Góry Południowe - Leniu

- Musisz wiedzieć że w moim słowniku nie ma słowa niemożliwe. Wiem że to wymarły gatunek ale ja właśnie słyszałem że jeśli go znajdę to tylko w tych górach dlatego też tu przyszedłem. To jest mój najważniejszy cel i bez tego mój team nie będzie kompletny. To tak jak by brakujące ogniwo do ideału - powiedziałem idąc dalej.

Tran wysłuchał twej wypowiedzi i uśmiechnął się nieco.
- No cóż, do ambitnych świat należy. Jeżeli wierzysz w to że go znajdziesz, to kto wie, może Ci się uda? - odparł. Podczas waszej rozmowy umknął wam fakt że znaleźliście sie znacznie wyżej i patrząc na panoramę którą obecnie mogliście podziwiać. Widzieliście krajobraz, jaki otaczał południowe góry. Widok był niesamowity.

- Powiem ci Tran że masz naprawdę świetną pracę. Czujesz się wolny i nic cię nie ogranicza. Ty, góry i pokemony. To musi być naprawdę fajna robota skoro możesz obserwować dzikie pokemony w takich krajobrazach i w naturalnym środowisku życia gdy czują się pewnie i swobodnie. Gdy niczego nie muszą się obawiać - powiedziałem zatrzymując się na chwilkę po czym ruszam dalej...

To prawda, jednak nie zawsze jest tak różowo. Czasami okazują się rzeczy całkiem nie spodziewane, trudne do przewidzenia. Wtedy już praca nie wydaje się taka łatwa i przyjemna. Mam nadzieję, że akurat ty się o tym dzisiaj nie przekonasz. - odparł Poke-Ranger.

- Może i masz rację. Ale w jakiej pracy jest zawsze przyjemnie i bez zdarzeń - odpowiedziałem do Trana idąc dalej.
- No to powiedz mi gdzie możemy spotkać te pokemony których szukam. Może też zdarzając się jakieś shiny lub naprawdę silne. Jestem bardzo ciekaw wszystkiego - powiedziałem do Trana idąc dalej i rozglądając się.

- Shiny pokemony? Takie to spotkasz tylko w stadach, a w górach ciężko znaleźć jakiekolwiek pokemony, a co dopiero stada. Chyba że znajdziesz jakieś jaskinie, które są dość pospolite w wyższych partiach gór. - odparł Tran. W sumie wydawało się to logiczne, jednak gdzie teraz szukać jaskiń? I nie każde pokemony przesiadują w jaskiniach. Taki drugi szczegół.

- Wiem. Tylko tak pytałem. Wiesz ty znacznie lepiej znasz te góry niż ja. Ja jestem tu niezbyt długą chwilę - powiedziałem do Trana brnąc dalej przez góry. Co jakiś czas oczywiście rozglądam się za jakimiś dzikimi pokemonami które były by warte zainteresowania. Nie ma co na siłę szukać. Co się odwlecze to nie uciecze...

Szliście cały czas przed siebie, a Tran omijał twoją wypowiedź. Po prostu na nią nie odpowiedział. Pokemonów w okolicy żadnych nie było jednak zerwał się silny wiatr, więc z przyczyn naturalnych, znaleźliście jakieś miejsce by odsapnąć i przeczekać mocny wiatr. Ten jednak nie ustępował, a wraz z nim towarzyszyły jakieś głośne piski.

- Nie wydaje ci się Tran że powinniśmy wyjść i sprawdzić co tak piszczy. Może to być ranny pokemon. A tego nie powinniśmy tak zostawić - powiedziałem wstając i wychodząc na zewnątrz mimo silnego wiatru. Muszę po prostu sprawdzić co to gdyż może potrzebować pomocy...

- Nie Grey, nie rób tego! - powiedział CI stanowczo Tran, jednak ty byłeś tak głupi i uparty że kiedy się wychyliłeś wiatr Cię uderzył, tak jakby wpadł na Ciebie człowiek. Teraz było pewne czemu tran kazał siedzieć Ci na miejscu, jednak ty go nie posłuchałeś. Odleciałeś jakieś dobre 1o metrów dalej i straciłeś przytomność uderzając głową o kamień. Nie posłuchałeś osoby pracującej na tym terenie! Mówiłem że pożałujesz! ;3

- Ja głupi ale życie pokemonów jest dla mnie ważniejsze niż własne więc kiedyś musiałem za to zapłacić. A teraz co...pozostaje mi tylko oglądać gwiazdki i czekać aż odzyskam przytomność albo przestanie wiać - pomyślałem leżąc nieprzytomny i oglądając piękne gwiazdki przed moimi oczami xd

Zubat, 1 strona, złapany
Zubat, 5 strona, opuszczony

Ty nie myślałeś bo właśnie Ci kisiel z mózgu zrobiłęm tym wiatrem. Jak sokowirówka czy coś. Ocknąłeś się w ciemniejszym pomieszczeniu, była to jaskinia. Obok Ciebie leżał Rapidash, nieco cię ogrzewając swymi płomieniami. Przy wejściu do jaskini stał Tran, opierając się o ścianę i przypatrując ulewie jaka miała tutaj miejsce. Widać że przespałeś dłuższą chwilę.

