Gra Nikotynka - Emra - II

Twój pokemon nadal dawał z siebie wszystko biegł na przeciwnika po czym zen headbutt z hidden powerem dość ładnie wyglądały a gdy Ninetales skupiała się nad kolejnym pokazem usłyszałaś dźwięk i walka się zakończyła, widownia była niezadowolona że czas skończył się tak szybko a wasz przeciwnik był ostro zmęczony, Lili wyskoczyła w powietrze i wylądowała przy tobie z gracją, po chwili na telebimie pojawiły się dwa portrety i i i....
Ninetales +0,35
Twój portrecik podświetlił się, wasz przeciwnik zniknął tak szybko jak się pojawił, no cóż awansowałyście do finału, macie tylko 4 godziny na przygotowania. Widownia szalała i biła brawo.

Kiedy tylko mój pokemon wylądował przy mnie od razu się w niego wtuliłam
-Masz prawdziwy talent- powiedziałam całkowicie poważnie sama nie wiem skąd w tej małej bestii aż tyle siły, samozaparcia, ale byłam z niej na prawdę dumna, nawet się nie zmęczyła, a to były dopiero jej drugie pokazy, ukłoniłam się i zeszłam razem ze swoim pokemonem ze sceny
-Idziemy poszukać Reno znowu mamy długą przerwę, ale skoro przerwa jest aż taka długa oznacza to, że walka odbędzie się na bardzo dziwnej arenie.

Twój pokemon uśmiechnął się do Ciebie i nadal z gracją stał, mogłaś wyczuć że jest dość zmęczony, ukłoniłaś się i zeszłaś razem z Ninetales, gdy usłyszała że idziecie razem zamerdała wesoło ogonami. Wasz przyjaciel dość szybko zmył się ze stadionu i zauważyłaś go na ławce nieopodal.
- No widzisz wcale nie było tak trudno dostać się do finału, masz wyśmienicie wytrenowane pokemony do pokazów.
Ninetales z dumą pofalowała ogonem i usiadła obok was.

Usiadłam na ławeczce i zaczęłam głaskać swoją wierną Ninetales
-Są wspaniałe i to same w sobie, niewiele je trenowałam, a tu prosze jakie gwiazdeczki- zaśmiałam się dalej głaszcząc pupila, rozejrzałam się po okolicy, obserwując ludzi i całą aule, znowu musiałam czekać, ale co tam
-Zastanawiam się w jakich teraz warunkach będziemy walczyć pewnie znowu organizatorzy wymyślili coś dziwnego.,

- Na stadionie mówią iż nie będzie zbyt wiele zmienione, chcieli jak najwięcej ludzi na samym początku przetestować w innych warunkach, ale czas pokaże.
Twój pokemon dumnie siedział obok was a ludzie chodzili tam i s powrotem w różne strony jak w amoku, czasem przechodząc obok Ciebie gratulowali świetnego pokazu z twoim poke lisem. No cóż stajesz się coraz bardziej rozpoznawalna.
- Za niedługo staniesz się bardziej znana niż ja, jak ja biedny to zniosę...
Reno po chwili spojrzał w niebo i przyglądał się dokładnie.

Poklepałam swoja nogę, zeby ninetales oparła swój łeb po czym zaczęłam ją głaskać
-Obiecałeś mi jedną rzecz, a co za tym idzie na pewno nie stane się bardziej znana niż ty- uśmiechnęłam sie d o niego jednak wiedząc że on tego nie widzi spojrzałam na rozleniwionego lekko pokemona, dalej głaszcząc jej złote futro
-Teraz i tak zrobię sobie wielką przerwę od pokazów, wrócę do tego kiedy już wszystko zostanie zrobione tak jak powinno- dodałam po chwili i znowu się rozejrzałam

Twój pokemon przysunął się bliżej Ciebie po czym ułożył swój łebek, mogłaś ją głaskać. reno spojrzał poważnie na CIebie gdy mówiłaś o przerwie od pokazów.
- Wiesz w sumie może i masz rację, uporządkujemy wszystko, a bardziej to ty uporządkujesz, zaprowadzisz równowagę po czym będziesz mogła wygrywać kolejne konkursy, na wszystkich płaszczyznach idzie Ci coraz lepiej i widać postępy.
Uśmiechnął się do Ciebie i spowrotem patrzył się w chmury, nie za bardzo wiedziałaś o co mu chodziło z tym patrzeniem w niebo ale cóż taki już jest.

