Las - Shura

Jeszcze nie skończyłaś mówić a ptaszek już zniknął w kuli. Po kilku sekundach usłyszałaś charakterystyczne DING! i pokemon jest już Twój.

8. Schowałam kulkę do kieszeni i zerknęłam na Scizora. -No to poszukamy jeszcze jednego pokemona i się zmywamy.- powiedziałam do swojej czerwonej modliszki. Ruszyłam dalej i rozglądałam się za kolejnym stworkiem. Najlepiej typu trucizna, ale to mogła być sprawa dyskusyjna.

No cóż jak na razie nic nie było widać. W lesie było spokojnie i cicho. Scizor szedł za Tobą i coś sobie nucił pod nosem.

9. Szukałam dalej pokemonów, które mnie interesowały i tylko co jakiś czas zerkałam na Scizora co on robi. Szłam spokojnym krokiem, by nie przepłoszyć dzikich stworków i także zaczęłam nucić sobie pod nosem. Miałam nadzieję, ze przy okazji nie zje nas jakiś dziki pokemon.

1

Raczej nic Cię nie zje... głównie dla tego że w pobliżu nic nie było. Okolica była spokojna, nawet wiatr się uspokoił.

1. Ruszyłam dalej i rozglądałam się po całej okolicy w poszukiwaniu jakiś bardzo ciekawych pokemonów. a przynajmniej takich, które mnie zainteresują. Zerknęłam na swojego Scizora i obserwowałam co robi oraz czekałam na jakiś jego znak, ze coś znalazł.

Wciąż nic... pokemony po prostu gdzieś przepadły. Szliście wiec dalej rozglądając się. Wokół było jednak cicho i spokojnie.

1. Dalej szukałam jakiś ciekawych pokemonów. Cały czas się rozglądałam. -No, Scizor? Ty także nic nie zauważyłeś?-  Spytałam się z nadzieja w głosie swojej czerwonej modliszki. Ziewnęłam i cały czas próbowałam cokolwiek znaleźć w tym lesie.

Modliszka pokręciła łebkiem. Szliście dalej, po jakiś 15 minutach pokemon wskazał łapką na jakiś krzaczek. Chwilę później zza niego wyskoczył taki stworek

1. Popatrzyłam na trującego owada i ominęłam go. Akurat taki pokemon mnie nie interesował. Szłam dalej i rozglądałam się za innymi pokemonami. Zerknęłam w stronę Scizora czy on nie znalazł znowu jakiegoś pokemona.

Modliszka pokręciła łebkiem. No cóż... nie zawsze można tak od razu znaleźć to co by się chciało.

2. Szłam dalej i rozglądałam się nieco znudzona. Popatrzyłam na swoja modliszkę. -Szukamy, szukamy.- Mruknęłam i rozglądałam się. Moze akurat uda mi się złapać akurat tego pokemona, którego szukałam. Chociaż może i każdy inny tez by mógł się pojawić.

Modliszka zatrzymała się i zaczęła rozglądać. Po chwili z krzaków wybiegło stadko takich pokemonów

3. Przeskanowałam trujące króliki i wybrałam skan tego najsilniejszego. Ostrożnie zbliżyłam się do niego i rzuciłam mu trochę karmy, by nie uciekł. To chyba sa samicę, a przynajmniej tak myślałam. Bo jeśli to samce to chyba nie są normalne.

Nidoran
samica
lvl 20
charakter: Urodzona liderka, zawsze musi mieć wszystko pod kontrolą. Potrafi słuchać jednak wymaga posłuszeństwa i nienawidzi gdy ktoś jej się sprzeciwia. Zrobi wszystko żeby chronić stado.
ataki: jak na lvl

Samiczka krzyknęła coś po swojemu i stado zniknęło w krzakach. Ona jednak została przyglądając Ci się niepewnie.

1. Popatrzyłam na samicę Nidorana i rzuciłam trującej króliczce karmy, by nie próbowała uciec. -Cześć.- Powiedziałam do pokemona. Rzuciłam jej jeszcze karmy. Przyklękłam i wyciągnęłam dłoń i karmą. Miałam nadzieję, ze mnie nie użre.

Nidoran nawet nie drgnęła. Po prostu patrzyła na Ciebie i czekała na to co zrobisz. Gdy wyciągnęłaś do niej rękę na chwile napięła mięśnie jakby zaraz miała odskoczyć jednak po chwili się rozluźniła.

2. -Nie uciekaj. Nie musisz się bać.- Powiedziałam do pokemona i rzuciłam jej jeszcze trochę karmy. Wyciągnęłam safariball i pokazałam go króliczkowi. -Nie chciałabyś pójść ze mną?- Spytałam się stworka. Zerknęłam na mojego Scizora.

Pokemon przez chwilę się zastanawiał po czym podszedł do kulki, stuknął w nią łapką i już po chwili pokemon był Twój.