Gra Shury: Shura Ake

Pokemon spokojnie leżał i patrzył na Ciebie tak jak chciałaś, spokojnie zaczęłaś się malować, szło średnio, ale zawsze pierwszy raz jest cięzki, co do Arceusa, raczej o tym nie myślał, znaczy się o potrzebie ukrywania się, świat, który stworzył był inny, spokojniejszy i idealny według jego mniemania, wszyscy mieli żeyć w zgodzie, a wyszło zupełnie inaczej, ale może kiedy.s będziesz miała okazjie z nim o tym porozmawiać, jednak do tego potrzebujesz Seeda prawda?

Przy malowaniu się skoncentrowałam się tylko na tym, by zakryć jakoś te blizny. Przynajmniej mój smok jest spokojny. Obejrzałam w lustrze efekty tego mazania się kosmetykami. Będe musiała w końcu odwiedzić Seeda. W końcu o mało nie kopnął w kalendarz podczas walki z Ao. Skrzywiłam się. No tak, cały czas mamy ich na głowie. No i jeszcze pokazy. Dobra, to skonsultuje się z Seedem. Jeśli jednak tutaj i tak zostaniemy to nie ma sensu się wycofywać skoro będzie zawsze można usłyszeć tam jakieś plotki.

Skończyłaś się malować i nie wygladało to jakoś specjalnie źle, ale dobrze też nie było wiem, wiem szczerość boli, albo dostaje się za nią w pysk, ale niestety wyglądasz dośc nienaturalnie, może z czasem się tego nauczysz? Kto to wie, dopiero kiedy chciałaś wyjśc z łazienki zorientowałaś się, że nie ma jak ponieważ twój kochany poke smok w oczekiwaniu na Ciebie o prostu zasnął

No, dobrze. Jakoś to wygląda. Jakoś. Jeszcze zostaje to, ze będę nosić worek na głowie, ale dobra. skrzywiłam się i ruszyłam w stronę wyjścia z łazienki. Lepiej jak pójdę odwiedzić Seeda. Popatrzyłam na smoka, który właśnie taranował mi drogę do pokoju. -Smoczuś? Obudź się. Już wychodzimy.- Powiedziałam do pokemona i próbowałam go obudzić. -I pójdziemy do miejsca, gdzie będziesz mógł się pochwalić tym co umiesz...- Zachęciłam go. No cóż, i tak najpierw pójdę do Seeda, a potem może rozejrzę się po mieście. Albo jeszcze lepiej zobaczyć jak trenują inni uczestnicy pokazów.

Pokemon niechętnie spojrzał na Ciebie i zrobił zieeew, po czym odsunął się nadal będąc na czworakach i położył się na środku pokoju czekając aż spokojnie spakujesz swoje rzeczy, nadal obserwował Cię bardzo dokładnie
-Rar?- mruknął po chwili jakby pytał czy już jesteś gotowa po czym podniósł się i podszedł do drzwi czekając aż je przed nim otworzysz.

-Idziemy, idziemy.- Odpowiedziałam pakując swoje rzeczy do torby. Zawiesiłam ja sobie na ramieniu i ruszyłam w stronę drzwi, by je otworzyć. -Najpierw pójdziemy odwiedzić Seeda, a potem dam ci się wykazać na treningu do pokazów.- poinformowałam smoka mając nadzieje, ze zrozumie cokolwiek. Westchnęłam. Miałam także nadzieje, ze poskładali już Seeda w jeden kawałek i ze czuje się już lepiej.

Pokemon zrobił minkę A fuuu kiedy usłyszał o pokazach, no ale ruszył przed siebie, spokojnie szedł w stronę parteru, zszedł po schodach i doczłapał się do sali gdzie jeszcze wczoraj leżał Seed, drzwi były zamknięte, więc chyba najpierw musisz dorwać siostre You, żeby zapytać się czy w ogóle można, cnie, albo wbijasz mówisz co masz do powiedzenia i wychodzi, no ale decyzja należy do Ciebie, twój poke smok usiadł na ławeczce wyglądał zabawnie ale co poradzisz taki typ stworzenia.

