Gra Cienia: Rufus Shinra

- tak mnie też masz a coś jeszcze?
Zapytałem siadając na trybunach spojrzałem na kobiete
- w sumie leafeon.. ja bym się najbardziej obawiał froski i gardevoir na pokazach
Powiedziałem do dziewczyny zmuszając ją podczas siadania aby wpakowała się na moje kolana

Po prostu złapałeś biodra Any i przeciągnąłeś jej biodra nad swoje kolana, dziewczyna usiadła i objęła delikatnie twoją szyję
-Gardevoir i Frosslas to ciężkie pokemony, niewielu koordynatorów wie jak ich używać, ale spokojnie ja wiem co je pokona, nie martw się, zodlna jestem- powiedziała spokojnie i pocałowała Cię delikatnie w czoło
-Z tej gromadki nikt nie jest wyjątkowo utalentowany jakby nie było, Gardevoir zna bardzo mało ataków, Frosslas zna ich za dużo i jej trenerka nie jest w stanie zdecydować się co z czym połączyć- dodała po chwili i pomachała do kogoś kto siedział spory kawałek od was.

- w sumie masz rację co do tych pokemonów
Spojrzałem do kogo machała i nadal przytulałem ją do siebie wtulając się niby przez przypadek w jej cycki. no co? Takie męskie zachowania, życie. Siedziałem sobie nadal spokojnie i w sumie odpoczywałem

Ana machała do jakiegoś chłopaka, który spokojnie tak samo jak wy obserwował trening, zauważył, ze Ana mu macha więc jej odmachał i podszedł do was, wysoki blondyn, trochę niższy od Ciebie, dośc dobrze zbudowany, jakby nie było, Ana uśmiechała się do niego grzecznie, nadal siedziała wtulona w Ciebie, chłopak usiadł obok was
-Co myślisz, że znowu nas przegonią?- zapytał.. twoją kobietę? Dziewyna pokręciła głową i zaśmiała się cicho
-Zobaczymy, wczoraj po prostu przesadziliśmy
-Ahh Rufus poznaj Markusa, jest koordynatorem i bierze udział w pokazach- chłopak wysunął dłoń w twoją stronę .

- Rufus miło poznać
Wyciągnąłem dłoń po czym trochę skonfundowany odkleiłem się od dziewczyny i spoglądałem na arenę, w sumie nie chciałem się wpieprzać w ich rozmowę, po prostu sobie siedziałem i spoglądałem co się dzieje.

Ana złapał twoją dłoń i delikatnie jeździła po niej palcami, jak widać nie przejmowała się tym co pomyśli chłopak ani nic
-Wiesz z tego co widzie dzisiaj jest jedna osoba mniej na treningu- mruknęła Ana, a chłopak pokiwał głową zagadzając się z nią w 100%, siedzieliście jeszcze chwilkę i widziałaś, że jedna z trenerek bardzo zdenerwowana patrzy na was, miała minkę w stylu wynocha, jednak nie odezwała się
-Ohh Runcia się wkurza- zaśmiał się Markus
-Dobra Anasta ja się zbieram do jutra- powiedział spokojnie, jak widać każdy inaczej zdrabnia jej imię. Ana wtuliła się w Ciebie mocno i od razu pocałowała Cię bardzo namiętnie.

Spojrzałem na tamtą dziewczyne i wręcz z uśmiechem na ustach zacząłem odwzajemniać pocałkunki Any chwytając ją mocno za tyłek nie krępując się ani trochę, na typka nawet nie zwróciłem uwagi, zająłem się Aną po chwili gdy już przyjemności się skończyły powiedziałem
- jakaś zazdrośnica?
Spytałem Anę patrząc na tamtą dziewczyne

Dziewczyna prychała pod nosem, a Ana po prostu jej pomachała z uśmiechem
-To jest Runisha, mówimy na nią Runcia nie wygrała żadnych pokazów, jednak stara się jak może, zazwyczaj trafia w pierwszej walce na mnie, albo Marcusa i przegrywa, jest wściekła sfrustrowana, nie ma faceta, jej pokemony nie ogarniają prostych poleceń- powiedziała spokojnie Ana i cmoknęła Cię w czoło
-Wszystko byłoby okej, gdyby była miłą i przyjemną osoóbką, a nie wredną krową, która pozjadała wszystkie rozumy prawda?

- no dokładnie, wredoty mają ciężko w życiu
Zaśmiałem się i wtuliłem się spowrotem w jej cycki i po prostu odpoczywałem i delektowałem się uczuciem nie przejmując się niczym.
- w sumie chciałbym potrenować i zobaczyć Cię w akcji, idziemy gdzieś?