- Ale ze mnie debil. powinienem cię posłuchać i nie ruszać dupy z jaskini to bym nie narobił ci kłopotów - powiedziałem do Trana próbując się podnieść z ziemi i podejść do niego. Lecz zanim to zrobiłem podziękowałem Rapidashowi za to że mnie ogrzewał lekko głaszcząc go po pysku i dając mu trochę karmy z plecaka...

- A trzeba było, trzeba...ale teraz już nic na to nie poradzimy, lepiej siedź teraz gdzie siedzisz, bo przez najbliższe 3 godziny stąd nigdzie nie wyjdziemy. W tych górach panują bardzo ciekawe warunki atmosferyczne, którego byłeś świadkiem. - odparł poke-ranger. Rapidash podniósł głowę i zjadł karmę z twej ręki, po czym poszedł dalej spać/odpoczywać.

- Aż 3 godziny? To sporo czasu. No ale skoro mam siedzieć tu gdzie siedzę to nie będę się ruszał. Swellow wyjdź i rozciągnij się - powiedziałem do pokemona wyciągając pokeballa i wypuszczając go skoro i tak mamy tyle czasu.
- Zjedz coś - powiedziałem dając mu trochę karmy.

Karma już Ci się powoli kończyła, ale przynajmniej na obecną chwilę twoje pokemony nie były głodne. Siedząc w jaskini, zastanawiałeś się, co Cię mogło tak mocno uderzyć, skoro nawet tego nie widziałeś? Po chwili taki sam dźwięk dobiegł z wnętrza tej jaskini, Tran zdziwiony tym zjawiskiem, wyszedł na przód i zaczął się przypatrywać i wyłapywać coś w ciemnościach?

- Ej Tran widzisz tam coś - zapytałem po czym wstałem mimo tego że mi to odradzał. Chciałem sprawdzić co to może być lecz teraz już nie wychodzę jak poprzednio. Stoję za Tranem licząc że uda mi się coś zobaczyć i pomóc na tyle na ile się da. Może tam coś być ranne lub w niebezpieczeństwie...

- Schowajcie się za kamieniami! - powiedział Tran, wiedząc że coś nadciąga? Po chwili zobaczyliście masę półmetrowych niebieskich bączków, które toczyły się przez jaskinie, po czym kiedy wyleciały na deszcz, momentalnie zawróciły.
- Phanpy. - odparł "przewodnik".

- Całkiem ładna gromada tych pokemonów. Nie wiedziałem że żyją w grupach - powiedziałem stojąc za skałą przyciskając się do niej by nie wpaść pod pokemony.
- Całkiem fajne pokemony. Jeszcze nigdy żadnego Phanpiego nie widziałem - powiedziałem do Trana przyglądając się niebieskim pokemonom uważnie...

- Powtarzasz się, czyżbyś doznał głębszego urazu głowy, Grey? - zapytał ironicznie Tran, obserwując zachowanie pokemonów. Co dziwne żaden z nich nie łaził na "pieszo" tylko toczyli się odprawiając na swój sposób jakiś taniec. Beczkowali się za sobą, w równych odstępach i jednej linii, tworząc na swój wzór łańcuch. Ciekawe.

- Czy one zawsze się tak poruszają Tran. Znaczy że tak w jednej linii tworząc niby niebieski łańcuszek - zapytałem go przypatrując się dalej tym słoniowatym pokemonom z ciekawością.
- Ej Phanpy...zatrzymaj się - powiedziałem ciekaw czy przestaną się toczyć i jeśli tak to jednocześnie. Czy mają może aż taką synchronizację...

Niby powiedziałeś to co powiedziałeś jednak Phaphy Cię nie posłuchały, a wręcz przeciwnie. Zaczęły toczyć się w twoim kierunku i Cię gonić. Tu uciekałeś jak popierdzielony,a Tran siedział za kamieniem i się załamał twoją postawą.
- TO jest trener pokemon? Raczej Fajtłapa pokemonów. - pomyślał sobie zapewne.

Szybko wskoczyłem na jakiś kamień by uciec prze gromadką Phanpyh ale nami to zrobiłem złapałem swój plecak po drodze i wyciągnąłem trochę karmy dając im w nadziei że się zatrzymają i przestaną za mną toczyć...
- Wiem że wyglądam na fajtłapę ale taki nie jestem. Czasem po prostu nie myślę - powiedziałem do Trana z uśmiechem...

- Ostatnim czasem dość często, co? - zapytał złośliwie właściciel rapidasha, Który leżał jak gdyby nigdy nic. Może to jest jakiś znak. Rapidash jest obojętny wobec szarżujących phanphy. Ty panikujesz i uciekasz, przez co na Ciebie napierają. Teraz geniuszu myśl. Miej swoje 5 minut i zabłyśnij.