Góry - Wilk

Stan poprzedniego safari:
9 Stron.
Pokemony:

Makuhita - 1 strona - złapany
Geodude - 3 strona - złapany
Aron - 4 strona - złapany
Arbok - 5 strona - złapany
Gligar - 9 strona - złapany

Safari po prostu idzie dalej i dodajemy powyższy wpis do liczby stron.

Wilk napisał:Użytkownik: Wilk
Prowadzący: Ktokulwiek.
Partner "Pokemon": Scizor
Odznaki: 7
Strefa Safari: Góry Południowe
Ekwipunek: 10 Safariiball, Pokedex, Potiony

- Ehh... I ponownie tutaj. Czy ja na prawdę nie mam lepszych zajęć, aniżeli łażenie po górach? No dobra. Blizna, przybądź!
Wybieram pokeball'a z Scizorem i wybieram go.

- No to co mój silny przyjacielu? Chodźmy szczytem. W razie czego mam nadzieję, że mi pomożesz się przedostać.
Idę szczytem.

Pokemon zjawił się obok Ciebie, jak zawsze z uśmiechem zadowolenia, zdawał się tylko czekać na przygodę. Pogoda tego poranka była spokojna i nie wyglądało na to, aby miała się zmieniać, chociaż... Pogoda w takich wysokich miejscach bywała nieprzewidywalna. Ruszyłeś szczytem, dokładnie rozglądając się dookoła, jednakże pokemony najprawdopodobniej nie powyłaziły ze swoich kryjówek. Również nie było tu widać żadnych dobrodziejstw, które mogłyby być pozostawione przez innego człowieka, bądź jakiegoś dzikiego pokemona. Po półgodzinnym, spokojnym marszu miałeś kolejną możliwość. Albo próby podejścia pod samy czubek góry, bądź zejścia trochę niżej, nie do samej kotliny, lecz ściężką prowadzącą mniej więcej w połowie między szczytem, a doliną. Była tam duża szansa na znalezienie jakiejś jamy, gdzie mogłyby kryć się pokemony.

- Ehh Blizna. I co ja mogę wybrać, co? Ciągle tylko wybory i wybory jak w telenowelach przez co jest szansa, że co chwila wybieram złe miejsce na spotkanie pokemona. Ty masz dużo łatwiej, bo robisz mi tu za Body Guarda! Dobra... Bo się nagadam za dużo. Zejdźmy trochę niżej.
Schodzę niżej podziwiając zarazem góry i przyglądając się ich majestatyczności i myślę sobie:

- (Ciekawe ile kurna te góry mają lat. I jak pojawiły się tutaj pokemony. I jakie były pierwsze pokemony. Aaaarh! Mogłem wziąć ze sobą Revan'a, on by mi mógł wszystko opowiedzieć!)
Idę dalej rozglądając się za wszystkim co ciekawe.

Zszedłeś niżej, posyłając swojego Bliznę przodem. Tutaj szansa, iż spotkasz jakiegoś dzikiego pokemona znacznie rosła, toteż wolałeś dmuchać na zimne i wystraszyć potencjalnego napastnika, niźli dać się mu zaatakować. Przez kolejne piętnaście minut schodziłeś w dół, a ścieżka robiła się coraz bardziej wąska. W końcu jedyna możliwość chodzenia po niej, to spacer jeden za drugim, a to również nie było tak łatwe jak mogłoby się zdawać, szczególnie, iże zaczął wiać chłodny wiatr. Cóż, najwyraźniej pogoda się zmieniała. Jednak kiedy minęło dziesięć minut dotarłeś do groty, w której można było się ukryć przed coraz dotkliwszym wiatrem.

- Brrr! Zimno, co nie Blizna? Chodź, schowajmy się tam na chwilę, by się ogrzać. A nóż widelec łycha coś tam się skryło. Idź przodem i w razie czego, to bądź gotów do akcji. Pamiętaj, wszystko jest w Twoich szczypcach.
Idę razem ze Scizorem do groty.

