Polana Myun

Dziewczyna spoglądała na wygłupiającego się pokemona z kamienną twarzą, na której nie było ani śladu uśmiechu. Z drugiej strony nie wyglądała też na specjalnie zirytowaną... westchnęła i szybko podeszła do stworka kopiąc go lekko w zadek. Nie tak, by wdeptać w ziemie, ale by poleciał w górę nie robiąc sobie wielkiej krzywdy. Najwyżej ucierpi duma. Przy okazji obejrzała się za Fletchlingiem, który mógłby potencjalnie stać się potrzebny do przeżycia.

Pokemon jakieś pół metra w górę a potem spadł na ziemię i przeturlał się kawałek. Gdy się poniósł podbiegł do Ciebie i jeszcze raz wystawił tyłek... chyba mu się spodobała ta "zabawa". Co do Fletchlinga to nigdzie nie było go widać.

W takich sytuacjach przydałby się... właściwie to nie posiadała pokemona, który odpowiadałby charakterem temu. A nie miała szczególnie ochoty na stanie w miejscu i zabawianie roślinki... która pomimo irytującego charakteru okazała się jednak dość silnym pokemonem.
- Spróbuj to złapać - powiedziała wyciągając kapsułę i kopiąc Oddisha po raz kolejny tylko wyżej. W tedy też wyrzuciła Safari Balla, by mógł go złapać w powietrzu gdyby chciał.

Kopnęłaś stworka a potem rzuciłaś w niego safariballem. Kila spadła na ziemię chwilę się pokiwała i zastygła. Pokemon jest już Twój.

To zdecydowanie nie był najbystrzejszy osobnik ze swojego stada i Myun nie była do końca przekonana, czy dobrze zrobiła zużywając na niego jednego z dwóch posiadanych Safari Balli. Decyzja została jednak podjęta, a Oddish był całkiem silnym pokemonem... może się jakoś przyda. Tymczasem, lepiej jakby się stąd zabrała na wypadek gdyby jego kolegom miało się nie spodobać odejście naczelnego klauna stada. Wcześniej tylko skanuje kapsułę, by uzyskać więcej informacji.

Reszta Oddishy nawet nie zwróciła uwagi, że zniknął jeden z nich. No poza jednym ale po jego minie mogłaś zobaczyć, że mu ulżyło gdy złapałaś malucha.

Oddish
samiec
lv: 17
Charakter: Niczego nie bierze na poważnie, uwielbia się bawić i wygłupiać, Często bywa irytujący jednak gdy przesadza to później przeprasza i przez pewien czas jest grzeczny. Zrobi wszystko dla swojej trenerki pod warunkiem, że będzie się z nim bawić raz na jakiś czas.
Ataki: jak na lvl

Pokemon okazał się nawet lepszy niż dziewczyna początkowo przypuszczała i wiedziała, że znajdzie się dla niego jakieś zastosowanie. Charakter stworka jej nie przerażał. Obejrzała się jeszcze raz za Fletchlingiem nie spodziewając się, że go zobaczy i ruszyła dalej w stronę drzewa... w końcu strefa jest polaną, więc co też może się w tych drzewach kryć?

Szłaś, szłaś, szłaś no i nic nie widziałaś ani nie słyszałaś... nowego... bo te stworki nad Twoją głową latające zaczęły się wydzierać jakby im ktoś ciastka zabierał...

Dziewczyna spojrzała w górę marszcząc brwi i wykazując tym swoje niezadowolenie z hałasu jaki wydawały. Przepłoszą jej pokemony! Jeśli to te co już widziała to stara się ignorować i przyspiesza kroku, by się od nich jak najszybciej oddalić...

Szłaś dalej, pokemony latające nad Tobą to te same co wcześniej, przyśpieszyłaś więc kroku by od nich się oddalić. Po pewnym czasie musiałaś się jednak zatrzymać by przepuścić stadko takich stworków

Pokemony przypominały czarnowłosej Roselię, którą posiadała choć były zdecydowanie mniejsze... sądząc po charakterze Roselii, nigdy nie zgadłaby, że to stworzenia stadne. Zechciała mieć któregoś z nich, a przy tej ilości... miała nawet wybór. Kierując światełko Pokedexa wprost na kilku różnych osobików starała się znaleźć pokemona, który odpowiadałby siłą jej Roselii... chciała, by byli partnerami.

