Gra Cienia: Rufus Shinra

Twój pokemon skupił się na obniżaniu obrony przeciwnika, spadła już znacznie, przez co ataki raniły przeciwnika jeszcze mocniej i mocniej, wszystko wyglądało cudownie, twój pokemon z gracją poruszał się jak i atakował przeciwnika silnymi atakami, po czym unikał jego ataków, ten starał się odpowiadać szybko i mocno, jednak nie szło mu to tak dobrze, dziki pokemon zaczynał mieć problemy.

sen: 68%
vs
bis: 68%

Zaczyna mieć problemy, look na % stan idealny xD
+++++++++++++++++++++++++++RIP+++++++++++++++++++++

- Bisharp tym razem rozpocznij od Furry Cutter po którym zacznij się kręcić wokół włąsnej osi dość szybko i zacznij uderzać przeciwnika scratchami po czym zatrzymaj się i Dual Chop prosto w niego, następnie postaraj się skopać przeciwnika w sumie jest mniejszy od Ciebie więc z tym nie będziesz mieć problemów, gdy przeciwnik zacznie uciekać przed tobą natychmiast użyj Dark Pulse i rusz za nim zaraz za atakiem! Tego na pewno nie będzie się spodziewać, zacznij go okładać to slashem to scartchem co chwile obijajac jego głowę! Ponów Dual Chopa i odskocz w tył.

Walka w końcu zaczeła iść po twojej myśli, twój pokemon skupił się jeszcze bardziej na walce dzięki,c zemu jego przeciwnik nie miał szans, mroczny pokemon okładał przeciwnika niemiłosiernie, ten nie miał już zbyt wilkich szans w walce wiedziałeś to i widziałeś na własne oczy przeciwnik robił się coraz bardziej słaby, nie mógł utrzymywać się na ogonie, zszedł na łapki przez co nie mógł aż tak dokłądnie unikać ataków przeciwnika

sen: 39%
vs
bis: 45%

Walka powoli zbliżała się do końca, miałeś szczęście tak samo jak twój pokemon, wszystko szło genialnie, jdnak nie dla waszego przeciwnika, który obrywał bardzo mocno, nie był w stanie utrzymać się na ogonie co dla niego jak widać oznaczało klęskę, pokemon nagle zaczął głośno piszczeć, jednak twój pokemon wcale się tym nie przejął i naparzał w przeciwnika z całej pety

sen: 11%
vs
bis: 39%

Walka się skończyła, a twój przeciwnik padł Bisharp dumnie wypiął pierś i prychnął widząc rywala, po czym podszedł do Ciebie i lekko skinął łebm jakby uważał Cię za ważniejszego od siebie, on na prawdę Cię szanował?

Bisharp: 1.1 lvl +2 pkt

Reszta stada stanęła na ogonach i zerknęła co tam się u was dzieje, chyba specjalnie nie przejmowały się swoim towarzyszem, pewnie same miały go dośc, tylko jeden podszedł do was
-Sen?- zrobił słodkie oczka i zaczął ciągnąc towarzysza za ogon w stronę stada, chyba nie chciał go oddać, albo ten pokemon był mu bliski.

Byłem bezlitosny wręcz rzuciłem pokeballem w złapanego sentreta, naszła mnie myśl że zacznę łapać wszystkie pokemony i na starość otworzę sobie farmę czy coś, jak żebym ja mógł zostawić więć taki okaz? Gdy już złapałem pokemona podszedłem do Bisharpa bardzo zadowolony i wyciągnąłem do niego rękę aby uścisnąć jego łape
- wspaniały pojedynek, widzę że bardzo dużo potrafisz, wiedz że będziesz ba już jesteś bardzo ważnym członkiem naszej drużyny
Powiedziałem zadowolony po czym po chwili ruszyłem dalej, jeśli mały sentret zaczął coś odwalać to po prostu przyspieszam aby mu uciec.

Drugi sentret zapiszczał cicho ale odszedł do swojej grupy, widocznie musiał odpuścić, twój pokemon dumnie szedł obok Ciebie kiedy wracaliście do miasta, po czymz robił głupią minkę i zrobił Buuuu, no ale taki był prawda? Po chwili obok Ciebie pojawił się Vincent
-W sumie dziwny ten las nie ma tu nic poza sentretami- powiedział spokojnie
-Nie warto iść nawet dalej, tak mi się przynajmniej wydaje, może oni są wielbicielami tych pokemonów, tak jak w ostatnim mieście był zakaz pewnych pokemonów, co?- zapytał się Ciebie chociaż sam nie wiesz ile w tym prawdy.