Tak samo jak on spojrzałam w niebo
-Co ty tam widzisz?- mruknełam spokojnie i myślałam, co takiego może być interesującego? Chmurki? Ich kolor? Mniejsza z tym skupiłam się na swoim pokemonie głaszcząc go dalej, raz na jakiś czas poczochrałam jej grzywę tak po prostu, może bardziej dla własnego odstresowania, oczekiwanie mnie kiedyś zabije najważniejsze, że pogoda była ładna

- Jeszcze nic nie widzę ale słyszałem że gdy bardzo się czegoś pragnie można odnaleźć odpowiedzi w niebie, mnie interesuje pewien mieszkaniec który czasem schodzi czasem niżej a gdy uda mi się go dostrzec na pewno zauważysz.
Uśmiechnął się do Ciebie i spojrzał spowrotem po ziemi, cóż przyziemne sprawy mogły być trochę przytłaczające.
- Tak więc pozostaje Ci wielki finał, jak myślisz będzie łatwo:?

Wstałam na chwilkę i wpakowałam sę na kolana Reno
-Jesteś moim mężem ostatni dzień, daj mi poudawać jeszcze chwilkę- mruknęłam mu cicho do ucha, po czym wtuliłam się w niego lekko, Ninetales da sobie radę
-Pokazy nie są generalnie łatwe, wiem, że mogę wierzyć w swoje pokemony, wiem, że ona same na pewno dadzą sobie radę, wiec nie powinno być aż tak źle, moze sie uda może nie- zamieszałam sama sobie, jednak co miałam na to poradzić
-Znaczy się... damy sobie radę, jak zawsze- wyprostowałam to wszystko po chwili, przynajmniej próbowałam

CHłopak uśmiechnął się do Ciebie po czym przytulił
- Tak więc na pewno twój sukces przyjdzie szybko i nie za trudno skoro jesteś pewna swoich umiejętności jak i treningu
Uśmiechnął się i po chwili wstaliście no cóż siedzieliście na ławce obok auli, ludzie przechodzili obok was cały czas, spoglądali na zajęte miejsce przez dobrze kilkadziesiąt minut, może czas się ruszyć rozprostować nogi?
- Przejdziemy się i szybciej zleci co ty na to?

Skorzystałam jeszcze chwilkę z bycia w jego objęciach po czym wstałam na własne nogi, wróciłam Ninetales do balki tłumacząc jej, że musi odpocząć, po czym wyciągnęłam dłoń w stronę Reno
-Możemy iść, ale prowadź nie wiem dokładnie dokąd chcesz się udać- mruknęłam do niego po czym bez zbędnego gadania ruszyłam dalej przed siebie, a raczej tam gdzie on sam chciał mnie zaprowadzić
-Moż zostańmy jednak do jutra?- mruknęłam cicho po czym zbliżyłam sie lekko do jego ucha
-Wykorzystajmy każdą chwilkę razem? Zależy mi na tym- dodałam po czym odsunęłam się zerkając na niego lekko niepewnie

- Im dalej auli tym mniej ludzi będzie, a mamy jeszcze trochę czasu, wiesz sama jak to jest i widzisz co się z ludźmi dzieje.
Uśmiechnął się do Ciebie i rusyzliście po prostu w przeciwnym kierunku do auli, chłopak prowadził Cię znaną drogą, no cóż tyle czasu już tu spędziliście że praktycznie każdą drogę znasz.
- Zostaniemy skoro tak chcesz, mi to różnicy nie zrobi, a chwil będzie jeszcze sporo, przecież nikt nie zamierza jutro umrzeć.
Zaśmiał się trochę groźnie po czym po prostu zrobił z siebie głupka przybierając groźną minę.

