~*~ Ku spelnieniu obietnicy - gra Mruczka ~*~

Zgodnie z obietnica ktora zlozyles ojcu wyruszyles ku przygodzie. Jadnkze juz pierwszy dzien zaczal sie nie powodzeniem. Moze nie dokonca nienpowodzeniem ale nawet nie mogles sie wyspac bo obudzil cie huk tluczonego szkla i kamien ktory wyladowal tuz przy twojej glowoe malo co cie nie zabijajac^.^.

____
wybacz nie mam weny a naciaskales by zaczac:D

Wez wstaw linki do KP, Boxu i Banku do podpisu:).
________
Pokemony dostaly malpiego rozumu i lataly po pokoju lecz gdy sie obudziles natychmiastowo przestaly sie wydurniac, wrecz chcialy zniknac. Twoj wyraz twarzy mowil sam za siebie ze jestes ostro zdenerwowany i lepiej ci bylo nie podskakiwac. Niestety zbyt wiele ubran nie dawalo sie do zalozenia ale jednak znalazles jakies dzinsy, pokoszulek i sweterek (<3). zszedles na sniadanie a tam ojciec stal z tortem na rekach widzac cie powiedzial:
-Wszystkiego najlepszego. - widziales w jego oczach lzy a za nim zauwazyles jakas paczke.

Całe szczęście że przynajmniej mój płaszcz został na dole, później w mieście kupie w lumpeksie jakąś koszule Pomyślałem...
Gdy zszedłem na dół kompletnie się nie spodziewałem tortu. Z jakiej to okazji Tato? Zapytałem.
Moją uwagę przykuła paczka zawinięta w typowy dla Taty i naszych warunków, kolorowy obrus. Gdy spojrzałem tacie w oczy poczułem się bardzo przygnębiony... Nie tak dawno temu Mama umarła a ja teraz zostawiam go samego, cóż... życie do łatwego nie należy i każdy musi robić to w czym jest się dobrym...

-Dzis sa twoje siedemnaste urodziny synu. - powiedzial smutnym glosem. Wzial cie pod reke i niosac jedna reka tort zaprowadzil cie do stolu. Z pokoju przy kuchni wyleciala mala dziewczyna wrzeszczaca radosnie -Patrz co mam dla ciebie!. Mala wpadla ci w ramiona, ty podnioslszy ja do gory usiadles do stolu z mala na kolanach. Paczuszke od malej postawiles na bok i wraz z cala rodzina zaczeliscie jesc jajka sadzone z salata polana smietana. Ojciec staral sie usmiechac ale bylo mu ciezko. Mala byla radosna bo nie wiedziala co sie swieci. Ani ty ani ojciec nie powiedzieliscie jej o twoich planach.

______
zapsules mi troche plany piszac swojego poprzednia wiad bo miales teraz dostac Spritbomba. Pozwol ze to ja bede pisac co sie dzieje i tak dalej bo mi plany psujesz:(. Zobacz sobie jak gra Tedda jest prowadzona na przyklad. Prosze Mruczus:(.

----------
Spiritomba dostałem od Giovanniego którego spotkałem w historii postaci
----------

Gdy tylko Tata odstawił tort na stół, podszedłem i przytuliłem go jak tylko syn potrafi. Po krótkiej chwili wzruszenia usiedliśmy do stołu, siostra wpatrywała się to we mnie to w niego nie wiedząc co się dzieje. Cisza się wydłużała a dziewczynka zaczęła się bawić swoimi włosami z braku zajęcia.
Postanowiłem przerwać ciszę pytając się siostry co tam takiego dla mnie ma, gdy sięgała do tego czegoś spojrzałem przelotnie ojcu w oczy i kiwnąłem potakująco głową...

A fakt xd zwracam honor xd ale i tak co nieco omine z histori piszac tu bo nie mam pomysla xd.
_______
Mala raodsnie zaczela skakac ci na kolankach schylajac sie po swoja paczuszke. Ojciec widzac twoj pytajacy wzrok kiwnal ci glowa i wypowiedzial bezglosnie -Ale ty.. Mala dalej brykajac ci na kolankach otworzyla paczuszke pomimo tego ze to twoj prezent i pokazala ci zawartosc. Byl to nowiusienki PokeNav i jakas duza kartke zlozona. Mala zalozyla ci go na reku i usmiechnela sie radoscie po czym pobiegla po prezent od ojca i znowu bryknela ci na kolanka patrzac waszemu ojcu w oczy z pytaniem czy moze otworzyc. Ojciec odparl na jej wzrokowe pytanie ze masz to otworzyc jak bedziesz sam. Mala spochmurniala i przytulila sie do ciebie obejmujac cie za szyje i oparla glowke na twojej klatce.

