Szalona podróż Steusa.

Gdy powiedziałeś swoim rodzicom o swoim pomyśle trochę się o ciebie martwili, poprosili cię o tydzień na zastanowienie się nad tym na co się zgodziłeś, pracowałeś w cyrku jak zawsze, czyściłeś różne przyrządy, występowałeś, wszystko jak gdyby nigdy nic. Szóstego dnia oczekiwania podczas występu, gdy miałeś wejść na scenę twoi rodzice wyszli przed tobą ogłaszając:
Panie, Panowie, drogie dzieci. Oto mamy zaszczyt ogłosić że jest to ostatni występ na dłuższy czas naszego ukochanego syna, Nasz Steus wyrusza w podróż aby znaleźć swoich wiernych kompanów i kto wie może założyć własny Cyrk, możemy tak jak i państwo jedynie życzyć mu powodzenia i prosić aby dał z siebie wszystko. Po czym zapanowała ciemność, to był znak że masz wybiec na scenę, gdy zapalił się halogen oświetlając twoją osobę cyrk wydał wielki okrzyk POWODZENIA chwilę po tym dałeś niesamowity postęp którego długi czas już nie powtórzysz, widownia była oszołomiona tak samo i rodzice...
Następnego dnia pakując się, do twojego namiotu weszli twoi rodzice, z uśmiechami na twarzy wręczyli ci paczkę zawierającą podstawowe przedmioty, powiedzieli że rower czeka przy namiocie a gdy zajrzałeś głębiej twoim oczom ukazała się piękna wstęga która zmieniała kolor w zależności od typu pokemona tak aby ładnie odzwierciedlała naturę pokemona. Gdy przyłożyłeś ją do swojego małego przyjaciela zrobiła się błękitnawo różowa pięknie współgrając z i tak już słodkim pokemonem. Po kilku ckliwych chwilach z matką i męskim uściskiem z tatą byłeś już gotów do drogi, tutaj rozpoczyna się twoja historia.

- To wspaniały prezent - powiedział Steus swoim miękkim, wysokim głosem. Potem wyciągnął pokeball i wywołał swojego Smoochuma, kiedy ten się pojawił powiedział:
- Zobacz, jaki prezent dostaliśmy, Violet.
Założył wstęgę na szyję swojej ulubienicy wiążąć ją w równą, prostą kokardę, po czym wyciągnął nowy pokedex, który dopiero co otrzymał, aby przed podróżą zeskanować pokemona.
- Zobaczmy, co ciekawego potrafi moja mała gwiazda.

Dex radośnie dał znać o spełnionej powinności:

Dex id #238

Smoochum
Płeć: Samiczka
Typ: Ice/Psychic
Poziom: 7
Charakter: uwielbia być w centrum uwagi najlepiej przed dużą widownią lecz grymasi kiedy tej uwagi ma za mało, czasem aby na siebie zwrócić uwagę specjalnie coś zbroi, bardzo wymagający pokemon.
Ataki: Pound, Lick
Ability: Oblivious

- Jesteś idealna, Violet! - powiedział Steus tuląc się do swojego pokemona, po czym wstał i uściskał rodziców, mówiąc:
- No to... do zobaczenia mamo, cześć tato. Kiedyś wrócę i będę sławny, obiecuję wam.

Właściwie cyrk był rozstawiony w lesie, mogłeś iść w prawo lub w lewo ścieżką, niezbyt ciekawy wybór szczerze mówiąc lecz jeszcze nie takie cie trudności w życiu spotkają, postanowiłeś rzucić monetą i co wypadnie tam pójdziesz, orzeł-prawo reszka-lewo.

Steus rzucił monetą i gdy dotknęła jego ręki ujrzał reszkę.
- No to idziemy w lewo - powiedział sam do siebie i poszedł tam, gdzie pokierował go los - w końcu on najlepiej wie, co jest dla nas dobre, a czego powinniśmy unikać.

