#o16- Hemp- Jajo Gastly

Nr. Podania: #016
Pakiet: Hodowca
Jajo Pokemona: Gastly
Średnia lv: 16.65

Ocknąłeś się w sali tronowej, wszystko wyglądało na stare i opuszczone, jednak czego się spodziewać po starym zamku, nie widziałeś jak jest na zewnątrz, nic nie widziałeś sala nie miała żadnych okien, całe pomieszczenie było oświetlane tylko przez jedną pochodnię, która świeciła się przy starym tronie.

- Przynajmniej tym razem nie muszę się martwić o dach nad głową.
Podszedłem do tronu i zdjąłem swoje szaty. Jak na mój gust wcale nie jest tu zimno więc spokojnie mogę chodzić w cieńszych ciuchach. Z szat ułożyłem coś w stylu gniazdka na tronie i włożyłem tam jajo. Było doskonale widoczne z każdej części sali i nie musiałem się o nie martwić. Nagle coś odezwało się w moim brzuchu i rozeszło się echem po całej komnacie.
- Chyba pora najwyższa by coś zjeść.
Wyciągnąłem dwie ostatnie kanapki z torby i wsunąłem je czym prędzej, tym samym zaspokajając głód.
- Zastanawia mnie jak z jajka ma się wykluć kulka gazu, ale to chyba nie ma większego znaczenia. W sumie jak zwykłe jajko się zepsuje to też jedzie gazem.
Rzuciłem suchym żartem i roześmiałem się na całą salę.
- Dobra zobaczmy co tu można znaleźć.
Na początku przechadzałem się po sali tronowej rozglądając się za czymś ciekawym, ale jedyne co się tutaj znajdowało to poniszczone meble i części jakiejś zastawy. Nagle moją uwagę przyciągnęła mała sylwetka, która wisiała nabita na gwóźdź u jednej z belek podporowych. Podszedłem w tamtą stronę i zdjąłem to z gwoździa. Była to jakaś lalka jednak było w tym miejscu zbyt ciemno by dostrzec jakieś szczegóły. Wróciłem więc do tronu by przyjrzeć się jej uważnie. W świetle dostrzegłem, że jest to lalka przypominająca marynarza. Miała pasiaste ubranko i marynarską czapkę, więc to musiał być marynarz. Postanowiłem postawić ją koło jajka by dotrzymywał towarzystwa Gastlyemu gdy ja będę krążył po zamku, gdy spostrzegłem że jajka nie ma na miejscu, w którym je zostawiłem. Pobiegłem po kawałek nogi od stołu i podpaliłem tworząc drugą pochodnię i zacząłem się rozglądać po sali by odnaleźć jajko. Przeszukałem całą salę tronową i w pewnym momencie zacząłem się zastanawiać czy może jest tu ktoś jeszcze, ktoś kto mógł podwędzić mi jajo.
- Halo jest tu ktoś, ktoś żywy, martwy lub cokolwiek.
Jednak na to pytanie odpowiedziało mi tylko echo. Już miałem rezygnować z całego pobytu gdy zauważyłem, że Jajo znajduję się z tyłu tronu. Nie mogłem uwierzyć szukałem wszędzie i nic nie mogłem znaleźć, okolice tronu przeszukałem trzykrotnie i nic tam nie było po za moimi rupieciami, a jajo wzięło się tam z nikąd. Jednak po chwili się rozluźniłem i cieszyłem się że wszystko jest w porządku.
- Chyba ktoś lubi tutaj bawić się w chowanego.
Po tych słowach usiadłem na tronie, a prowizoryczne gniazdko z jajkiem położyłem na kolanach i oddałem się medytacji.

