Dziki człowiek-gra Lionheart

Sawsbuck ledwie zdążył zbić poke ptaka z toru lotu, który niechybnie zakończył by się dla ciebie dziura w piersi. Skarmory odpowiedział wściekłym Metal Sound, po czym rozrzucił wokoło Spikes. Roślinne ataki nie zdołały zbytnio skrzywdzić poke ptaka, a skok... Cóż, stwór wzleciał w powietrze i zanim jeleń zareagował uderzył od góry Air Slash. Sawsbuck wylądował obolały na ziemi i zaraz oberwał Swift, po czym zrobił unikk i uderzył kolejnym roślinnym atakiem.

Saw-80% +spe --sp def
Sca-92%

Inne:
-Spikes


Skarmory
Lv:42
Ataki:Leer, Peck, Sand-attack, Swift, Agility, Fury Attack, Feint, Air Cutter, Spikes, Metal Sound, Steel Wing, Autonomize, Air Slash, Cut
Zdolność:Sturdy
Charakter:Wobec najbliższych osób troskliwa i opiekuńcza, jednak wobec całej reszty nastawiona raczej wrogo. Gdy komuś na kim jej zależy dzieje się krzywda wpada w istny szał i niemal nie sposób jej powstrzymać przed wściekłym atakiem.

Sawsbuck nie koniecznie jest dobrym wyborem przeciw temu antagoniście, dlatego od razu chwytam ballkę z Altarią wypuszczając ją na pole bitwy. Szybko odwołuje Sawsbucka by odpoczął i wydaje jej polecenia - Irelia, zacznij od Flamethrower! To jest bardzo dobry ruch na Skarmory! Następnie wzleć w powietrze i Ice Beam! Nie pozwól by Cię zaatakowała! W takiej ewentualności od razu odpowiadaj Flamethrower! Jeśli będziesz mogła, zrób unik i Aerial Ace, jednakże nie kończ tego ruchu tylko pędząc w stronę Skarmory użyj Sing i ponownie wzleć w górę! Kiedy będzie spała, na pewno nabierzesz przewagi! Miotaj w nią potężnymi strugami Flamethrower do póki się nie obudzi! Jeśli zaatakuje - Protect i znów Flamethrower!

Altaraia zaraz po pojawieniu się doznała obrażeń z powodu Spikes, ale gdy wzleciała nie udało jej się uniknąć szarży Peck. Flaethrower na chwilę odstraszyło metalowego ptaka, ale ten zaraz wrócił, tym razem z Metal Sound. Teraz bitwa rozgrywała się w powietrzu, oba ptaki ganiały się wymieniając różne ataki. Walka wyglądała na w miarę wyrównaną...

Alt-79% --sp def
Sca-81%

Inne:
-Spikes

W tym momencie przybiegła do ciebie Clefairy.
-Co się dzieję?-Pisnęła zaskoczona.

- Skarmory nas zaatakowała. - odpowiedziałem Clefairy, a następnie wydałem kolejne polecenia Altarii. - Irelia, nie poddawaj się! Zmieszaj Dragonbreath z Flamethrowerem i wyślij to w stronę Skarmory! Następnie nabierz prędkości i uderz w nią Dragon Rush i Pluck! Odleć w tył i ponownie Flamethrower! Wykorzystaj chwilę i uaktywnij Dragon Dance! Spróbuj uśpić Skarmory Singiem, jeśli się nie uda - trudno! Ponownie Flamethrower po czym Growl! Musisz być ostrożna! Kiedy Skarmory Cię będzie chciała zaatakować - Protect, a wtedy szybka kontra w postaci Flamethrower i Dragonbreath!

Łączone ataki może i były silne, ale w większości wypadków zanim Irelia je wykonała Skarmory była już dawno poza zasięgiem. Stalowy stworek przemykał wokół Altarii, zahaczając ją w locie skrzydłami i używając Cut-ze względu na puchate skrzydła jednak niewiele to dawało. Gdy jednak przeciwnik wzmocnił się Agility i wściekle szarżował z Fury Attack... Nawet Protect nie pomagało w starciu z Feint!

