Digital Black - Gra Myun

Espurr mimo paraliżu dawała sobie jakoś radę z zachowaniem dystansu dzięki czemu mogła zaspamić przeciwnika seriami Confusion. Plusle jednak strasznie zirytowało to, że musi tak za nią ganiać ale jeśli pozostałby w miejscu to wystawiłby się tylko na atak. Popędził więc w stronę swej rywalki i tym razem zaatakował Nuzzle. Czyli jednak pok miał jeszcze coś w zanadrzu. Cios należał raczej do tych słabszych ale twoja podopieczna i tak go odczuła i paraliż znów dał się we znaki. Przeciwnik wykorzystał ponownie sytuację i wymierzył parę Quick Attacków, których twoja Espurr nie miała jak skontrować czy uniknąć.

Plusle - 31% - obniżona obrona
Espurr - 28% - obniżony atak - paraliż

- Nie przegrasz z nim, Espurr! - Zawołała czarnowłosa w pełni wierząc w swoje słowa. - Uciekaj od niego naj najdalej i znowu atakuj Confusion ile się da. Pamiętaj, że przeciwnik musi się zbliżyć by w ogóle zaatakować, a to przecież będziesz widziała! Masz mnóśtwo czasu przygotować się do uniku lub kontry, więc zrób to tym razem. Confusion z daleka i Covet z bliska. Jeśli uważasz, że nie będziesz w stanie uniknąć, ani skontrować to po prostu uciekaj dalej, by jak najdłużej zachować dystans.

Plusle wciąż ganiał za Espurr, a ta ciągle uciekała... Kotka atakowała w większości na dystans zaś szczurek tylko z bliska. No cóż, walka nie była zbyt fascynująca, a przynajmniej tak można było wyczytać po minie Oisina, na którego na chwilę spojrzałaś gdy pokemony ruszyły w jego stronę.
Mimo, iż twoja podopieczna próbowała cały czas być w ruchu to uniemożliwiaj jej to paraliż. Większość ludzi podczas wędrówki przez ten las narzekałoby zapewne na brak antidotum, a nie leku na paraliż, który by ci się teraz przydał.
Pokemony wciąż zaciekle walczyły jednak ciągle przy użyciu tych samych ruchów i strategi. Widać było, że mają już powoli dość, a samo starcie też niebawem dobiegnie końca.

Plusle - 10% - obniżona obrona
Espurr - 10% - obniżony atak - paraliż

Espurr nie wyglądała za dobrze, jednak Myun nie zamierzała jej odpuścić. Była jednak szansa, że jej podopieczna polegnie, a nie chciała by Oisin był tego świadkiem. Wyciągnęła więc Poke Ball, gotowa złapać elektrycznego szczura. Jednocześnie nie wierzyła samej sobie... miała iść do Goldenrod by załatwić ważną sprawę, a zamiast tego gania się po lesie z pokemonami. I to już będzie jej drugi złapany... nie chciała być jednak pokonana przy świadkach.
- Uciekaj i atakuj Confusion! - Zawołała i odczekała na moment, kiedy kotka wykona polecenie. Kapsuła miała iść w ruch tuż po tym, nim Plusle zdążyłby jej oddać i powalić. Drugą ręką sięgnęła po Pokedex, znajdujący się w kieszeni płaszcza.

Dzięki swej szybkości Plusle zdążył znaleźć się przy Espurr i wymierzyć jej cios. Jednak przez to nie miał też jak uniknąć jej Confusion... Oba pokemony padły równo na ziemię więc można było uznać, iż mamy remis.
- Przez chwilę myślałem, że wam się nie uda. W sumie to wam się nie udało bo to tak jakby remis no ale wiesz o co mi chodzi.
Wasz przeciwnik leżał nieprzytomny więc śmiało mogłaś rzucić w niego Poke Ballem. Kulka standardowo pochwyciła pokemona po czym zaczęła się kręcić z zapalonym światełkiem. Po paru sekundach owe światełko zgasło, sama balka przestała się ruszać i najwidoczniej Plusle był teraz twój! Widać było, że Meowth już nie lubi tego szczurka. Bowiem im więcej członków drużyny tym mniej uwagi dla niej samej. Rzuciła też wredne spojrzenie twojej starterce. Cieszyła się, że nie podołała ona do końca przeciwnikowi.
- Och, a więc jednak go łapiesz? Chłopak spytał trochę zdziwiony. Był święcie przekonany, że zależy ci tylko na treningu Espurr.