Zerknęłam na swojego smoka. No cóż, nic nie poradzę na jego charakter. Może dla mnie taki być byleby nie pchał się do łazienki i nie próbował pic wody z muszli klozetowej. Rozejrzałam się za siostra Joy. Wolałam nie pchać się na chama do sali. Skrzywiłam się. Taa, niby jestem tym cholernym zabójcą, a boje się wejść bez pozwolenia do sali z pacjentem. Rozejrzałam się jeszcze raz i ruszyłam poszukać siostry Joy.

Siostra siedziała u siebie, za małym blatem na przeciwko wejścia do centrum pokemon, spokojnie zerknęła na Ciebie, po czym się uśmiechnęłam
-Oh witam to ty wczoraj przyprowadziłaś tego biednego chłopaka- powiedziała nadal się uśmiechająć, po czym spokojnie czekała co masz jej do powiedzenia, w sumie jeszcze się nie odezwałaś, więc. Twój pokemon spokojnie ruszył za tobą i patrzył na każdy twój krok.

-Dzień dobry.- Przywitałam się z siostra Joy. -Chciałabym właśnie odwiedzić kolegę. Podpytać jak się czuje i czy czasem czegoś nie potrzebuje.- Szybko powiedziałam po co tutaj przyszłam. Zerknęłam na swojego smoka. On ma zamiar tak cały czas za mną chodzić? Jak pies? Popatrzyłam na pielęgniarkę czekając na jej odpowiedź. Miałam nadzieje, ze nie będzie pytać co się takiego stało, ze Seed prawie nie zszedł z tego świata.

-Twój przyjaciel nie jest jeszcze w za dobrym stanie, nawet się nie wybudził, ale jesli coś się zmieni od razu dam Ci znać, dobrze? -zapytałam miłym głosem kobieta i niepewnie wróciła do ksiązki, którą czytała, twój pokemon usiadł spokojnie na ziemi i patrzył na Ciebie, chyba jak na razie musisz znaleźć dla siebie jakieś inne zajęcie niż rozmowa z Seedem, skoro się jeszcze nie wybudził

-Dobrze.- pokiwałam głową. Miałam nadzieje, ze Seed jednak szybko dojdzie do siebie. W takim stanie będzie za łatwą ofiarą. Chyba, ze póki co Ao długo się zastanowią zanim zaatakują. Zerknęłam na Haxorusa i ruszyłam w stronę wyjścia z Centrum Pokemon. -Chodź, smok. Może w końcu będziesz mógł pokazać na co cię stać.- Powiedziałam do pokemona.

Ruszyłaś wraz ze swoim pokemonem przed siebie, spokojnie przemierzaliście miasto, wyglądało dośc ciekawie nocą, po chwili obok Ciebie pojawił się Eevee zadowolony merdał ogonkiem, po czym wskoczył na smoka, z którego przeskoczył na twoje ramie i tulał się do Ciebie bardzo mocno, sama nie wiesz jak się utrzymywał na twoim ramieniu ale co tam.

Poklepałam futrzaka po łbie. -Jak ty w ogóle się tutaj utrzymuje.- Mruknęłam tylko. Rozejrzałam się zamyślona. Może jeszcze ktoś będzie na tamtym stadionie czy czymś tam trenował, bo mnie jeszcze smok zaliże na śmierć. Zerknęłam na Haxorusa i poklepałam jeszcze Eevee po łbie. Jeszcze trochę i zostanę zalizana na śmierć. I to przez własne pokemony. Westchnęłam i nieco spochmurniałam, gdy pomyślałam o tym, że Seed jeszcze leżał nieprzytomny po operacji. Miałam nadzieje, ze szybko dojdzie do siebie.

Twój pokemon mocniej wtulił się w Ciebie po czym polizał ponownie twój policzek, chwilkę po tym zeszkoczył z twojego ramienia kiedy odbił się od Ciebie zauważyłaś że zmienia się w jasną kulkę, po czym jego kształty się powiększają, po czym na ziemi przed tobą pojawi się taki pokemon:

Usiadł spokojnie na ziemi i przekręcił łeb patrząc na Ciebie, twój poke smok tez sie zatrzymał i tak samo jak lisek przekręcił łeb i zrobił coś w stylu: miau?