Uśmiechnęłam się do niego
-Niby tak, jednak nigdy nie wiadomo co nas spotka- szłam spokojnie dalej i wtuliłam się lekko w jego bok, ciepełko, lubie to w sumie
-Jutro z rana ruszymy, odpoczniemy sobie, jakoś to będzie, im bliżej celu tym groźniej się w sumie robi- dodałam po chwili jednak powiedziałam coś całkowicie oczywistego, zawsze tak było im bliżej do załatwienia sprawy tym większe ryzyko że wszystko się zrypie

Wędrowaliście sobie oddalając się od auli, tym samym natężenie ruchu jak i ludzi malało w oczach, dzięki temu mogłaś odpocząć, wyciszyć myśli, cisza koiła twoje uszy a chłopak w sumie też nie chciał przerywać, mogłaś odpocząć z dala od tego wszystkiego mimo tego iż cały czas byliście w ruchu.
- Tak więc zrobimy jutro punkt 9 wyruszamy, trochę polecimy a później na nogach, trzeba się rozwijać i trenować a nie tylko posługiwać się pokemonami prawda?
W sumie powiedział coś oczywistego jak ty wcześniej.

Pokiwałam głową z uśmiechem, rozglądałam się po okolicy podziwiając to miejsce, pogoda była piękna, aż chciało się iśc po prostu przed siebie, to że miałam obcasy na nogach jakoś nie miało teraz znaczenia, szłąm spokojnie wyciszając się kompletnie
-Zobaczymy czy mnie dobudzisz, wiesz, że ja nie lubie wcześnie wstawać- mruknęłam po chwili kiedy dotarło do mnie tak na prawdę jaką godzinę powiedział

- dasz sobie rade, wcześnie pójdziesz spać to i wcześnie wstaniesz, nie ma sensu siedzieć długo w nocy skoro mamy wyruszyć następnego dnia, bynajmniej ja tak uważam.
Spacerowaliście tak sobie w ciszy i spokoju, z dala od tego całego zamieszania wśród pokazów, po chwili skręciliście w uliczkę później w następną, domyśliłaś się iż zrobicie rundkę wkoło miasta.

-Zastanowie się, o ile dostane buzi na dobranoc i o ile mnie przytulisz- zrobiłam minkę naburmuszonego dziecka, jednak po chwili się opanowałam i szłam powolnym tempem przed siebie, teraz dopiero dotarło do mnie jak okropnie musi być teraz przed aulą, kupa ludzi, każdy wchodzi na każdego, każdy chce gdzieś usiąść coś załatwić z kimś pogadać, powinnam podziękować Reno, że mnie zabrał, zatrzymałam się na chwilkę, żebt poprawić buta, nie wiem czemu nagle zaczął mnie uwierać, a to nie było wcale miłe ani przyjemne

Idąc spokojnie razem z Reno zauważyłas przy drodze stadko dzikich Spearow, dość syzbko do was dopadły i zaczęły was zaczepiać dziobiąc po nogach, chłopak je trochę odgonił wymachując nogami, jednego nawet kopnął w głowę i ten zemdlał o dziwo.
- Da się zrobić
Odpowiedział na twój komentarz. Poprawiłaś przy okazji buty i znowu wszystko grało no może poza tym że te Spearowy nadal za wami szły próbując czasem podchodzić bliżej.

