć je? Czyli zrozumieć jaką rolę odgrywają, jakie są skutki ich wpływów? Chyba o to chodziło. Plus odnalezienie pieczary po wskazówkach z tych żywiołów. Uśmiech na siłę to żaden uśmiech... Więc jak dla mnie lepiej się nawet na niego nie silić. Ciągle rozmyślałam o tym wszystkim i się nie odzywałam.

- Oczywiście najpierw proponowałbym powietrze - jest najbliższe twojej... mocy lewitacji. Musisz zrozumieć, jak to się dzieje, że niektóre pokemony latają, a inne nie, choć mają skrzydła. Dlaczego niektóre latają bez skrzydeł. I skąd się bierze powietrze. Gdy będziesz blisko, dam ci wskazówkę. Gdy odgadniesz zagadkę, będziesz wiedziała, gdzie znaleźć przedmiot - mówił dalej Cleffa niezrażony twoją miną.

Pokiwałam głową. Czyli moja teoria nad czym będę musiała pomyśleć się sprawdziła. Mamy trzy miesiące... To dużo czasu, chociaż... może to zadanie nie będzie tak łatwe na jakie wygląda. Cleffa ma rację - powietrze na początek jest odpowiednie. Powstawanie wiatru da się w prosty sposób wytłumaczyć książkowo... To czy pokemon z skrzydłami lata czy nie zależy od powierzchni skrzydeł, a latanie bez nich - to umiejętności pokemona, zależące od ich mocy czy umiejętności lub po prostu wyglądu (na przykład taki poke-gaz jak Gastly)...

Cleffa uśmiechnęła się
- Szybko łapiesz. W każdym razie zrozumieć powietrze to jednocześnie zrozumieć deszcz. Gdyby nie powietrze i jego zdolności nie byłoby deszczu, nie byłoby roślin, dzięki którym ogień mógłby płonąć, prawda? - spytał retorycznie

Cleffa miał rację. Poprzez zrozumienie jednego żywiołu po części będą to też rozmyślania odnośnie innych, ponieważ są od siebie zależne. Rozejrzałam się wokoło. Ciągle nie mogłam się oswoić z swoją postacią Darkrai i obecną sytuacją. Przynajmniej mam 3 miesiące na to wszystko, nim Hydreigon się obudzi.

Cleffa spojrzał na ciebie uważnie
- Odpocznij. Jutro zaczniemy poszukiwania... - rzucił, układając się do snu. Może i miał rację? Może i byłaś zmęczona. Na pewno zdumiona. W każdym razie nic nie przeszkadzało ci z odpoczynku...

Zerknęłam na śpiącego Cleffę i po chwili weszłam w cień przy jednym z tych głazów. Patrzyłam się jeszcze stamtąd chwilę na gwiazdy. Jutro zaczynamy poszukiwania, ciekawe na czym one będą polegać.. Po chwili już postanowiłam na dzisiaj niczym się nie zamartwiać i próbowałam zasnąć.

Oboje zasnęliście bez żadnych problemów. Rankiem obudziło cię wschodzące słońce i krzyki Cleffy. Chyba jego, bo były nieco... inne. Przewodził w nich zwierzęcy ryk, jak gdyby Cleffa był lwem czy nosorożcem...

Kiedy się obudziłam to zbytnio jeszcze nie kontaktowałam, ale po chwili dotarły do mnie te krzyki. Co się tam, u licha, dzieje? Tak więc z rana szybko wyszłam z cienia i się rozejrzałam co takiego może się wyprawiać. Coś zdawało mi się tutaj być nie tak.

Cleffa zauważył cię szybko i odwrócił się. Jego pysk był trochę czarny, jakby się ubrudził, ale to złudzenie szybko zniknęlo
- O, wstałaś już - powiedział nieco speszony[/b] - w takim razie możemy ruszać. Jak myślisz, gdzie powinniśmy pójść?[/b]

Byłam trochę zdziwiona tym jego niby ubrudzonym pyskiem... To było dziwne. Jak już to z czasem się to wyjaśni.
- Nawet nie znam okolic - stwierdziłam. - Myślę że gdzieś, gdzie wiatr jest najbardziej odczuwalny - zamyśliłam się.
Tak... Nie znałam okolic i to było kłopotliwe. Równie dobrze w powietrzem mógł być związany las... Drzewa ogólnie oczyszczają powietrze... No i składniki i produkty fotosyntezy - też części powietrza.

- W takim razie ruszajmy w góry. Tam wieją najsilniejsze wiatry. Musimy iść na północ, ale mogę nas teleportować. Arceus mnie nauczył, byśmy nie tracili czasu - powiedział uśmiechnięty

- Teleport? - tutaj była bardzo zdziwiona. - Jesteś w stanie się tego w ogóle nauczyć? - przechyliłam głowę na bok.
Góry - to lubiłam. Nie są tak nudne jak równiny i można sporo ciekawych zakamarków tam znaleźć... Chociażby na ukrycie czegoś.