-Dziękuję tato, wiesz że nie było trzeba, prędzej czy później uzbierałbym pieniądze na ten model, ale dziękuję, teraz łatwiej będzie mi się z wami kontaktować.
Tuląc do siebie Lilai zastanawiałem się jak zacząć temat mojego odejścia. Z jednej strony dobrze mi tu było ale z drugiej w pamięci nadal miałem długą rozmowę z Giovannim dzięki której zdecydowałem że w przyszłości założę swoją własną grupę przestępczą, lecz najpierw potrzebuje pod to solidnego gruntu zarówno w sile jak i w pieniądzu...
Nadal miałem w ręcę te kartkę więc grając na czas postanowiłem ją rozłożyć. Była złożona na cztery części więc po rozłożeniu była całkiem sporych rozmiarów, był to chyba jakiś dokument...

Dziewczyna widzac ze rozkladasz kartke od niej strzelila sie po palcach po czym zaplakala bo nie spodziewala sie ze z taka sila cie uderzy. Ojciec pokrecil glowa i usmiechnal sie smutno. Wzial od ciebie mala na rece i uspokajala ja spokojnym glosem ktory i na ciebie zadziala uspokajajaco. Mala po chwili placzu znuzyla sie i ojciec poszedl polozyc ja do pokoju. Gdy juz wyszedl powiedzial do ciebie:
-Jak masz isc to idz teraz. Jak sie obudzi to jej wszystko wyjasnie. Wiem ze jestes spakowany juz. Dorzuc paczke ode mnie i uciekaj nim sie rozmysle.- gdy skonczyl przytulil cie po ojcowsku i poszedl do siebie do pokoju.

Siedziałem jeszcze dobre pięć minut w pokoju wpatrując się na nietknięty tort, przez chwile myślałem czy by nie zostawić Tacie mojego grimera ale doszedłem do wniosku że pewnie by się bardziej wtedy o mnie martwił, w myślach obiecałem sobie że za rok tu wrócę a wtedy zostawie im jakiegoś pokemona który by z nimi był kiedy mnie nie będzie, a nóż siostrzyczka też zostanie trenerką chociaż szczerze mówiąc wolałbym aby została tutaj z tatą.
Myśląc o tym dłużej postanowiłem że będąc w mieście poszukam jakiejś książki o hodowli pokemonów które przydałyby się we wiosce, np takiego miltanka.
Gdy już wszystko sobie zanotowałem w pokenavie postanowiłem że czas się zbierać. Z ciężkim sercem wstałem, wziąłem swoje rzeczy i wyszedłem...

Narzuciles torbe na ramie a do niej spakowales paczki od rodziny. Wyruszyles. Czas twojej przygody sie zaczal. Szedles sobie spokojnie przez wioske, ludzie zegnali cie z usmiech i zyczyli powodzenia. Droga do pobliskiego miasta prowadzila przez gory lub las. Zalezy ktora wybierzez i to wlasnie teraz bo stoisz na rozwidleniu drog. Droga przez gory byla krotsza ale bardziej meczaca znajac zycie.

Wybrałem dłuższą drogę przez las mając nadzieję że spotkam kilka pokemonów, postanowiłem że wybiore się do Ecutreak City gdy dojdę do rozdroża. Wychodząc z wioski obejrzałem się raz jeszcze, popatrzyłem chwilę na rodzinny dom i wyruszyłem...

W oknie zauwazyles jakas twarz podobna do twojej matki. Jednak musialo to byc tylko wyobrazenie w koncu ona przeciez nie zyje juz od paru lat. Jak widac musiala to byc twoja siostrzyczka ale ona przeciez spala i nie od tej strony domu jest jej pokoik. Jak postanowiles tak zrobiles. Skreciles w prawo do lasu ale wpierw musiales przejsc przez laka i nad strumykiem przez zepsuty mostek.

Idąc spokojnie przez łąkę wyciągnąłem raz jeszcze kartkę którą dostałem od Taty, po zobaczeniu co na niej jest wyciągnąłem nieotwartą paczkę, przysiadłem na chwile na trawie poczym spokojnie ją otworzyłem, plecy grzało mi wiosenno-letnie słońce...

Synu uwazaj na siebie, ani ja ani Lilaj mozemy nie wytrzymac kolejnej straty ukochanej osoby.

to na tyle. W nierozpakowanej paczce znalazles 5000$, PokeDex oraz 5pustych bali. (tak tak wiem ale musialam cos wymyslic...). pomysleles rowniez by rozpakowac kartke od siostry. Po rozlozeniu jej okazalo sie ze to rysunek przedstawiajacy cala wasza trojke i jakis rozmazany ksztalt ktorym prawdopodobnie byla wasza amatka ale mala nie pamieta jej. Otaczaly was pokemony wszelkiej masci.

Po spakowaniu wszystkiego do plecaka uznałem że dosyć już się nasiedziałem i postanowiłem przejść przez polankę i zagłębić się w las, wypuściłem spiritomba z pokeballa i kazałem mu wzbić się w górę i wypatrywać jakiś pokemonów a gdyby coś zobaczył to ma dać mi znać...

To twoje latajace cos wzbilo sie z radoscia w powietrze i zniknelo ci z pola widzenia. Wyruszyles brodzac w sniegu po kolana. Wszedles do lasu gdy otoczyla cie ciemnosc a twojego lewitujacego poka nie bylo sladu. Zadal woatr i uslyszales wycie pokow ktore brzmialo jak nawolywanie.

Zwabiony odgłosem wycia, postanowiłem pójść za nim, na szczęście między drzewami nie było tyle śniegu co na otwartej przestrzeni toteż mogłem prawie biec, na wszelki wypadek miałem już pokeballa z grimerem w ręce ale nie wypuszczałem go ponieważ wiedziałem że jego zapach może odstraszyć inne pokemony...

Przed toba zmaterializowal sie Gastlu ktory chcial ci cos pokazac. Wiec znikal to raz tu to raz tam. Prowadzil cie wglab lasu. Zaczelo otaczac cie coraz glebiej az znalazles sie w jakim wykopie sprzed paruset lat i zaczelo otaczac cie poke duchy w kazdej postaci.

Przerażony tym nagłym okrążeniem przez poke duchy poszukałem wzrokiem mojego Spiritomba, on także jest duchowym pokemonem więc może dogadałby się z nimi, nadal trzymałem w ręce pokeballa z grimerem ale nie chciałem wykonywać żadnego nagłego ruchu aby nie sprowokować takiej chmary duchów do ataku, jednym pokemonem niewiele bym zrobił...

Twoj pok jakos sie nie pokazywal, a obce poki zaczely cie okrazac. W pewnym momencie uslyszales jeczenie jakiegos pokemona i to zdecydowanie nie byl duch bo blysnelo ci cos w luce miedzy napastnikami, cos bialego ale zakrawionego.

Widząc to coś szybko podbiegłem do tego czegoś i zacząłem to coś pryskać potionem po ranach, widząc że rany powoli się zasklepiają, zeskanowałem go pokedexem. Kompletnie nie zwracałem uwagi na poke duchy które mnie zaczęły okrążać, w końcu skoro mnie tu "przywołały" to chyba właśnie po to abym uleczył rannego pokemona a nie po to by mnie zabić, prawda?

No niestety miales racje. Jednak w tej dziurze Dex ci nie dzialal. Ale rozpoznales w rannym pokemonie Absola. Widac ze bardzo cierpial. Poke duchy tylko cie okrazaly ale nie atakowaly cie. Jednak nie pozwalaly ci uciec. Czelaly co sie stanie z rannym pokemonem.

Podejrzewając że pokemon pomimo użycia na nim potiona ma jakieś złamania, zdecydowałem że będę go musiał jakoś do poke centrum zanieść aby go mogli w pełni wyleczyć, spróbowałem mu wytłumaczyć aby wszedł do pokeballa i że go zaniose do poke centrum a potem wypuszcze ale nie byłem pewien czy mnie zrozumiał, mimo wszystko położyłem mu koło łapy zamkniętego pokeballa i czekałem na jego decyzje...

Dex przerazliwie zapiszczal i pokazal takie dane:

Dex id #359

Absol
Płeć: Samica
Typ: Dark
Poziom: 8
Charakter: Bardzo opiekuńczy pokemon, często nadstawia swoje zdrowie tylko po to aby pomóc komuś w potrzebie, jego zwinne nogi idealnie pasują do górzystych terenów przez co otoczenie skał jest jej nie straszne.
Ataki: Scratch, Feint, Leer, Flamethrower
Umiejętność: Super Luck

Absol usmiechnal sie slabo i z wysilkiem dotknal lapa bala. Poke duchy zaciesnily okrag ale jeden z nich zrobil ci przejscie.