Espurr + o,9o lv.
+1 stoczona walka, +1 punkt frakcji

- Plusle był widocznie silniejszy od Espurr, a to mój najlepszy pokemon. Jego wsparcie może mi się przydać - odpowiedziała na usprawiedliwienie zarówno remisu jak i schwytania pokemona, chowając przy okazji Espurr do jej kapsuły. Poza tym, waleczność elektrycznego szczurka jej zaimponowała... tego właśnie poszukiwała w pokemonie. Oczywiście nie było powiedziane, że na pewno zostanie w jej drużynie. To tylko tak na razie. Pokedexem, który trzymała w dłoni przeskanowała Poke Ball Plusle, by przekonać się czy jej wybór był słuszny, czy tylko zmarnowała kulę. Tak czy inaczej... oba pokemony były niezdolne do walki, a zdawało się, że to w tym lesie grozi im największe niebezpieczeństwo. Gdyby nie Oisin, po tak krótkiej drodze zdecydowałaby się powrócić do miasta, by je wyleczyć... postanowiła jednak wcześniej zdać się na jego ochronę i póki co nie miała poważnych powodów, by wątpić w jego siłę. Na szczęście jest jeszcze Meowth. Kto by pomyślał, że kotka jej się kiedyś przyda. - Miej oczy otwarte i nasłuchuj Meowth. Jest w tym lesie pokemon, z którym nie chciałabyś się zmierzyć...

PokeDex pokazał następujące dane:

Plusle

Płeć:
Typ:
Charakter: Ciągle w ruchu, wiecznie tylko gdzieś się śpieszy nie patrząc przed siebie przez co często wpada na innych. Zawsze zwala całą winę na tych którzy nic nie zawinili. Zdarza mu się wyzywać innych przez co wplątuje się w bijatyki. Mimo wszystko nie przejmuje się tym zbytnio. Uważa to za dobrą okazję do treningów.
Ataki: Nasty Plot, Nuzzle, Entrainment, Play Nice, Growl, Thunder Wave, Quick Attack, Helping Hand, Discharge
lvl: 1o.8o

Meowth słysząc twoje ostrzeżenia głośno przełknęła ślinę. Zeskoczyła w końcu z kolan Oisina i z spuszczonymi uszkami, zaczęła się niepewnie rozglądać.
- Chyba trochę ją wystraszyłaś... Nie martw się Meowth! W razie czego Shizuo cię obroni! Chłopak próbował jakoś podnieść ją na duchu i chyba mu się to udało. Po jakieś chwili  kotka już pewniej patrolowała teren trochę się przy okazji oddalając. Jeszcze trochę i zniknie wam z oczu...
- To jak Myun, idziemy dalej czy chcesz sobie jeszcze odpocząć?

Czarnowłosa nie przejęła się zachowaniem kotki, wręcz przeciwnie. To świat dla twardzieli i ona też musiała nim być, jeśli chciała przetrwać... dobrze, że czegoś się od niej nauczy. I tak, takie myśli wyszły od dziewczyny, która niedawno po raz piewszy od kilku lat poszła po normalne zakupy. Osiągnęła to co chciała, wyostrzone zmysły Meowth powinny się przydać w obecnej sytuacji, która tak jakby... no zrobiła się trochę gorsza niż lepsza, gdyż teraz na dodatek Espurr była niezdolna do walki wraz z nowym członkiem załogi. Wyszła kolejna brzydka strona Myun, mianowicie szybko nudziła się nowymi zabawkami... niestety Plusle nie spełniał jej oczekiwań, a miała wystarczająco tupetu by przyznać to samej sobie. Jednak nie Oisinowi, nadal widać zależało jej na opinii innych bardziej niż by tego chciała.
- Odpoczywać po czym? To pokemony walczyły... możemy od razu ruszać - postanowiła czarnowłosa i na dowód swoich słów ruszyła do przodu, by potem dyskretnie zwolnić pozwalając Oisinowi przejąć prowadzenie. Wszak nie wiedziała w którą stronę się udać.

