Góry Południowe - Leniu

17. Czasami pokemon musi dojrzeć psychicznie do ewolucji. NIekótre pokemony które ewoluują zbyt wcześnie nie są w stanie opanować się z nowymi zdolnościami czy też nie czują sie zbyt komfortowo. - dodał. Uchodził za mądrego, nie możesz nawet zaprzeczyć

- To pokemon wybiera ten czas w którym chce ewoluować. Czasem dojrzeją wcześniej a czasem później. Nie mamy na to wpływu ale możemy mieć nadzieję że kiedyś to nastąpi - powiedziałem starając się nie odstawać od tematu.

18. Widzę że nie jesteś z tych durniejszych trenerów, którzy chcą na siłę wyewoluować pokemona. To dobrze. Istnieją przypadki pokemonów, które nie chcą przechodzić przez ewolucje. Ewolucja nie zawsze świadczy o poziomie siły pokemona, czasami te mniejsze sa w stanie więcej z siebie wyciągnąć niż po przejsciu ewolucji. Mam racje, czy twoje stanowisko w tej sprawie jest inne?

- Ewolucja nie jest dla mnie wyznacznikiem siły pokemona. Liczą się umiejętności i dobra taktyka podczas potyczki a nie to że pokemon ewoluował i jest większy bo czasem łatwiej jest wygrać zwinnym, małym pokemonem który jest na pierwszym stopniu ewolucji - powiedziałem.

19. Własnie! Mobilność! O to też chodzi. Wielkkie pokemony bywaja niezdarne, podczas gdy te mniejsze są w stanie wykorzystać pełnię swego potencjału. Dokładnie! Już Cię polubiiłem! hahaha. - dodał ze śmiechem. był bardzo miły.

- Ja ciebie też. Mamy podobny pogląd na pokemony i ich życie. Dla nas to są przyjaciele a nie tylko maszynki do walki bez uczuć. To coś ważniejszego. Stanowimy razem jedność - powiedziałem z uśmiechem na twarzy.

20. Nim Tran zdążył Cii odpowiedziieć, Rapidash rzucił się w waszą stronę. Niiewielka, kamienna lawina, spadała w waszą stronę, a koń to wyczuł. Uratował wam życie, w sumie.
- Dzięki Dash. - Odparł Tran.

- Dzięki Dash. Jesteś wielki - powiedziałem do pokemona po czym zwróciłem się do Trana.
- Twój pokemon ma naprawdę niezłe wyczucie tych gór...no i czasu. Po raz kolejny uratował ci życie. A mi poraz pierwszy. Jeszcze raz dzięki.

1. Hahah, już przyzwyczaiłem się do ratowania przez mojego Dasha...normalnie, anioł stróż. - powiedział uśmiechnięty chłopak. Nic nie było po nim widać strachu. Tak jakby nie robiło na nim wrażenia otarcie się o śmierć.

- Niby nie ma za co ale jak coś było by już po nas. No ale skoro tak mówisz to....idziemy dalej - zapytałem Trana bo skoro mamy tak stać i gadać o ratowaniu życia to lepiej ruszyć dalej w poszukiwaniu dzikich pokemonów.

2. No trzeba przyznać że temat nie najbardziej optymistyczny, jak się gada o śmierci... po części, oczywiście. Po chwili spotkaliście niebieskowłosego chłopaka w czarnej skórze który nie wyglądał za ciekawie. Przypominał nieco ciężkiego Rock mena bądź metalowca. Jego osoba wzbudziła podejrzenie na twarzy Trana.

- Co myślisz o nim Tran? Coś ci się w nim nie podoba - zapytałem mojego towarzysza a zarazem strażnika tej strefy safari lecz mimo to nie przestałem rozglądać się co jakiś czas na boki licząc że uda mi się spotkać jakiegoś dzikiego pokemona.

Po twoim pytaniu, mężczyzna tajemniczo zniknął za wzgórzem. Tran, nie odpowiadając Ci nawet na pytanie, pośpiesznie poszedł za nim, a ty nie wiedząc co robić, ruszyłeś również z nim. Sytuacja wydawała się być napięta, jednak ty o dziwo nie miałeś żadnych powodów do tego by czymś się martwić.

Skoro nie miałem się czego obawiać to jeszcze pewniejszym krokiem ruszyłem za Tranem by się z nim zrównać i zobaczyć gdzie ten chłopak idzie i czego tu szuka. Dziwne bo w tej części gór jeszcze z Tranem nic nie spotkaliśmy i dotąd była to zupełna pusta. Brak żywej dusz...

2. Kiedy weszliście na wzgórze ujrzeliście dwóch mężczyzn, którzy stali przy wielkim wozie z kratami na przyczepie.
- Kłusownicy!? - powiedział zaskoczony Tran. Widać było po nim, jak złość coraz bardziej z niego kipiała, a ty nie wiedziałeś co zrobić. Rapidash, widząc dwóch obcych, wzmocnił swe płomienie, do takiego stopnia, że jego grzywa była teraz 2 razy większa. U niego też bylo trudno się powstrzymać emocjom.