Następny dzień nie zapowiadał się jakoś ekscytująco. Jednak pozory mogą mylić. Gdy się obudziłem zauważyłem, że na sali nie ma żadnych starych mebli i wszystko co się tutaj znajdowało jest nowe. Poczułem się jak by rozum płatał mi figle, jak by wszystko co widziałem poprzednio było iluzją. Przypomniałem sobie też zniknięcie jajka i zacząłem się zastanawiać czy to wszystko może być powodowane przez ducha w środku.
- Słuchaj mały jeśli tak bardzo lubisz figlować to niech ci będzie, jednak pamiętaj kto tu ma większą siłę.
Po chwili jednak uspokoiłem się i sięgnąłem do torby bo kanapki. Szybko je zjadłem, po czym postanowiłem się poruszać.
- Co powiesz na mały spacer po lochach?
Wziąłem jajo w ręce i ruszyłem zgodnie z oznaczeniami w stronę lochów. Gdy dotarłem do drzwi do nich prowadzących, postanowiłem szybko je otworzyć. Drzwi otworzyły się ze zgrzytem, a za nimi rozlegała się ciemność i wilgoć. Na szczęście obok drzwi wisiała lampa naftowa, którą chwyciłem i wszedłem do środka. W lochach pełno było obdartych ścian, pajęczyn i cel zamkniętych na zamek z małą kratką.
- Dobrze że lochy wyglądają jak powinny, a nie jak odpicowane piwniczki.
W sumie czułem się w nich jak w niebie, ten klimat bardzo mi odpowiadał, jednak zdecydowanie było tu za mało światła, co zmusiło mnie do opuszczenia tego pomieszczenia. Wróciłem więc do sali tronowej, gdzie jajo Gastlyego odstawiłem na tronie i poszedłem poszukać kilku pochodni. Wieczorem robi się tu dość ciemno, a zważając na ostatnie wydarzenia zdecydowałem że lepiej będzie jak sala będzie trochę jaśniejsza. Gdy znalazłem już to czego potrzebowałem, poszedłem do torby gdzie miałem jakiś tam posiłek.
- Cholera! Co znowu tu się dzieje?
Idąc w stronę tronu zauważyłem, że zarówno torba jak i jajo zniknęły. Pierwsze z nich zauważyłem wiszące na żyrandolu, jednak nie miałem bladego pojęcia jak się do niej dostać. Po chwili poszukiwania rozwiązania, dostrzegłem że żyrandol jest podwieszany i linka za pomocą której można go obniżać i podnosić jest zawiązana na balkonie. Pośpieszyłem w tamtą stronę i nagle zobaczyłem jajo na stojące na poręczy.
- No nie jak to możliwe? Jak ty to robisz, jeszcze chwilę temu cię tu nie było.
Chwyciłem jajo by przypadkiem nie spadło, a następnie opuściłem żyrandol i poszedłem na dół by zabrać swoją torbę. Nagle poczułem jakąś dziwną energię. Nie wiedziałem skąd się wzięła jednak była dość silna by zabić zwykłego człowieka. Gdy doszedłem na miejsce zauważyłem, że moja torba nie wisi już dłużej na kloszu, a spokojnie leży oparta o nogę tronu.  Podszedłem do niej i najpierw odłożyłem jajo na miejsce, następnie wziąłem pochodnie i podpaliłem świeczki w żyrandolu. Po wszystkim poszedłem w końcu coś zjeść. Usiadłem na poduszce obok siedziska i zajadając, otworzyłem swoją księgę by poszukać w niej coś o sile przenoszącej przedmioty i o Gastlym.

Dziś obudziłem się z uczuciem podobnym do kaca. Koszmarnie kręciło mi się w głowie, a każdy nawet najcichszy dźwięk przyprawiał mnie o ból głowy. Jednak nie mogę sobie odpuszczać przez gorsze samopoczucie, gdyż na głowie mam ważniejsze sprawy. Zacząłem od śniadania, które znajdowało się w mojej torbie, jednak gdy do niej sięgnąłem nie było tam niczego po za lalką marynarza, którą znalazłem i ułożyłem obok jajka.
- To zapewne też twoja sprawka, co jajcarzu?
Uśmiechnąłem się do jajka i rozejrzałem się gdzie może leżeć mój posiłek. Na szczęście długo szukać nie musiałem, leżał sobie spokojnie na kredensie nie opodal tronu. Ruszyłem więc w tamtą stronę, a w brzuchu burczało mi coraz bardziej. Gdy podszedłem po swoje kanapki, które nagle zaczęły lewitować.
- Czy chociaż zjeść mi dasz w spokoju?! Naprawdę nie mam sił na przekomarzanie się, a zwłaszcza dzisiaj, więc proszę cię bardzo byś oddał mi posiłek i w spokoju dał zjeść, a kiedy skończę i poczuję się lepiej, wtedy będziemy mogli poświrować.
Kanapki opadły z powrotem na blat kredensu tak jak o to poprosiłem, dzięki czemu mogłem spokojnie je wziąć i skonsumować. Jednak zastanawiało mnie bardziej czyja to sprawka. Zacząłem więc obmyślać w jaki sposób wykryć tego żartownisia, jednak migrena nie dawała mi spokoju, więc postanowiłem się przejść i pozwiedzać zamek, może po drodze natknę się na coś co mi powie kim jest ten kawalarz. Zabrałem swoje rzeczy, wraz z jajem i ruszyłem pozwiedzać.