- Nie miałbym nic przeciwko gdybyśmy jeszcze chwilę tu posiedzieli no ale jak tam chcesz... Odparł chłopak następnie szybko zebrawszy swoje rzeczy dogonił cię.
Droga powrotna na ścieżkę nie była zbyt skomplikowana, wystarczyło tylko minąć wcześniej ścięte krzaki przez stalowe ptaszysko i iść drogą aż dotarliście z powrotem do rozwidlenia.
Oisin sprawdził coś w PokeNavie aby się upewnić, że dobrze idziecie po czym ruszył wcześniej ominiętą ścieżką. W tym samym czasie zdałaś sobie sprawę, iż całkowicie straciłaś z oczu swoją Meowth. Jednak nawet nie zdążyłaś poinformować o tym swojego towarzysza podróży, gdy kotka sama się znalazła. Wyskoczyła z jakiegoś krzaczka i podbiegła do ciebie, dumnie kładąc ci pod nogi jakiś przedmiot.
- Hm, czy to nie czasami antidotum? Może zgubił je jaki-
- Aaaa! Zostaw mnie! Nie zrobiłem nic złego! Niech mi ktoś pomoże!
Chłopak nie zdążył dokończyć, gdy gdzieś niedaleko jakaś osoba wzywała pomoc... Może była to jego zguba ale kto by się tym teraz przejmował. Gdzieś w pobliżu mógł być potwór!

Dziewczyna uważała na Meowth, tak jak strzegłaby swojej ostatniej deski ratunku. Musiała na niej polegać i nie podobało jej się, kiedy kotka za bardzo się oddalała. Chciała już pobiec za nią, kiedy ta wyłoniła się z prezentem. Nie mogła nie poczuć się dumna z takiego osiągnięcia... po prostu nie mogła. Bez wysiłku zdawałoby się, miała świetnie wyszkolonego pokemona, który przynosił jej fanty. Na oczach innych!
- Dobra robota - pochwaliła Meowth ku dalszym takim sukcesom i pogłaskała ją do głowie. Nie specjalnie interesowało ją pochodzenie Antidotum, w tym lesie z pewnością mogło się jej przydać. Szczerze to... nie interesował ją również ten nieszczęśnik, któremu zdarzyło się spotkać z pokemonem. Osobiście taką okazję wykorzystałaby do ucieczki, podczas gdy potwór zjada chłopaczka na kolację ona przemknęłaby obok i dostała się do Goldenrod. I czuła się usprawiedliwiona, w końcu nie miała wystarczająco doświadczenia jako trenerka by zapewnić bezpieczeństwo samej sobie... co dopiero innym. W mieście zaś mogła wezwać pomoc. Problemem był jednak Oisin, nie łatwo było zgadnąć że rzuci się na ratunek uciśnionym, tak samo jak zaoferował pomoc jej.
- To co robimy? - Spytała spokojnie, jakby emocje związane z napaścią do niej nie docierały... tak też było. Zadała pytanie, oczekiwała konkretnej odpowiedzi i działania. Teraz przynajmniej Oisin mógł świadomie podjąć decyzję, widząc potęgę jej startera. Ona musiała się niestety zgodzić na wszystko, gdyż była uzależniona od jego pomocy.

Oisin rzucił ci tylko spojrzenie mówiące Czy to nie oczywiste? po czym gestem ręki zakomunikował Ci abyś podążała za nim. Chłopak biegał dość szybko więc zostałaś trochę w tyle ale gdy już go dogoniłaś, zauważyłaś, że przykucnął za jakimś krzakiem i chyba coś obserwował. Szybko dał Ci znać abyś zachowywała się cicho. Krzyki nieznajomego ucichły niedługo potem, a zastąpił je szloch. Po odgarnięciu kilku liści mogłaś zobaczyć jak ma się sytuacja.
O dziwo za krzewem nie było żadnego potwora... Na ziemi leżał, skulony ze strachu dzieciak. Miał może z dziesięć lat? Nad nim zaś chłopak mniej więcej w twoim wieku.

Wlepił wzrok w swoją ofiarę, a w ręce trzymał scyzoryk z wysuniętym ostrzem.
- Po coś tu przylazł? Śledzisz mnie? Zapytał z kompletnym brakiem emocji.
Nie uzyskał jednak odpowiedzi.
- Zadałem ci pytanie. Odpowiadaj.
Dzieciak ze łzami w oczach próbował coś wydukać ale z marnym skutkiem. Blondyn stwierdził chyba, że i tak niczego się od niego nie dowie.
- Znikaj stąd.
Nie było trzeba powtarzać dwa razy. Chłopak potykając się kilka razy jakoś w końcu doczłapał do krzaków, a stamtąd zaczął biec najprawdopodobniej w kierunku miasta wołając przy tym swoją mamusię. Po chwili nastała kompletna cisza. Właściciel scyzoryka zaczął się obracać, gdy w pewnym momencie rzucił nim w waszym kierunku. Żadne z was nie posiadało zbyt dobrego refleksu ale na szczęście nic wam się nie stało. Ostrze ledwo musnęło twoje włosy i wbiło się w drzewo za wami. Kosmyk twoich kruczoczarnych włosów upadł na ziemię.
- Wyłazić.