Nienawidzę takich ludzi najbardziej na świecie którzy krzywdzą niewinne istoty dla własnych korzyści. Nie dziwię się Tranowi że tak zareagował. Też chętnie bym ich rozniósł ale musimy się upewnić czy na pewno są to kłusownicy i czy mają złe cele ale widząc te klatki to jest małe prawdopodobieństwo by było inaczej niż myślimy...a wtedy tylko zostaje nam interweniować.

Nagle widok który widziałeś się rozmył, tak jakby było to złudzenie. Twojemu nowo poznanemu towarzyszowi i waszym pokemonom towarzyszyło to samo.
- Co to było? - zapytał Tran ze wzrokiem niedowierzania na swej twarzy. Po chwili usłyszeliście dziwne piski, które były spowodowane przez rozbawionego zubata. Czy to możliwe że to jego sprawka? Ale jak?

- To było strasznie dziwne Tran. A ten Zubat jeśli to on to nie mam pojęcia jak to mógł zrobić. Ale jeśli tak to jest z niego niezły cwaniaczek i ciekawi mnie jak to zrobił- powiedziałem wyciągając trochę karmy z plecaka. Może uda go się zwabić jakoś bliżej i przyjrzeć mu chodź trochę.

Wyciągnąłeś karmę w stronę Zubata, jednak ten nie zareagował na nią.
- Zubaty, są pozbawione wzroku, więc wszystko namierzają swoimi zmysłami, takimi jak uszy, czy też fale, które wykrywają w powietrzu. Rzuć trochę karmy w jego stronę to dopiero zobaczysz jak zareaguje. - odparł tran. Posiadał dość sporą widzę na temat pokemonów, ale w jego zawodzie było to wymagane.

- Może masz rację Tran. Nie zaszkodzi spróbować tak jak ty powiedziałeś - powiedziałem rzucając karmę w powietrze. Starałem się prze celować tak by znalazła się ona przed Zubatem i żebym w niego nie trafił. Rzucam mu po trochu by się nic nie zmarnowało. W międzyczasie sprawdzam go Pokedexem licząc że dowiem się czegoś o nim.

Rzuciłeś w powietrze karmę, a nietoperz ze śmiechu przeszedł do szybkiego uniesienia się w powietrze, łapiąc w swój pysk, kawałek karmy którą mu rzuciłeś. Ty korzystając z momentu, wyjąłeś pokedex i przeskanowałeś stworzenie.

Zubat || 23.oo
Płeć: Samiec
Ability: Infiltrator
Charakter: Pokemon o dość ciekawym poczuciu humoru. Lubi robić ludzi w tak zwanego "balona". Żadko kiedy bierze sobie coś na poważnie.
Ataki: Jak na lv.

- Już wiem, COnfuse Ray! - powiedział Tran, zaglądając Ci w pokedex. W sumie, wszystko by wyjaśniało.

-Może i by wyjaśniało ale mam już jednego takiego Zubata tu złapanego i naprawdę nie potrzebuję na ten moment kolejnego. Poza tym nakarmiliśmy go więc ma siłę na dalsze żarty z innych osób. Chodźmy dalej skoro nie ma żadnego zagrożenia Tran - powiedziałem chowając pokedex i odchodząc od Zubata.

Jak chciałeś tak zrobiłeś. Tran nie odezwał się nawet słowem, co do twojej decyzji i poszliście dalej.
- Tak właściwie, to masz jakieś zamiłowanie do określonego kręgu pokemonów? Mam na myśli typ, Mobilność? Może dam Ci kilka wskazówek gdzie powinieneś się udać? Póki co znajdujemy się dpiero w 1/4 wędrówki do serca tutejszych gór.

Bazuję głównie na szybkich i zwrotnych pokemonach ale nie można tylko na takich budować drużyny. Chcę mieć też kilka silnych. No ale do tego safari przyszedłem głównie po jednego pokemona. Jest nim Cranidos. Chciałbym też znaleźć Machopa. Bardzo by mi się przydały w drużynie. A no i jeszcze Gligar. Jego też szukam - powiedziałem zastanawiając się czy to wszystkie pokemony po jakie tu jestem...

Hmm...widzę że jesteś ambitny. Z tego co mnie pamięć nie myli, najszybciej przyjdzie nam się spotkać z Gligar'em. Dopiero w połowie drogi występują na tyle twarde kamienie, by Machopy mogły na nich spokojnie trenować swe ciosy. Co do Cranidosa, to jest to obecnie najrzadszy gatunek w tych górach. Niektórzy powiadali że to wymarły pokemon, i nie ma już go w tych górach. - odparł Tran. Jeżeli to prawda co mówi, to oznacza że twoje plany co do złapania Cranidosa, legły w gruzach.