Gra Shury: Shura Ake

Popatrzyłam na Scythera. -Tak.- Powiedziałam. -Najlepiej jakieś słodycze dla pokemonów.- Dodałam, przypominając sobie o łakomstwie mojego poke-robala. No cóż, nie będę przecież głodzić własnego pokemona. Wróciłam do jedzenia tego co zostało mi jeszcze na talerzu. Co jakiś czas zerkałam na moją modliszkę. W końcu jakoś udało mi się dokończyć to co dostałam na ta obiadokolacje. Popatrzyłam, na pusty talerz i czekałam aż kelnerka przyniesie coś dla mojego głodnego pokemona. Stuknęłam palcem w blat stolika. Przez chwile myślałam o pokazach, które miały się odbyć za trzy dni. No cóż, okaże się co uda się na nich zrobić.

Jeśli chodzi o to co Ci zostało do zjedzenia to nadal było tego sporo, a dokładniej aż połowa talerza, kobieta zniknęła i po chwili przyniosła Ci wielki talerz z różnymi poke smakołykami, sama stwierdziłaś że to wszystko wygląda pysznie jednak czułaś, że powoli twój brzuszek zaczyna się zapełniać. Zjadłaś wszystko a kobieta po chwili znowu pojawiła się obok Ciebie zabrała naczynie i ponownie zniknęła, Scytcher podsunął Ci pod nosek piękne różowe ciasteczko w kształcie serduszka, a na nim zauwazyłaś napis: Be my valentine, byłaś pewna, ze pokemon nie wie dokłądnie co to znaczy, jednak zrobiło Ci się jakoś miło.

Uśmiechnęłam się lekko i wzięłam ciastko od Scythera. -dziękuje.- powiedziałam do niego i od razu je spróbowałam. Chyba modliszka nie widziała co jest na nim napisane, ale i tak to było bardzo miłe. patrzyłam jak mój pokemon je. Niech ma chociaż tyle radochy z tego wszystkiego. Stuknęłam palcem w stolik. rozejrzałam się i znowu zerknęłam na Scythera. Podniosłam dłoń i pogłaskałam go po łbie. -Jesteś dobrym towarzyszem.- Pochwaliłam go. Poklepałam go jeszcze i cofnęłam dłoń. Nie wiedziałam jak modliszka może zareagować na coś takiego. Przyglądałam się dajek mojemu pokemonowi.

Po około 10 minutach pokemon zjadł wszystko, mimo takiej ilości jaką miał na talerzyku nie zajęło mu to aż tak dużo czasu, po chwili mogliście już iść, pokmoen wstał i zaniósł talerz, wyglądał przy tym przedziwnie, jednak nic na to nie poradzisz, ogólnie dziwny z niego typ i musisz to przyznać, kiedy już ogarnął stolik i wrócił do Ciebie, złapał twoją dłoń i pociągnął żebyście wyszli z centrum pokemon.

-No dobrze.- Powiedziałam do Scythera i pozwoliłam mu się wyciągnąć z Centrum Pokemon. Było to trochę dziwne, ale jakoś nie protestowałam. Chciałam dowiedzieć się co takiego chce ode mnie lub chce mi pokazać Scyther. Powinnam już się przyzwyczaić do widzenia dziwnych rzeczy na własne oczy. -Chcesz mnie gdzieś zaprowadzić czy co?- Spytałam się modliszki. Uważałam, by nie pokaleczyć się o jego łapy dałam się złapać i poprowadzić. Byłam ciekawa czego takiego on chce. Nie miałam powodu, by nie ufać własnemu pokemonowi.

Scytcher szedł z łapkami lekko wyciągniętymi do przodu, ale widziałaś, ze dziwnie kuśtyka, dopiero po chwili zrozumiałaś, że idzie w tempie poloneza, twój pokemon zaczyna dziczeń, albo ze względu na to w jakich warunkach żyje zaczyna się przyzwyczajać do ludzkich zachowań, jednak kto normalny tak chodzi na codzień?! Po około 10 minutach znalazłaś się przed wielką areną, wyglądała w sumie dość dziwnie, ale nie miałaś zbytnio czasu przyjrzeć się jej dokładniej, twój pokemon od razu pociągnął Cię do jej wnętrza, w sumie mało patrzył na Ciebie, w danej chwili traktował Cię jak dodatek do swojego wspaniałego ciałka.