Dziewczyna stawiala dosc ciezkie kroki, czego powodem byly klamoty przewalajace sie w noszonym przez nia plecaku. Nie wiele sobie z tego robila, nieszczególnie zalezalo jej na ratowaniu kogokolwiek poza soba. A juz tym bardziej nie usmiechalo jej sie ryzykowanie wlasnego zycia dla jakiegos kretyna co sie samotnie wybral do lasu, w którym grasuje niebezpieczny i agresywny pokemon. To sie nazywa selekcja naturalna prosze panstwa. Dobiegli w koncu, Myun schowala sie za jakims tam drzewem i obserwowala nie smiac sie ruszyc. Spodziewala sie conjamniej Ursaringa, a co zobaczyla? Smarkacza odgrazajacego sie innemu smarkaczowi. Dziewczyna miala moze ledwie 17 lat, jednak uwazala sie za osobe starsza. Uwazala sie za osobe dojrzala i odpowiedzialna, i stawiala gruba linie pomiedzy sobia i swoimi rówiesnikami. Czula sie w obowiazku pouczyc, postraszyc policja i rodzicami. Na nia by zadzialalo. Te checi niejako odeszly, kiedy smarkacz rzucil w nich nozem.
- Debilu, mogles nas zranic! Scyzorykiem sie nie celuje, buntowniku za dyche. - Ton calkowicie spokojny, jednak czaila sie w nim zlosc. Czarnowlosa byla calkowicie pewna, ze Oisin ja uratuje jak obiecal. W koncu ma tego swojego poteznego Skarmory i jest taki pewny siebie... jak tylko tamten czegos spróbuje to okularnik z pewnoscia rzuci jej sie na ratunek. Tak przynajmniej myslala.

Twój towarzysz szybko poprawił okulary na nosie i zasłonił Cię własnym ciałem
-Spokojnie zajmę się tym- powiedział do Ciebie bardzo męskim głosem, jakby sam starał się napompować własną sylwetkę tylko tymi słowami. Blondyn spokojnie zerkał na Oisina i lekko uniósł brew, jednocześnie okazując mu kompletny brak szacunku
-Coś konkretnie chcecie smarkacze?- buknął cicho, po czym podszedł spokojnie za Ciebie i twojego towarzysza, żeby zabrać swój scyzoryk, który był gdzieś tam w krzakach
-Poszukujemy potwora, który grasuje w tym lesie, ale jak na razie widzę tylko źle wychowanego dzieciaka, którego rodzice ignorowali od małego, albo wręcz przeciwnie dawali mu za wiele, żeby tylko mieć go z głowy- odezwał się po chwili twój towarzysz, nowo poznany mężczyzna... chłopiec? Wypuścił od razu jakieś stworzenie, wyglądało ono tak:
Pokemon od razu bez wyraźnego polecenia swojego trenera od razu rzucił się na was, Oisin odepchnął Cię delikatnie jednocześnie cichutko szepcząc: przepraszam, po czym wypuścił swojego pokemona, którego zdążyłaś już poznać, chwilkę po tym rozpoczęło się starcie dwóch silnych stworzeń, które kontrowały swoje ataki, walka wyglądała na wyrównaną, po chwili jednak wszystko się zmieniło Skarmory skupił się o wiele bardziej na walce co pozwoliło mu wygrać starcie bez większego męczenia się
-Ja się zemszczę- buknął blondyn po czym schował swojego pokemona, zabrał sztylet i odszedł, żadne krzyki nie były w stanie go powstrzymać, odszedł nie słuchając was wcale
-Wszystko w porządku?- Oisin zapytał z troską, którą dało się wyraźnie wyczuć w jego głosie.