Alt-52% --sp def
Sca-65% +spe -att

Inne:
-Spikes

Gdy wy używaliście Mist, przeciwnik miotnął Swiftem, a potem na Dragon Dance odpowiedział Autonomize, odrzucając kilka piór. Zaraz potem zaczęła się gonitwa... problem był następujący-Swift ma wręcz niebiańską celność-jednakże większość Flamethrower niszczyła gwiazdki... przez to nie dosięgała jednak przeciwniczki. Skarmory szybko dogonił twojego pokemona i uderzając mieszanką Air Slash i Steel Wing zadawał olbrzymie obrażenia, samemu też dając się trafić Flamethrower...

Alt-25% --sp def +att +spe
Sca-30% +++spe -att

Inne:
-Spikes
-Altaria-blokada zmian statystyk-4 tury

Choć strategia wydaje się dobra, to jest pewien problem-Altaria jest zbyt wolna. Gdy używa Protect do ataków dystansowych Skarmory przybliża się i niszczy tarczę z pomocą Feint-Flamethrower może i jest groźny, ale dość często pudłuje... W końcu Altaria z łoskotem wylądowała nieprzytomna na ziemi, zaś Skarmory tuż za nią-wyraźnie dysząc z wysiłku.

Sca-4% +++spe -att

Inne:
-Spikes

-Mamaa!-Mały ptaszek pisnął i pognał w kierunku swojej rodzicielki.

Altaria+0,8lv
Sawsbuck+0,15lv

Szybko z powrotem wywołałem Sawsbucka - Skończ to. Energy Ball i Seed Bomb! Jeśli to nie zakończy, zaatakuj Bouncem dodając do tego Megahorn! - spojrzałem na pisklaka, nie wiedząc w sumie co mam w tym momencie zrobić..

Choć Energy Ball nie wystarczył, to Seed Bomb w końcu dobił ptaka, który zwalił się z łoskotem na ziemię. Małe zaraz zaczęło kwilić.
Sawsbuck chyba się zmieszał.
-Szefie, może chodźmy stąd...-bąknął cicho.
W tym momencie mały Skarmory rzucił mu wrogie spojrzenie i rzucił się z wściekłym Peck-wyglądało to dość komicznie, jeleń nawet zbytnio tego nie czuł.

- Dobra Sawsbuck, no to wracamy. - trochę zmieszany, bowiem chętnie złapałbym mamuśkę, bowiem jest prze ogromnie silna, aczkolwiek osierocenie małego pisklaka? Trochę nie idzie mi to na rękę. Zwróciłem się do pokemona staruszki - Kwiatków styka? - jeśli tak, chwytam za koszyk i wraz z nią wsiadam na Sawsbucka wracając do chatki starszej pani.

Clefairy okazała się całkiem sprytna-gdy ty toczyłeś walkę ona dalej zbierała rośliny, przez co mieliście ich już teraz niemal cały koszyk. Wsiedliście na sawsbucka, tym razem różowy pokemon musiał usiąść na rogach, bo w koszyku nie było miejsca...
Gdy  tak sobie spokojnie zjeżdżaliście z gór w pewnym momencie usłyszałeś znajome głosy wcześniejszej grupki turystów, więc przyspieszyłeś i ominąłeś ich łukiem.
Jechaliście aż do wieczora, aż w końcu około 8 wieczorem waszym oczom ukazała się chatka.

- Wreszcie. powiedziałem do Siebie, a następnie, kiedy tylko podjechaliśmy pod jej drzwi zapukałem, ówcześnie schodząc z Sawsbucka i biorąc koszyk. Kiedy tylko otworzyła mi drzwi pokazałem jej koszyk. - Wszystko tak jak pani prosiła.

Staruszka widząc was uśmiechnęła się szeroko.
-Cieszę się że już wróciliście, martwiłam się! Nic wam się nie stało? Wchodźcie, wchodźcie!
Zaraz zostaliście ugoszczeni herbatą i ciasteczkami. Staruszka odebrała od ciebie koszyk i teraz wraz ze swoim pokemonem. krzątały się wokół liści-na razie położyły je nad ogniskiem, by wyschły.
-Jestem bardzo wdzięczna za waszą pomoc! Sama pewnie nie dotarłabym tak daleko... Chciałabym się jakoś odwdzięczyć. 
Wyłożyła na stole kilka przedmiotów.

-Jutro dostaniesz jeszcze trochę lekarstwa z liści. Na razie odpocznij, w pełni zasłużyłeś.

- Na prawdę nie ma sprawy. - jednakowoż, darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby, dlatego też wziąłem podarowany przez nią prezent, a teraz zacząłem szamać ciastka i herbatę. Dałem także Sawsbuckowi, w końcu nachodził się chłopak. - Moglibyśmy już kimnąć? Jestesmy cholernie zmęczeni. - od razu, kiedy tylko staruszka pozwoli, idę do łóżka, ówcześnie chowając do pokeballki Sawsbucka.

Staruszka naszykowała ci ponownie kącik na podłodze, jednak dopiero gdy się położyłeś zdałeś sobie sprawę jak bardzo jesteś zmęczony. Sen przyszedł niemal natychmiast.
Tym razem gdy się obudziłeś było już później niż ostatnio-babcia i jej pokemon znów krzątały się przy liściach-czy raczej tym co z nich zostało.
-Dzień dobry, jak się czujesz?-Zapytała kobieta nie przerywając gniecenia czegoś w moździerzu.
Na stole czekało śniadanie-jajecznica!

- Hmm, wręcz jak ręką odjął. Wypoczęty. - wstałem i podreptałem do śniadania. - To dla mnie? Dziękuje. - następnie zacząłem zajadać. Po chwili znów zagadałem do kobiety - Za niedługo będę się zbierać, dziękuje za gościne, bardzo dziękuje. A tak w ogóle, to do czego były pani te kwiaty?

Jedzenie było naprawdę świetne, więc zanim zabrałeś się za rozmowę upewniłeś się że talerz jest już pusty.
-Bardzo mi miło! Cóż, Pióra Skarmorego mają wiele zastosowań. Można robić z nich wspaniałą odkażającą maść, ususzone nadają się do jedzenia-zwiększają na jakiś czas odporność pokemona przeciwko superefektywnym atakom...
Staruszka położyła przed tobą słoiczek pełen czegoś szarego i coś ala malutki klaser na znaczki.
-W słoiku masz maść, a tutaj jest kilka ususzonych piór. Trenerowi z pewnością się przydadzą! Tylko uprzedzam, nie są zbyt smaczne. Powiedz chłopcze, dokąd się teraz wybierasz?

- Dziękuje bardzo - wziąłem to co dała mi kobieta i schowałem do plecaka. Następnie odpowiedziałem na jej pytanie. - Hm, do tego małego miasteczka, czy tam wioski, jakieś w lesie. Korori? Jakoś tak. - po kolejnej chwili wstałem, ubrałem swój plecak i powiedziałem kierując się do drzwi. - Jeszcze raz dziękuje, mam nadzieję, że jeszcze się kiedyś spotkamy. Czeeeść Pixi!

-Tak więc uważajcie się na siebie i miłej podróży! Jeśli kiedyś będziecie w pobliżu odwiedźcie nas jeszcze!

Różowe zwierzątko wychynęło zza stołu i pomachało wam. Staruszka jeszcze jakiś czas stała na progu i machała.
Na dworze było ciepło, wiał leciutki wietrzyk. Zanim odnalazłeś ścieżkę którą wcześniej podążałeś minęła dobra chwilka, jednak w końcu znalazłeś się zwrócony we właściwą stronę. A wokół kilka pokemonów:

Spojrzałem na pokemony. Jednakże nic mnie nie zaciekawiło. Mając w ręki PokeNav ciągle kierowałem się do małej wioski. Jednakże od czasu do czasu rozglądałem się w okół, szukając jakiś ciekawych okazów pokemonów. Nigdy nie wiadomo, kiedy spotka się coś na prawdę unikalnego.

Po raz pierwszy od dawna podróżowałeś na własnych nogach, a nie na grzbiecie swojego pokemona. Idąc wolniej miałeś okazję dostrzec wiele różnych rzeczy-małe jagodowe krzaczki, ścieżki wydeptane przez pokemony... Ścieżka byłą nadal taka sama-nieduża i prowadząca między drzewami.

Dalej nic zbytnio mnie nie zaciekawiło, przez co nawet nie zwracałem na Siebie ich uwagi. Przeszedłem dalej, mając w ręku ciągle ów PokeNav. Kierując się wciąż do tej wioski, tak jak przed chwilą spoglądałem po okolicy szukając pokemonów. Pojawiają się co raz to lepsze okazy, zapewne ten las skrywa coś jeszcze lepszego.