Pokemon przytaknął, ruszając przed Tobą. Rozejrzał się dokładnie po grocie, w której z ulgą stwierdziłeś, iż jest cieplej, jednak nic nie dostrzegł. Była bardzo obszerna i co się okazało prowadziła wgłąb góry, jednak niewiele było widać. Na szczęście, wygrzebałeś z kieszeni jakąś małą, zapasową latarkę, która jak się okazało świeciła. Mogłeś albo przeczekać tutaj śnieg, który właśnie zaczął sypać, albo wejść w głąb groty, w której mógł czaić się jakiś pokemon.

- Hmm... Żałuję, że nie zabrałem swojej monety do wyborów. Ehh... Co by tu zrobić, co by zrobić. Śnieg zaczyna sypać, a głąb groty... Hmm...
Zastanawiam się przez chwilę, po czym oznajmiam Bliźnie :

- Słuchaj druhu, przeczekamy kilka-kilkanaście minutek tutaj i odpoczniemy, a potem idziemy wgłąb groty. Okey?
Pytam o zdanie pokemona, po czym odpoczywam przez krótki czas i idę wgłąb groty.

Scyther przytaknął Ci tylko, od razu wykorzystując parę minut odpoczynku. Wprowadził się w lekki letarg, a po obudzeniu go po paru minutach wyglądał na znowu przepełnionego energią. Sama grota była z szarego, typowo skalistego koloru. Jak się okazało w środku było sucho, a ściany były gładkie. Oczywiście nie jak stół, po prostu nic ich nie porastało, gdyż pęknięć oraz bruzd miały pełno. Co więcej okazało się po dwóch zakrętach, iż latarka nie będzie potrzebna, gdyż ściany jaskini, im bardziej wgłąb, tym bardziej gęsto były porośnięte czymś w rodzaju... Świecącego mchu. Daleko przed sobą usłyszałeś rumor, a potem jakiś ryk, jednak nie byłeś tego do końca pewny.

- O-oh. Scizor, wiesz co? Lepiej Ty idź przodem, a ja tuż za Tobą. Bo co jak co, ale wolałbym nie oberwać od tego czegoś tak na przywitanie ze łba, tylko za to, że spaceruję. Ja mam na razie około 18 lvl-a, a Ty 48, dlatego Ty masz trochę lepszą sytuację. Chodźmy!
Idę razem ze Scizorem za rykiem.

Ostrożnie ruszyliście w stronę ryku. Po kilku minutach dotarliście do szerokiej groty, w której nie było widać sklepienia. Twój wzrok dzięki mchom rejestrował ściany jeszcze jakieś dziesięć metrów, a podświadomie czułeś, iż nie jest to nawet połowa wysokości. Również była szeroka na kolejne dziesięć, może i piętnaście metrów. Ryk się powtórzył tym razem o wiele głośniej oraz bliżej.

- Co raz bliżej jesteśmy Blizna. W razie czego bądź gotów, ale oczywiście najsampierw sprawdzimy czy da się załatwić tą sprawę pokojowo. Ale pamiętaj, w razie czego, pełna gotowość do obrony.
Idę dalej wgłąb.

1. - Scizor! - powiedział pokemon po czym poleciał nieco wyżej i przed siebie. Po chwili zobaczyłeś uciekającego Phanpy'ego w stronę wyjścia a zaraz po tym silne uderzenia. Tak jakby coś ciężkiego nawalało o ziemię czy też o ścianę.

- Scizor, pełna gotowość! Idziemy w stronę tych uderzeń. Na razie na nic zda się nam ten Phanphy, te uderzenia są ciekawsze, a do tego może wywołuje je jakiś silny pokemon! Chodźmy!
Idę razem ze Scizorem sprawdzić co powoduje trzęsienia.

2. Idziecie i idziecie coraz dalej jednak w pewnym momencie w ciemnym kącie zabłysnęło coś czerwonego, kształt przypominał oczy, trochę wściekłe. Momentalnie z sufitów zleciały dziesiątki zubatów a gdy te odleciały tego cosia w tym miejscu nie było.