Czarnowłosa nie lubiła za dużo mówić, jednak przyznała swojemu tymczasowemu towarzyszowi rację skinieniem głowy z miną jakby jej gest był tu niesamowicie ważny. Nadal przyglądała się blondynowi z niewielkim zainteresowaniem, jednak częściej jej wzrok padał na Oisina... chciała być pewna, że chłopak sobie poradzi, bo chodziło tu też o jej skórę. Nie chciała skończyć ze scyzorykiem nie wiadomo gdzie. Mimo wszystko jakoś jej ulżyło, miał być powór, a okazało się, że nie ma nic poza smarkaczem z przydużym ego. Ile się tego w internecie widzi, naprawdę... wydaje im się, że są od niej lepsi, a wychodzi na to że to amatorzy z przerostem ambicji. Myun tymczasowo zajęła miejsce gdzieś z boku, gdzie mogła oglądać walkę jak film. Emocje opadły i mogła skupić się na technikach obu trenerów, co troszkę jednak powinno ją już teraz interesować. Nawet sobie usiadła pod drzewem, co jasno świadczyło o jej podejściu do potencjalnego zagrożenia... a nie, to dlatego, że z tym plecakiem było jej ciężko. Jedna rzecz jej tylko przeszkadzała, a mianowicie fakt że marnowali tutaj czas. Szczerze miała nadzieję, że ta zemsta nastąpi jak już się rozdzielą z okularnikiem, bo nie miała ochoty na powtórkę z rozgrywki.
- Dobra robota Shizuo - pochwaliła stalowego ptaka, który zyskiwał w jej oczach coraz więcej szacunku. Eh, gdyby tylko jej pokemony były tak silne... z pewnością Skarmory stanowi wspaniały przykład do naśladowania. Dobrze, że Meowth mogła obejrzeć tą walkę. Czarnowłosa rozejrzała się w porzukiwaniu kotki, o której na chwilę zapomniała. Przez roztargnienie spowodowane tymi poszukiwaniami pytanie chłopaka dotarło do niej z opóźnieniem. - A co ma być nie w porządku? - Powiedziała podnosząc się z ziemi. - Dzięki. - Dodała po kolejnej chwili, kiedy zdała sobie sprawę, że wypada. Po prawdzie chciałaby już ruszać. Nie była osobą, która długo siedziała w miejscu, tym bardziej kiedy miała sprawy do załatwienia.

Walka dobiegła końca, chłopak uciekł, a ty miałaś w sumie czas dla siebie i swojego pokemona, które na pierwszy rzut oka nie zauważyłaś, dopiero kiedy przyjrzałaś się dokładniej jednemu z drzew zauwazyłaś jasne futerko swojego podopiecznego, który siedząc gdzieś na gałęzi czyszcząc swoje jasne futerko, po chwili kotka zeskoczyła do Ciebie i mrucząc głośno przytuliła się do twojej nogi, po chwili jednak przestała i zamiaczała głośno, sama nie wiesz dokładnie co miało to oznaczać, jednak już wiedziałaś gdzie jest i co się z nią dzieje. Co do samego Oisina, schował swojego pokemona do pokeballa, którego później przyczepił do pasa
-Zapytałem tylko, odepchnąłem Cię.... ehh mniejsza, zapomnij... Przynajmniej już wiemy, że to tylko jakiś blondas straszy dzieciaki, chociaż kto wie może gdzieś tam czai się jakiś potwór...- chłopak rozejrzał się sama zrobiłaś to samo, w miejscu gdzie blondyn schylił się po swój sztylet zauwazyłaś, tak samo pewnie jak Oision, czerwono białą kulkę
-Zostawił to?- zapytał chłopak po czym podszedł i wypuścił od razu stworzenie znajdujące się w małej kuli, pokemon wyglądał tak:
Stworzenie od razu przyjęło pozycję bojową, jedna łapka wyciągnięta do przodu tak samo jak jedna z  nóg, obie "dłonie" zaciśnięte mocno w pięści
-Nuuuuuz- leaf- mruknął pokemon patrząc na Ciebie i na twojego tymczasowego towarzysza

Czarnowlosa zbyla odpowiedz chlopaka, skoro nie czepiala sie go o to to po co wracac? Nie to zeby miala piec lat i nie rozumiala sytuacji. Niemniej ta nie wydawala jej sie wystarczajaco wazna, by zabrac glos.
- Meowth, idziemy - zwrócila sie do kotki mocnym glosem, wladza jaka miala nad zlapanym pokemonem byla niesamowicie przyjemna i dziewczyna lubila z niej korzystac. Nawet jesli Meowth miala zostac wypuszczona w Goldenrod, czyli w warunkach które sa najblizsze jej pochodzeniu. Chociaz przyznac trzeba, ze ta jej sztuczka z przynoszeniem fantów jest dosc uzyteczna. Shizuo z pewnoscia nie chcialoby sie schylic po jakies tam Antidotum, a jednak w lesie bylo ono nieocenione. Kiedy oczy Myun spoczely na Poke Ballu blondlosego recydywisty, nawet ona nie mogla ukryc zaciekawienia. Co za trener porzucilby swojego pokemona? Chamskie. Natomiast rozum podpowiadal czarnowlosej, by owego stworka nie wypuszczac, gdyz mógl byc tak samo silny jak jego poprzedni... a Skarmory byl juz raczej zmeczony walka. No ale oczywiscie trudno by sie spodziewac po Oisinie rozsadku na miare Myun, wiec juz po chwili stal przed nimi... hum, ale co to jest? Nie wyglada strasznie, przez co jego agresywna postawa bawi.
- Trener cie porzucil - zwrócila sie do stworka czarnowlosa, by go bardziej podjudzic. Ciekawe na co stac takiego malucha... lubila ambitne pokemony.

