Leniowa Zemsta- Gra Lenia

- Byłby to dla mnie zaszczyt Hashirama - powiedziałem.
- Widzisz Roran nie możesz zmarnować takiej okazji. Zresztą ta trasa to duże doświadczenie które ostatecznie może nam się przydać. Musimy starać się być lepszymi trenerami jeśli chcemy wypełnić naszą misję a ty masz właśnie okazję na to. Zresztą jeśli Hashirama poszedłby ze mną to zapewne sporo bym się od niego dowiedział. A bylibyśmy w kontakcie i o wszystkim bym cię informował. Ale mimo wszystko decyzja leży w twoich rękach. Co postanowisz ja to uszanuję - powiedziałem do kuzyna czekając na jego odpowiedź...

Roran myślał intensywnie nad swą decyzją aż w końcu zdecydował.
- Dobrze, w takim razie skorzystam z tej szansy, jednocześnie chcę Ci podziękować Hashirama. Grey, jednak ustalmy jedną rzecz. Informuj mnie o każdym tropie jaki uda Ci się znaleźć, możliwe że pewnego razu będziemy gdzieś niedaleko, dlatego wtedy będę mógł Ci pomóc, dobrze? - odparł Roran. WIdać było że dzięki twemu nowemu towarzyszowi, kamień spadł mu z serca, a cała ta sytuacja wyjdzie dla niego chyba jak najlepiej.

- Nie ma problemu kuzynie. Wszystko o czymkolwiek się dowiem przekażę ci jak najszybciej będzie to tylko możliwe. No to chyba czas byś wrócił i przekazał swoją decyzję sponsorom zanim znajdą kogoś bardziej rozgarniętego na twoje miejsce - powiedziałem do Rorana licząc że szybko się zobaczymy.
Hashirama myślisz że dobrze robimy rozdzielając się z Roranem. Mimo wszystko to naprawdę dobry trener no i mój najlepszy przyjaciel - zapytałem wątpliwie nowego towarzysza kiedy tylko Roran oddalił się na tyle by nas nie słyszał...

- Trzymaj się Grey. - odparł krótko Roran, po czym się rozeszliście bez sentymentalych pożegnań.
- Czy robicie dobrze, tego nie wiem, wiem jednak że ludzie powinni spełniać marzenia, a powinni korzystać z tego przy każdej nadarzającej się okazji. Właśnie, skoro rozmawiamy o marzeniach twego kuzyna, jakie są twoje? I jaki był wasz wspólny cel? - zapytał zaciekawiony Hashirama. Ogólnie oboje udawaliście się w stronę centrum pokemon. Zbliżał sie zmrok, słońce chowało już się za drzewami, musieliście mieć nocleg, by jutro wyruszyć dalej.

- Nasz cel. Uratować naszą rodzinę która została porwana prze Zespół R. A poza tym to obiecaliśmy sobie że zostaniemy najlepszymi trenerami jakimi się tylko da być. To wszystko. Wiesz życie wiele weryfikuje. Nigdy nie znałem swojego ojca i też chciałbym go odnaleźć ale najpierw muszę uratować mieszkańców wioski. To co idziemy do CP bo wiesz chciałbym podleczyć swoje pokemony przed dalszą częścią podróży - powiedziałem do nowego towarzysza...
A ty jaki masz cel - zapytałem...

-------------------------------------------
jak on wygląda, jakie ma poki...dowiem się czegoś xd

No tak:
- Rozumiem, więc jedno z waszych postanowień, ROran dalej spełnia, jeżeli chodzi o bycie najlepszymi trenerami. Co do mnie? Dużo by opowiadać, pochodzę z dalekiej krainy, która jest oddalona od wszystkich innych. Pochodzimy stamtąd wraz z Madarą i Zig'iem. Gonię za nim po krainach, by móc go w końcu powstrzymać, i jego szaleńcze pragnienie wprowadzenia własnego porządku. W mojej wiosce byłem nazywany mędrcem lasu. Specjalizuje się w trenowaniu trawiastych pokemonów, z racji tego iż nasza wioska była wybudowana w środku potężnego lasu. - odparł, gdy po chwili weszliście do DC. Wypadałoby podejść do siostry Joy i zapytać o jakiś pokój, hmm?