Dziewczyna delikatnie pogłskała twoją głowę, słyszałeś bicie jej serca, a biło dośc szybko i mocno
-Nie ma problemu można- powiedziała z uśmiechem i stała powoli z twoich kolan, po czym spokojnie zostałeś wyprowadzony z areny, powoli ruszyliście w stronę lasku
-Wiesz nie ma tu w okolicy żadnych ciekawych pokemonów, jedynie wielkie stada sentretó, bardzo je tutaj lubią- powiedziała spokojnie Ana jednak prowadziła Cię gdzieś przed sibeie, sam dokładnie nie wiesz dokąd, no ale.

- może znajdziemy coś bliżej tej kopalni? A wiesz tutaj już znalazłem swój najlepszy okaz
Powiedziałem do dziewczyny znacząco patrząc na jej ciało po czym uśmiechnąłem się i po prostu trzymając za rękę przemieszczałem się wraz z nią.
- to gdzie teraz uderzamy cio?

Ana usmiechnęła się słodko
-Nie musisz się martwić, znam kilka ciekawych miejsc na pewno Ci się spodobają, tylko musisz mi zaufać- uśmiechnęła się jeszcze bardziej słodko, po czym wyszliście poza granice miasta, szliście około 40 minut żeby dotrzeć do wielkiego budynku
-Mówi się, że mieszka tutaj seryjny morderca, jednak prawda jest zupełnie inna rozmawiałam z jego duchem i wcale nie był taki zły.. znaczy się ona- powiedziała spokojnie Ana i weszliście do wielkiego budynku, był to jakiś stary dworek, bardzo zaniedbany, wyglądał jakby spokojnie miał już 200 lat.

- bardzo ciekawa posiadłość
Stwierdziłem i cały czas się rozglądałem
- a kim była w takim wypadku?
Zapytałem Anę aby podtrzymać rozmowę z nią, ciągle się rozglądałem ale gdy mówiła skupiałem się na niej aby wiedziała że ją słucham

-Nazywała się Maria del Sol, bardzo miła kobieta, była piękna i urocza, jednak została oskarżona o bycie wiedźmą, tylko dlatego, że zakochała się i rozkochała w sobie jednego z bardziej wpływowych w mieście, została spalona na rynku, nie wiem czy widziałeś dokładnie fontanne, właśnie w tym miejscu palili kiedyś wiedźmy, ona była pierwszą, którą tam spalili- wyjaśniła spokojnie Ana i weszła do domku, było tam bardzo zimno
-Witaj Mario, to ja Ana, rozmawiałyśmy ostatnio- zawołała głośno, po chwili zauważyłeś kogoś schodzącego po schodach postać była ubrana w czarny płaszcz
-Kto to?-usłyszałeś piskliwy głos który wcale ine pasował do pięknej kobiety
-Spokojnie Mario to przyjaciel, nie skrzywdzi Cię- powiedziała spokojnie twoja kompanka, a duch od razu się opanował, po czym spokojnie weszedł, o ile można to tak określić do salonu
-Wśród katujących ją był jej ukochany, przekonali go że to wszystko przez urok

- smutna historia włąściwie
Powiedziałem spokojnie po czym spojrzałem na ducha
- Witaj, jestem Rufus Shinra, znajomy Any
Dodałem po chwili po czym rozejrzałem się po domu standardowo. W sumie to nie wiedziałem co mam zrobić, skoro ona zeszła do nas to w sumie stałem w miejscu

Duch rozsiadł się wygodnie w fotelu z jednej strony wyglądało to przerażająco a z drugiej śmiesznie
-Mario idziemy do piwnicy nie masz nic przeciwko prawda?- duch pokiwał głową na nie, dom wyglądał kiedyś pewnie bardzo pięknie, jednak teraz to była tylko sypiąca się ruina, która do tego nie była warta nic, Ana złapała CIę za rękę i przeszliście cały dom, widziałeś wiele portretów rodzinnych właścicielki domu, po chwili weszliscie do starej kuchni widziełeś spor garnków, i innych dziwnych rzeczy, nagle Ana zaczęła się szarpać z jakimiś sytarymi drewnianymi drzwiami widziałeś, że ciężko jej idzie;

Podszedłem bliżej drzwi przesunąłem Anę oczywiście niby przypadkiem łapiąc ją za ten okrągły tyłek po czym szarpnąłem drzwi z całych sił, starałem się otworzyć je szybko po czym powoli odsunąłem się i puściłem swoją kobietę przodem i ruszyłem za nią ubezpieczając jej tyły
- wiesz co tutaj się znajduje czy idziemy w ciemno?