Popatrztyłam na zaczepiajace nas pokemony, jednak po chwili zginorowałam je, w sumie nie miałam im nic do zaoferowania, nie miałam żadnego jedzenia ani nic takiego, jednak widać, że ktoś je kiedys tutaj dokarmiał i to nie raz, skoro aż tak chętnie zaczepiały ludzi
-Miło słyszeć- zaśmiałam się do towarzysza i szłam razem z nim dalej, raz na jakiś czas rozejrzałam się żeby zobaczyć co się dzieje w okolicy i gdzie mniej więcej jesteśmy

Mniej więcej byliście oddaleni o 15 minut od auli, wielki finał rozpoczynał się za godzinę więc akurat na spokojnie możesz dotrzeć i się ogarnąć i przyszykować. Reno szedł obok Ciebie i po prostu nie zaczepiał Cię, chyba wiedział że powinnaś zaczynać się koncentrować na pokazach prawda? W sumie nikt was nie zaczepiał poza dzikim poke ptactwem które po kilku nastu krokach dało wam spokój.

Odezwałam się w końcu
-Mam nadzieję, ze nie ważne czy wygram czy przegram i tak będziesz mnie wspierał- powiedziałam jak zawsze największą głupotę jaką mogłam palnąć jednak taka już byłam i nawet sam Reno doskonale o tym wiedział
-Może po pokazach pójdziemy się przebrać do hotelu i pójdziemy do tego lasku przy jeziorze, tam na te ławeczki- zrobiłam ładne oczka mając nadzieję, ze jednak zgodzi się spełnić moją prośbę, poza tym miałam z nim jedną rzecz do omówienia, chociaż dalej musiałam walczyć sama ze sobą czy aby na pewno warto poruszać ten temat, może jednak lepiej było zaczekać i po prostu dać sprawom toczyć się po swojemu? Kobiece gdybanie to okropna rzecz, jednak nie miałam na to wpływu, każda kobieta biła się z myślami jeśli jej na czymś zależało, co innego jakby mi wcale na tym nie zależało.. a bardziej jeśli nie zależałoby mi na nim, ale mi właśnie zalezało i to cholernie!

- Wydaje mi się że jesteś dobrze przygotowana więc nie rozważajmy przegranej.
Dochodziliście powoli do auli a ty gdybałaś i gdybałaś, staliście i staliście, zostało Ci ostatnie 15 minut do pokazów.
- No dobra widzę że myślisz o czymś nie będę przeszkadzał tylko nie zapomnij że finał przed tobą, powodzenia
Dał Ci buziaka i poszedł w stronę Auli. TY stałaś nadal, twoje gdybanie na prawdę zajęło Ci sporo czasu, nic się poza tym nie działo, jeszcze, za chwile przecież zacznie się finał

Potrzasnelam glowa starajac sie zapanowac nad myslami, mimo wszystko bylo to dosc ciezkie , jednak rozmyslanie zajelo za wiele czasu, musialam sie jakos skupic na pokazach zostal sqm final, ruszylam wopnym krokiem do szatni. Gallade jest genialnie wytrenowany wiec czemu niby mialabym to prsegrac? Usmiechnelam sie do siebie, kiedy tylko weszlam do pomieszczenia usiadlam na laweczce, csekajac az zostane wywolana wraz z moim rywalem, a wlasnie, kim ten ktos jest? Kobieta, chlopak? W sumie malo zwracalam uwage na swoich rywali, ale ja nawet nie chcialam ich poznawac, ciekawiej beda jesli moi rywale bada mnie poznawali

Oczekiwałaś w sali przygotowałaś się i w końcu usłyszałaś głos speakera, wyszłaś jako pierwsza sala znacząco się zmieniła, zauważyłaś coś na styl górskiego potoku który spływał w dół, twoje miejsce było na wzniesieniu dzięki czemu miałaś przegląd pola, górski potok i spore 2 polany po obu stronach wody, idealna arena dla szybkiego pokemona ludzie zaczęli oklaskiwać Ciebie jak i twojego rywala zauważyłaś naprzeciwko siebie kobietę która spoglądała na Ciebie i po chwili wypuściła takiego pokemona:

Pech albo i szczęście tak chciało że kolejny raz rozpoczynałaś pokazy