Gra Nikotynka - Emra - I

Chłopak spojrzał na Ciebie, póki się nie odzywałaś przejechał z premedytacją ręką po między twoimi pośladkami, no to się zaczęło, zawrzałaś było tak gorąco, tak bosko, pierwszy raz kogoś innego ręka się tam znalazła chociaż na tak krótką chwilę no cóż.. Niesamowite uczucie i odrazu wilgotność dała się odczuć
- ja się droczę z tobą jak ty ze mną
Uśmiechnął się i położył obok
- tutaj widać już Luxraya
Pokazał ręką na niebo po twoich słowach

Wzięłam kilka głębokich wdechów i ułożyłam się na plecach, tak, żeby nie miał szans za nic mnie złapać, nóżki złączyłam ze sobą, nawet jedną z nich dałam na drugą i spokojnie patrzyłam na niebo
-Ja się z tobą nie droczę- szepnęłam pod noskiem, ale na tyle głośno, żeby to usłyszał
-Jeśli tak to wygląda to... przepraszam, nie zawsze robie to świadomie- dodałam po chwili i nadal patrzyłam na niebo, poprawiłam swoje ubrania, żeby było mi chociaż troszkę wygodniej.

Troszkę wygodniej? Nigdy nie było Ci tak wygodnie i przyjemnie jak tej nocy do tego niebo gwiazdy, ognisko, bliskość dobrego faceta który dba o Ciebie jak i stara się
- Nie przepraszaj, lubie kobiety z charakterem a ty do takich nalezysz
Powiedział spokojnie po czym Cię pogonił
- a teraz do spania uczennico.

-Panie Reno, ale wcześnie jest- powiedziałam i znowu przysunęłam się do niego, on jest taki cieplutki, a ja chce się tylko przytulić, podniosłam się na chwilkę
-Buzi na dobranoc chce... skoro gonisz mnie spać to chce buzi- powiedziałam i zrobiłam minkę jak małe naburmuszone dziecko, czekałam spokojnie, w momencie oczekiwania zerknęłam z ciekawości na puszcze znajdującą się kawałek za nami, po rpostu z ciekawości

Chłopak się uśmiechnął, teraz stało się niespodziewane, zaczął Cię całować delikatnie objął Cię takie buzi na dobranoc, aż się ucieszyłaś a przez to wszystko wymknęło się to z pod kontroli chłopak po twojej szyji zjechał niżej i niżej rękami zajął się twoim biustem i znowu pocałował, byłaś tak rozpalona że spokojnie można by było kuć na tobie żelazo, ciepła niczym ogień
- Dobranoc ja Cię obronię
Chłopak nie dał Ci nic powiedzieć gdy to robił a ty się nie broniłaś już nie byłaś w stanie, przykrył Cię swoją koszulą którą wyciągnął z torby.

Ułożyłam się powoli i podkuliłam nogi pod siebie, żeby zmieścić się pod jego koszulą, podłożyłam pod głowe jedną łapkę i położyłam się na boku
-Dobranoc- odpowiedziałam mu z uśmiechem i przymknęłam oczka, miałam nadzieję, że nie przyśni mi się nic... Zboczonego, ani powiązanego z Reno, bo samo myślenie o nim źle by na mnie zadziałało, w tym momencie na pewno, jednak własnie o nim pomyślałam... znowu... zaczełam myśleć o pokazach, o tak, o kombinacjach o swoich rywalach z poprzednich pokazów o kolejnych, wyobrażałam ich sobie, ich pokemony, kombinacje, wszystko

Chłopak był blisko więc mogłaś zasnąć spokojnie, myślałaś.. Niestety nie mogłaś się na pokazach skupić to co się działo przed chwilą przecież to pierwszy raz, a sen.. Nie poprawił tego, rozwinął się o wiele bardziej i nie możesz powiedzieć że Ci się nie podobał, sama zmierzałaś do tego pewnymi czynami, rano obudził Cie chłopak
- wstajemy leniuszku

Podniosłam się powoli i przetarłam oczka, po czym się przeciągnęłam
-Hejka - powiedziałam z uśmiechem nadal się przeciągając, osłoniłam lekko oczka, żeby moje ślepka przywykły do świecącego słoneczka, powoli rozejrzałam się po okolicy
-Widze, ze noc minęła spokojnie, skoro się nie obudziłam- powiedziałam do niego uśmiechając się jak najsłodziej, jak tylko potrafiłam, po czym przykryłam się jeszcze bardziej jego koszulą i runełam na piasek
-Moge jeszcze 5 minutek?

