Klaus Seragode - Być liderem Zespołu R!

Poochyena warknęła groźnie. Elekid rzucał się za nią po całym lesie, a ona wskoczyła na kamień. Gdy Elekid skoczył za nią Quick Attackem zadowolona zeskoczyła i podcięła mu nogi. Hiruma wywrócił się, co Poochyena wykorzystała, atakując Iron Taile. Jednak stało się to, co miało się stać: Poochy została sparaliżowana. Nie mogąc się ruszyć na przemian warczała i piszczała. Potem spojrzała na ciebie błagalnymi oczyma małego szczeniaka i pisnęła cicho.

Elekid: 70%
Poochy: 100%+ paraliż

Hiruma zostaw ją na chwilę ale bądź przygotowany - mówię do pokemona. Następnie zwracam się do Poocheny i mówię:
Jeżeli wejdziesz do pokeball którego teraz w ciebie rzucę to obiecuje że będę dobrym trenerem i dopóki nie przejdzie ci paraliż nie będziesz musiała walczyć - po tych słowach rzucam w nią pokeballem.

Jeżeli go odbije bądź zrobi unik każe Hirumie szykować się do ataku.

Poochyena odskoczyła od pokeballa i powąchała go. Potem nadal sparaliżowana podeszła do Hirumy, stojącego w gotowości bojowej. Oba pokemony zaczęły rozmawiać. W końcu Poochy wróciła do leżącego pokeballa i tryknęła go nosem. Natychmiast zmieniła się w czerwony promień. Pokeball zaczął się turlać jak szalony, a potem znieruchomiał. Gratulacje! Poochyena jest twoja!

Trochę dziwnie patrze sie na Hirume i wiedząc że i tak go nie zrozumie pytam go:
O co sie ona pytała?
Następnie próbuje zrozumieć to co mówi do mnie Hiruma oraz pytam się Irivna i Maxa:
Nie macie może Paralyze Heala przy sobie - czekając na odpowiedź wypuszczam poochene z pokeball i skanuje ją pokedexem.

Poochyena #261

Płeć: samica
Charakter: Poochyena jest bardzo nieufna i nie znosi czułości. Z natury przypomina wilka- jest niezależna i uwielbia polować na zdobycz. Jednak gdy tylko czuje, że może przegrać wycofuje się.
Ataki: Tackle, Howl, Iron Tail, Shadow Ball
Poziom: 6.00

Kod:

Poochyena #261
[img]http://www.serebii.net/blackwhite/pokemon/261.png[/img]
[b]Płeć:[/b] samica [img]http://www.pokestation.net/images/sprites/female.gif[/img]
[b]Charakter:[/b] Poochyena jest bardzo nieufna i nie znosi czułości. Z natury przypomina wilka- jest niezależna i uwielbia polować na zdobycz. Jednak gdy tylko czuje, że może przegrać wycofuje się.
[b]Ataki:[/b] Tackle, Howl, Iron Tail, Shadow Ball
[b]Poziom:[/b] 6.00

Obaj pokręcili głowami. Poochyena warknęła cicho. Chyba nie polubiła Maxa i jego kamiennego potwora...W każdym razie Elekid nie chciał zdradzić ci o czym rozmawiał z Poochyeną. To była ich prywatna rozmowa, uświadomił ci. Irvin westchnął
- Ruszajmy dalej.

Czy walka z dzikim pokemonem liczy sie jako ta walka do frakcji?
_____________________________________

Poochena o ile nie będzie ci to zbytnio przeszkadzać chciał bym cię nazwać Okami i wybacz ale niestety nie mamy Paralyze Heala więc na razie po prostu sobie odpocznij w pokeballu ty też Hiruma dobrze się spisałeś - po tych słowach chowam ich obydwu do pokeballi i ruszam w dalszą podróż. Po drodze rozglądam się za jakimiś berry które by uleczyły paraliż Okami.

