Niebieski ptaku, gdzie jesteś? - Gra jagódki

-Squirtle! Dziękuje ci bardzo, dzięki tobie udało nam się wygrać pierwszą walkę!
Mówię będąc oczywiście bardzo zadowolony z poczynać mojego podopiecznego. Po chwili natomiast wyciągam z plecaka PokeDex i skanuję pokonanego Glameow'a. Dodatkowo żółwika chowam do PokeBalla - należy mu się spory zastrzyk odpoczynku.
-Hej, jeśli chcesz możesz złapać kociaka. - mówię do swojej towarzyszki. W końcu kot nie będzie mi zbytnio potrzebny w mojej drużynie.

Otrzymałeś takie oto informacje z dexa:

#431 Glameow [F]
Level: 6.00
Typ: Normalny
Ataki: Jak na level
Charakter: Niezwykle uparty pokemon, często chce się mierzyć z przeciwnikami, którzy wydają mu się lepsi od niego, aby móc ich pokonać

-Hm... myślałam nad tym, ale raczej sobie jednak odpuszczę tym razem, to co, ruszamy dalej? - powiedziała towarzyszka uśmiechając się.

-Nie będę cię namawiał. Jeśli nie chcesz tego Pokemona, to nie musisz go łapać. I mi nie będzie on potrzebny, dlatego myślę, że możemy go zostawić. - odpowiadam przyjaciółce. W między czasie chowam wszystkie swoje przedmioty i PokeBall do plecaka, po czym zamykam go.
-Pewnie, idziemy! - odpowiadam przyjaciółce, sam wychodząc naprzód.

Ruszyliście przed siebie, mając nadzieje na szybkie znalezienie się w nowym mieście.
-Nasz region to na prawdę jest piękny... co sądzisz o tym, że jak już zwiedzimy całe Kanto, ruszymy dalej? W końcu mamy ich aż 5... to może być ciekawe - powiedziała w międzyczasie uśmiechnięta Emirya.
Droga mija wam bardzo spokojnie, nic ciekawego nie widzicie, a ścieżka, którą właśnie idziecie prowadzi cały czas prościutko.

-Hmm, właściwie jak dla mnie Kanto, Johto, Hoenn i Sinnoh są jak najbardziej spoko, ale ten piąty region, którego nazwę nawet ciężko mi zapamiętać to jak dla mnie totalna porażka.. na razie jednak proponuję skupmy się na wszystkich zakamarkach Kanto.
Odpowiadam dziewczynie wyruszając oczywiście do przodu. Obserwuję sobię Poke-naturę, szukając jednocześnie jakiegoś punktu zaczepienia. Sprawdzam także, jaka jest pora dnia.

-Hm... czy ja wiem, słyszałam, że każdy z nich jest interesujący, jeżeli nie pod względem pokemonów, to samego nowego otoczenia - dodała po chwili dziewczyna.
Obserwując otaczającą was okolicę w sumie nic ciekawego nie widać, jest tutaj nadzwyczaj spokojnie. Poza kotkiem. który za wami szedł nie ma rzeczy, która mogłaby przyciągnąć wasza uwagę.
-Ależ tu spokojnie, nawet za bardzo - powiedziała po krótkim momencie ciszy Emirya.

- Może faktycznie ta cała Unova wcale nie jest taka zła, może rzeczywiście znajdziemy tam coś ciekawego. - odpowiedziałem przyjaciółce jednocześnie ponownie rozglądam się po okolicy - chcę sprawdzić mniej więcej jak daleko jest jakiś punkt, gdzie moglibyśmy się zatrzymać. - Faktycznie nudno się zrobiło. Trzeba coś porobić.

-Hm... ale co możemy robić w takim miejscu? Do miasta jeszcze daleka droga, sprawdzałam w nawigatorze. Tymczasem nie widać żadnego interesującego miejsca. No chyba, że wejdziemy w ten las - to mówiąc Emirya wskazała na obszar o wielkości kilku arów.
-Hm... w sumie to jest interesujące, idziemy? - zapytała.

-Pewnie! - wykrzyknąłem radośnie, po czym dosłownie pobiegłem w stronę lasu. Jestem podekscytowany, może wreszcie uda nam się zrobić tam coś ciekawego.
-Przynajmniej nieco się schłodzimy. Na pewno lepiej przejść się po lesie, niż podróżować po tej ścieżce, bo nic się tu nie dzieje. - dodałem.

Wyrwałeś taką dzidę jak nigdy! Zostawiłeś swoją towarzyszkę ostro w tyle, las nie był zbyt daleko, dzięki czemu po kilkunastu minutach biegu dotarłeś w "jego objęcia". Las jak las, widzisz drzewko tu, drzewko tam, raczej nie było czego innego się spodziewać. Po chwili dobiegła do Ciebie także Emirya.
-Coś ty tak szybko biegł? Drzew nigdy nie widziałeś? - wykrztusiła z siebie zasapana.

-Nie przesadzaj. Przecież znasz mnie i wiesz, że wszystko bardzo szybko mi się nudzi i tak samo było z tą bezcelową podróżą po polanie. Aż szkoda, że niebawem będziemy prawdopodobnie musieli do tego wrócić - odpowiadam swojej przyjaciółce. Jestem nieco zdziwiony, że ona nie jest zachwycona tymże laskiem. Sam dokładnie rozglądam się, czy znajduję się w nim coś, bądź ktoś warty uwagi. Mam chrapkę na jakąś ciekawą przygodę.