- ale żeby takich sentretów? Przecież to nie ma nic ciekawego do zaoferowania?
Spytałem w sumie retorycznie patrząc na swojego pokemona po czym ruszyłem praktycznie spowrotem, spojrzałem na zegarek w sumie chciałem żeby zrobiło się później abym odrazu mógł iść zrobić niespodziance Anie ale skoro tu nic nie ma to wracam.

Ten las był na prawdę nudny i widziałś to sam, na słasne oczy podczas powrotu do miasta spotkałeś jeszcze 4 sentrety, ale co poradzisz co kraj to obyczaj czy jakoś tak? Powoli na niebie robiło się ciemno, no i jakby nie było robiło się też troszeczkę zimno, twój pokemon dalej szedł bok Ciebie, a duch znowu ruszył na zwiady, rozglądająć się po lesie a wcześniej po obrzeżach miasta, spojrzałeś na zegarek była już godzina 19, w sumie dość wcześnie nadal, ale co poradzisz, miasto powoli zmieniało się w jedną wielką impreze, kulby zaczęły swój prawdziwy żywot.

Miałem tylko nadzieję że Ana gdzieś nie wybije, wskoczyłem do sklepu kupiłem jakieś droższe wino, nawet dwie butelki po czym rozglądałem się za jakimś sklepem z pamiątkami, może będzie coś ciekawego jeśli coś rzuciło mi się w oczy co mógłbym dać Annie natychmiast insta buy i lecimy do centrum, przypominam sobie w którym pokoju to miała się znajdować i powoli tam zmierzam.

Jak na razie nie widziałeś nigdzie Any, co do wina, szybko zagadnęła Cię jakaś panna i od razu pomogła w wyborze nie polecała najdroższego jednak tańsze, mówiła, że pochodzi ono z jakiejś małej wioski, więcej nie wiesz, w sumie kobieta mówiła a ty ją lekko zignorowałeś biegnąć do kasy, co do pamiątek wszystkie sklepy tego rodzaju były czynne do godziny 18, więc poza winem nie miałeś chyba nic innego, co prawda wstąpiłeś do kolejnego sklepu i kupiłeś jej czekoladę, jedną z lepszych na pewno będzie zadowolona, kiedy zacząłeś szukać w navie numeru pokoju ten spadł Ci z łapek, twój pokemon nie zauważył go i po prostu na niego nadpenął jednocześnie zgniatając go
-Bishh- mruknął kucając przed twoim... zepsutym navem.

- ohoho to nieźle! Ale nic się nie martw naprawimy to jutro
Poklepałem go po ramieniu po czym po prostu zadowolony wróciłem poka do kuli. Po czym staram sobie przypomnieć, hm to był 24 ? 42? 2? 4? Kij raz grozi śmierć trzeba ruszyć i wszystko się okaże, ruszyłem do centrum, jeśli ktoś mnie pytał po prostu odpowiedziałem po co przyszedłem ruszyłem do pokoju 24.

Pokemon na prawdę się przejmował Vincent Ci gdzieś zniknął, chyba nie chciał przeszkadzać albo coś, swojego pokemona też wróciłeś do pokeballa jednak ten nie odebrał tego jako kary za zniszczenie twojej zabawki, sam też był już zmęczony po walce, zebrałeś nava i ruszyłeś do centrum pokemon po około 20 minutach znalazłes się na miejscu, wziąłeś głęboki wdech, sam nie wiesz czemu po czym ruszyłeś do pokoju numer 24, a jeśli to nie ten? Zapukałeś spokojnie
-Już idę!- usłyszałeś żeński głos
-Już chwilka- dodała po chwili kobieta, po czym otworzyła drzwi, ale nie spojrzała na Ciebie ściszała telewizor i na nim się skupiła, była dość roześmiana, zauważyłeś, że ogląda jakąś komedię, po chwili odwróciła się i zbladła
-Ru..- nie dokończyła rzuciła się na Ciebie ledwo ją złapałeś, a co dziwniejsze od razu wbiła się w twoje ista, pocałowała Cię dość mocno, namiętnie i hmm łapczywie.