Gdy otworzyłaś oczy nie było za dobrze, chłopak miał zakrwawioną twarz, jego ręka zwisała trochę bezwładnie, miał sporą ranę pod żebrem, głębokie ukucie, wszędzie była krew, sznurki były zerwane ognisko wypalone, widzisz niedaleko wody jakiegoś trupa.. nie rusza się to chyba trup skoro Reno jest w takim stanie
- dobrz..
Więcej nie powiedział po prostu padł obok Ciebie na plecach też miał rany, nogi były po nacinane, cud że żyje, jak mogłaś to przespać sama nie potrafisz zrozumieć

Zerwałam się przerażona
-Reno.. boże co tu się stało?- zapytałam przerażona, na sercu zrobiło mi się zimno, nie czekając na jego odpowiedź zerwałam się na równe nogi, wyciągnęłam z torby jakąs swoją koszulkę, po czym jakąś butelkę musiałabyć tam jakaś prawie pusta, jeśli jest kucam prze Reno i poje go tym co tam jest po czym lece w strone plaży mijając trupa, nawet nie chciałam na niego patrzeć, zamoczyłam swoją koszulkę i nabrałam wody do butelki, po czym staram się jakoś opatrzyć jego rany
-Wybacz mi- powiedziałam prawie ze łzami w oczach

Chłopak się nie odzywał chyba stracił kontakt wlałaś mu wody do ust lekko się zakrztusił i zaczął czołgać do torby
- maść na dnie.
I tyle powiedział.. Ponownie odpłynął, dziwna sytuacja ale sama nadal nie mozesz zrozumiec czemu sie nie obudziłaś

Zaczęłam przeszukiwać jego torbę
-Cud maśc, gdzie ona jest- szukałam zawzięcie, w racie potrzeby wysupuje wszystko na jego koszulę, którą mnie krzykrył, nie chce żeby coś się zgubiło, wiem myśle o głupich rzeczach, jednak z całych sił staram się przestać płakać, czuje, że chce mi się płakać, jednak powstrzymuje to z całej siły
-Reno proszę Cię trzymaj się, błagam- szepnęłam do niego i szukałam dalej, jesli ją znajde od razu doskoczyłam do chłopaka i zajęłam się jedną z ran, na rane czy wokół rany? Cholera!

Maść była w zakręcanym pudełku, pachniała delikatnie, malinowo pychota! Ale musiałaś smarować, jak leżał tak zaczęłaś chłopak przez twoją troskę był praktycznie pokryty cały warstwą maści, po około 10 minutach otworzył delikatnie oczy i uśmiechnął się kącikiem ust i powiedział bardzo cicho
- mówiłem że Cię obronię.

Pogłaskałam go delikatnie po głowie, bojąc się, ze jeśli dotkne gdziekolwiek indzie to go zaboli, zakręciłam maść i schowałam ją do torby, po czym dorwałam cokolwiek żeby położyć mu to pod głowę
-Będzie dobrze, zajme się tobą- powiedziałam chcoiaż sama nie wiedziałam co dalej mam zrobić, nie umiem uleczać, jednak to by się przydało, zerknęłam w stronę plaży, czy to coś aby na pewno tam jest, jednocześnie starałam się dostrzec co to jest, czy to w ogóle wygląda jak człowiek?

Jak to wygląda to sama nie wiesz ale ma długą włócznie wbitą w siebie nigdzie nie odejdzie, chłopak zachichotał w stronę którą patrzyłaś
- nikogo już nie ma
Wyszeptał i przymknął oczy, pozostaje problem glebszych ran.. sączy się krew nadal musisz zatamować, głowe ułożyłaś mu trochę wyżej.

Złapałam ponownie koszulkę, którą chwilkę temu zamoczyłam w wodzie i zaczełap przykładać do tych największych ran
-Reno jak to się stało, ze ja się nie obudziłam- powiedziałam całkiem poważnie, może on miał z tym coś wspólnego? Kto wie, sama nie wiem co on dokładnie umie, chociaż jak to brzmi... on miałby pilnować, zebym się nie obudziła... w sumie też dziwne było, zę tamto coś mnie nie zasiepało... przecież.. byłam takim łatwym celem, jednak starałam się skupić na Reno, musiałam jakoś mu pomóc
-Spróbuje tylko raz Reno, mów jak zaboli- przyłożyłam dłoń do jednej z ran i skupiłam się na niej, chciałam coś zrobić, nie wiem zamiana ran, wezme je na siebie, albo po prostu przyśpieszenie gojenia się jego ran, cokolwike