Niewielkiej wielkości pokemon zaparł się jeszcze bardziej
-Nuzlea nuz nnuz nuz- krzyczał do Ciebie grożąc Ci palcem, nadal nie wyglądał na groźnego jednak wiedziałaś, że jego słowa miały zabrzmieć jak największa groźba, poke kotek grzecznie podszedł do Ciebie
-Wydaje mi się, że smarkacz się tobą wykłóca- powiedział Oisin lekko rozbawiony zachowaniem pokemona, który od razu dopowiedział kolejną serią: nuz nuz. Meowth od razu podeszła do Nuzleafa starając się w dziwny sposób zwrócić na siebie jego uwagę, jednak pokemon ignorował ją w 100%, kiedy kotka zaczeła go bardziej denerwować po prostu zaatakował ją za pomocą hidden powerem co odepchnęło kotkę na sporą odległość od niego a ta uderzyła w drzewo i miaucząc cicho starała się zebrać z ziemi
-Zdenerowowała go, moze zawalcz z nim i weź go dla siebie?- zapytał twój towarzysz
-Trener go nie chce, ja też nie, a wypuszczenie tego agresora i pyskacza w tej okolicy to chyba nie najlepszy pomysł- dodał po chwili zastanowienia, chwilkę po tym coś zupełnie innego przykuło jego uwagę, a dokłądniej wyglądało to tak:
-Wybacz mi na chwilkę- zauważyłaś błysk w jego oczach na widok tego pokemona

Zlapac go, to dobry pomysl... jeszcze mu utrze nosa udawadniajac, ze faktycznie zostal porzucony. Myun nie posiadala specjalnie rozwinietej empatii, mozliwe uczucia pokemona wzgledem jego trenera mogly dla niej nie istniec. Z tego tez powodu nie przyszlo jej do glowy, by uwazac ze swoimi slowami, które zapewne ranily stworka.
- Udowodnie ci, ze zostales porzucony... jesli nadal masz trenera, to nie bede w stanie cie zlapac. - Nie byla tez swiadoma, ze taki, swego rodzaju zaklad mial dla rozzloszczonego stworka zupelnie inna wage niz dla niej. Ale skoro niebezpieczenstwo juz zazegnane, to i Meowth moze sie nam troche zmeczyc. - Meowth, doskocz do niego i zaatakuj Furry Swipes! Nie mozesz sie ugiac nawet jak bedzie walczyl, a na koniec uderz w niego Iron Tail! Jesli bedzie staral sie ciebie odrzucic, zacisnij zeby na jego ramieniu w Bite i trzymaj!

Pokemon zacisnął mocno dłonie bardzo zdenerwowany twoimi słowami, musiało go to bardzo zaboleć, jednak nie przejmowałaś się tym, po prostu rozkazałaś swojemu pokemonowi zaatakowanie liściastego stworzenia, mała meowth wykonało polecenie, idealnie odtworzyła twoją taktykę nie dodając kompletnie nic od siebie, jednak jej przeciwnik włożył w walkę o wiele więcej finezji, dzięki czemu można to ładnie określić: twój pokemon latał po całej polance, obijając się się o drzewa
-Musisz najpierw zniszczyć pokeballa, to łączy go z trenerem- powiedział Oisin, który zerknął na Ciebie i twoją walkę, po czym wrócił dalej do zajmowania się dzikim pokemonem, którego zauważył na drzewie. Jednak wróćmy do samej walki ta powoli się rozwijała jednak przeciwnik z którym miałaś do czynienie co chwilkę używał harde, które bardzo pomagało mu w tej walce, podnosienie defensywy pokemona sprawiło, że twoja kotka musiała się bardzo namęczyć dlatgo walka szła jej opornie