ODwzajemniłem pocałunek z dziewczyną i wprosiłem się do pokoju jak to ja.
- No mówiłem że niespodzianka będzie
Zaśmiałem się i ściągnąłem marynarkę po czym rozejrzałem się po pokoju u usiadłem gdzieś, zapewne na łóżku
- przyszedłem do Ciebie bo jestem zmęczony a nie mam noclegu
Zaśmiałem się znowu

Ana bez problemu wpuściła Cię do pokoju, wyłączyła całkowicie telewizor, po czym usiadła na stoliku z uśmiechem patrząc na Ciebie
-Nie ma problemu możesz u mnie przenocować- powiedziała spokojnym głosem, po czym rozejrzała się po pokoju
-Może chcesz się wykąpać, co?-zapytała grzecznie i kiwnęła głową na drzwi do łazienki, jak dokładnie stało się to co później nastąpiło, sam nie wiesz, ale można spokojnie określić to upojną nocą
Obudziłeś się rano kompletnie nagi, tak samo jak Ana, dziewczyna leżała do Ciebie plecami mocno tuląc się do twojej ręki, poruszyła lekko łebkiem żeby ułożyć się wygodnie, zerknąłeś na zegarek była godzina 10, sam nie wiesz jakim cudem wstałeś tak wcześnie, no ale

Leżałem sobie spokojnie, zacząłem całować dziewczyne lekko po karku i obejmować ją bardziej w pasie aby się trochę rozbudziła
- wstajemy kochanie
Zachichotałem jej do uszka i nadal sobie leżałem dość spokojnie, dając jej czas na rozbudzenie.

Ana na początku zamruczała cichutko, musiałeś się do niej odezwać dopiero wtedy się rozbudziła i zamruczała cichutko wtulając się w Ciebie bardzo mocno
-Hejka- rozciągnęła się i przykryła się po same uszka
-Jak się spało?- zamruczała cichutko poprawiając włosy, które jej ewidentnie przeszkadzały, tobie w sumie też, ciągle bałeś się, że ją za nie pociągniesz i zacznie Ci skrzeczeć do ucha, słonko wpadało przez okienko rozświetlając pokój dość mocno.

- bardzo dobrze
Odpowiedziałem zadowolony przysuwając się bardziej do niej i też się zakrywając.
- jakie plany na dzisiaj poza tym że prezent dostałaś już wczoraj a nie dzisiaj?
Zaśmiałem się cicho i całowałem ją nadal po karku i uszku

Ana mruczała by bardzo głośno, widziałeś, żę bardzo jej się to podobało, zakręciła lekko tyłkiem rozbudzająć Cię jeszcze bardziej
-Nie wiem, pójdę potrenować jakby nie było pokazy, prawda?- mruknęła grzecznym tonem głosu
-Właśnie co wczoraj ciekawego przyniosłeś co? Nie pochwaliłeś się tym- pewnie miała na myśli wino i czekoladę w sumie nie zdołaliście wytrwaliście do tego momentu, akcja potoczyła się troszeczkę inaczej w sumie nawet przyjemniej.

- oj tam taki mały drobiazg i dobre wino
Powiedziałem cichutko i nie przestawałem ani na chwilę, cóż trzeba nacieszyć się póki jest jeszcze okazja, zacząłem ją obmacywać delikatnie ale po chwili po prostu ją przytuliłem i szepnąłem do uszka
- wiesz co Anno, jesteś mi bardzo bliska
Dałem jej buziaka i przytulałem nadal

Dziewczyna mocno przycisnęła twoje łapki do siebie i wtuliła się w Ciebie mocniej, było Ci wygodnie to musisz przyznać, twoje wyznanie wywołało na twarzy Any spory rumienieć
-Jakby nie było to ty też jesteś mi bliski- pocałowała twoją rękę i uśmiechnęła się szeroko, po chwili tulenia się i wiercenia usiadła na łóżku
-Wstajemy nie można przeleżeć całego dnia- kiedy się podniosła zobaczyłeś jej nagie piersi, które podskoczyły delikatnie kiedy ta przesunęła się na skraj łóżka

Spoglądając na nią zadowolony także wstałem powoli, rozejrzałem się po pokoju stojąc za swoimi rzeczami i powoli zacząłem się ubierać.
- masz racje koniec przyjemności skoro tak chcesz
Powiedziałem do niej i gdy już się ubrałem spojrzałem na nią.
- to co idziemy gdzieś na śniadanie?