- Scizor, miej się na baczności. Nie wydaje mi się, aby to coś było przyjaźnie na razie nastawione, dlatego na wszelki wypadek, bądź gotów do użycia jakiegoś ataku.
Rozglądam się dokładniej po miejscu, w którym jestem próbując znaleźć Cosia.

3. Po chwili doszliście do martwego punktu, a tajemniczy coś się odwrócił w waszą stronę. Był to Mawile! Jego muchołówka złapała za jeden z kamieni i rzuciła ww waszą stronę. Momentalnie upadła wtedy na kolana łapiąc się za jedną z łapek i mocno zaciskając zęby. Widać było że pokemon cierpi i ucieka przed wami.

Podnoszę rączki do góry i zmieniam ton głosu, aby był łagodniejszy, po czym lekko się skulam i mówię:
- Hej Mawile. Jestem Daniel (mówię Daniel, bo Stupak za twardo brzmi) i na prawdę nie chcę Cię skrzywdzić. Chcę pomóc.

Pokazuję jej swoją rączkę i powolnym ruchem wyjmuję potiona, kucam i mówię:
- Mogę Ci pomóc. Proszę jedynie o to, abyś nie uciekała i nie atakowała nas, okey? Scizor to mój przyjaciel, z którym wiele przeżyłem. No to jak? Dasz sobie pomóc?

Czekam na reakcję pokemona, a w razie czego, leczę jej rączkę.

4. Mawile! - krzyknął pokemon po czym jednym szczypcem Scizor odsunął Cię od niego. Po chwili sam Scizor próbował podejść do pokemona, Mawile popędziła na niego z Bitem jednak jemu nic się nie stało. Blizna nie zaatakowała po tym muchołówki, przez co ta trochę się uspokoiła. Zauważyła że czerwono-pancerny pokemon nie chce nic mu zrobić. To chyba zielone światło dla Ciebie.

- Dobra robota Scizor. Słuchaj Mawile, ja na prawdę nie chcę Cię skrzywdzić. Chcę pomóc, Siara frend. Daj rączkę, to Ci pomogę i popsikam Ci. Będzie przez chwilę bolało, ale po krótkim czasie będzie Ci dużo lepiej. Obiecuję.
Czekam na reakcję Mawile, by w razie czego dać jej potiona.

5. Ten słysząc co mówisz niepewnie wyciągnął do Ciebie rączkę cały czas patrząc się na Scizora. Ten puścił małej muchołówce małe oczko na znak chyba że wszystko będzie dobrze. Po chwili spsikałeś pokemona a ten zagryzł wargi po czym ból minął i na jego twarzy zagościł uśmiech.

- No widzisz? Mówiłem, że nic Ci nie zrobię. Mi i Scizorowi możesz zaufać.
Po chwili namysłu dodaję:

- A no tak! Oboje jesteście stalowymi pokemonami, więc czujecie coś do siebie, hahaha!
Próbuję zawstydzić pokemony i wyjmuję pokedex'a i skanuję dyskretnie Mawile.

- Spokojnie Mawile, sprawdzam tylko informacje o Tobie. Nic Ci to nie zrobi. Tak w ogóle, co Ci się stało w rączkę?

Dex wyświetlił Ci takie dane:

Mawile || 21.oo%
Płeć: Samica
Zdolność: Intimidate
Charakter: Pokemon bardzo nieufny i lękliwy. Nie zmienia to jednak faktu że gdy musi się do czegoś zmotywować to robi to pełną parą.
Ataki: Jak na lv + Metal Burst & Poison Fang.

- Słuchaj no Mawile. Jak chcesz, to zabiorę Cię stąd do lepszego świata i bezpieczniejszego miejsca. Musisz mi tylko zaufać, okey?
Mówię do pokemona pokazując pokeball'a.

- Puknę Cię delikatnie tą kulką i dzięki temu pójdziemy razem do lepszego świata. Razem ze Scizorem oczywiście. Co Ty na to?
Pytam pokemona i w razie czego łapię.