Popatrzyłam zdziwiona na Scythera. Coś mu odbiło czy co? pokręciłam głową. -No dobra. Nie wiem o co ci chodzi, ale na razie zdaje się na ciebie.- powiedziałam do modliszki i dałam się pociągnąć na arenę. Tańczący pokemon. To ci dopiero farsa. Przyjrzałam się mu jeszcze uważniej. Może coś zjadł nieświeżego czy co? Może coś nie tak było z tymi ciastkami? Nie... to wtedy i mi by odbiło. Albo coś kombinuje. Nie zostało mi nic innego jak dać się pociągnąć. Może w końcu wyjaśni się czego mnie tak prowadził przez te dziesięć minut.

Na arenie było około 20 osób, dwie pary walczyły, jakaś osoba kombinowała coś ze swoimi pokemonami, ogólnie jak dla Ciebie wyglądało to bardzo dziwnie, nie wyglądało to na zwykłą walkę, pokemony wyglądały pięknie, wszędzie dużo brokatu, dużo różnych błyszczących ataków, jeśli chodzi o walkę walczyły ze sobą 4 pokemony
vs
Cała czwórka pokemonów, były pupilami dwóch trenerek, obie były dość ładnie ubrane, ale jeśli chodzi o walkę, obie pary współpracowały, jednak z tego co widziałaś przeważała para z motylkiem
W danym momencie, motylek i lisek coś kombinowały, jedno użyło water guna, prosto w dwa koty, następnie bubblebeam, bombelki zaczeły dumnie krążyć wokół wodnego promienia, w tym czasie motylek okrążał ów atak dodając do niego jakiś pyłek, który sprawił, ze atak błyszczał jeszcze bardziej, po czym wrócił do swojego towarzysza, odpowedź kotów nie była jakaś bardzo pięka, odskoczyły i oba uderzyły swiftem

Zaczęłam oglądać ta dziwną walkę. Zerknęłam na Scythera. To chciał mi pokazać? Pokemony wyglądały nawet ładnie i to wszystko nie wyglądało na jakąś tam walkę. Tylko na... chyba na jakiś pokaz. W końcu do mnie dotarło. Te dziewczyny musiały ćwiczyć na ten konkurs, który ma się odbyć za 3 dni. Teraz już widziałam, że wygranie tych pokazów może być dość trudne. Nigdy jakoś nie myślałam jak mają wyglądać moje pokemony gdy walczą. Walka to walka. Zrezygnowana popatrzyłam na Scythera i poklepałam go po głowie. -Mam nadzieje, że przynajmniej tobie się takie coś podoba.- Mruknęłam do modliszki.

Pokemon odpowiedział coś, jednak nic nie zrozumiałaś, pomachał swoją łapką, zebyś była ciszej, bo ogląda i patrzył dalej co się dzieje, chyba jednak mu się to podoba.
W pewnym momencie do walki wzięły się kotki, szary z nich użył kilku shadow balli sama nie wiesz jak, ale tworzył z nich sporą spiralkę, w tym czasie różowy kotek, przeskoczył przez nie i kiedy minął się z pierszą z kul użył zen hedbutta, jednocześnie kiedy opadł na ziemię zaczął ciągnąć w jakiś magiczny sposób ów kule za sobą, po czym siepnął obu rywali najpierw wskakując na motyla, ppo czym zwinał się w kulkę, tworząc wielką zen kulę i uderzył w plecy wodnego lisa.

Westchnęłam zrezygnowana. Chyba mu się podobało. I to bardzo. Także zaczęłam oglądać tą walkę. W końcu Seed o czymś takim mówił, żeby obserwować jak robią to najlepsi. jak dla mnie taktyka była pomysłowa i musiałam to przyznać wyglądało to razem nawet ładnie. Zamyślona dalej obserwowałam walkę. Atak mu wyglądać jak najładniej. Tak, chyba o to chodzi. Zerknęłam na Scythera. On by się do tego bardzo nadawał. Nie dość, że to lubi to jeszcze pewnie potrafiłby pokazać się z jak najpiękniejszej strony. No nic, zostaje mi się uczyć od własnego pokemona.