Po chwili znalazłaś jednego stworka, który nie miał ADHD.
Budew
samiec
lvl:14
charakter:  
Budew uwielbia towarzystwo kwiatów oraz samic, samców się wstydzi. Pokemon-stylista - wygląd jest dla niego dość ważny dlatego często doradza koleżankom w tych sprawach, uważa że się na tym zna. Idealny pokemon dla koordynatora, w walki angażuje się tylko jeśli się mu każe. Jest trochę zazzdrosny o Shiny Roselię i chętnie rywalizuje, ale przy tym też ją podziwia i chce być bardziej jak ona. Budew jest homoseksualistą, ale jeszcze nie jest tego świadomy.
ataki: jak na lvl +Razor Leaf

Słysząc swój opis stworek odłączył się od stada i zaczął się Ci przyglądać

Kiedy Pokedex przestał mówić i spojrzenie czarnowłosej spotkało się ze spojrzeniem Budew, na jej policzki wkradł się złośliwy rumieniec. Tego typu sprawy ją żenowały i nie potrafiła o tym rozmawiać... jak przystało na dziewczyne dorastającą z samym ojcem, który jeszcze się nią nie interesował.
- No cześć - odezwała się spłoszona jak dziecko i spróbowała uśmiechnąć. - Nie martw się, wiem że dorastanie nie jest fajne...

Budew spojrzał na Ciebie i lekko przekrzywił... głowę? całe ciało... po chwili podszedł do Ciebie i zaczął poprawiać Ci fryzurę...

Nie przyzwyczajona do takiego traktowania oraz tak śmiałego spoufalania się dzikiego pokemona, dziewczyna chciała się w pierwszej chwili odsunąć ale uznała... może to i lepiej? Dla jej włosów oczywiście.
- Dzięki, trochę tu wiele... rzadnych drzew i w ogóle - przyznała. Takie uroki polany. Czarnowłosa pomyślała o swojej Meowth i jej reakcji na podchody Budew i nie mogła się jej doczekać. Postanowiła wykorzystać fakt, że pokemon lubi towarzystwo samic. - Hej może pójdziesz ze mną? Mam kocicę, której bardziej sie przyda twoja pomoc...

pokemon stanął przed Tobą i pokiwał "łebkiem". Wyciągnęłaś więc kulę o stuknęłaś nią o stworka. Po chwili usłyszałaś charakterystyczne DING!

I tym oto sposobem Myun stała się szczęśliwą, ale i lekko zdezorientowaną posiadaczką Roselii geja. Poke Ball schowała do kieszeni i spojrzała jeszcze raz za pozostałymi Budew nim ruszyła dalej przed siebie...

Reszta pokemonów nie zwracała na Ciebie uwagi i szła sobie dalej. Na niebie zauważyłaś niewielką plamkę, wydawało Ci się, że to jakiś ptak, może to Twój pok?

Przytrzymując dłoń nad oczami i towrząc z niej daszek, dziewczyna zadarła głowę, by się lepiej przyjżeć... trochę już Fletchlinga nie było i choć radziła sobie bez niego obawiała się, że pokemon jej najzwyczajnie w świecie zwieje. Z nadzieją wypatrywała więc znajomego pomarańczowego umaszczenia, zapominając już o jagodach po które go wysłała... choć te również będzie musiała w końcu zdobyć.

Po pewnym czasie udało Ci się potwierdzić, że to Twój pokemon. W pewnym momencie zatrzymał się w powietrzu po czym zaczął krążyć nad jakimś punktem.

Dziewczyna już podnosiła rękę, by pomachać Fletchlingowi i przywołać go do siebie, kiedy stworek zaczął bardzo wyraźnie na coś wskazywać. Spojrzała w tamtym kierunku mrużąc oczy, po czym zaczęła zmierzać w tamtym kierunku, by przekonać się co też znalazł...

Ruszyłaś w stronę ptaszka jednak okazało się, że jest on o wiele dalej niż na początku Ci się wydawało. Po piętnastu minutach byłaś w 1/3 drogi.

Dziewczyna nie spuszczała wzroku z Feltchlinga, który będąc w tak sporej odległości mógł w każdej chwili zniknąć jej z oczu. Przyspieszyła kroku nie patrząc pod nogi i dalej zasłaniając sobie dłonią oczy.

W końcu ptaszek doleciał do Ciebie. Pokręcił łebkiem na znak, ze nie widział żadnego ciekawego pokemona. Zauważyłaś jednak, że w łapkach miał jakąś jagodę.

Dostajesz Oran Jagodę

Czarnowłosa wyciągnęła dłoń, by Fletchling mógł zrzucić na nią jagodę, po czym obejrzała się za siebie. Od jakiegoś czasu nie spotkali żadnego ciekawego pokemona, a mieli przecież cały dzień...
- Wracamy Fletchling, chyba coś minęliśmy...
Chodziło jej o jednego konkretnego pokemona, którego wcześniej nie złapała rozkojarzona wypadkiem, jakiego był powodem. Tak jest, wracali aż do samej bramy tej strefy safari.