Liczy się... chyba. Raczej tak. Wybacz, to już 3 raz. Następnym razem jak zapomnę wiszę ci stówę xD
+2 pkt frakcji i +0,3 lvl dla Elka.
--------------------------------------
Poochyena po chwili zamyślenia pokiwała łbem na twoje obie propozycje i sama wróciła do balki. Ruszyliście dalej, ale jak na złość nic nie rosło na krzewach ani drzewach. Wychodzi na to, iż będziesz musiał poczekać aż paraliż przejdzie. Byliście już blisko, a niebo robiło się coraz jaśniejsze. Niedługo nadejdzie południe...

Piękna dzisiaj pogoda - pomyślałem, a następnie zacząłem się rozglądać i podziwiać przyrodę.
Zastanawiałem się też jak nazwać pokemony które za kilka godzin czy dni(czy stron) się wyklują oraz o wszystkim co je nauczę. Zaczęło mnie także intrygować dlaczego Max ma taki charakter że nawet pokemony za nim nie przepadają.

Max naburmuszony wsiadł na swojego Rhyhorna, który z cierpiętniczą miną ruszył naprzód. Wy również ruszyliście dalej. Pogoda rzeczywiście była cudowna, na niebie nie było ani jednej chmurki.
- Mam nadzieję, że do wieczora się zmieni - wskazał niebo Irvin, idący obok ciebie - przydałoby się parę chmur, które zasłoniłyby gwiazdy i niebo, nieprawdaż?

Ja tam wole jak widać gwiazdy, ale z drugiej strony w świetle księżyca i gwiazd może być trochę trudniej zostać niezauważonym. - odpowiedziałem trochę zdziwiony. Następnie próbowałem wymyślić jakiś sposób by dla kilku śmiechów zrzucić Maxa z Rhyorna ale po chwili znudziło mnie to. Idąc znów wróciły do mnie myśli o Mirajine, a także o jajku legendarnego Celibi i o tym co mógłbym zrobić z jego mocą.

Max całą drogę był nachmurzony. Gdy doszliście do końca lasu zsiadł z Rhyhorna i rozbił obóz
- Musimy tu zostać do zapadnięcia mroku - rzucił cicho - Teraz lepiej zastanówmy się, jak przejść przez zabezpieczenia i jakie zabezpieczenia mogą być tu używane - dodał po krótkim namyśle. Irvin pokiwał głową
- Tak. Na pewno będą tam pokemony dobrze widzące w ciemności. Na szczęścia wziąłem czarne ciuchy, będzie nas trudniej zauważyć

Tak przy okazji zmieniam imię Poocheyny z Okami na Nymerie bo uznałem to za lepszę imie.
_______________________
Dobry pomysł z czarnymi ciuchami ale to nie pomoże obejść zabezpieczeń. Macie może jakiś plan tego budynku albo coś tym rodzaju - zapytałem. Czekając na odpowiedź zacząłem patrzec w niebo zastanawiając się jak dużo zabezpieczeń musi mieć budynek w którym jest przechowywane jajko Celebiego.

Ehh... ci niezdecydowani xD
-----------------------------------------
- Byłem tam już kiedyś i znam rozkład pokoi, ale to nam nie pomoże. Nie wiemy, gdzie jest jajo Celebiego - odparł Max, wzdychając
- No i musimy znaleźć chociaż jakiś ślad po grupie Mirajine, nie? - dodał po namyśle. Niebo zaczynało się powoli chmurzyć i słyszałeś z oddali stłumione grzmoty

Może i nie wiemy gdzie znajduje się jajo Celeiego ale taki plan pomoże nam wejść wiedząc gdzie będą kamery itp i możemy też domyślić się w jaki sposób Mirajine weszła do środka i tam poszukać jakichś śladów - odpowiedziałem zapatrując się w niebo.

