Będziemy robić to, co zawsze. Próbować dostać władzę nad światem - Gra Ajera

- Nic ci nie jest?
podchodzę do niej starając się nie zaśmiać, biedny kurdupel, ale co zrobisz.
- Nie masz może jakiś planów ? Bo jeśli nie to może zrobię to co miałem zrobić wczoraj, i wyjdziemy gdzieś co ?
pytam się dziewczyny grzecznie gdyż sam nie wiem co mam robić , świat taki duży, tyle możliwości. Zerkam na Chimchara, bo w sumie dawno tego nie robiłem i pogłaszczę po głowie.

- No to nie moja wina, że jesteś taki wielki.
Wymamrotała, rozmasuwywując czoło. Spojrzała, jak się powstrzymuje od śmiechu i sama się uśmeichneła. No myślałby kto, jakie zabawne, że prawie się o niego zabiła. I co on by bez niej począł.
- Tak, jestem umówiona. Ze swoją kanapą na film we własnym telewizorze. Ja to jednak mam życie towarzyskie.
Westchnęła i pokręciła głową. RTak, łzawe wyciskacze łęz, albo...
- Przyjdziesz do mnie na horror? Lubię straszne filmy, ale boję się oglądać sama.

- To jest nas dwóch, w razie co to się nie pogniewasz jeśli się będę tulił do ciebie, prawda? To co u ciebie o 20 ? Jakbyś była na tyle miła i powiedziała mi jeszcze gdzie mam się kierować jeśli chcę trafić do twojego domu Lilo to byłoby miło.
już czuję te ciarki, boże jak ja nie lubię horrorów. przyglądam się jej uśmiechając się. No to udało mi się, jestem cały. Tak się zastanawiam, że nie wiem co dalej... Skoro jestem umówiony na wieczór i tym razem nie mogę tego przegapić bo zginę, to wypadałoby zrobić coś... Tylko nie wiem co, trochę pochodzić po mieście można, może trafię na tą rudą ponownie, ale na pewno nie chce się spóźnić o nie.

-Nie pogniewam się.
Teraz już łągodnie się uśmiechnęła.
- A w razie czego to można włączyć jakiś inny film. Mieszkam w domku za Centrum Pokemon, ten fioetowy.
Ułożyła fartuszek i skinęła na niego, by za nią poszedł. Weszła do głownego holu w center i pożegnała się z dziewczynką i Joy. Teraz ona prowadziła - szli do niej. Otworzyła drzwi od domku i zaprowadziła Cię do saloniku, gdzie na kanapie siedział jakiś facet.
- Eric, sio mi stąd. Za piętnascie minut masz wykłady, rusz ten tyłek.
Rzuciła w niego poduszką.
- Nie przejmuj się nim, to mój brat.

- Widzę że nie tylko o mnie tak kochanie dbasz
Odpowiadam wzdychając. Zerkam na małpkę, sprawdzam co robi. Staram się trzymać blisko Lilo. nadal wkurza mnie zanik pamięci, i jak widać bardzo mocny ...
- Co do twojego wolontariatu, to jak długo pomagasz w pokecenter?
pytam, by jakoś rozmowa się rozkręciła.

- Trzy lata.
Z lodówki wzięła dwie oranżady i podała mu jedną butelkę. Potuptała do niego bliżej, po czym spojrzała, jak za jej bratem zamykają się drzwi.
- Wróci za jakieś dwa dni. Na stówę nie pójdzie na wykłady, a jak się nawali, to potrafi wylądować w innym mieście. Macie coś wspólnego. Niestety.
Pociągnęła go na kanapę, padając na miękki mebel, wykończona. Zdjęła opaskę z uszkami i zmierzwiła lekko włosy, po czym spojrzała na chłopaka.
- Nie masz może gastro?

- A ciekawe skąd ja ci wezmę gastro kobieto, magiem nie jestem...
odpowiadam po czym siadam obok dziewczyny
- To już wiem skąd jesteś taka opiekuńcza, ale bardziej niż twój brat , interesujesz mnie ty... Więc jeśli mogłabyś powiedzieć coś o sobie piękna to byłbym wdzięczny.
Staram się oprzeć na jej ramieniu

-Nie jojcz, skarbie, nie jojcz. Pozatym, że jestm Lilo, mam siedemnaście lat i mieszkam tu od zawsze t nic do powiedzenia nie mam. Lubię ostrze jedzenie, filmy i książki.
Wzruszyła ramionami i odkorkowała butelkę, upijając kilka łyków. Delikatnie zmierzwiła jego włosy.
- Fajne masz te włosy. Naturalnie blond?
Spytała, patrząc zachwycona na długiego kucyka wzdłuż pleców. Prawie do połowy. Jarały ją długie włosy, były takie sexy...

