Gra Shury: Shura Ake

Absol dumnie podszedł i zamruczał cicho, Espeon znowu coś buknął pod nosem, Absol zawarczał głośno i kociak znowu oberwał fire blastem, zapiszczał cicho i znowu się nie odezwał. Mogliszka oraz smok odeszły na bok i zaczęły uczyć się ataków.

Espeon po chwili wyszedł na środek polanki, pokemon użył swifta obrócił się przy tym pięknie żeby gwiazdki go otoczyły, po czym użył na nie psychicznego ataku żeby zmienić ich barwę, po czym wsykoczył z okręgu, użył confusion aby gwiazdki poleciały w jedną stronę, pokemon od razu załapał o co chodzi, po czym zrobił ze swojego ciała kometę, przyczepił je tak jakby do swojego ogona i quick attackiem poleciał przed siebie a gwiazdki leciały za nim

Popatrzyłam na pokaz Espeona. -Bardzo dobrze się spisałeś, Espeon. Ty też weźmiesz udział w pokazach.- Powiedziałam do różowego kota. Miałam nadzieje, ze z Absolem się nie pozabijają, ale od czego mam jeszcze smoka i modliszkę. Popatrzyłam na resztę pokemonów. -Na razie możecie zająć się sobą. Jak będę coś od was chciała to was przywołam.- Powiedziałam i obserwowałam Absola i różowego kota. Zerknęłam też na modliszkę i smoka. Mogłam tez spróbować startować do pokazów z Zoruą albo Buizel, ale na razie już dwa pokemony mam wybrane. Teraz próbowałam pomyślić nad taktyka dla smoka i modliszki, ale najpierw niech skończą się uczyć.

Reszta pokemonów od razu padła na ziemię i poszła spać, nie uleczyłaś ich po ostatnim treningu i są mega zmęczone, Absol jakoś specjalnie tego nie pokazywał, miał to chyba nawet w nosie, teraz po prostu leżał dumnie jak lew, Espeon też położył się niedaleko bucząc coś pod noskiem, tylko modliszka i zmok trenowali w tym momencie, szło im dośc dobrze widziałaś to na pierwszy rzut oka. Po chwili pokemony skończyły naukę

Smok poznał nowy atak.

No tak, zapomniałam o uleczeniu pokemonów w Centrum Pokemon. Może uda się jeszcze przed pokazami tam dojść i zdążyć na konkurs. Zwróciłam się do modliszki. -Scyther, teraz ty spróbujesz wykonać kombinacje ataków. Chciałabym tylko zobaczyć jak będzie to wyglądało w twoim wykonaniu. Zacznij od otoczenia się sierpami stworzonymi z ataków Silver Wind i Vacuum Wave tak by krążyły wokół ciebie. Gdy będzie ich już sporo wyskocz z nich przy pomocy Quick attack i jak będą rozlatywać się na wszystkie strony doskocz i uderz Night Slash, by przyspieszyć rozpad okręgu.- Obserwowałam jak pójdzie Scytherowi.

Pokemon próbował jednak sierpyu nie chciały się trzymać jego ciała, sama nie wiesz czemu tak wychodziło, jednak taktyka nie powiodła się wcale, a wcale, po wykonaniu jej z 6 razy twój pokemon padł zmęczony na ziemię i patrzył na Ciebie wzrokiem w stylu, błagam nie chce więcej. Tylko smok został, stał jakoś dziwnie ekscytując się jak dzieciak sama nie wiesz czym przecież nic do niego nie powiedziałaś, więc o co mogło mu chodzić?

Popatrzyłam na modliszkę. Nie byłam aż tak wredna, by go jeszcze bardziej męczyć. -Dobra, Scyther. Masz teraz spokój i odpoczywaj.- Powiedziałam i zerknełam na smoka. -Haxorus? Co się tak cieszysz? Mam nadzieje, ze nie próbowałeś żreć jakiś podejrzanych jagód, bo wyglądasz mi na takiego co się czegoś naćpał.- Burknęłam do smoka i przyjrzałam się mu. O co może mu chodzić? Rozejrzałam się wokół. -Chcesz coś ode mnie?- Popatrzyłam na stwora zdziwiona. Próbowałam sobie przypomnieć co mówiłam kilka chwil temu, by zrozumieć o co mu chodzi.

