Chwała koszmarom! - Ariell Grey

-Sorki mały(mała nwm jaka płeć wgl xd) ale nic ci nie poradze. Nie wiedziałem, że będziesz musiał(a) nas znów teleportować. Mam nadzieje, że sie nie gniewasz.-uśmiechnąłem się i pogłaskałem pokemona. Widząc siostrę, podszedłem do niej.
-Dzieńdobry, przepraszam, że stwarzam pani tyle pracy. Jak się czuje Drew?

Abra w końcu machnął łapką, że nic się nie stało, ale byś go tak często nie używał jako transport.
- Już o wiele lepiej, przeszedł dość poważną operację, ale wszystko poszło jak było zaplanowane, wyjdzie z tego - uśmiechnęła się lekko.
Chansey po chwili przyniosła też Ekansa. Wąż był ogrzany i nawet zadowolony.

Co ona go do mikrofalówki wsadziła? xd Lekko zdziwiony szybkością kuracji uśmiechnąłem się do węża.
-Te debile cie zostawiły?-spytałem patrząc na pokemona.-Może chciałbyś dołączyć do mojej drużyny?

Jak widać mają tu swoje sposoby.
- Czansi - machnęła Ci tylko poke-pielęgniarka i poszła do dalszej roboty.
Poke-wąż natomiast spojrzał na Ciebie zdziwiony, że chcesz go po tej całej akcji ze zbirami i przekrzywił łeb.
- Eeek? - spytał się niepewnie, widocznie nie mając już zbytnio zaufania do ludzi.

/sr ale mi gg síe zrypało bo nie mg nic napisać xd/
-Spoko, co było a nie jest, nie pisze sie w rejestr. To jak? Chcesz do nas dołączyć?-spytałem pokemona, uśmiechając się do niego przyjaźnie, wyciągając balla.

- Ekek - pokemon pokiwał łbem.
Chyba nabrał co do ciebie przekonania. Espurr chyba nie był jakoś pozytywnie do tego nastawiony, co jest chyba spowodowane całymi tymi zajsciami.
- Mrumranya? - spytał się kot, ale w ogóle nie zrozumiałeś.

-Espi, kochany. Każdy zasługuje na drugą szansę.-pogłaskałem kota po łebku, a Ekansa dotknąłem ballem. Kiedy już do niego wszedł, przeskanowałem go.

Ekans lv. 8 Samiec, charakter : Pokemon dość złośliwy dla niektórych, ale tak to jest spokojny i bardzo posłuszny. Niexchce być znowu porzucony z powodu jednej przegranej.
Ataki jak na lv.

- Nya - westchnął w końcu kot.
Poke-wąż był po chwili twój. Espurr chyba miał i tak lekkiego focha.
- Plose pana? - podeszła tutaj jakaś dziewczynka.

-Oj nie gniewaj sie malutki.-poglaskalem pokemona po jego puszystych włosach.
-Słucham mała?-spytałem dziewczynkę, która mnie zaczepiła.-Stało się coś?

- Zgubiłam pana Puka, widział go pan? - spytała się dziewczynka.
Wygląda tak niewinnie i uroczo. Espurr od razu chyba się "roztopił", bo już coś słodko pomrukiwał po swojemu. Mała natomiast ciągle się rozglądała. Była chyba trochę przestraszona.

-Pana Puka? A kto to jest?-spytałem dziewczynkę, kucając przy niej i patrząc najprzyjaźniej jak potrafiłem.
-Boisz się czegoś dziewczynko? A tak w ogóle, jak się nazywasz?

- Moj plusak - powiedziała. - Sally - przedstawila się. - Tam jest! - zawołała nagle.
Pobiegła w jeden z korytarzy i tyle ją widziałeś. Bardzo dziwne. Jak pluszak mógłby być, a ty go nie widzisz? Chyba, że ktoś go miał? Nie ale po co... To niedorzeczne.