Witam siostro Joy. Chcielibyśmy prosić o pokój na noc dla nas i opiekę dla moich pokemonów. Są już naprawdę bardzo zmęczone i przydałaby się im chwila wytchnienia i pomoc medyczna - powiedziałem do siostry Joy licząc że zaopiekuje się moimi pokemonami oraz że jak najszybciej znajdę się w pokoju po tak ciężkim i męczącym dniu. Tylko coś zjeść, prysznic i spać...

Siostra Joy po zabraniu twych pokemonów, oddała wam w ręce klucz do pokoju i udaliście się do niego. Hashirama usiadł na łóżku, zdjął na szafkę nocną swój pasek z pokeballami i zaczął je czyścić. Ty w tym czasie udałeś się pod prysznic a po tym zjadłeś jabłko które leżało w koszu owoców na stole. Zjadłeś i usnąłeś, nawet nie wiedziałeś dokładnie kiedy? Obudziłeś się następnego dnia, na zegarku była już godzina 13. W pokoju zostałeś sam, widziałeś tylko spakowane rzeczy Hashiramy. Jeszcze raz wróciłeś do wydarzeń z dnia wczorajszego. Wiedziałeś że teraz, zaczynasz podróż z kimś innym, z kim będą zupełnie inne przygody. Jednak kto wie czy nie wyjdzie Ci to na lepsze?

- No to sobie pospałem...nie ma to jak długi sen po ciężkim dniu - powiedziałem pod nosem wstając z łóżka i przeciągając się i poprawiając pościel. Szybko wskoczyłem pod prysznic bo nie wiadomo kiedy znów czekają mnie takie wygody i pozbierałem swoje rzeczy do plecaka po czym sprawdziłem czy nic nie zostawiłem. Jeśli w tym czasie mój towarzysz nie pojawi się w pokoju ruszam go poszukać no i odebrać swoje wypoczęte pokemony. Kiedy wszyscy będziemy w komplecie idziemy coś zjeść no i ruszamy na dalej w drogę...

Po wszystkich porannych czynnościach, udałeś się na dół poszukać Hashiramy, widziałeś go przy ladzie gdzie stała siostra Joy. Ten przeglądał coś na mapie, kiedy nagle zawołała CIę położna. Oddała w twe ręce wypoczęte pokemony, oraz Jajo. Byłeś zdziwiony tym, co Ci wreczył, w inkubatorze. Na jego czubku był pokeball.
- Jest to nagroda przekazana od miasta za wzięcie udziału w wczorajszym konkursie. - odpowiedział Hashirama, zjadając słonego paluszka. Jak widać, nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Po wszystkim wziąłeś zjadłeś śniadanie, udałeś się z towarzyszem po rzeczy i opuściliście budynek.
- Więc, masz jakieś plany które dadzą nam jakąś lokalizacje?

- No i widzisz właśnie to jest ten problem bo nie mamy za bardzo tropu w tym momencie. Wszystkie drogi prowadzą jak na razie donikąd. Tropy się urywają a kiedy dorwiemy jakiegoś członka Zespołu R nie wiele da się z niego wydusić. To jest naprawdę irytujące ale mam nadzieję że uda nam się znaleźć wreszcie na tyle silny ślad żeby doprowadził nas do celu - powiedziałem niosąc na rękach poke jajo i zastanawiając się co w nim może być...