Popatrzyłam na różowego kotka, który poprzednio był liskiem. -Futrzak? To na pewno ty?- spytałam się i zerknęłam na swojego smoka. Jemu też coś odwaliło? Najpierw był psem a teraz jest kotem? Podrapałam się po głowie i w końcu wyciągnęłam pokedex, by przeskanować to różowe kocisko. W sumie to chyba futrzak ewoluował. Przynajmniej tak mi się zdawało. Teraz był nawet ładny. taki różowy kotek. I nawet fajne miał boczki na mordce. Pokręciłam nagle głową. O czym ja myślę? Przecież jestem zabójcą, a nie jakaś fanka różowych kotów. W sumie... jednak ten kiciuś był przesłodki.

Pokede pokazał takie info:

Kod:

Espeon
samiec
Poziom: 25.00
Charakter: Pokemon po tym jak został sam na jakiś czas przestał się bać wszystkiego, teraz cieszy się z każdej chwili ze swoim trenerem, uwielbia się bawić, jak na razie nie za bardzo lubi Haxorusa, jest dla niego w pewnym stopniu konkurencją jeśli chodzi o uwage trenera.
Ataki: Tackle, Tail whip, Helping Hand, Yawn, Quick Attack, Bite,

Wyciągając pokedex z torby poczułaś coś miękkiego i ciepłego w jej wnętrzu nie za bardzo wiedziałaś ocb, kiedy otworzyłaś torbe zobaczyłaś takie pokemony:

Popatrzyłam na pokemony ze swojej torby. -I mam kolejnych gości.- Mruknęłam. Nie schowałam jeszcze pokedexu i przeskanowałam i te pokemony. -Hodowle mam założyć czy co?- Mruknęłam i zerknęłam na Espeona i Haxorusa. -I co ja mam z wami zrobić?- Westchnęłam. Byleby tylko jeszcze kiciuś i smoczek nie zaczęli rywalizować o moją uwagę. Zerknęłam jeszcze raż to torby. Ta mrówa ma wielka paszczę. Chyba mnie nie dziabnie, co?

Espeon właśnie rzucał się na twojego smoka z łapami, żeby go podrapać, oczywiście pomijamy fakt, że jego pazury średnio się do tego nadają, pokedex pokazał Ci takie dane:

Foongus
samiec
lvl:5
charakter: Pokemon bardzo przestraszony,sama nie wiesz czego dokładnie się boi, jednak na pierwszy rzut oka dosłownie wszystkiego
ataki: jak na lvl

Trapinch
samica
lvl: 5
charakter: Czuje w sobie wielką moc i uważa się za potężnego pokemona chociaż tak na prawdę jest tylko małym nawet nie smokiem
ataki jak na lvl

Westchnęłam. I co teraz? Mam przedszkole założyć? Zerknęłam na smoka i różowego kota. -Spokój, futrzak. Bo zaraz cię do kulki wsadzę i tyle będziesz mieć z tego rzucania się na smoka. Prędzej on cię pożre niż ty mu cokolwiek zrobić.- Powiedziałam trochę zirytowana. Jeszcze mi tego brakowało, by zaczęli sobie oczy wydrapywać. -Lubie was oboje, ale jak się nie uspokoicie to oboje wylądujecie w ballach, a ja sobie innego poka wypuszczę.- Dodałam i popatrzyłam na pokemony, które były w mojej torbie. Ten mrówek to chyba będzie chciał mnie użreć ta swoja paszczą, a grzyb jakoś dziwnie wygląda.

Pokemony w torbie spokojnie siedzialy jakos nie specjalnie sje toba przejmowaly rozvladaly sie po okolicy podziwiajac swiat poza skorupka tak przynajmniej to wygladalo. Co do twoich pokemonow opanowaly sie i tylko kociak mruknal na smoka po czym z gracja ruszyl rzed siebie nie patrzac na to co dalej im powiesz mialas isc na arene wiec spokojnie ruszylas dalej przed siebie pogoda byla calkiem calkiem nie za zimni i nie za cieplo

Westchnęłam i pokręciłam głową. -Czy ja już mam tutaj w ogóle cokolwiek do powiedzenia? Bo wygląda na to, ze raczej nie.- Mruknęłam tylko. Ruszyłam za różowym kotkiem na arenę. Zerknęłam na smoka i kiwnęłam, by ruszył za nami. Dobrze przynajmniej, ze pogoda jak na razie nie miała zamiaru płatać nam figla. Zamyślona rozejrzałam się czy czasem nikt za nami nie idzie. Może w końcu moje stwory jakoś wyszaleją się na tej arenie i będą spokojniejsze.