- Oczywiście - oburzył się Cleffa. Szybko zmienił temat
- To w góry. Złap się mnie i trzymaj mocno - rzucił. Posłusznie wzięłaś go za łapkę. Nagle znaleźliście się w mroźnych górach. Wiatr wył, a ty... ty zauważyłaś, ż w jednym miejscu nienaturalnie zakręcają płatki śniegu, jakby wskazując ci drogę. Do czego?

Nie dość, że mróz to jeszcze wiatr mocno wyje... Aż na chwilę zasłoniłam sobie oczy łapą, żeby mi ten wiatr tak nie wiał po chwili jak się nieco przyzwyczaiłam do mrozu to się rozejrzałam i od razu zatrzymałam wzrok na tym, jak nienaturalnie zakręcały płatki śniegu.
- Hm no to chyba wiem gdzie iść - stwierdziłam i razem z Cleffą ruszyłam, kierując się nienaturalnymi zakrętami śniegu.

Ruszyliście i znaleźliście ścianę lodu. Twoje mroczne oczy od razu zauważyły na niej jakieś napisy w nieznanym języku. Wyglądały mniej więcej tak:

Zastanawiało cię, co to może znaczyć... Cleffa stał obok ciebie zniecierpliwiony.
- Czemu stoimy, zamiast szukać? - zapytał. Chyba i jemu było zimno...

- Ale na tej ścianie lodu jest coś napisane.... - powiedziałam
Wskazałam mu palcem tekst i patrzyłam na Cleffę. On tego nie widzi? Próbowałam się domyślić o czym ten tekst... Przeczytałam go sobie po cichu...

- Co jest napisane? Przeczytaj mi to, błagam! - podekscytowany Cleffa zaczął podskakiwać. Gdy doształ w swoim mamrotaniu do słowa Wigrawfi ściana momentalnie stopniała, a wam ukazało się wnętrze lodowego tunelu. Cleffa spojrzał na ciebie niepewnie
- Idziemy?

- Tak - powiedziałam.
Popatrzyłam na Cleffę i ruszyłam z nim w tunel. Chyba nie czuł się zbyt pewnie... Ja zresztą też... Nigdy nie wiadomo co się może stać a ja jako pokemon niewiele potrafię. Mam tylko wiedzę człowieka.

Ruszyliście w głąb tunelu. Nagle po obu stronach zapaliły się błękitne światełka, a ściana lodu znów stanęła tam, gdzie była. Mogliście tylko iść do przodu... Co też właśnie czyniliście, bo podłoże było tak śliskie, a grawitacja tam duża, że nie mogłaś się wzbić w powietrze, a Cleffa po prostu zjechał na zadzie.

- Rety... - ciężko było mi znieść tą grawitację.
Zerknęłam na Cleffę. Taka duża grawitacja może mu nawet zaszkodzić... Mimo wszystko szłam dalej. Ściana lodu i tak nie pozwoli nam wrócić. Dotyczy to wiatru a nie można latać. Dość specyficzne, chociaż może ma sens?

Doszliście do okrągłej komnaty. W niej czekał na was Cubchoo. Powitał cię skinieniem głowy
- Nigdy nie ustajesz w wysiłkach, co, Cleffa? - zapytał westchnąwszy z lekka
- No dobrze. Nazywam się Cubchoo i jestem strażnikiem elementu wiatru. Jeżeli chcesz go dostać, musisz udowodnić że jesteś tego warty. E... warta - dodał po chwili.

Również przywitałam się z Cubchoo. Zerknęłam na Cleffę. Czyli Ci dwaj się znają? Niewiele o nim wiedziałam, lecz na to wygląda. Będę musiała udowodnić, że jestem tego warta.
- Dobrze... W takim razie jak mam to udowodnić? - spytałam się małego poke-lodowego niedźwiadka.

- Pokonać mnie - odparł uśmiechnięty niedźwiedź, przyjmując postawę obronna
- Uważaj Klaudia, on wiele potrafi - rzucił ostrzegawczo Cleffa, cofając się przezornie.

- OK - powiedziałam.
Uważnie obserwowałam ruchy Cubchoo. Ciężko mi będzie latać, lecz ciągle mogę się chować do cienia. Nie byłam zbyt pewna jak walczyć. Na początek zaczęłam od Calm Mind - będę się czuła trochę pewniej z wyższymi statystykami. Później uformowałam w swojej łapie kulę mrocznej energii - Shadow Ball i rzuciłam nim w pokemona. Jak atakował to robiłam uniki w bok lub jeśli nie było ataku w sposób uniknąć - chowałam się do cienia. W pewnej chwili wyskakuję z cienia i zaraz obok Cubchoo uderzam go za pomocą Thunder. Bliski atak, mocny efekt...