Gdy tak zwiedzałem zamek, w końcu trafiłem do kuchni, a to co zobaczyłem zaparło mi dech w piersi. Na stołach poustawiane było całe mnóstwo potraw, od przekąsek do deserów typu tort czekoladowy czy sałatka owocowa z lodami. Patrząc tak na te potrawy dostałem ostrego ślinotoku, więc szybko podszedłem do pierwszego stołu gdzie znajdowały się dania rybne. Chwyciłem za widelec z zamiarem nabicia kawałka pysznego pstrąga, gdy ten nagle załopotał ogonem i spadł ze stołu.
- Co jest do czorta?! Co tu się dzieje?
Obejrzałem się po kuchni i zauważyłem że wszystkie potrawy jak by ożyły. Ryby łopotały na talerzach, pieczone kurczaki zaczęły biegać po posadzce, jedynie z deserami nic się nie działo, więc postanowiłem choć skosztować tortu czekoladowego. Jednak gdy go spróbowałem okazało się że nie smakuje czekoladą, w ogóle niczym nie smakuje, po prostu był pozbawiony jakichkolwiek walorów smakowych. Gdy się temu wszystkiemu przyjrzałem, dostrzegłem że wszystko jest otoczone cieniutką fioletową powłoczką.
- Znowu ta cholerna iluzja.
Przetarłem oczy i gdy je otworzyłem wszystko zniknęło. Spojrzałem na jajko i zauważyłem na nim małe pęknięcie, z którego wydobywała się fioletowa mgiełka.
- To pewnie znowu twoja sprawka dowcipnisiu, jednak mało zabawna. Widzę że jako jajko lubisz figle, jednak jeśli naprawdę musisz to robić to nie mi. Po wykluciu będziesz mógł robić kawały wszystkim po za naszą drużyną.
Jednak zanim dojdzie do wyklucia przydało by się poznać kilka tajników jak odróżnić iluzję od rzeczywistości. Zwróciłem się więc do drzwi i wychodząc przez nie skierowałem się do sali tronowej, z której przyszedłem. Na miejscu podszedłem do tronu i ułożyłem na nim jajko, sam natomiast usiadłem obok na taborecie i wyciągnąłem księgę. Zgłębiałem tajniki iluzji dopóki nie zasnąłem.

Ocknąłem się rano z dziwnymi dusznościami, pierwszy raz miałem coś takiego, jednak kiedy spojrzałem za siebie zrozumiałem wszystko. Z pęknięcia na jajku wydobywała się fioletowa chmura która, zasłoniła całą salę. Mimo tego szybko okryłem usta i nos kawałkiem płaszczu by nie wdychać trującego dymu i starałem się dojrzeć cokolwiek w tej chmurze. Gdy się tak przyglądałem, usłyszałem nad sobą jakieś dziwne pomrukiwania, szybko spojrzałem do góry i zauważyłem kilka latających sylwetek. Podniosłem się by przyjrzeć im się dokładniej i wtedy jedna z nich podleciała do mnie odgradzając mnie od jaja.
- Haunter? Ale jak, skąd się tu wziąłeś, wzięliście i czemu nie chcesz mnie dopuścić do mojego Gastlyego?
Haunter pomruczał coś w swoim języku i nagle z koła, które tworzyły pozostałe Hauntery wyłoniła się znacznie większa postać. Wyciągnąłem Dexa by sprawdzić co to jednak, jedyne co mogłem wyczytać to brak danych. Sylwetka tego czegoś była zbyt rozmazana, ale podejrzewałem że to może być Gengar. Był znacznie większy od pozostałych i posiadał jednolite ciało z rękoma i nogami. Jednak moje podejrzenia rozwiał jego okrzyk roznoszący się mocnym echem po sali i nagle jajo błysnęło i rozdzieliło się na dwie połowy, z których wyleciała mała ciemna masa. Dym powoli zaczął opadać, a ja przyglądałem się całej sytuacji i byłem tym wszystkim zdumiony.

Po chwili Twój dex zamrugał i zobaczyłeś skan pokemona:

Gastly
samiec
lvl 16
charakter: Żartowniś i figlarz, nikomu nie odpuści. Pomimo próśb jego trenera gdy był jeszcze w jajku pokemon uwielbia robić mu różnego rodzaju żarty. Mimo wszystko zawsze uważa by nie przegiąć i bardzo szanuje Hempa.
ataki: jak na lvl + Energy Ball

Gratuluję