Westchnąłem i wywróciłem oczami. Posadziłem żelkopate na drugim ramieniu i ruszyłem poszukać siostry, aby spytać czy moge odwiedzić Drewa. Chciałem się dowiedzieć jak się czuje i czemu ci ludzie go tak ciężko pobili.

- Tak, możesz, sala numer 8 - powiedziała pielęgniarka.
Po niedługim czasie byłeś w pokoju chłopaka.
- O hej - powiedział na wpół przytomny. - Ugrh, czuję się jak po pewnej imprezie, gdzie się czegoś naćpałem... - mruknął.

-Tyle, że po dragach nie bd miał siniaków i blizn.-uśmiechnąłem się do niego smutno.-Czego oni od ciebie chcieli? I kto to do cholery był? Byłbym zapomniał... Jestem Ariell Grey.

- No to było trochę z mojej winy... Była mi potrzebna kasa to pożyczyłem od nich, potem jednak się okazało, że będę musiał im oddać o wiele więcej - westchnął.
Napil się jakiegoś soku i przymknął oczy.
- Ale chyba dzięki tobie będę miał spokój - stwierdził.

-A przynajmniej do czasu, kiedy nie znajdą nowego pokemona.-pokazałem mu balla z Ekansem.-Zostawili go na śniegu samego. To dlatego kradłeś? Żeby oddać im dług?
Chłopak przestał być teraz postrzegany przeze mnie jako złodziej i zaczął jako przypadkowa ofiara przemocy.

- No a co myślałeś? - pokazał ci język. - Może nie mam normalnie domu i rodziny, ale nie kradne jak najęty, tylko dorabiam trochę na stołówce w pc - powiedział.
To teraz ogólnie wiedziałeś jaka sprawa. Chłopak wyjął balla z Sneaselem i wypuścił pokemona. Ten od razu się do niego przytulił.

-Widać, że mu na tobie zależy. Długo go masz?-spytałem chłopaka, patrząc na Sneasela. Spojrzałem też na zegarek, będąc ciekawy która godzina. Po jutrze wypływamy. Ciekawe jak się dalej potoczy mój los.

- Już 6 lat - powiedział chłopak.
Podrapał małego za uchem.
- Ogólnie to powodzenia w podróży, ogólnie coś ostatnio słyszałem... Uważaj na ludzi z niebieską różą, mają coś przeciwko wam - podrapal się po głowie.
. Pokemon natomiast dalej się przymila do niego.

-Przeciwko nam? Chodzi ci o świątynie?-spytałem, a po chwili wpadłem na pomysł.-Hej, może, gdybyś wrócił do tego czasu do siebie, chciałbyś dołączyć do mnie? Ten pan N. Nie miałby pewnie nic przeciwko. W razie czego mam dar przekonywania.-puściłem mu oko i wystawiłem język.

- W sumie... Spierdolić od tego miejsca jak najdalej... Pasuje - powiedział Drew.
Pogłaskał swojego pokemona, który leżał zwinięty obok niego.
- A nawet jakbym nie wyzdrowiał to zawsze mogę się wcześniej "wypisać". Przeżyje, nie jest przecież tak źle... Spróbował usiąść, co nie było najlepszym pomysłem, bo aż krzyknął z bólu.

-Taaa widać. Narazie to ty leż. A spierdalać będziesz później. Ide sobie tu wynająść jakiś pokoik i położe sie spać bo mnie ten dzień wykończył. Trzymaj się.-Powiedziałem, po czym wyszedłem ponownie do siostry joy aby sprawić sobie pokoik i odpocząść.

- No pa - powiedział chłopak.
Westchnął i zaczął wgapiać się w okno. Pielęgniarka podała ci klucze do pokoju.
- Z powodu awarii do około 21 nie będzie ciepłej wody - poinformowała cię.

Umyje się rano, pomyślałem. Wziąłem klucze od siostry, po czym poszedłem do pokoju, żeby się położyć i spróbować zasnąć.