- Okej. Więc tak: Główne wejście jest tuż przed nami, zwykle mocno obsadzone. Wszystkie okna są zawsze pozamykane, chronione są również alarmem. Szyby są kuloodporne, więc ich nie rozbijemy. Jedyne naprawdę skuteczne wejście to dach. Na dachu jest taki jakby otwór, przez który wylatuje dym z kuchni. W kuchni nie ma ludzi, pracują tam pokemony. Cyndaquil, Bisharp i Squirtle. W tym otworze założone są pułapki, żeby nikt się nie przedostał, ale wystarczy wyładowanie elektryczne i przestają działać. Tamtędy możemy się przedostać do głównego holu - rzucił Max. Irvin pokiwał głową
- No dobra, a jak szeroki jest ten otwór? - zapytał. Max speszył się nieco
- My się tam nie dostaniemy... ale mały pokemon owszem

To może się udać lecz nie jestem pewien czy jeden pokemon da sobie radę ja bym posłał Hirume i Magbiego od Irvina, tylko jak już sie tam dostaną może udałoby się im znaleść jakiś sposób by otworzyć nam wejście przy odrobinie szczęścia może te pokemony pracujce w kuchni by im pomogły po odpowiednim przekonywaniu - mówie to zaraz po tym jak wypuszczam z pokeballa Hirume.

- To dobry pomysł - Irvin pokiwał głową i wypuścił Magby'ego z balki. Oba pokemony rozumiały powagę sytuacji i od razu wiedziały o co chodzi. A w tym czasie zapadła noc... Teraz tylko musicie pokonać bezgłośnie straże i dorwać się do bramy, by pokemony mogły wejść na dach...

Zaczynam wkładać czarny strój i zwrcam się do towarzysz:
No to teraz mamy plan jak sie dostać do środka ale teraz trzeba wykombinować plan jak dostać się na dach i ominąć te wszystkie pokemony? Jakieś pomysły.
Czekając na odpowiedź sam szukałem jakiegoś sposobu.

- Nie bardzo. Chyba że Max i Rhyhorn odciągną straże, a my spróbujemy się wspiąć po bramie - rzucił Irvin. Max nie był zbyt zachwycony, ale nie miał nic przeciwko. Obaj twoi towarzysze również się przebrali i czekali na twój sygnał. Chyba uznali, że to ty jesteś liderem...

TO dobry pomysł, ruszaj jak kiedy będziesz gotowy Max - następnie zwracam się do elekida i chowam go w poke kulce bo jego kolor będzie zbyt widoczny z daleka,a za to wypuszczam z kulki Nymerie jej widzenie w ciemności może się przydac w omijaniu pułapek.

Poochyena spojrzała na ciebie i prychnęła. Max wsiadł na Rhyhorna i zaczęli biegać niczym nienormalni pomiędzy strażnikami. Ci, nieco zdziwieni całą sytuacją zapomnieli o pokemonach i pobiegli za nimi. Droga wolna...

Nymeria idź przodem i ostrzegaj jakby co - mówię do pokemon, a gdy ta będzie prae metrów przed nami ruszam za nią samemu też się rozglądając.
Celebi nadchodzę - myślę.

Pokemon ruszył przed wami, a wy za nim. Jak na razie czysto, więc nie było powodu do obaw. Teraz tylko sforsować bramę, co ty na to?

Każę Nymeri jeszcze szybko rozejrzeć sie po okolicy by sprawdzić czy żaden strażnik ani pokemon nie kręci się w okolicy jeżeli nie to próbuje otworzyć bramę. Jeżeli jest zamknięta mówię do Magibiego od Irvina by ten przepalił zamek swoim Emberem i zakrywam go gdy to robi by nie było widać światła.

Poochyena nic nie zauważyła, za to Magby'emu udało się przepalić zamek. Gdy tylko weszliście do środka usłyszałeś ostrzegawcze warczenie. Twój pokemon pokazywał łapą na czającego się Hoothoota. Ten jeszcze was nie zauważył... jeszcze.