Mężczyzna wysłuchał tego co miałeś mu do powiedzenia, po czym wyjął swój Pokenav.
- 20 km stąd jest większe miasto, nie wiem czy na pewno tam coś znajdziemy, jednak większe prawdopodobieństwo że coś dziać się będzie tam, a nie w tak małych miasteczkach jak to. Droga powinna nam zająć maksimum 2 dni, zważając na to że będziemy szli przez las, a następnie przebić się przez ogromne jezioro, ale to już promem. - odparł krótko.

- Las to zawsze bardzo ciekawa opcja zważywszy na to że można spotkać dzikie pokemony które albo można złapać albo potrenować - powiedziałem chowając jajko pokemona do plecaka.
- No to teraz jak idziemy. Cały czas prosto czy inaczej - zapytałem towarzysza idąc z nim ramię w ramię...

Mapa zasugerowała by obrać drogę na północ, czyli w przeciwnym kierunku do którego staliście. Schowaliście wszystkie swe pierdoły i bez zastanowienia ruszyliście w nową przygodę. Nową, bo z nowym towarzyszem. W swym ciele poczułeś jakieś pozytywne emocje, jakby adrenalina, jednak taka której chcesz podołać. Wiedziałeś że zacznie się coś ciekawego w twoim życiu? Kto wie, może to właśnie Hashirama jest osobą która pomoże Ci podołać swemu celowi?
- Grey, co powiesz by w mieście do którego się udajemy, odbyć walkę z Liderem? zajmujesz się zdobywaniem odznak, bądź czegoś innego? Czy tylko jesteś ograniczony do swego prawdziwego celu?

- Oczywiście że zbieram odznaki kiedy tylko to możliwe i uczestniczę w turniejach. O to właśnie chodzi by stać się najlepszym a takie doświadczenie zdobyte podczas walk jest bardzo przydatne do zostania najlepszym trenerem. A możesz mi powiedzieć co to za lider i jaki typ pokemonów preferuje żebym mógł przygotować się mentalnie do pojedynku - zapytałem towarzysza idąc spokojnym krokiem...

- Rozumiem. Hmm. Powiem tak, tamtejsza sala różni się nieco od tych liderów z jakimi idzie Ci się zmierzyć w poszczególnych regionach. Słyszałeś może kiedyś o Battle Frontier oraz o Frontier Brain'ach? - zapytał Cię mężczyzna. Po tym co powiedział mężczyzna, przez myśl przeszło Ci coś co przypominało nową ligę w lidze. Jednak pytanie było następujące? O co w tym wszystkim chodziło? No chyba że wiesz, to sory?

- Jest to taka liga w lidze. Walczymy z 7 liderami o odznaki i na tym moja wiedza się kończy bo tak naprawdę nigdy się tym nie interesowałem ale wiedziałem że coś takiego jest. No ale może ty wiesz coś więcej i możesz powiedzieć mi żebym jaśniej to zrozumiał - powiedziałem do towarzysza licząc że wyjaśni mi to na tyle dokładnie bym zrozumiał.

Battle Frontier to specjalny poziom ligi. Wielu, z trenerów nie podejmuję wyzwania stawieniu czoła sześciu liderom. U każdego z nich panują inne zasady i inny system walk. Nie określają się oni do jednego typu pokemonów, lecz do szerokiego wachlarza możliwości. Dlatego trener przychodzący zmierzyć sie z nimi nie ma już takiej przewagi jak w zwykłych gymch, gdzie to charakteryzowali się oni typem danego pokemona. Liczba Fronier Brainów zmienia się co jakiś czas, jednak po ostatnich zmianach, jakie zostały wprowadzone w życie, obecnie jest ich sześciu. Rozumiesz? Taka forma walk przyczyniłaby się chyba najlepiej do twego rozwoju jako trenera. - odparł.

- No to rozumiem że to bardzo wymagająca liga i duże wyzwanie zarówno dla mnie jako dla trenera jak i dla pokemonów i powiem szczerze że nawet mi to odpowiada. Taki niekonwencjonalny rozwój jako trenera da mi dużo doświadczenia i będę mógł się rozwijać jako trener. Jestem zainteresowany teraz udziałem w tej lidze tylko...pokemony jakich będę używał...nie mam czasu na opracowanie taktyki z góry tylko improwizacja. Zresztą nie będzie łatwo ale spróbować chyba mogę - powiedziałem do towarzysza wędrówki idąc dalej...