Arenę juz widziałaś wyglądała dośc normalnie, było tam około 5 osób, które spokojnie siedziały i rozmawiały o czymś, jak na razie nikt nie zajmował pola walki, więc chyba spokojnie mogłaś sobie potrenować, chociaż jak kto woli prawda? Twoje pokemon spokojnie zerknęły na Ciebie jakgdby nigdy nic i jakby nie wiedziały za bardzo o co chodzi, dlatego oba usiadły obok Ciebie i czekały na twoje polecenia.

Rozejrzałam się. Jeszcze nikt nie walczył to mogłam przynajmniej spróbować trochę potrenować. Wypuściłam resztę swoich pokemonów czyli wielką gromadę mniejszych lub większych potworów. Kilku z nich przydała by się ewolucja na wypadek kolejnego zmasowanego ataku Ao. skrzywiłam sie na tę myśli i pokręciłam głową. Teraz czas na trening i nie powinnam sobie tym zawracać głowy. -Dobra, panowie i panie. Potrenujemy sobie teraz.- Powiedziałam i zerknęłam na te 5 osób. Z reszta to nie moja sprawa. -Dobierzecie się w pary. Albo lepiej ja was dobiorę czy: Scyther z Magbym, Caterpie z Zoruą, Croagunk z Cobalionem, Buizel z Treecko, Riolu z Absolem i Espeon z Haxorusem. To mają być sparingi. Bez omdleń, ataków pokonujących za pierwszym razem i prób uszkodzenia się. Chce tylko zobaczyć jak silni się staliście.- Powiedziałam. Miałam nadzieje, że dzięki temu może trochę ochłoną i zużyją nieco energii. No i może po sparingu mój kot i smok nieco się uspokoją.

Scyther -> Magby

Pokemony spokojnie zabrały się za walkę, parowały swoje ataki jak równy z równym, dzięki czemu widziałaś, ze pokemony się uczą i jednocześnie zdobywają doświadczenie, które przyda im się za jakiś czas do późniejszych walk

Caterpie -> Zorua

Mały robaczek nie ogarniał, no bądźmy szczerzy serio nie wiedział co się dzieje i co ma ze sobą zrobić, najpierw owinął sie nitką później zaczął atakować tacklem, jednak nie za wiele to dawało zorua była szybka i silna dzięki czemu miała sporą przewagę nad przeciwnikiem

Crougank -> Cabalion

Poke legenda od samego początku miała przewagę w tym starciu, pokazywała swoją wyższośc, nie chodziło o lvl ani o nic takiego, bardziej chodziło o sam fakt bycia legendą i dawała od samego początku do zrozumienia, że to ona jest tutaj ważniejsza i mały trujący pokemon nie powinien się wcale do niego odzywac

Buizel -> Treeco

Ta para miała małe problemy, ze względu na to, że hmm... zabrały się za rozmowe, nie walczyły, po prostu siadły na przeciwko siebie i uskuteczniały rozmowe, sama nie wiesz o czym gadały jak to pokemony, ale wydawało Ci się to dośc dziwne

Riolu -> Absol

Walka była spokojna jednak nierówna, ze względu na różnice poziomów, Absol spokojnie przyjmował ataki Riolu na siebie i raz na jakiś czas dawał mu jakieś polecenia, dzieki czemu mniejszy pokemon szybko się uczył i jego kolejne ataki były bardziej celne

Hexerus -> Espeon

Ta walka była najbardziej brutalna, pokemony na prawdę się nie lubiły, atakowały mocno i skutecznie dzięki czemu oba pokemony szybko opadały z sił walka była nierówna w szczególności dla poke smoka, który ze względu na swoje rozmiary miał problem z ogarnięciem o wiele mniejszego pokemona i nie raz sam zaplątał się o własne łapy czy ogon

Po chwili pokemony przerwały i czekały na dalsze twoje polecenia, co do tej piątki, ludzie nadal sobie spokojnie rozmawiali chyba nawet się tobą nie przejmowali, widocznie mieli inne własne sprawy na głowie.