Modliszka podeszła do Absola i padła na niego oczekiwałaś takiej samej reakcji jak w przypadku Espeona, jednak poke pies podniósł tylko łeb i pokręcił głową prychając cicho, o dziwo nie zaatakował modliszki. Poke smok zrobił dziwną minkę wysunał lekko łeb w przód, łapki ugiął dość dziwnie i zaczął podskakiwać zarzucając ogonem na boki, wyglądał jak cieszący się pies... ale o co mu chodziło nie wiesz i pewnie się nie dowiesz, po chwili usiadł zrezygnowany i .... zawył jak krowa.. um?

Pokręciłam głową. -Na Arceusa, Haxorus nie wyj tak. Czego ode mnie chcesz? Mam cię zacząć głaskać czy co? Bo raczej na pokazy nie masz zamiaru się wybrać?- Westchnęłam zrezygnowana. Przywołałam do siebie Treecko i Riolu. -Mam coś dla was.- Powiedziałam i wyjęłam z torby Santa candy i rare candy dla tej dwójki. Cukierek z Movie Tutorem dałam Treecko, który pewnie po tym ewoluuje, a normalnego cukierka podarowałam Riolu. Zamyślona rozejrzałam się. -Na pokazy wybiorę Espeona i Absola. Tylko mi się nie pozabijajcie.- Skrzywiłam się na myśl o tym, ze mogą zacząć walczyć.

Roślinny stwoerk zjadł szybko cukieraska, po chwili zaczął się świecić, po czym pokazał się przed tobą w nowej formie:

Pokemon przyjrzał się sam sobie i chyba nie wierzył w to jak teraz wygląda jego ciało

rio: 1lvl
grov: 1 lvl

Widziałaś, że twoje pokemony są mega padnięte, a w summie ine miały jeszcze konkretrnego treningu prawda? Musisz albo je zmobilizować do tego, albo po prostu odpuścić i iść je uleczuć, na tym chyba wyszły by najlepiej prawda?

Przeskanowałam jeszcze wyjętym pokedexem Grovyle i schowałam pokemony do kulek. Były w takim stanie, ze nie miało sensu jeszcze bardziej męczyć je treningiem. Zamyślona rozejrzałam się wokół i ruszyłam w stronę wyjścia z lasu. Może jeszcze nie minęło aż tak dużo czasu i zdarzę uleczyć stwory oraz stawić się na arenie. Absol i Espeon poradzą sobie jakoś. Przynajmniej tak myślałam, ale mogłam tez trafić na lepszych od siebie i przegrać. I tak było mi to obojętne. Byleby tylko Ao nie pchali mi sie pod nogi i Seed czasem nie kopnął w kalendarz.

Pokedex pokazął takie info:

Kod:

Grovyle samiec
Poziom: 16.50
Charakter: Pokemon bardzo wierzy w siebie, jednak nie ma napompowanego ego, co niestety bęsto idzie wraz z pierwszą cechą, pokemon twardo stąpa po ziemi nie boi się żadnych wyzwań, jest dumny z siebie, dymny z tego, że się zmienił no i że staje się silniejszy
Ataki: Pound, Leer, Absorb, Quick Attack, Dragonbreath, Magical Leaf, Fury Cutter, Iron Tail, Pursuit

Oba pokemony odeszły od Ciebie na chwilkę i usiadły tak samo jak reszta, ten dzień będzie bardzo męczący już o tym wiesz.

Zerknęłam na skan Grovyle. Czyli już wiem co chciałam wiedzieć. -Dobra, wracamy już. oddam was do uleczenia w Centrum Pokemon i poczujecie się po tym o wiele lepiej.- powiedziałam i schowałam stwory do kulek. Skierowałam się w stronę wyjścia z lasu. Miałam nadzieje, że nie pobłądzę i jakoś trafię do miasta. Rozejrzałam się i zerknęłam w niebo. Może akurat pogoda się nie zepsuje, wolałam jednak dobrzeć do Centrum, a potem na arenę pokazów. No i może jeszcze uda się odwiedzić Seeda.

Bardzo szybko wróciłaś do centrum pokemon, jednak była dość spora kolejka, więc leczenie pokemonów troszkę zajmie, do pokazów miałaś jeszcze sporo czasu, więc uleczenie pokemon, odwiedzenie Seeda, po czym dotarcie do auli nie zajmie Ci wiele czasu, oddałaś po chwili pokemony i poleciałaś do Seeda, ten leżał spokojnie w swoim łóżku i oglądał coś w tv
-Hej Mała- chciał Ci pomachać, ale od razu tego pożałował, zobaczyłaś, ze uniósł tą bardziej obandażowaną rękę, położył ją szybko na swoim brzuchu i zrobił ciche
Huh

-No, cześć. Nie majtaj za mocno tą łapą, bo jeszcze ci odpadnie.- odpowiedziałam i podeszłam do łóżka Seeda. Przyjrzałam się mu zamyślona, by cenić nieco jego stan. -Dzisiaj już zaczynają się pokazy. Biorę w nich udział.- Poinformowałam go chociaż skoro oglądał telewizje to i tak pewnie o tym wiedział. Zerknęłam na zegar. -I jak się czujesz? Mam nadzieje, że nikt nie próbował przyłazić i cie zadźgać.- spytałam się. Skrzywiłam się lekko na myśl o tym.