Haha, rewelacyjnie. Taka odpowiedź mnie cieszy. Tak więc zmierzamy ku temu by dotrzeć do tego miasta, jednak przed nami kawałek drogi do przebycia. Oby nam się nie ciągnęło, a wręcz przeciwnie, przyjemnie spędzało czas, bo to najważniejsze podczas podróży, prawda? - i po chwili coś zaczęło się dziać. Wyszliście już z miasta, byliście na jego granicy. Wiatr się zerwał i zdmuchnął liście z pobliskiego drzewa. Po chwili te zaczęły się formować przed wami w jakąś małą istotę.
- Cel! - usłyszeliście we dwóch, po czym tajemnicza kreatura zniknęła, a liście powiały w jeden kierunek. W stornę lasu, który widzieliście kawałek drogi stąd. Był w zupełnie innym kierunku niż wasz cel, jednak niedaleko, a zboczenie z drogi nie groziło zbyt dużymi opóźnieniami. No pod warunkiem że będziesz chciał sprawdzić co to było?

Przez chwilę stałem jak wryty zastanawiając się co to może być po czym zerknąłem na mojego towarzysza podróży by sprawdzić jak zareagował na to coś po czym trybiki w głowie zaskoczyły i ruszyłem za tym by sprawdzić co to. Po prostu ciekawość jest zbyt wielka...
- Długo nam to nie zajmie Hashirama. Przekonajmy się tylko co to - powiedziałem do towarzysza i przyśpieszyłem...

Ty stałeś jak zamurowany, jednak po twarzy Hashiramy było widać że nie był zszokowany tym co się tutaj właśnie stało. Przez myśl Ci przeszło że ten już spotkał się z czymś takim. Ten na jego widok, momentalnie zaczął biec w kierunku lasu, do któego odleciały liście. Z trudem było go dogonić. Po chwili stanęliście przed drzwiami, a Hashirama wsłuchiwał się w szum liści. Jakiś leśny dziwak z niego był. Jednak o co chodziło? O co mogło chodzić. W głębi zauważyliście jasny, seledynowy błysk. A Hashirama ponownie pobiegł w jego kierunku.
- Ceeeeel!! - tym razem krzyk był znacznie głośniejszy, tak że fala była odczuwalna w postaci wiatru.

- Hashirama jeśli to jest to co mi się wydaje to mamy naprawdę ogromne szczęście - powiedziałem pełen radości domyślając się co to może być...a właściwie jaki pokemon. Przyśpieszyłem jeszcze bardziej by nie zgubić zarówno towarzysza jak i tego co ścigaliśmy. Wiem że taka szansa może nigdy się nie powtórzyć...

Nie sądzę Gray. Tak to jest to o czym myślisz, jednak gdy pojawia się duch pokemona,, to nie oznacza zazwyczaj nic dobrego. - odparł Hashirama, wyjmując pokeballa z paska i trzymając go w ręku biegnie dalej. Ten pokeball był inny, cały czerwony. Wiedziałeś że zaraz się wydarzy coś niesamowitego, jednak czy będzie to miało przynieść coś dobrego, czy wręcz przeciwnie. Wiedziałeś tylko tyle, że Hashirama jest zaniepokojony. Tylko czemu?

- Skoro Hashirama jest zdenerwowany i to tak że jest gotów do walki to nie może oznaczać chyba czegoś miłego i przyjaznego. Oby się mylił - pomyślałem sam łapiąc się za swój pasek z pokeballami gotowy odpiąć jakiegoś momentalnie i wypuścić do walki. Nie wiem przecież sam czego się spodziewać lecz dalej biegnę za towarzyszem z pełnią sił...