- A jak sądzisz?
odpowiadam na dziwne pytanie, niestety niedługo trzeba będzie się tego kucyka pozbyć, smutne ale prawdziwe... W końcu jak władać światem to raczej nie w kucyku. Plus będzie on cholernie niepraktyczny, ktoś mnie w walce uchwyci czy jeszcze gorzej, ale takie rozmowy nie na teraz, niech się karzełek zaciesza puki może.
- Bo ja rączek nie mam, możesz przystawić mi butelkę do ust?
pytam, bo jestem za leniwy by samemu po nią sięgnąć

-Chyba żartujesz...
Uniosła brew i wsadziła mu butelkę w... dłoń. Odkorkowała ją jedynie, bo jeszcze by sobie nie poradził. Ona zaś rozwaliła się szerzej na kanapie. Podbiegłdoniej Vulpix i wskoczył na kolana Air'a. Tymczasem ona sama odezwała sie.
- Naturalne. A jako, że trzymasz butelkę, teraz ją tylko przyłóż do ust i pij, leniu patentowany.
ZIewnęła przeciągle i zarzuciła nogi na oparcie, plecami zaś leżała n siedzeniu tak, że głowa zwisała jej z kanapy.
- I co, zamierzasz opanować świat?

Patrzę na liska, bo jakoś tak nie przywykłem by traktować pokemony jak zwierzęta więc to takie dla mnie dziwne by wskakiwało mi coś innego niż dziewczyna na kolana. pogłaskam go może z raz po czym ładnie odkładam na moje miejsce a sam posuwam się do Lilo
- Pięknaaa ale ja naprawdę nie umiem pomóż mi
po tym po prostu się kładę na kurduplu, a z racji na to że jestem większy i cięższy, to raczej nie wstanie a samemu wtulam się w nią
- Wiesz co piękna, to nie jest kwestia tego czy to zrobię czy nie, a bardziej KIEDY to zrobię. A co zainteresowana współpracą?
Pytam w sumie nie wiem czemu, ma na głowie swojego brata i jeszcze do tego wolontariat, ale zawsze by się taki kurdupelek przydał.

Wywróciła oczami i przytknęła mu butelkę do ust. Duże dziecko, ale cóż.
- Tak, zainteresowana.
Przeciągnęła się i po chwili kontynuowała wypowiedź.
- W Centrum się marnuję, a brata mam po dziurki w nosie.
Lis wyczołgał się spod chłopaka i fuknął na niego. Chyba się obraził, bo pobiegł do drugiego pokoju. Uśmiechnęła się wesoło i zaczęła mu przeczesywać włosy dłonią. Długie włosy były fajne, o ile ładnie utrzymane, a te były takie mięciutkie.

- Mrr , czyli co piękna, sugerujesz że chcesz się gdzieś ze mną wybrać na przygodę?
wtulam się bardziej w karzełka, po czym leżę tak jeszcze przez chwilę. Następnie wypada wstać i obgadać sprawę
- Wiesz że nie żartuję sobie z przejęciem władzy nad światem, prawda? Dlatego zdecyduj się bo jeśli będziesz chciała odejść to obawiam się że trzeba cię będzie uciszyć, a naprawdę nie chcę tego.
Odpowiadam bardzo stanowczo. Naprawdę tutaj kończą się słodkie przymilanki do dziewczyn.

-Uciszyć mnie, hm?
Uniosła lekko brew i zakręciła sobie kosmyk jego włosów na placu, po czym posmyrała go po nosie. Nie ma mowy - znała techniki, wiedziała, co jak robić, jej nie dało się uciszyć. W każdym razie nie miał do tego powodu. Smyrała go po włosach, jednak po chwili wstała. Przeciągnęła się i spytała.
- Tutaj niczego nie dokonasz. Kiedy chcesz ruszać?
To była jej szansa. Mogła wrócić do domu. Wrócić tam, skąd ją zabrano. Odzyskć wszystko co jej odebrano. On był jej szansą. Niezmarnuje tego.

Wstaję i przytulam ją
- W takim razie pora się zbierać piękna, bo dużo przygód nas czeka, powiedzmy. Przyszykuj się, zbierz ekipę oddanych pokemonów, i wychodzimy, ile czasu ci potrzeba?
pytam, bo faktycznie wypada skupić się na moim celu i poznać tyle pięknych kobiet ~~
Ale do rzeczy, jeśli już mam medyka, to przydałoby się kilka innych wyspecjalizowanych jednostek, i mogę ruszać na podbój świata. Najpierw mnóstwo pieniędzy, a potem rosnąć w siłę.

Wzruszyła ramionami i chwyciła torbę ruszając w stronę schodów. Piętnaście minut później robiła kanapki i wkładała Pokeballe do torby. Po chwili była gotowa.
- To co, idziemy?
Otworzyłą drzwi i odetchnęła pełną piersią. No. Czas iść! Bez namysłu ruszyła na południe - miasta kupców, złodziei, handlu. Tam można było załatwić wszystko. Hm. Obejrzała się na niego z szerokim uśmiechem.
- No chodź, Pogromco Świata!
Zaśmiała się radośnie i ruszyła dalej.