Była dopiero 14, miałaś jeszcze czas, Seed wyłączył tv i spojrzał na Ciebie, wyglądał dość dobrze, nie licząc oczywiście sporej iloście bandaży i innych dziwnych rzeczy na jego ciele, no ale szczerze wyglądał lepiej niż po walce
-Jakoś daje radę, w sumie czuje się coraz lepiej, jutro wychodze i mam w nosie czy pani "masz leżeć i odpoczywać" mi pozwoli, chce potrenować do cholery czuje jakbym przytył 20 kilo- mruknął cicho ale był naburmuszony, widziałaś, ze nie podoba mu się leżęnie w łóżku i lenienie się
-Wiem słyszałem o pokazach- powiedział spokojnie

-No cóż, twoja sprawa, ale jeśli znowu zacznie się z ciebie lać farba to mój smok za łeb zaciągnie cię z powrotem.- Wzruszyłam ramionami. Czyli mam jeszcze jakieś 3 godziny do pokazów. zerknęłam przez drzwi cz czasem kolejka do uleczenia się nie zmniejszyła. Na wzmiankę o przybranych kilogramach otaksowałam Seeda spojrzeniem. -Ciekawe gdzie ci te 20 kilo przybyło. Chyba na nosie ci przybyło.- Prychnęłam. -A jeśli tak koniecznie chcesz schudnąć to może poszczuje cię Haxorusem. Jak przed nim nie uciekniesz to cie zaliże na śmierć.- Ironizowałam sobie dalej.

Kolejka do leczenia pokemonów zmniejszyła się znacznie teraz było w niej mniej więcej 4-5 osób, więc jak na razie mogłaś jeszcze poczekać z Seedem, chłopak leżął spokojnie i w sumie się nie odezwał, dopiero po chwili podjął rozmowe
-Wiesz no tego... przytyłem uwierz mi czuje się cięższy o kilka kilo i nie jest to przyjemne mam dość leżenia i obiecuje że nie wykrwawie się i nie będę dla Ciebie ciężarem- mruknął cicho zabrzmiało to dość dziwnie jakby nie było.

Wzruszyłam ramionami. -Twoja sprawa.- Ucięłam jego tłumaczenia. Zerknęłam jeszcze czy kolejka już zniknęła i będę mogła w końcu uleczyć moje potwory. -Chociaż lepiej następnym razem nie podkładaj znowu głowy pod topór.- Dodałam. Zamyśliłam się na chwile. W pokazach niemal na pewno będą brali tez udział ludzie z Ao. Miałam nadzieje, ze w tak dużym zbiorowisku ludzi nie odważą się zaatakować. Chociaż po tamtym ataku powinno im to dać chociaż trochę do myślenia. Westchnęłam. Przynajmniej tak myślałam, ale jak to będzie nie wiadomo.

Chłopak nie odezwał się już w cale, kolejna zniknęła, więc wyszłaś z pomieszczenia żegnając się z nim tej życzył Ci powodzenia i włączył znowu telewizro zaczął oglądać jakiś głupi program, siostra Joy od razu zabrała pokeballe od Ciebie i uleczyła szybko twoje pokemony
-Muszą odpocząć jeszcze jakiś czas- wyjaśniła spokojnie z uśmiechem na ustach jak to Joy, w sumie przerażające było to jak te kobiety mogą się tak ciągle uśmiechać, przynosisz im padniętego pokemona i widzisz uśmiec na jej ustach, przychodzisz z odciętą nogą ta dalej się uśmiecha i jedyne na co ją stać to "ojoj"

-Dobrze.- Odpowiedziałam tylko. W końcu i tak ja tutaj nie miałam za wiele do powiedzenia. Zerknęłam na zegar i usiadłam sobie na ławeczce jeśli takową znalazłam. Siostry Joy były "trochę" przerażające. Cały czas się tylko uśmiechały, a na dodatek wszystkie były takie same. Westchnęłam i wzdrygnęłam się na myśl czy czasem te wszystkie Siostry Joy nie są jakimiś demonami czy tam klonami. Skrzywiłam się. Już zaczynam myśleć o głupotach. By przestać myśleć o takich rzeczach rozejrzałam się i z nudów przyglądałam się temu kto wchodził oraz wychodził z Centrum Pokemon.