Pomogłeś Anie otworzyć dzwi, ta podziękowała kiwnięciem głowy i ruszyła po schodach w dół
-Piwnia państwa de Sol, jest połączona ze starą kopalnią, tunele tej kopalni prowadziły do czegoś dziwnego, każdy kogo wpyszczali do tej kopalnin nigdy nie wracał, w sumie dlatego też uznali, że jest wiedźmą, dopowiedzieli sobie, że młoda Maria wysyła tam wszystkich wrogów i wszelkie rywalki, które chciały ukraść jej mężczyzne, jednak ostatnio Maria poszła tam ze mną i to wcale nie jest, prawda znaczy się tak poginęli, ale ze starośći, bo w tym miejscu spędzili całe swoje życie- powiedziała spokojnie Ana a ty się w sumie zgubiłeś o czym ona mówiła, znaleźliście się w piwnicy pełnej węgla, jakiegoś drewna, w kącie pomieszczenia była wielka wyrwa, Ana stanęła na jej krawędzi i skoczyła, podleciałeś tam od razu, okazało się, że około dwóch metwów w dół znajdowała się ta cała kopalnia.

Bez zastanowienia natychmiast zeskoczyłem za Aną
- następnym razem mi tak nie znikaj, a jakby coś Ci się stało?
Powiedziałem do niej całkiem poważnie po czym dałem jej buziaka w policzek i rozejrzałem się, sprawdziłem także jakie jest oświetlenie, jeśli jest kiepsko to zastanawiam się czy Arcanine się tu zmieści aby rozświetlać drogę? Jeśli nie to wiadome Gallade

POjawił się mały problem, Arcaniene był za duży było dośc ciemno, ale Ana wyciągnęła z torebki jakiegoś pokeballa, z którego wypuściła małego Shiny Cyndawila, no idealna latarenka jakby nie było
-Postaram, się, jednak znam to miejsce, co prawda jestem tutaj dopiero drugi raz, ale zawsze coś prawda?- zapytała grzecznie i szliście spokojnie tunelem, był idealnie równy, było to dość dziwne jednak szliście dalej przed siebie, nagle z nikąd pod waszymi stopami zaczęła pojawiać się woda im dalej szyliście tym więcej jej było.

- za niedługo będziemy musieli płynąć?
Spojrzałem na pokemona przecież cyndaquil nie jest zbyt wielki, albo już pływa albo zacznie się topić? Po chwili się rozejrzałem także dokładniej w sumie nie chciało mi się pływać myślałem że to jakaś normalna kopalnia będzie a nie jakaś wodna?

Sam nawet nie zauważyłeś kiedy a Cyndaquil po prostu przyczepił się do twoich spodni, jak rzep do psiego ogna spokojnie wtulił się w Ciebie i oświetlał Ci drogę
-To nie jest wodna kopalnia, kurcze przekonach się skarbie- powiedziała po chwili Anaoboje mieliście już przemoczone buty, spodnie częściowo tak samo, jak na razie wcale nie zapowiadało się ciekawie, usłyszałeś dziwny dźwięk tak jakby... wodospad? Gdzieś niedaleko? Po prawej... po lewej? a może przed wami? Nie za bardzo wiedziałeś o co chodzi.

- dobrze
Odpowiedziałem krótko i nadal sobie po prostu szedłem poprawiłem Cyndaquila i wziąłem go na ramie, jak już ma być na mnie niech mu będzie wygodniej, nadal spokojnie przed siebie szedłem andstawiając uszu skąd dobiega dźwięk tego wodospadu

Po chwili po waszej prawej stronie pojawił się stopień na tkóry mogliście spokojnie wejść, Ana tak zrobiła, ty zresztą też szliście przed siebie, po około 20 minutach zauważyłeś światło w tunelu, w kształcie wielkiego koła, po kolejnych 10 minitach światło aż raziło Cię w oczy, kiedy dotarliście do wodospadu, tak to niby nic było wodospadem, okazało się że stoicie na wielkim urwisku, przed wami wielkie piękne słońce które dobrze znaliście, a pod wami piękny las pełen dzikich pokemońów, słyszałeś te odłogsy te dźwięki bawiących się i radonsych stworzeń, jednak to miejsce z każdej strony było otoczone wielkim kamiennym murek
-Ludzie zazwyczaj dostawali głupawki na ten widok i skakali po rpsotu w dół, jakby nie było jest to raj, nie ma tu ludzi, nikt Ci nie przeszkadza jedzenie masz, prawda? WEszystko da się wychodować możez żyć jedząc same owoce, chyba że miałeś przez przypadek nasiona.

- to co zamieszkamy tutaj?
Zaśmiałem się do dziewczyny po czym spojrzałem na nią znacząco
- schodzimy prawda?
Czekałem co powie, co zarządzi ewentualnie jaki ma pomysł na zejście, według mnie prosty pomysł, albo Gallade teleport na dół albo poke ptak.