Scytcher siedział spokojnie, po chwili pokazał łapką na faceta stojącego z boku, mówił coś do swojego pokemona, a był nim:

Po chwili pokemon wypuścił w górę kilka serduszek dodał do tego bombelki, po czym water gunem wzleciał na ich wysokośc obracając się od lewej do prawej, jednocześnie ukrywając się między nimi, po chwili zaczał opadać a serduszka i bombelki razem z nim, kiedy pokemon wylądował jego ataki rozprysnęły się na podłodze tworząc wielką ilośc brokatu, który dodał temu pokazowi wiele do wyglądu. Całkiem ładnie to wyszło, a twój pupil aż zapiszczał

Popatrzyłam w kierunku pokazanym przez Scythera. Znowu piękne połączenie ataków. Zerknęłam na modliszkę. Jemu też się to bardzo podobało. Przyjrzałam się uważniej. Kilka dodatków plus ataki pokemona. całkiem zgrabnie to wyszło. Zamyśliłam się i dalej obserwowałam treningi koordynatorów. Scyther musiał być aż rozentuzjazmowany tym wszystkim. -Może też chciałbyś spróbować?- spytałam się ostrożnie mojej modliszki. Może i taki trening by się przydał Scytherowi skoro jest on tym wszystkim oczarowany. Mnie aż tak to nie kręciło, wzięłam udział bo musiałam, ale niech chociaż mój pokemon ma z tego radochę.

Pokemon od razu pokiwał głową na tak, było trochę miejsca na trening więc możecie zacząć już teraz, moża akurat ktoś Ci pomoże w tym treningu, chociaż sama nie wiesz jacy są koordynatorzy, nie dowiesz się za bardzo, do czasu aż sam anie zajmiesz się kombinowaniem w ich otoczeniu, twój pokemon w ciągu 3 sekund znalazł się już na dole i czekał na Ciebie skacząc z łapki na łapkę, nie mógł się doczekać.

Ruszyłam do Scythera i po drodze zaczęłam kombinować, by wymyślić jakąś strategię. Westchnęłam. To może być trudniejsze niż myślałam. Popatrzyłam na Scythera oceniając jego wielkość i myśląc nad atakami jakich może użyć. X-Scizor w jego w wykonaniu może wyglądać bardzo dobrze. Może jeszcze Agillity i jego ruchy będą szybsze i bardziej precyzyjne. Ale to nie walka, więc raczej to za bardzo nie pasuje. To może Night Slash i False swipes. Westchnęłam. To trudniejsze niż myślałam. Ewentualnie Scyther może to nadrobić entuzjazmem.

Pokemon nadal podskakiwał z łapki na łapkę, na razie nikt na Ciebie nie patrzył, po chwili łapki Scytchera zaczęły się świecić, użył night slasha i machał nimi jak pomponami, wyglądał przezabawnie, ale raczej nie o to chodziło, pokemon widząc Ciebie ucieszył się jeszcze bardziej, przytulił Cię i czekał co będziesz do niego mówiła, widziałaś, zę zrobił wielkie oczka i czekał dalej.

W końcu udało mi się coś wymyślić. Poklepałam modliszkę po łbie. -No dobrze mały. Może spróbujemy tak. Wyskocz i użyj Vacuum wave i zaraz potem X-Scizor tak, by przecięła poprzednią falę.- Powiedziałam. -To chyba będzie coś ciekawego na początek. Zobaczymy jak się to uda.- Dodałam. Teraz czekałam na efekt tej taktyki. Może będzie to "jakoś" wyglądało. Ewentualnie Scyther nadrobi to entuzjazmem. Skoro chce potrenować to nie będę mu tego zabraniać. Przy okazji może sama się czegoś jeszcze nauczę.