Na zagarku była godzina 15 nadal miałaś czas jakby nie było, w centrum pokemon nie było nic ciekawego pewnie większość osób już przygotowuje się do konkretnych pokazów, na zasadzie szykuje stroje dopieszcza swoje pokemony i inne tego typu, nie znałaś się na tym za bardzo jednak musiałas się dopasować, co prawda pewne było, że sukienki nie obierzesz, nie, nie, nie to nie w twoim stylu. Centrum pokemon było puste i spokojne

Przyglądałam się tylko przygotowaniom koordynatorów do pokazów. Sama nie miałam zamiaru nawet się do tego przebierać. O, nie. Niech się tam sami stroją. zerknełam w stronę siostry Joy czy moje stwory już będą gotowe do odebrania. Zamyślona zapatrzyłam się na zegar. Miałam nadzieję, że jednak Ao nie odważą się zaatakować podczas pokazów. Przynajmniej tak myślałam. Za dużo ludzi. Rozejrzałam się uważnie. Taktyki na pokazy już miałam i to powinno wystarczyć. Przebieranie eis nie wchodziło nawet w grę.

Siostra Joy zawołała, Cię żebyś odebrała swoje pokemony, po czym po prostu wróciła do swoich zajęć, spokojnie powolnym krokiem dałaś się do auli pokazowej, czas leciał dośc szybko, musiałaś przejśc pół miasta jednak nie było to dla Ciebie problemem, czułaś się średnio przygotowana do pokazów jakby nie było, ale nie wygranie ich było twoim celem, a zbliżenie się do Ao, po chwili dotarłaś do auli i widziałaś tłumy, wielkie tona ludzi, zaaa dużo ich.

Rozejrzałam się po auli i ruszyłam w kierunku miejsca gdzie mieli zebrać się uczestnicy pokazów. Niezbyt podobała mi się perspektywa wystąpienia w tej imprezie. Za dużo tutaj było ludzi. Chociaż być może plusem tego będzie to, ze może uda się mi czegokolwiek jeszcze dowiedzieć o Ao. Skierowałam swoje kroki w miejsce zebrania uczestników. Chciałam w końcu wyjść z tego tłumu i nie mieć do czynienia z taka ilością ludzi. Serio, już wolałam jak Seed nawija od tej gromady ludzi. No cóż, jednak chyba nic innego mi nie zostało.

Spokojnie zaczełaś szukać wejścia dla uczestników, w tłumie nie czułaś się dobrze, ludzie krzyczeli skandowali imiona, czyjeś, sama dokładnie nie wiesz czyje, starałaś się wyciszyć wyłączyć z ich krzyków, jednak jakoś Ci nie szło, spokojnie maszerowałaś przed siebie
-Umrzecie dzisiaj wszyscy oj taaaaak- usłyszałaś czyjśc dziwny upiorny głos.. ale te słowa nie zostały wypowiedziane na głos, starałaś się oderwać od siebie te myśli, spokojnie szłaś dalej przed siebie, po chwili zauważyłaś wejście dla koordynatorów, widziałaś wielu ludzi patrzących na Ciebie ale musiałaś sobie z tym jakoś poradzić prawda? Wielu uczestników pokazów tłumaczyło swoim pokemonom co i jak, widziałaś, że nie możesz pokazać strachu, było to pewne, wejście dla uczestników bylo spory kawałek za głownym wejściem dlatego po chwili przestałaś czuć na sobie wzrok tych wszystkich ludzi, a uczestnicy mieli Cię po prostu w nosie
-Kaaaapłaaankooo- usłyszałaś głos, który był delikatny, przyjemny dla uszu, taki wręcz uroczy i przesłodzony
-Umrzecie dzisiaj!- po chwili ten sam głos zacharczał Ci praktycznie do ucha, ale... ty nikogo nie widziałaś, rozejrzałaś się lekko spanikowana, ale na prawdę tam nikogo nie było, no może poza trenerami gadającymi ze swoimi pokemonami
-Wszyscy uczestnicy proszeni są o zebranie się w szatni- usłyszałaś krzyk jakiejś kobiety dobiegający od strony wejścia dla uczestników.