- Już idę karzełku!
następnie wyruszam za nią, wciąż rozmyślając. Chciałbym być jak Gilgamesz, tylko obawiam się że przerosnę go :3 I mój własny HAREM! tego mi potrzeba niuch niuch, ale do tego czasu będę się musiał nieźle namęczyć.

E tam, Harem to jakiś tam wysiłek nie jest. Chyba. Ona nie zamierzała zakładać haremu. Miała dobry humor, zerknęła więc na Air'a. Ehm. Zamyślony. Niespotykane u facetów. Ale no dobra, trzeba iść. Słońce grzało, i to mocno, oni natomiast szli na południe wraz z wiatrem. Lekkim wiatrem, bo teraz wiatr mocniejszy byłby w sam raz - pchałby ich, ułatwiając podróż. Mógł dosłyszeć słowa piosenki, gdy nuciła pod nosem.
- My Boy Lollipop...
You make my heart go giddy up...

Podsłuchuję jak karzełek śpiewa po czym zaczynam myśleć, dosyć intensywnie. Posiadam już medyka, więc potrzeba mi kilku innych specjalistów, i siły. Bo pokemony które mają potencjał to już mam. Pozostaje tylko je potrenować... Ale to dopiero jak dotrę do miasta.
- Jesteś pewna że chcesz wyruszyć na podróż by rządzić nad światem? Bo jak na chwilę obecną to do szkoły muzycznej cię wysłać wystarczy a podbijesz świat w trymiga piękna.

Przieciągnęła się leniwie i machnęła na niego dłonią.
- Połączę obie funkcje. Rządzenie światem pewnie będie strasznie męczące.
Pokiwała z powagą głową i szturchnęła go łokciem.
- Musisz wychować tę swoją małpę. I nie mówię o zmuszaniu do czegokolwiek.
Taka była prawda. Może i lubił się bawić ale jeśli będzie się czuł aż tak swobodnie, może zacząć mieć Air'a w dupie i odmawiać wykonywania ataków podczas bitwy. Ale cóż, to w końcu jego Pokemon.

-To jest mój partner kobieto. Partnerów się nie zmienia z nimi się współpracuje. Ty myślisz że niby kto mi pomógł poskromić władcę niebios?
odpowiadam na pytanie odnośnie małpki. Zerkam następnie na małpkę by zobaczyć co u niego
- Oj nie martw się, nie pozwolę ci się nudzić piękna. A władanie nad światem nie może być nudne, bo jeśli będzie to znaczy że mój cel to zanudzić się na amen, a tego nie chcę.

- Dobra dobra, przekonasz się.
Wzruszyła ramionami. Wysłuychała go do końca i zaśmiała się radośnie.
- Oczywiście, że nie pozwolisz. Ale wiesz, że we dwoje nie dostaniemy świata, prawda?
Mrugnęła doń radośnie i kontynuowała podróż. Sama miała w tej podróży cel. Dom. Kierowali się w dobrą stronę. Tak. Musząprzekroczyć granicę, wtedy wszystko będzie takie proste. Może nie wszystko, ale on na razie nie musi wiedzieć.

- Raczej , to będzie bardzo powolny proces jeśli pójdziemy ścieżką dobra wiesz o tym prawda? Trzeba będzie obrabować bank czy zabić kilkadziesiąt osób... Czasem posprzedawać pokemony na czarnym rynku czy coś... Ciężki ten nasz żywot będzie. Piękna a ty wciąż nie powiedziałaś mi co się stało że zdecydowałaś się porzucić ciepłą posadkę przyszłej pracownicy centrum pokemon.
Marudzę bo mogę oczywiście, zawsze to skraca drogę.

- Zabicie kogoś będzie wymagane, kradzieże też. Tym drugim zajmę się ja, jeśli pozwolisz.Nie będą to konieczie banki.
Sporzała na niego i ponownie się uśmiechnęła.
-Ale wiesz co... Będzie fajnie. Porzuciłam ciepłą posadkę, bo mam okazję do powrotu. Powrotu i zemsty, zemsty na którą czekałam długo, bardzo długo. Tyle Ci wystarczy. Na razie.
W jej ustach słowo "zemsta" brzmiało przekomicznie, jednak gdy to powiedziała, miała całkowicie poważną minę. Chyba nie żartowała.

- Zemsta, jako coś bardziej krwawego czy tylko zabranie komuś czegoś co bardzo bardzo lubi piękna? Bo jeśli chodzi o morderstwo to ty się do tego nie nadajesz. Ja mam zamiar rządzić światem, ale tak by to on sam chciał bym nim rządził. Daleko jeszcze do następnego miasta?
Zapytałem, bo w sumie tylko to mi zostało. Rozglądam się po terenie, może znajdzie się jakiś przeciwnik dla małpki.