Gra Zerna (Część II)

pełna nazwa gry: X-men w świecie pokemon! - Gra Zerna (Część II)



- Cóż.. stój będzie trzeba wówczas tylko ich znaleść ale wpierw oddam Camille w bezpiezcne miejsce - Odparłem wracając do PC, po wejsćiu pewnie widziałem śpiącą Camille... Wówczas położyłem się obok niej delikatnie całujać w czoło - Dobranoc kochanie - odparłem kładać się i idąc spać... Rozmyślałem o Bractwie oraz tym do czego obecnie dążę. Jest to jakiś cel...

Niedługo byłeś w pokecenter i dziewcyzna o dziwo nie spała, tylko pisała coś na laptopie. Jednak jak Ty wszedłeś to go wyłączyła.
- Hej, kochanie, jak tam? - spytała się.
Po chwili jak zobaczyła, że chcesz spać, to także ułożyła się do łóżka.
- Dobranoc - odpowiedziała i się w Ciebie wtuliła, a zaraz po tym zasnęła. Jak się obudziłeś rano to Camille dalej spała sobie i bardzo mocno Cię obejmowała.

Z rana wyślizgnąłem się i wyszedłem oknem. Udałem się do lasu niedaleko od PC... W sumie to jestesmy w lesie... Zacząłem trening szybkości, zwinności i wspinaczki. Do południa skakałem po drzewach by pod wieczór wrócić do Pc i wejść głównym wejściem. Po wejściu schowałem tylko szpon - Czego sie gapicie? - Odrzekłem lekko sarkastycznie idąc w kierunku baru...

Cały dzień trenowałeś, aż pod wieczór było czuć od Ciebie potem na kilometr... Jak poszedłeś do baru to zastałeś tam Camillę jak siedzi i pisze na komputerze. Po chwili podała Ci reklamówkę, były tam nowe ubrania.
- Masz, przyda ci się normalny ubiór - powiedziała.
Po chwili znalazłeś tam swój naszyjnik... naprawiony! Widać musiałą Ci go kiedyś podebrać jak nie patrzyłeś.

- Czemu go naprawiłaś? - Odparłem zakladajać go i zmieniając ubrania, do jutra mi wytrzymają - Przecież nie musiałaś oraz czemu zabrałaś mi go z kieszeni mała kleptomanko? - Odparłem siadając i nie patyczkujac się wpierdzielając jakieś żarcie - Wiec? Przyszła Panno Howlett? - odparłem nadająć jej moje nazwisko.. Czekałem na jej reakcje...

Dziewczyna zachichotała i lekko się zaczerwieniła.
- Pomyślałam, że przynajmniej tyle dla ciebie zrobię - powiedziała dziewczyna.
Po chwili także sobie co nieco zamówiła do jedzenia i jak skończyliście to wpakowała Ci się na kolana, może trochę za daleko się wpakowała ze sowim tyłkiem, bo czułeś praktycznie każdy jej drobny ruch.
- Ogólnie to jakie masz plany? - spytała się Ciebie.

- Ja? Cóż.. wyruszyć na poszukiwania pewnego miejsca gdy zostawie cię u X-man'ów... Muszę cos zrobić po prostu a potem wrócę i zajme się tobą obiecuje - odparłem delikatnie całując ją w szyje - Pasuje ci taki układ? Głównie biega o... Bicie kimś wiecej niz mutantem - Dodałem obejmując ją w pasie

Dziewczyna westchnęła i się o ciebie oparła.
- No dobrze... Ja sobie przynajmniej trochę odpoczne od podróży... - powiedziała. - Kimś więcej niż mutantem, czyli kim? - spytała się.
Po chwili odwróciła głowę i cmoknęła cie w policzek. Wkrótce wstała.
- Idziemy już do pokoju czy masz coś jeszcze w planach? - spytała.

- Ja idę odpocząć... - odparłem obejmując ja w talii i idąc - Kimś więcej... jednym z tych którzy zajmowali się ochroną świata zanim to było modne - odparłem wchodząc do pokoju i idąc spać... Rano muszę iść po odbiór... Stroju

Dziewczyna poszła do pokoju z Tobą.
- Ah, oni... - powiedziała. - Ogólnie to w moim poprzednim życiu... trenowałam kilka osób - westchnęła. - To się chyba nie zobaczymy trochę dłużej niż sądziłam. I tak będziesz musiał przejsć kilka szkoleń - wyjaśniła krótko.
Cmoknęła Cię w policzek, rozebrała się do bielizny i położyła się razem z Tobą spać. Jak się obudziłeś rano to dziewczyna siedziała obok po turecku i pisała na laptopie.

Wstałem, założyłem coś na siebie... Po czym udałem się do krawca - gotowe? - Odparłem wchodząc do środka i czekając na odbiór... Po tym założyłem strój, zarzuciłem kaptur - Dzięki... - Odparłem wychodząc po czym zdjąłem kaptur - "Dobra... to teraz oddać Camille i zniknąć na parę lat" - posnułem sobie w myślach idąc po narzeczoną

- Gotowe - powiedział krawiec.
Po chwili dał Ci zgrabnie zapakowany strój. Dziewczyna akurat wychodziła już brana z pokecenter. Pewnie po to, by się za Tobą rozejrzeć.
- O widzę strój już masz - przyjrzała Ci się.
Rozejrzała się wokoło i była chyba trochę zasmucona faktem, ze po tej trasie Cię długo nie zobaczy.
- Oki, ruszamy? - spytała po chwili.

- tak, Camille... Nie martw się wiesz ze wrócę... Nie łatwo mnie zabić - odparłem całując - Poza tym mamy małe plany prawda? - Dodałem wskakując na Onix'a i jadąc przed siebie. Całą trasę nic nie mówiłem, tylko zerkałem na smutną pewnie Camille. Przykro mi trochę było ale cóż... Jak mam bronić ją musze walczyć bez mocy...