nuzleaf: 76%

Meowth byla dosc rozczarowujaca, widac bylo ze nie miala takiego zaciecia do walki jak Espurr, która zdawala sie naprawde chciec zrnic swojego przeciwnika do tego stopnia, ze trzeba ja bylo odciagac. Nuzleaf zaskarbial sobie powoli sympatie dziewczyny, która zdawala sie byc nieswiadoma faktu ze zrobila cos, co moze utrudnic mu odwzajemnienie podobnych uczuc. Ale zaraz... jak to Nuzleaf nie jest jeszcze wolny? Zostal porzucony, kogo obchodzi glupi Poke Ball? I czy w takim wypadku nie byloby latwiej wziac tego Poke Balla zamiast lapac w nowego? Tym sposobem Nuzleaf bedzie musial isc z nia, a pewnego dnia moze sam go zniszczy... odzwal sie w Myun szalony naukowiec i postanowila przeprowadzic eksperyment.
- Meowth, Dig! - Zawolala czarnowlosa, chcac kupic chwile czasu kiedy kotka zagrzebie sie w ziemi. Nuzleaf nie powinien byc w tedy w stanie jej zaatakowac. - Mam propozycje. Tak sie sklada, ze mielismy nieprzyjemnosc spotkac twojego trenera... i niestety, ale wyglada na to, ze mamy wieksze szanse spotkac go ponownie niz ty. Pozostaniesz w swoim starym Poke Ballu, ale musisz mnie sluchac... kiedy sie spotkamy pozwole ci do niego wrócic... co ty na to? - Dla Myun rozwiazanie bylo wrecz idealne. Nie chciala byc trenerka, a pokemonów potrzebowala gównie do ochrony na podróz. Nuzleaf byl niesamowitym wojownikiem i w jego towarzystwie moglaby sie czuc bezpieczniej... przy czym moglaby uniknac dozywotniego zobowiazania opieki nad tym pokemonem. Jesli Nuzleaf ja zignoruje i bedzie sie nadal rzucal, po ataku Dig Meowth uzyje Hypnosis. Potem snowu Furry Swipes i Iron Tail. Walka w końcu i tak będzie musiała być kontynuowana, gdyż tylko tym sposobem będzie można zagwarantować sobie posłuszeństwo stworka.

Twój pokemon wykonał posłusznie polecenie i schował się pod ziemią, kiedy ty zaczęłaś Nuzleaf wściekły spojrzał na Ciebie
-Nuzzz...- mruknął cicho zabrzmiało to troszeczkę jak warknięcie z jego strony, po czym na spokojnie wysłuchaj twojej przemowy, przez dłuższy czas nic nie mówił, zareagował dopiero kiedy twój kotek wyskoczył z pod ziemi, mroczny pokemon złapał szybko szyję małej Meowth po czym znowu rzucił nią w jedno z drzew
-Nuzz- mruknął pokemon jednocześnie zgadzając się na twoje warunki, pokazał to kłaniając się przed tobą bardzo nisko jak przed swoim nowym mistrzem, widocznie obietnica o oddaniu go do trenera była dla niego wystarczająca, aby być posłusznym tobie przez jakiś czas.

Dziewczyna byla zadowolona z takiego rozwiazania, choc nadal miala watpliwosci... czy nie powinna walczyc z Nuzleafem mimo wszystko? Tak na wszelki wypadek, by upewnic sie ze jej czegos nie wywinie. Z drugiej jednak strony na to zawsze przyjdzie pora, a Meowth nie miala dobrego startu. Jej pozycja w druzynie staje sie coraz bardziej niepewna, slabeusze nie sa potrzebni. Moze na razie zostawi ja poza Poke Ballem, by sie nie przyzwyczajala i zbierala fanty. Tak zrobi. A w miedzyczasie podeszla do kapsuly roslinnego stworka i powniosla ja, by go w niej schowac. Wczesniej oczywiscie przeskanowala, choc domyslala sie ze nie uzyska za wiele informacji. Moze beda jakies szczeguly na temat blondyna...
- Mam nadzieje, ze nastepnym razem sie bardziej przylozysz - zwrócila sie do kotki, kiedy juz Nuzleaf zniknal w Poke Ballu. Chciala mimo wszystko oszczedzic jej takiego ponizenia. Czarnowlosa zdazyla poznac ja na tyle, by wiedziec ze taka lekcja wychowawcza najlepiej na nia zadziala... nie ma sensu mówic, ze spisala sie swietnie, bo tylko bardziej ja tym zepsuje. Nie, Meowth musi sie zmierzyc z wlasna porazka, musi wiedziec ze nie ma taryf ulgowych za ladne oczy. Jak na pokemona, który teoretycznie powinien byc od przeciwnika znacznie szybszy wypadla dosc slabo i byla to wina jej braku zaangazowania. Z tak zmotywowanym wojownikiem jakim byl Nuzleaf nie mialaby wiekszych szans nawet przy przewadze typów. A majac juz ta sprawe za soba pozostawalo rozejrzec sie za Oisinem, gdyz tylko on powstrzymywal ich przed dalsza podróza...

