Cato123 -> Lśniący zagajnik

Nazwa użytkownika: Cato123
Pokemon, którego ze sobą zabieracie: Turtwig
Którą cześć eventu wybieracie: Lśniący Zagajnik

Lśniący zagajnik, to miejsce pełne shiny pokemon, jednak aby je dostrzec potrzeba bardzo wyostrzonych zmysłów, lub wielkiej pomocy swojego pokemona, miejsce gdzie zaczął każdy to sam środek lasu, gdzie znajduje się wielkie i bardzo stare drzewo, bije od niego światło na tyle mocno, że w nocy rozświetla cały las, każdy do wyboru ma dwie ścieżki, prosto przed siebie w głąb ciemnej części lasu, lub tej jaśniejszej, jednak obie części się różnią, z tej ciemnej słychać odgłosy groźnych i agresywnych pokemonów, pewnie nie jeden wpadnie w spore kłopoty wybierając właśnie tą drogę, ale może akurat jest to warte poświęcenia własnego zdrowia? Druga ścieżka wygląda dość przyjemnie, słonko, owoce na wielu krzewach oraz zadowolone piski małych i tych mniej agresywnych pokemonów.

Szybko wypuszczam swojego żółwika, startera, towarzysza, przyjaciela. Mam bardzo dobry humor, zresztą Turtwig też. Przez chwilę patrzę sobie z pokemonem w oczy. Spoglądamy w ciemniejszą stronę, a następnie w jaśniejszą. W ciemnej słychać raczej agresywne pokemony. Nie dalibyśmy rady przetrwać tam za długo. Turtwig nie walczy jeszcze bardzo dobrze. Jest jest mała. Z tej jaśniejszej strony słyszę piski małych pokemonów i tych mniej agresywnych. Postanowiliśmy wyruszyć z pokemonem w tą łagodniejszą strefę. Pewnym krokiem razem z moim trawiastym pokemon idę w jaśniejszą stronę. Ostrzegam Turtwiga, żeby nie spłoszył żadnego pokemona. W razie czego jeśli będzie szeleścił wezmę go na ręce. Sam staram się nie płoszyć pokemonów. Teraz pewnie idziemy na jakąś łąkę pełną kwiatków i pokemonów. Mam nadzieje, że uda nam się złapać jakiegoś ciekawego pokemona. Przy okazji rozkoszuję się zapachem lasu. Wdycham głęboko powietrze. Nie chcę sobie nawet wyobrażać jakby było w tej ciemnej stronie lasu. Pilnuje Turtwiga i siebie. Poszukuje jakiś pokemonów.

Kilka godzin poszukiwania i ani śladu. Turtwig coraz bardziej się niecierpliwi. Nie lubi chodzić i nic nie znajdować. Zazwyczaj dostawała wszystko w bardzo szybkim tempie. Ja nie poddawałem się. Próbowałem znaleźć jakiegoś pokemona za wszelką cenę. Postanowiłem poszukać jakiejś małej łąki idąc przed siebie. Nagle Turtwig wyskoczyła mi z rąk i popędziła ile sił w prawo. Bez większego zastanowienia pobiegłem za zielonym żółwikiem w obawie, że coś mu się stanie. Kiedy go znalazłem zauważyłem wielką łąkę, bawiące się pokemony i Turtwiga stojącego koło drzewa. Większość pokemonów poznawałem. Widziałem je już kiedyś. Na przykład Bulbasaur, Chikorita, Treecko. Wszystkie pokemony są fajne, ale do domu przyniosę tylko jednego. W strumyczku blisko jednego drzewa widać było bawiące się małe wodne pokemony. Turtwig zaczął piszczeć ze szczęścia. Żaden pokemon nie ważył się nas zaatakować.

Kilka wesołych pokemonów zaczęło podbiegać do mnie i Turtwiga, a mój poke-żółwik bawił się z nimi. Pokemony nie są zbyt wielkie, ale wiedziałem już to kiedy wybierałem tą łagodniejszą stronę. Ciekawe coby się stało jeśli bym był teraz w lesie i spotkał jakiegoś bardzo strasznego pokemona, który będzie chciał mnie zjeść. Powoli wstaje i podchodzę do małej Chikority próbującej dosięgnąć jabłka. Zrywam je i oddaje je małej Chikoricie. Sam biorę sobie jedno jabłko i zaczynam je jeść. Nawet nie pomyślałem, że może być zatrute, ale skoro jeszcze żyje to pewnie nie jest. Daje kawałek jabłka Turtwigowi, żeby się najadał. Zjadł jabłko. Zaprowadziłem go pod strumyk, żeby się napił. Patrzyłem sobie na pokemony pływające w strumyku i bawiące się. Wyobrażam sobie Tympole tutaj... to byłby dla niej raj. Zresztą... wydaje mi się, że Turtwig uważa to miejsce również za raj, bo cieszy się jak nigdy. Podróżuje dalej z żółwikiem u boku przez piękne łąki.

