Lionheart- Świątynia Umysłu

*Lionheart:

Spoiler:

Właśnie zatrzymałeś się przed wejściem do świątyni, była ogromna, wszelkie elementy na jej powierzchni były koloru ciemno różowego, wchodząc do jednej z sal, zauważyłeś postać, w kapturze i szacie o tym samym kolorze co cała świątynia, z budowy ciała widziałeś, że jest to kobieta, stała spokojnie na przeciwko wejścia, którym dostałeś się do tego miejsca, nie zadrżała widząc Cię po prostu wypięła dumnie pierś
-Czekałam na Ciebie.

Z podziwem ogarnąłem ową budowę i jej dziwną kolorystykę. Nie zawahawszy zrobiłem pierwsze kroki do środka. Moją uwagę przykuła osoba, zakapturzona osoba, która ewidentnie nie była tu przez przypadek, co jasno przedstawił kolor jej szaty. Po dłuższym zaobserwowaniu łatwo było rozpoznać, iż jest to przedstawicielka płci pięknej. Nie wahałem się ani chwili. Zacząłem podążać w jej stronę. Zdziwiony jej słowami, nie skąpiłem słów. - Więc oto i ja. Skoro byłem oczekiwany, nie muszę się przedstawiać. - spojrzałem na kobietę, chcąc ujrzeć jej twarz - Więc co dalej?

Kobieta miała bardzo delikatną cerę i miała pociągłą twarz, spojrzała na Ciebie z góry na dół po chwili uchyliła sporawe drzwi do jednej z komnat
- Nie musisz, znam Cię już bardzo dobrze zapraszam do środka, może będziesz godzien aby otrzymać dar ale kto wie
Kobieta poszła jako pierwsza i zniknęła za drzwiami więc miałeś do wyboru albo wybrać inną drogę albo podążyć za kapłanką. Czułeś także delikatną jak i słodką woń, przypominała ona zapach roztapianych cukierków

Przytaknąłem kobiecie, mając jednak w głowie jej słowa. Przez moment zastanowiłem się co zrobić. W końcu zawsze była jakaś decyzja do podjęcia. Ja jej nie zna, ona mówi, że zna mnie bardzo dobrze, chce dać mi jakiś dar. W sumie, nawet ładna, więc coś swojego mogłaby podarować. Jednak nie ma co gdybać, ruszyłem za kobietą, żeby przypadkiem jej nie zgubić. Czując przyjemną woń, w żadnym stopniu to mnie nie ode pchało, wręcz przeciwnie. Przechodząc przez drzwi, w które weszła kobieta, od razu się dokładnie rozejrzałem.

Zaraz po wejściu które zajęło Ci dość spory czas, ach te rozmyślania nad sensem istnienia i tym podobnym. Zauważyłeś kilka regałów zapełnionych księgami, były w idealnym stanie tak jakby nikt ich nigdy nie czytał, na ścianach widniały różne dziwaczne portrety sugerujące zakrzywienia czasu jak i przestrzeni gdy przypatrywałeś się im dłużej miałeś wrażenie że ów obrazy żyją swoim własnym życiem.
- Rozgość się, jeśli jesteś głodny możesz skosztować najlepszych rajskich owoców, przygotowałam się na twoje przybycie.
Powiedziała w momencie gdy twój wzrok skierował się na stół zastawiony soczystymi owocami praktycznie każdego rodzaju.

Wchodząc do pokoju, najsampierw moją uwagę skupiły książki. Musi to być ktoś, kto ewidentnie ma coś na głowie. Kolekcjonować książki? Wydaje mi się, że takowe się czyta, czyli używa, ale co ja tam wiem.. Następnie wzrok zwrócił się na obrazy, które po chwili obserwacji mocno wzbudziły moje zainteresowanie i zostawiły pewnego rodzaju niepewność. - Om.. Dziękuje. To.. miłe. - mówiąc od razu podszedłem do stołu. Moje oczy były jak pięciozłotówki, w końcu "wychowany" w lesie, a owoce były na porządku dziennym. Dlatego zacząłem rozglądać się po stole, by wybrać coś najciekawszego, najbardziej niespotykanego dla mnie do tej pory. - Dobrze, a mogę dowiedzieć się czegoś więcej?

Najbardziej niespotykane dla Ciebie okazały się małe różowe owoce, które po zdjęciu skórki były praktycznie przeźroczyste, smak ów owoców przypominał słodycz która przeplatała się z delikatnym kwaskiem, cóż jak widać polubiłeś bardzo Liczi a było go pod dostatkiem.
- Czekałam na Ciebie bo zostałeś wybrany przez swego pana aby posiąść dar władania umysłem.
Powiedziała wprost nie owijając w bawełnę ani nie bawiąc się w żadne podchody.

Zajadając się liczi, wciąż niepewnie oceniałem całą tę sytuację. Całe miejsce nie było... normalne. Ale cóż, na szczęście kobieta powiedziała wreszcie coś więcej, coś mniej tajemniczego, coś co pozwoliło mi się cokolwiek dowiedzieć. - Dar władania umysłem... Ciekawe. Co więc w związku z tym? Co muszę zrobić? - zapytałem dosyć natarczywie i wprost. Również nie zamierzałem owijać nic w bawełnę, nie ta rasa, dlatego skrzętnie zmierzyłem kobietę wzrokiem czekając na odpowiedź.

minimum zaliczone 4/6

Espeon

brak płci
lvl: 49
charakter: Dość leniwy psiak, o niewielu zainteresowaniach, jego podejście jest dość dziwne, najlepiej gdyby ktoś nosił go na rękach, walczył za niego, w sumie jedzenie toż mógłby dostawać jako papkę, wygodniej się przecież to je, czasami "odłącza" się od rzeczywistości, a pewne rzeczy trzeba mu powtarzać kilka razy
ataki: helping hand, growl, tackle, tail whip, sand attack, baby doll eyes, swift, quick attack, bite, refresh, covet, take down, charm, baton pass,trump card, confusion, psybeam, future sight, psych up, morning sun, psychic, power swap