Przeskanowałaś pokemona a pokedex pokazał Ci takie dane:

Nuzleaf
samiec
charakter: Charakter: Niesamowicie zawzięty pokemon. W walkach zawsze stara się wygrać i za wszelką cenę do tego dąży. Wzoruje się na niesamowicie silnych Shiftry, które znał w przeszłości.
lvl: 14.65

Zdziwiło Cię tak mało danych w skanie, po chwili podszedł do Ciebie Oisin z nowym pokemonem na ręce, ten sam robaczek, którego widziałaś przed chwilką na jednym z drzew siedział teraz na przedramieniu chłopaka, bardzo się do niego przymilając
-Dobra rada, zniszcz tego pokeballa, a później złap Nuzleafa od nowa, bez tego masz małe szanse na jego posłuszeństwo, będzie dalej miał nadzieję, że odzyska swojego trenera jednak widząc po twoim zachowaniu nie za bardzo tego chcesz- chłopak uśmiechnął się a ty zganiłaś kotkę i wróciłaś ją do pokeballa.
-Ale jak wolisz, przez tego pokeballa nie poznasz dokłądnych danych na temat pokemona- dopowiedział po chwili po czym przysunął bliżej robaczka, który wtulał się w niego
-Przeskanuj go- mruknął.

Pomimo wielu swoich wad, Myun nie miała problemu z przyznaniem się do błędu... samej sobie. A wyglądało na to, że jej brak doświadczenia do jednego właśnie doprowadził. Cóż nie jest to coś, czego nie da się łatwo naprawić tu i teraz. Wmówiła sobie, że nic ją nie obchodzi co ktokolwiek o niej pomyśli, a już w szczególności Oisin i wypuściła Nuzleafa.
- Zmiana planów, dostajesz nowy Poke Ball. Warunki umowy pozostają, ale potrzebuję więcej danych. - Zwróciła się do pokemona stawiając go przed dokonaną przez siebie decyzją, nie czekając na jego sprzeciw. Wyrzuciła kulę w stronę kotki i sięgnęła po drugą. - Iron Tail, Meowth.
Dalsze działania zależeć będą od zachowania roślinnego pokemona. Jak mu się coś nie spodoba to wrócą do punktu wyjścia i tym razem, może Meowth przyłoży się troszeczkę do walki. A co tam, może i ona się trochę bardziej przyłoży. Tak żeby niczego już nie żałować. Jeśli sytuacja nie będzie wymagała natychmiastowej reakcji, zeskanuje pokemona chłopaka, tak jak tego chciał.

Oisin uśmiechnął się tylko, nie triumfalnie, że wyszło na jego, po prostu uśmiechnął się grzecznie i miło, tyle. Sama przemyślałaś wszystko i ponownie przywróciłaś do łask swojego kotowatego pokemona, po czym wypuściłaś Nuzleafa, zmiana planów dla niego nie była niczym specjalnym po prostu pogodził się z tym co chciałaś zrobić, ukłonił się posłusznie i czekał
-Nuz- mruknął po chwili dalej czekając z ukłonem, kotka w tym czasie wyskoczyłą i po porstu rozwaliła pokeballla, w tym czasie ty sama rzuciłaś w Nuzleafa kolejnym innym pokeballem, tym którego samam kupiłaś, kulka nie kręciła się długo i bardzo szybko usłyszałaś znaczące bardzo wiele:

DING

-Gratuluję kolejnego podopiecznego- powiedział Oisin przypominając Ci o swojej obecności
-Skoro zagadka wyjaśniona, to co wracamy do miasta, czy chcesz może poszukać przeciwników, na których twoje pokemony będą w stanie zwiększyć swoją siłę? - zapytał rozglądając sie i dalej głaszcząc poke robaczka, który przymilał się do jego ręki