No i stało się w końcu odkryłaś w sobie większe moce, uczucie, pożądanie? Coś co łączyło CIę z chłopakiem spowodowało że twoja dłoń stała się seledynowa wyleczyłaś praktycznie najgłębszą ranę przy żebrach ale byłaś już wyczerpana po tym, rana zagoiła się w kilka minut.
- Powiedziałem że Cię obronię i sprawię że się nie obudzisz

-Proszę Cię nie rób tego więcej- powiedziałam cicho, wzięłam głęboki wdech i zabrałam się za kolejną z głębszych ran, wiedziałam, ze jestem wyczerpana, jednak musiałam, nie chciałam, zeby mu się coś stało, te mniejsze zagoją się dzięki maści, dlatego wybrałam jeszcze jedną z głębokich ran i się nią zajęłam, tym razem spokojnie, mniej narwanie, myślałam o tym samym co za pierwszym razem, jednocześnie poprzez takie akcje rozwijałąm swoje umiejętności
-Nie chce żeby Ci się coś stało, też się o Ciebie martwie, o przyjaciół trzeba dbać... ale jak widze w jakim stanie jesteś to żałuje, że się nie obudziłam, bo połowe ciosów wzięłabym na siebie, mimo tego, ze jestem słabsza, mniej doświadczona... uwierz mi -szepnęłam i usiadłam po turecku obok niego, brałam głęboki wdechy, zeby czasem nie stracić rpzytomności albo co

Niestety nie byłaś już wstanie, seledyn pojawił się wkoło twej dłoni lekki promyk i bam nic więcej, niestety nie masz takiej mocy aby pomóc mu w 100%.
- Nic się nie stało, powiedziałem że Cię obronię
Powiedział cicho i się uśmiechnął trochę bardziej po chwili podniósł się delikatnie
- jak się spało?

-Leż spokojnie, za chwile znowu spróbuję- powiedziałam do niego i pokazałam jedną z dłoni, nie wiem sama czy to widział, ale na pewno poczuł, że jest z jedną raną chociaż odrobinę lepiej
-Dobrze mi się spało, dziękuję, chyba nigdy tak dobrze nie spałam -szepnęłam i jeśli nadal próbuje się podnieść to lekko przysuwam się do niego i pcham go na piasek, to wszystko moja wina...
-Chcesz się napić, albo jesteś głdony? Mów co potrzebujesz, ja zrobie wszystko- powiedziałam i delikatnie cmoknęłam go w usta, ale strałam sie zrobić bardzo delikatnie

- wszystko? wszystko?
Puścił Ci oczko i uśmiechnął się, no mimo opłakanego stanu żarty się go nadal trzymały po chwili dodał
- wszystko jest już w porządku, możemy ruszać
Starał się podnieść wyżej.

-Reno leż jeszcze proszę- szepnęłam do niego starając się go przytrzymać przy piasku
-Chociaż godzinę, żeby się to wszystko pogoiło, proszę, zrób o dla mnie- szepnęłam ze smutnymi oczkami, martwiłam się o niego, bałam się, że jeśli się ruszy to znowu rany się otworzą i nie będzie to przyjemne, ani dobre dla niego, siedziałam nadal przy nim i patrzyłam spokojnie na niego, pogłaskałam delikatnie jego czoło
-Wiesz co.. to wszystko o którym pomyślałeś, boje się, że nie dałbyś rady- zachichotałam do niego i poprawiłam włosy, odsłaniając buźkę

- no dobra ale zrobię to tylko dla Ciebie
Powiedział spokojnie i się położył, leżał tak i leżał, na zegarku była dopiero 8 ale czułaś się wyspana jak nigdy, drewna jeszcze trochę zostało, widzisz jakieś ryby już nie żywe na kamieniu, może zbierał już je na śniadanie? kto wie.

Cmoknęłam go w czoło
-Dziękuję, w tym czasie zrobie rybkę- uśmiechnęłam się i zabrałam się za robotę, najpierw troszkę drewna, wypuściłam z balki vulpix, zeby rozpaliła ogień, po czym kiedy już to zrobiłam sama zajęłam się rybami, zerknęłam jak tam stan wody w butelce, przyda się pewnie, zaczęłam szukać jakiegoś patyka, żeby nadziać na niego ryby

Vulpix pomogła CI rozpalić ogień a ty zajęłas się rybami, o patyka nie było trudno ponieważ był przygotowany. Piekłaś powoli ryby nad ogniem a wody w butelce była powoła, ogólnie jest wszystko dość dobrze ogarnięte.