Idąc przez las powoli wchodziliście w bardziej rozmokły teren po godzinie wędrówki waszym oczom ukazało się roległe bagienko gdzieś w dali przechodzące w skrzące się jezioro, po lewej mieliście bardziej suchy lecz niezbyt miły teren ponieważ było na nim sporo ostrokrzewu, wejście w niego na pewno skończyłoby się zadrapaniami i podartymi ciuchami. Gdzieś na wprost dało się usłyszeć rytmiczne uderzanie i łoskot.

Steus rozejrzał się dokładnie nad mniej rujnującą jego wygląd drogą, a potem dokładnie przysłuchał się dźwiękom dochodzącym z oddali.
- Co to jest? - pytał sam siebie zaciekawiony.

Gdy poszedłeś w stronę stukotu ujrzałeś jakiegoś pokemona rozrąbywującego bloczki drewna na równe części za pomocą celnych cięć, obok niego na innym pieńku jakiś umięśniony mężczyzna rąbał drewno za pomocą tradycyjnej siekiery...

Steus z zaciekawieniem przyglądał się przez chwilę pracy, po czym wyjął swój pokedex i zeskanował pokemona, którego ujrzał. Był zaciekawiony tą sytuacją - pierwszy raz widział coś takiego.

Dex po chwili przetrawiania danych zapiszczał i podał takie oto dane:

Dex id #123

Scyther
Płeć: Samiec
Typ: Bug/Flying
Poziom: 15
Charakter: brak informacji
Ataki: Brak informacji
Umiejętności: Brak informacji

Odkryłeś tym samym że oprogramowanie twojego dexa chyba szwankuje ponieważ nie pokazało ci ważnych informacji odnośnie tego pokemona. Gdy mężczyzna się rozprostował zauważył ciebie i odwrócił się do ciebie, jego pokemon także przestał rąbać drewno i zaczął się na ciebie patrzeć. Mężczyzna podszedł do Scythera i poklepał go przyjacielsko po głowie, spokojnie mały to tylko jakiś dzieciak... Cześć młody co cie tu sprowadza?

Steus był zafascynowany pokemonem... był na swój sposób piękny, no a poza tym bardzo sprawny. Byłby idealnym kompanem dla chłopca.
- Odbywam swoją podróż pokemon, właśnie opuściłem dom i trafiłem tutaj. Przypadek - powiedział artysta i dodał - piękny pokemon.

- Dziękuję - powiedział Steus i poszedł za radą mężczyzny. Zawrócił - wolał się nie narażać - w końcu miał tylko jednego pokemona i jeszcze nigdy nie walczył.

A czekaj, niedługo się ściemni więc nie jest to mądre żeby samemu ze słabym pokiem chodzić przez las. Mam taki pomysł, pomożesz przenosić mi drewno, fakt scyther świetnie je tnie ale niema rąk żeby je przenieść, pomożesz mi razem ze swoim pokemonem a w zamian dam ci dach nad głową na noc i kolacje. Mężczyzna podparł się na jelcu swojej siekiery i czekał na twoją decyzję, w tym czasie scyther znudzony rozmową poszedł dalej ciąć poustawiane wcześniej obałki.

Steus przez chwilę myślał gorączkowo - nie znał mężczyzny, nie wiedział jakie ma zamiary. Z drugiej strony prawdą było, że robiło się powoli ciemno...
- No dobrze, możemy zostać - podjął decyzję Steus, po czym spojrzał na Violet i rzekł:
- Jeśli nie chcesz, to nie musisz pomagać, chociaż lepiej by było, żebyś trochę poćwiczyła - należy o siebie dbać, kochana.

Violet zaczęła pomagać Scytherowi a ty pomagałeś drwalowi, podczas gdy ty niosłeś po kilka kawałków drewna, malusia Violet ciągnęła za sobą po obałku robiąc w końcu małe wgłębienie w ziemi od pniaka do ścianki chatki drwala. Po dwóch godzinach rąbania i noszenia drewna w końcu skończyliście. Violet tak jak i ty była cała upaćkana w żywicy drewna i bardzo zmęczona.
Jeśli chcesz możesz przekąpać swojego poka w wannie, wszyscy jesteśmy uwaleni po łokcie w żywicy, ja w tym czasie wezme sie za polerowanie ostrzy scythera... a może ty byś chciał to zrobić? A ja w tym czasie ugotuje nam coś na kolacje, he? co ty na to?

Steus był zachwycony propozycją człowieka, jednak nie mógł zapominać o Violet, dlatego powiedział:
- Bardzo chętnie wypoleruję ostrza Scythera, ale najpierw chciałbym wykąpać swojego pokemona - Violet bardzo nie lubi być brudna.

Wanne mam sporą więc jestem pewien że oboje Violet i mój Scyther się zmieszczą więc będziesz mógł się nimi oboma zająć? To co ty na to?
Nie czekając już więcej na twoją decyzję wskazał ci łazienke a przed tym dał ci chustę z jedwabiu, aha uważaj jak będziesz nią ostrzył ostrza scythera żebyś się nie pokaleczył, nie przyciskaj mocno podczas polerowania, wystarczy że będziesz rytmicznie przez kilka minut przecierał od początku do końcówki ostrza a w końcu uzyska piękny połysk, ja w tym czasie lece do kuchni, no do zobaczenia za pół godzinki.

Steus wziął chustkę od mężczyzny i powiedział:
- Postaram się. Dobra, Violet, Scyther, chodźcie.
Powiedział i udał się w stronę łazienki.
Kiedy tam dotarli poprosił, żeby pokemony weszły do wanny. Najpierw dokładnie wyszorował Smoochuma, rozczesał jego włosy i wytarł całego, a potem zajął się Scytherem.
Na początku umył go ostrożnie, uważając aby się nie skaleczyć, kiedy pokemon był czysty Steus zaczął polerować jego ostrza - tak jak chciał mężczyzna długimi, delikatnymi ruchami.
Podobały mu się ostrza pokemona i już wyobrażał sobie jak odbijają światła reflektorów... "Scyther byłby idealnym pokemonem na scenę" - myślał w trakcie czynności.

Gdy cała wasza trójka wyszła z wanny Drwal akurat niósł wielki gar bulgoczącego gulaszu, na stole czekało już kilka małych bochenków chleba, no w samą porę akurat na mój specjalny gulasz!
Drwal postawił gar na stojaku obok stołu a pod niego wsunął mały palnik tak żeby nie wystygło, po sytym obiedzie posprzątaliście we trójkę a scyther schował się do pokeballa zostawiając waszą trójkę samych

Steus siedział chwilę zadowolony z posiłku i kąpieli myśląc o wydarzeniach dnia dzisiejszego i nagle przypomniał sobie o sytuacji z pokedexem. Nie wiedział czy mężczyzna zna się na tym, lecz w końcu to przy jego Scytherze piokedex zaszfankował, więc warto było spytać:
- Czy nie zna się pan może na pokedexach? Próbowałem uzyskać skan Scythera, ale nie otrzymałem odczytu, może jest zepsuty?

Mój scyther trzyma przy sobie pewien item, nie powiem ci jaki. Wcześniej byłem trenerem no i dosyć dobrze mi szło przez co ja i scyther mieliśmy mnóstwo wyzwań, wykorzystałem pewne umiejętności nabyte w mojej podróży i skonstruowałem małe urządzenie dostosowane tylko i wyłącznie do mojego scythera dzięki czemu zakłóca część z właściwości pokedexów...
No trochę chyba się wygadałem, nie licz na to że pokaże ci ten przedmiot lub zrobie kolejny, poświęciłem temu zbyt dużo czasu, no czas do łóżek.

Po czym wstał od stołu i poszedł do jednych z dwóch drzwi, a byłbym zapomniał, w pokoju obok masz łóżko, rozgość się, dobranoc.

- Dziękuję panu, dobranoc - powiedział Steus, po czym poszedł do drzwi wskazanych przez mężczyznę, kiedy wszedł do pokoju od razu położył się na łóżko i spytał Violet:
- Wolisz spać w pokeballu, czy ze mną?

Violet wskoczyła na podusie zajmując 3/4 miejsca tak że musiałeś spać na samym materacu, zadowolona z propozycji zaczęła skakać na podusi a po chwili się uspokoiła i tylko patrzyła na ciebie ucieszona.