Camille tylko kiwnęła głową. Pogoda zaczynała się trochę psuć. Było coraz więcej chmur, a pod wieczór już zaczynały nadciągać te czarne. Szykuje się ulewa w nocy. Wy tymczasem dotarliście do jakiegoś kolejnego małego miasteczka... Jeśli to miasteczkiem nazwać można, tylko 10 budynków. Camille całą drogę także się nie odzywała.
- Będziesz co jakiś czas się odzywał na pokenavie? - spytała w końcu, kiedy dotarliście do prawdopodobnego miejsca waszego noclegu.
Onix była wyjątkowo szybka dzisiaj. Może dlatego, że nabiera wprawy w tym wszystkim.

0,3 do lv. za wysiłek

- Co? - odparłem zeskakując i łapiac Camille - Oczywiści - odparłem delikatnie ją całując - A niby czemu miał bym nie robić tego? - odparłem chowajać Onix i zakładając kaptur wchodząc do PC. Tak przynajmniej nie wiadomo kim jestem chociaż za jakiś czas... - Pokój.. - Odparłem biorąc klucze

- Rzadko piszesz i nie zawsze odpisujesz - powiedziała dziewczyna.
Pokecenter tu nie było, za to jednak znaleźliście dom, gdzie mogliście wynająć sobie pokój. Tanio i dobrze, więc przynajmniej tyle... Niedługo byliście w swoim pomieszczeniu. Dwa łóżka, dwie szafki nocne, łazienka... To co trzeba podstawowe jest.

Zsunąłem kaptur - Camill, wiesz jaki jestem ale obiecuje ze po ciebie wrócę w koncu - Wstałem, złapałem ją za ręcę - Mamy obietnice na twoim palcu prawda? - odparłem obejmujac ją całując i padajać na jedno łóżku. Leżałem tak z nią przez chwile

Ta się uśmiechnęła.
- Prawda - odpowiedziała Ci.
Uśmiechnęła się jak ją pocałowałeś i wtuliła się w Ciebie.
- Cóż, to muszę do jutra/pojutrza pokorzystać z Twojej obecności - zaśmiała się słabo i się wtuliła jeszcze mocniej.

- Wiem, a teraz spać - Odparłem zasypiając... Z rana jak jeszcze by Spała to biorę ją przez ramie wskakuje na Onix'a i jadę dalej. Moim celem było jak najszybsze dotarcie do celu. Im wcześniej tym lepiej poza tym... Musze wrócić potem jeszcze w 1-2 miejsca zanim wyruszę na poszukiwanie Bractwa...

Dziewczyna się szybko obudziła na twojej Onix.
- O czesc, już w trasie? - zdziwiła się.
Usiadła i się w ciebie wtuliła mocno. Tak ogólnie siedziała do wieczora, aż w końcu dotarliście na miejsce.
- Zostaniesz jeszcze na noc? - spytała się z nadzieją w głosie.

- Na chwilę, moze łysy mi pomoże i musze pogrozić palcem - odparłem wyłamując drzwi z kopniaka - Yo cieniasy - Odparłem wchodząc do środka z Camille u boku - Co tam X-Man'i? Mam dla was zajebistą propozycje. Zajmiecie się grzecznie Camille a ja was nie pozabijam. Pasuje? - Odparłem wiedząć ze za 10s coś mnie uderzy

I się nie pomyliłeś. Uderzyła w Ciebie kobieta od piorunów. Camille odskoczyła.
- Spokój - usłyszeli po chwili wszyscy w myślach.
To był Xavier. On przynajmniej wszystkich uspokoił...
- Witajcie, cóż... Dość nietypowa oferta. Podaj mi jakieś inne argumenty, które przemawiają za tym, byśmy ją tutaj przyjęli - powiedział i spojrzał na Ciebie uważnie.
Chyba po prostu Cię sprawdzał, a Camilla spojrzała na Ciebie wzrokiem typu "tylko nic nie narozrabiaj".

Zregenerowałem się - Bardzo prosto... Wiem że mozesz odebrać mi moc... Spróbuj geniuszu - Odparłem wiedząc ze posiadam klucz... - Ciekawi mnie czy ci się uda łysy a ty piorunka - Odrzekłem wstając, otrzepując miejsce uderzenia i wysuwając pioruny, -raz już padłaś padniesz i drugi raz - Po czym patrzyłem na bezsilne starania sie xaviera

Xavier próbował, lecz nie mógł. Camille tylko pokręciła głową.
- Dobra, przestańcie ztym - powiedziała. - Na ogół jestem reinkarnacją, mam sporą wiedzę o technologiach i tak dalej... - wyjaśniła krótko. - A z moim narzeczonym lepiej nie zadzierać bo i tak się nie uda... - dodała.
Cóż, mówiła to takim tonem, ze chyba do wszystkich od razu dotarło.

I jeb ją po głowie - Majaczy... Ale potrafi blokować moce... - Po czym patrze czy jest nieprzytomna - A tak na serio... Poluje na nią coś ala pół Bóg... Darkai i istoty z innego świata a mnie cóż przeklinała miłością ale mniejsza. Macie się nią zająć do mojego powrotu. Może mówić ze jest istotą, reinkarnacją nie ważne... Majaczy albo jej sie śni... Głownie chodzi o ochronę... Jak tego nie zrobisz Xavier - Po czym wysunąłem szpon w jednej dłoni - Znajdę cię i zabije... Tak jak to prawie z Magneto zrobiłem... - Odparłem zostawiajac ją i znikajac... Tym razem wykorzystałem Starevie na zasadzie skrzydeł. Udałem się do Goldenrod....