Twój pokemon zaczał od vacum wave, po którym użył quick attacku dogonił atak, po czym przeskoczył go robiąc lekkie salto, po czym pojawił się przed atakiem i zniszczył go x scizorem, po czym pierwszy atak rozsypał się na tone brokatu, który poleciał w stronę twojego pokemona, Scyther uradowany potarł o siebie ostrzami, które miał zamiast łapek. Usłyszałaś gromkie brawa, chłopak trenujący swojego poke serduszka podszedł do Ciebie
-Pokemon na prawdę się do tego nadaje, możę chcesz, zeby nauczył się nowego ataku? Chętnie pomogę- powiedział miłym głosem
-Nazywam się Markus, a ty? -zapytał uśmiechając się

Zaskoczona obserwowałam popis mojego pokemona. On ma na prawdę talent. Odwróciłam się w stronę z której słyszałam brawa. -Tez tak myślę.- Odparłam i zerknęłam na modliszkę. -Bardzo chętnie skorzystam z tej oferty.- Dodałam i popatrzyłam na chłopaka. -Jestem Shura.- Przedstawiłam się. Miałam szczęście, że udało się trafić na jakiegoś bardziej doświadczonego koordynatora. Przynajmniej mój Scyther się czegoś nauczy i dowiem się jeszcze jakiś rzeczy o pokazach. Znowu zerknęłam na modliszkę. Coś mi się wydaje, że jednak poprzednio musiał mieć jakiegoś trenera. Chociaż od niego i tak się przecież nic nie dowiem.

Chłopak wypuścił takiego pokemona:

Robaczek poruszył skrzydłami i usiadł na dłoni swojego trenera
-Może być silver wind? - zapytał nadal się do Ciebie uśmiechając, Scyther podszedł do Ciebie nadal się ciesząc,
-Jesli nie to wybierz coś innego, zobaczymy czy mój pokemon zna ten atak- dodał po chwili i poprawił jedną dłonią koszulę którą miał na sobie

Zerknęłam na jego pokemona. -Niech będzie Silver Wind.- powiedziałam i poklepałam Scythera po łbie. Nie wiedziałam jakich ataków może się jeszcze nauczyć modliszka, ale skoro chłopak się zaofiarował to niech będzie ten Srebrny Wiatr. Popatrzyłam na Scythera. -No to teraz będziesz uczył się ataku, ok?- Pogłaskałam go po łbie. Jak na razie spisywał się bardzo dobrze. Przyjrzałam się chłopakowi. Czy robił to wszystko z dobrej woli? Chyba jak na razie nie ma co o tym myśleć, tylko korzystać z każdej pomocy.

Chłopak powiedział swojemu pokemonowi co ten ma zrobić i oba poczki odeszły na bok ucząc się ataku, znaczy się tylko twój się uczył, ale to jak zawsze mały szczegół.
-Który raz bierzesz udział w pokazach?- zapytał Cię miłym głosem i z uśmiechem na twarzy, ów pomocny koordynator, wydawał się na miłego, jednak czy aby na pewno, może on na prawdę coś od Ciebie chce i stara się zdobyć twoje zaufanie?

Zerknęłam na uczącego się Scythera i skoncentrowałam wzrok na swoim rozmówcy. -Tak. Po raz pierwszy biorę udział w takim konkursie.- Odpowiedziałam. Wolałam być ostrożniejsza, ale nie okazywałam tego, by nie wzbudzić u chłopaka jakiś podejrzeń. -A ty chyba już jesteś weteranem, prawda? Widziałam przed chwilą pokaz twojego pokemona.- Spytałam się i popatrzyłam na niego zaciekawiona. Może dowiem się jakiś ciekawych rzeczy od chłopaka. zapytać się nie zaszkodzi. Udawanie niezaznajomionej z tematem pokazów powinno być proste skoro na prawdę nie miałam na ich temat zielonego pojęcia.

Chłopak patrzył na wasze pokemony, które razem ćwiczyły
-Mam już cztery, chcesz zobaczyć? -zapytał podekscytowany ale chyba nie chciał się narzucac dlatego nie pokazał jeszcze swoich zdobyczy, spokojnie czekał aż mu odpowiesz, zobaczyłaś, ze twój pokemon powoli łapie o co chodzi w yum ataku

Popatrzyłam na Scythera i pokemona chłopaka. -Jasne, że chce zobaczyć.- powiedziałam z entuzjazmem. Nie chciałam zrażać chłopaka. Miałam nadzieje, że powie jeszcze coś więcej. -Ja jestem dopiero początkująca.- Dodałam. Wolałam zapewniać o tym, że nie znam się za bardzo na pokazach. Co było jednak całkowita prawdą. Zerknęłam jeszcze na Scythera. -Słyszałam, że na tych pokazach ma być bardzo dużo znanych koordynatorów. Tylko szkoda, że nie znam żadnego ich nazwiska.- Zaśmiałam się słabo.