Tyle chodzenia, a nadal nie wydostałem się z tej pięknej łąki. Kiedy tylko podejdę do jakiegoś fajnego pokemona ten od razu ucieka do swoich kolegów. Widać, że nie za bardzo mnie lubią, ale mam zamiar złapać tego jednego. Z Turtwig u boku idę przed siebie niespecjalnie strasząc biedne pokemony. W końcu docieramy do jakiegoś strumyka. Z tego co wiem to woda jest pitna, więc daję jej trochę Turtwig, a później piję ją ja sam. Odczekuje pięć minut i nic się nie dzieje. Żadnych oznak na śmierć. Żadnego bólu. Może to uaktywni się za kilka dni? Jeśli tak to trzeba korzystać z pozostałości życia i złapać jakiegoś pokemona! Razem z Turtwig pochylam się nad niebieskim pokemonem taplającym się w wodzie. Może mnie polubi i nawiążemy jakieś relacje bliższe relacje.

Za sobą usłyszałem szelest, a kiedy się odwróciłem i znowu zwróciłem wzrok na miejsce, gdzie stał pokemon niebieskiego pokemona już nie było. Szkoda. Myślałem, że będzie chciał się zaprzyjaźnić. Naprawdę wydawał się być fajny. Lepiej nie marnować czasu. Razem z Turtwig u boku przechodziłem koło najróżniejszych pokemonów uciekających przed nami. Nie jesteśmy tu zbyt mile widziani. Pokemony boją się nas, ale mam nadzieje, że i tak złapię tego jednego. Turtwig wydaje się być już znudzona naszą podróżą w tym miejscu. Jednak kiedy widzi jakieś pokemony chętne do zabawy z nią od razu powraca do niej energia, której ma dużo. Nie wiem dlaczego to miejsce działa na nią tak dziwnie. Zatrzymujemy się przy następnym strumyku i jakimś trawiastym stworku. Rozpoznaje go. To Treecko. Może go złapię.

Niedługo pewnie będzie trzeba wracać, dlatego postanawiam, że sobie trochę popływam. Zostawię tego Treecko w spokoju. Po prostu sobie popływam i może zwabi to jakieś ładne, fajne pokemony wodne. Chciałbym złapać coś fajnego, ale nawet jeśli nie złapię niczego fajnego to zawsze można takiego pokemona w boxie przechować. Rozbieram się do gaci i wskakuje do najbliższej krystalicznie czystej wody. Pływam różnymi stylami. Kilka pokemonów wodnych podpływa do mnie niepewnie, a ja sie do nich uśmiecham. Rozpoznaje jednego pokemona, którego już mam w drużynie... Tympole. Nie będę chciał łapać takiego samego pokemona, więc wypatruje innych wodnych, trawiastych, fajnych robaczych, lotnych, małych latających itp. Turtwig cały czas pilnuje i kiedy się odwraca to wciągam do wody z uśmiechem. Oczywiście trzymam ją, zeby się nie utopiła.

Wychodzę z wody. I co ja teraz zrobię, myślę. Ubrania schnąć będą pewnie długo, a szkoda, bo muszę jakoś się poruszać. Postanawiam, że założę je na siebie to może szybciej wyschną. I tak nie mam lepszego planu, więc co mi tam. Przebieram się i biorę Turtwig na ręce. Wracam na piękną łąkę i siadam na niej. Słońce tak grzeje, że ubrania po piętnastu minutach są suche. To jakieś czary? Mógłbym siedzieć tu całą wieczność i patrzeć jak Turtwig... dokucza mniejszym pokemonom. Podchodzę do poszkodowanych Sewaddle, Caterpie, Ledyba i innych niektórych robaczków. Kręcę palcem patrząc na Turtwiga i odnoszę pokemony do ich matek.
- Turtwig. Może byś poszukał czegoś fajnego w tych krzakach? Jeśli coś znajdziesz to daj znać - teraz wskazuje palcem na krzaczki z jagodami. Turtwig biegnie szukać, a ja sam rozglądam się po okolicy leżąc na trawie. Jeśli zauważe coś ciekawego to od razu tam biegnę sprawdzić co to jest. Nie wezmę byle czego.

Podsumowanie; dobrze wywiązałeś się ilościowo z postów. Może nie były one zbytnio ciekawe, bądź długie, czy też porywające, ale były. Dodatkowo nie wstawiłeś linku do Dream Teamu w podpisie, o co prosiliśmy. Dla Ciebie wybrałem: