Dziki człowiek-gra Lionheart

Smok szybko wystrzelił salwę, która zderzyła się z pociskami Tangrowtha. Na twoją wypowiedź stwór zareagował następującymi słowami:
-Ghroooaaar!
I znów musieliście zrobić unik. Charizard już się brał do ucieczki, kiedy odkryłeś... że nie może. Po prostu nie mógł się oddalić od rośliny bardziej niż na jakieś 15 metrów!
Dobra wiadomość jest taka, że napastnik chyba na czymś siedzi... jakby na wielkim kufrze?

- Charizard, nie pozostaje nam nic innego tylko go pokonać! Skoro nie da się po dobroci, nie możemy zrobić po prostu NIC innego. - krzyknąłem do Charizarda, po czym spojrzałem na kufer. Jeżeli to jest to.. Musimy ją otworzyć! - Charizard, posłuchaj mnie! Jesteś od niego silniejszy pod każdym względem. Po pierwsze jesteś świetnie wytrenowany i potężny. Po drugie niespotykany, inny niż każdy Charizard! Po trzecie, jego ataki trawiaste wręcz nic Ci nie robią, zaś Ty i Twoje ogniste, jak i latające ruchy, sprawicie mu wielki ból! A więc, zacznij od Overheat! Następnie zacznij wypuszczać Air Slash! Pamiętaj, gdy pośle w Ciebie jakieś pnącza, od razu tnij je Air Slash! Próbuj znaleźć dogodnej sytuacji i użyj Inferno! Jeśli trafisz, na 100% podpalisz Tangrowtha! Możesz też się do niego zbliżyć i odpalić Fire Spin! W tej postaci nie będzie Ci w stanie nic zrobić! Gdy trafisz, wzleć nad niego i z góry zaatakuj Blast Burn! Oddal się i na koniec zmieszaj Air Slash wraz z Flamethrower! To może być zabójcza kombinacja! - sam czyhałem na okazję, kiedy Tangrowth oberwie i oddali się od kufra, po prostu biegnę i otwieram skrzynie.

No i przeszliście do walki! Ataki Charizarda może i są bardzo bolesne dla przeciwnika, ale ten posiada również Ancientpower... no i twój smok nie jest do końca sprawny po wcześniejszej potyczce. Olbrzym zmuszony jest niszczyć pnącza, lecz jest ich cała masa.. no i pok oberwał Stun Spore. Nagły atak paraliżu sprawił, że został oplątany i Giga Drain robi swoje...

- Charizard! Musisz się przemóc! Zrób wszystko, żeby użyć Blast Burn! - byłem przyszykowany, wiedziałem, że gdy tylko nadarzy się okazja, muszę ruszyć do skrzynki. - Ognisty ruch podpali to wszystko i Cię uwolni, wtedy użyj Air Slash oraz Inferno! - wtedy ruszyłem w stronę skrzynki. Jeżeli to połączenie trafi, Tangrowth na pewno odleci od niej, to mój moment. Otwieram ją kluczem (jeśli się da) po czym biorę zawartość i uciekam w stronę Charizarda. Rozkazuje mu użyć Blast Burn i szybko wraz ze mną odlecieć daleko.

Smok wiercił się i szarpał, aż w końcu był w stanie użyć ognistego ataku. Tangrowth zasyczał i puścił go, falując pnączami i odsuwając się nieco. Zaraz jednak znów wściekle zaszarżował, jakby zupełnie nie bał się możliwości spalenia żywcem!
Ty skorzystałeś z okazji i pobiegłeś, jednak jedno z pnączy uderzyło cię i pozbawiło tchu. Roślinny stwór wciąż jest zajęty smokiem, ale chyba powoli opada z sił... a ciebie bolą wszystkie żebra i masz małe problemy ze złapaniem tchu.

Próbowałem opanować ból i złapać oddech. Wszystko głównie zależało ode mnie. Miałem nadzieje, że Charizard zauważył moją sytuację i bedzie w stanie przez chwilę sam decydować o atakach. Wiedziałem, że ode mnie zależy nasze życie. Musiałem jakoś doczołgać się do tej skrzyni i ją otworzyć. - Charizard, użyj Flamethrower, po czym chwyć go i wyrzuć w powietrze, a wtedy do góry użyj Blast Burn! - krzyknąłem ostatkami tchu, musiało się to udać. Jeżeli mielibyśmy chwilkę czasu, wtedy spokojnie zdążę wyciągnąć zawartość skrzynki, oraz zdążymy uciec.

Smok nie był głupi i wciąż wściekle atakował pnącza ogniem, mierząc się z paraliżem i atakami bólu. Pokemona nie wyrwał, nie ma szans - chyba korzeniami się w nią wpił...
Aż w końcu, po kolejnym Fire Blaście pnącza znieruchomiały i opadły z plaskiem na ziemię. W końcu było po walce.
Charizard stał i dyszał, ty leżałeś i dyszałeś. Gdy udało ci się wstać mogłeś obejrzeć skrzynkę. Byłą zielona, pełna wzorów w listki i inne pnącza... tak jak zdobyty wcześniej klucz. Który pasował!
Gdy otworzyłeś kufer i zajrzałeś, twoim oczom ukazał się malutki wisiorek.

Resztkami sił wyjąłem naszyjnik z skrzynki. Założyłem go na szyje - nie mogę go zgubić, jest zbyt ważny. Rozejrzałem się w okół, by ocenić stan zagrożenia. Musielibyśmy trochę odpocząć. - Charizard, wiem, że także jesteś mocno zmęczony, może znajdziemy gdzieś blisko jakieś jagody, które nam pomogą. Chociaż.. Nie wiem czy ufam temu miejscu. Dasz radę iść? Mamy naszyjnik, ale teraz musimy pozyskać drugie dwa.. Nie będzie łatwo, a Ty jesteś już zmęczony i obolały. Może najpierw wypoczniemy?

Założyłeś naszyjnik na szyję, bojąc się go zagubić. Troszkę babski, ale pasuje.
-Zde... zdecydowanie - sapnął smok.
Powlekliście się pomiędzy drzewa, chcąc oddalić od nieprzytomnego (przynajmniej na razie) Tangrowtha. Charizard przeciskał się pomiędzy drzewami, a ty widziałeś jak bardzo jest pokiereszowany. Nie było wam lekko tak człapać, twoje żebra wciąż pulsowały tępym bólem... W końcu dotarliście nad wodę - chyba nawet ten sam strumyk co poprzednio!
Smok rzucił się do picia, a ty widziałeś w pobliżu krzaczki z jagódkami.


---
Zapomniałam, Charizard+0,65lv

Także wziąłem kilka łyków wody. Następnie skierowałem się dosyć powoli do jagódek. Zerwałem parę i wróciłem do Charizarda. - Jak myślisz, będą dobre? Pomogą nam? - powiedziałem do smoka, po czym ewentualnie wystawiłem rękę by mógł sobie wziąć. Jeśli wydadzą się być dobre, szamamy. Próbując się regenerować, rozmyślałem co teraz..

Charizard wzruszył ramionami i zaczęliście próbować. Fioletowa jagoda okazała się paskudnie gorzka, dużo się zjeść nie dało. Mała zielona wydawała się słodkawa, dobra po tej pierwszej. Ostatnia, ta z ogonkiem była kwaskawa i nieco pikantna. Mieliście krzaki tylko dla siebie, a jagód trzeba było zjeść sporo żeby się nasycić.
Powoli zapadał zmrok, jednak było jasno dzięki płomieniowi z ogona smoka. Od czasu do czasu słyszałeś jak w krzakach coś się rusza, nad wodą też rozlegały się pluski. Jak na razie macie jednak spokój...

- Jak myślisz Charizard, znajdziemy tu gdzieś miejsce, w miarę bezpieczne miejsce, by się przespać? - wziąłem jeszcze kilka najsmaczniejszych jagód na zapas, po czym spojrzałem na Charizarda. - Choć z drugiej strony.. skoro mamy jeszcze męczyć się w poszukiwaniu, tracić siły, a tam także możemy spotkać niebezpieczeństwo to chyba lepiej już zostać tu. - powiedziałem do Charizarda, po czym zbliżyłem się do niego. Jeśli okażę się, że zostajemy próbuję znaleźć miejsce, w którym mogę się w miarę wygodnie oprzeć i przysnąć.

Smok rozejrzał się szybko.
-Ja lubię jaskinie... Ale tutaj jesteśmy w środku lasu i nie ma na coś takiego liczyć... Może schowajmy się pod jakimś dużym drzewem?
W gasnących promieniach słońca udało wam się wypatrzeć nieopodal idealne miejsce. Rozłożysty dąb o potężnych korzeniach wystających naokoło! Charizard ostrożnie sprawdził czy już kogoś tam nie ma i dopisało wam szczęście - kryjówka jest wolna.
W tym momencie rozległo się ponure zawodzenie i na niebie pojawiła się grupka pokemonów.

Są jeszcze daleko i jak na razie was nie widzą.

Schowałem się jak najgłębiej za korzeniami. - Charizard, też wejdź jak najbardziej do środka, zrób tak, żeby zasłonić swój ognisty ogon, nie mogą nas zauważyć. - powiedziałem do niego, a następnie obserwowałem ptaki, oby odleciały nie zauważając nas...

Charizard zaczął się wciskać pomiędzy korzenie omal cię przy tym nie miażdżąc. Z ogonem był taki problem, że trzeba było uważać żeby nie podpalić drzewa pod którym się chowacie... Było nieco dymu, ale udało się wcisnąć smoka do kryjówki.
Sępy przeleciały ponad wami ponuro kracząc. Na całe szczęście zareagowaliście szybko i udało się skryć nim was wypatrzyły! Chwilę pokręciły się na niebie, a potem poleciały dalej. Znów byliście sami. Czerwony pokemon szybko wylazł z nory i rozprostował kości.
-Wszystko mnie boli... Idę spać - mruknął.
Teraz rozgląda się za miękką kępą mchu, krytycznie patrząc na korzenie wokoło.

- Dobrze, prześpij się trochę. Ja poczekam, popilnuje. Później się zamienimy. - powiedziałem do Charizarda, oparłem się o niego i patrzyłem w okół oceniając bezpieczeństwo. Tak czy inaczej, próbowałem nie zasnąć. Muszę przetrzymać trochę, kto wie co nas tu może spotkać..

Smok patrzył na ciebie chwilę, a potem położył się i zamknął oczy. Zaraz potem poczułeś jak delikatnie owinął cię ogonem, żebyś nie zmarzł. Jedno było pewne - po tym co was tu spotkało znacznie się zbliżyliście!
Obserwowałeś noc i gwiazdy. Wokół było zadziwiająco spokojnie, słychać było tylko poruszone szmerem wiatru gałęzie. Było tak, jak wtedy gdy mieszkałeś w lesie... Wracały wspomnienia dni spędzonych na wędrówce z dzikimi pokemonami. Pamiętałeś swoich małych przyjaciół i miejsca, które razem odwiedziliście. Ten spokój w końcu ukołysał cię do snu...
Rano obudziłeś się dość wcześnie, głównie z powodu głodu. Było pochmurno i wiał mocniejszy wiatr niż wczoraj, po południu może zacząć padać. Charizard spał zwinięty obok ciebie.

Siedząc zacząłem rozmyślać.. Mamy naszyjnik, teraz.. Jeżeli oni chcą przeżyć muszą zebrać trzy. My jesteśmy osłabieni, teraz nie ma co zabierać się do walki. Najlepiej byłoby zebrać jak najwięcej sił, zregenerować rany i czekać aż oponenci sami siebie zaczną eliminować, po czym wtedy wziąć się do działania. Na razie czekałem. Głód doskwierał, jeśli zostały nam jeszcze jagody, które wziąłem na zapas, zjadlem pare, pamiętając o tym, żeby zostawić trochę Charizardowi. Na razie niech śpi i odpoczywa.

Siedziałeś spokojnie przez jakiś czas, ale w końcu burczenie w twoim brzuchu obudziło Charizarda. Smok poderwał się jak oparzony, walnął głową w gałąź wyżej i syknął z bólu... Rozległ się jakiś grzechot, a po chwili coś spadło mu na głowę, przeturlało się po plecach i wylądowało z plaśnięciem na mchu przed tobą.
To było jajko. Od góry czerwone, od dołu szarawe i z czarnymi paskami z tyłu. Gdy zerknąłeś w górę zobaczyłeś puste gniazdo... Smok krzywiąc się masował głowę.
-Ała. Co to było, kamień? Zaraz, jedzenie!
Charizard pokazał komplet zębów. Wygląda na to, że jajko za długo się nie ostanie...

Szybko zabrałem mu jajko, znajdziemy coś innego do jedzenia, nie będzie zżerał małych pokemonów. - Nie, nie, nie. Nie próbuj. Znajdziemy coś innego do jedzenia. Chodź nawet teraz. - powiedziałem do swojego pokemona, podnosząc się. W końcu musimy się najeść, ale na pewno nie pozwole mu zjeść pokemona. W razie czego trzymałem jajko w ręku.

Pokemon już miał pochłonąć jajko w całości gdy my je odebrałeś. Nie wyglądał na zachwyconego.
-Noo weeeź, tam pewnie nawet w środku nic nie ma... - burknął.
Widząc że nie oddasz mu jajka prychnął ze złością i powlókł się do wody. Teraz wypadałoby coś zjeść... Zauważyłeś, że po prawo niebo znacząco ściemniało. I to tak dziwnie, jakby to nie były chmury... tylko dym?

Także napiłem się wody, po czym powiedziałem do Charizarda. - Pójdźmy tam, ciekawe co to jest. Tylko po cichu i ostrożnie. - powiedziałem do Charizarda wskazując na "dym". Po drodze rozglądałem się za jagodami - zawsze to coś na ząb..

Wody było pod dostatkiem, jednak kiedy wyruszyliście tam gdzie widać było ciemne kłęby szybko poczuliście, że coś jest nie tak. Szybko natknęliście się na uciekające w popłochu stada Deerlingów i innych pokemonów, które nie zwracając na was uwagi biegły jak oszalałe tam skąd wy przyszliście. W końcu przyczyna się wyjaśniła.To faktycznie był dym.
LAS SIĘ PALIŁ.
Gdy dostrzegliście huczącą ścianę płomieni i owionął was gryzący dym było jasne, że raczej nie powinniście leźć dalej. Płomienie przeskakiwały po koronach drzew, jedne zwalały się na drugie i je zapalały, zaś nad wszystkim unosił się gryzący w oczy i gardło dym.

- Musimy się stąd oddalić. I tak nic nie zrobimy. - podszedłem do Charizarda i wszedłem na niego. Musielismy odlecieć. - Odleć stąd i wzleć trochę w górę, może uda nam się zobaczyć coś więcej, ale bądź ostrożny. - powiedziałem do pokemona, po czym rozglądałem się, nadal majac jajo w rękach.

Smok wzbił się w powietrze zanim zaczęło wam coś zagrażać i teraz mogliście się przyjrzeć wszystkiemu z góry. Pożar przyszedł od strony kamiennej części! Przypadek?
Nagle Charizard napiął się, usłyszałeś jakiś świst i smok gwałtownie zanurkował, zaś ty trzymając jajko omal nie spadłeś z jego grzbietu. Ciężko było utrzymać się na jego grzbiecie z pomocą samych nóg, ale na szczęście ci się udało. To jakiś kamień omal w was nie walnął! Po chwili nadleciały kolejne, a wy dostrzegliście skąd pochodzą - to Onix!
Kamienny wąż bombarduje was pociskami ze szczytu skały, na samym brzegu swojej części boiska. Chyba jego właścicielce znudziło się czekanie....