Klaus Seragode - Być liderem Zespołu R!

Światło momentalnie przygasło, a ty ujrzałeś... Celebiego. Patrzył na ciebie pełnymi złości oczyma
- Ju nigdy nie wrócisz do swojego czasu. Nigdy. Chyba, że odpokutujesz swoje winy, a wtedy może wrócisz, razem z samicami twego gatunku. Aby jednak to zrobić, musisz poznać swe przewinienia. Udaj się do Froslass, tam znajdziesz odpowiedzi - oznajmił Celebi, a potem zniknął w kolejnym rozbłysku oślepiającego światła.

A więc to wszystko sprawka Celebiego , ten skurw... musiał mnie wysłać w przeszłość,a samice o których wspominał to pewnie Mirajine i reszta ale nie wspomniał nic o Irvinie, cóż jedyne co mogę na razie zrobić to znaleźć Frosslasa. - powiedziałem po cichu. Następnie zwróciłem się do Archena i zapytałem:
Mały wiesz może gdzie mieszka ten Froslass o którym wspominał Celebi?Jeżeli pokażesz mi drogę dostaniesz więcej pokekarmy.

Archen skamieniał, a potem nie zważając na Rampardosa uciekł z jaskini. Czego się obawiał? Nie miałeś pojęcia. W każdym razie gdy uważnie się rozwejrzałeś zauważyłeś nieco jaśniejsze plamy śniegu, odznaczające się wyjątkowym blaskiem. Układały się w ścieżkę. Czyżby? To musiałeś sprawdzić sam.

Raz się żyje - pomyślałem,a następnie schowałem Nymerie do pokeballa. Zostawiłem Hirume by ten wjakiś ciemniejszych zakamarkach jaksini oświetlał drogę i ruszyłem szlakiem jaśniejszego śniegu dlaj jaj pokazując jeszcze środku palec Rampardosowi.

Rampardos wściekł się, a potem odwrócił i wsadził do jaskini ogon, którym pochlastał cię po tyle głowy. Po chwili jednak byłeś już na tyle daleko, że nie mógł cię w żaden sposób dosięgnąć. ruszyłeś po białych płatach. Szłeś... a tu nagle... nie, to tylko wiatr.
A może teraz? Nie. To tylko nietoperz. Nic, nic, cały czas puste pustki. Robiło się coraz zimniej, coraz bardziej schodziłeś w głąb ziemi...

Cholera robi się zimno - mówię cicho i chucham sobie w dłonie aby je troche rozgrzac,a następnie pocieram nimi o siebie. Następnie zerka na Hirume jeżeli widze że mu też jest zimno chowam go do pokbealla i sam ruszam dalej po szlaku.

Schowałeś pokemona do ballki i ruszyłeś dalej. Nagle w lodzie pod śniegiem zrobiło się pęknięcie, a duża jego część spadła w dół. Niestety przy odsuwaniu się potknąłeś i oba pokeballe również runęły za odłamkami lodu. Twoje szczęście, że pod spodem nie było wody. Twoje nieszczęście, że były kolejne warstwy lodu, pod którymi (jakieś 20 metrów) była zamarznięta na kość ziemia. Cóż ci pozostało?

Szukam jakieś fest wytrzymałego sopla lodu bądź twardej ściany i przywiązuję do niego/niej linę którą jak dobrze pamiętam spakowałem gdy wybierałem sie na tą misję. Następnie upewniam się czy lód wytrzymał wagę mojego ciała gdy będe schodził po linie i jeżeli tak tospuszczam się na linie by podnieść pokeballe.

Spuściłeś się na linie... no ok. Ale, gdybyś nie zauważł, to lina była dość ciepła, jak na panujące w grocie temperatury i chcąc nie chcąc po minucie sopel stopił się do tego stopnia, że pękł. Miałeś szczęście, że byłeś tylko metr nad ziemią. Ale, ale! Po twoich pokeballach ani śladu. Czyżby jakiś pokemon je zabrał?

No ja pier.... - mówię wstając obolały i dokładnie się rozglądam by znaleźć jakieś ślady by dowiedzieć się co stało się z moimi pokeballami. Gdy znajde jakiś trop podążam zanim.

Niestety nic nie widać... oprócz śladów dziwnych, jakby zdeformowanych łap na skostniałej ziemi. Były jeszcze świeże - znaczyło to, że stworzenie, które zabrało pokeballe jest niedaleko.

Czym prędzje ruszam za śladami tego stworzenia by odnaleść moje pokemony.
Hiruma, Nymeria trzymajcie się - myśle sobie z nadzieją że nic im się nie stanie.

uszyłeś śladami... bardzo dziwnymi zresztą. Nie znałeś pokemona, który je zostawił. Szedłeś dosyć długo, aż usłyszałeś jakąś pieśń. Była piękna i uspokajająca, gdy jej słuchałeś chciało ci się spa. Prawie zapomniałeś o swych pokemonach... prawie.

Żeby tylko to się nie okazał jakiś prehistoryczny Jiglypuff - myślę sobie i staram się po cichu podejść tak by to stworzenie mnie nie zauważyło ale ja je tak. Przy okazji staram się ocenić się siłę i szybkość stworzenia.

Stworzenie nadal uroczo śpiewało, nawet gdy stanąłeś obok niego. Przed nim leżały oba twoje pokemony, chrapiąc uroczo. Mimo przemożnej chęci na sen powstrzymałeś się. Nie był to Jigglpuff, a raczej Cleffa. Widać zmarzła, bo przytuliła się do Poochyeny i dalej śpiewała, szykując się do snu.

Jeszcze 1 strona do wyklucia jaj czy już?
________________________

Trochę zbyt słodko jak dla mnie, ale też jestem trochę zmęczony- siadam obok pokemonow by też się trochę rozgrzać ,a następnie próbuje się na trochę zdrzemnąć. Gdy się obudzę zwracam się do Clefy:
Hej mały wiesz może gdzie mieszka Froslass albo przynajmniej jak wyjść z tego dołu?

Jest str 12. A na której miało się wykluć? xD
---------------------
Wszystkie trzy pokemony przytuliły się do ciebie i usnęliście. Śnił ci się dziwny blask, który przenikał cię wskroś
- Jesteś blisko Froslassa, Klaus - usłyszałeś przez sen i obudziłeś się gwałtownie. Po twoim pytaniu zaspana Cleffa pokazała łapką jaśniejące ślady, takie same jak te wyżej, a nastęnie pokazała stary rysunek Kabutopsa i zrobiła przerażoną minkę
- klifa! Klif, kli lifa! - rzuciła. Chyba to znaczyło :Pomóż mi z nimi

To zależy jakiego rodzaju pomocy szukasz kurduplu? Na razie wskaż drogę gdzie może są te Kabutopsy - odpowiedziałem,a następnie ruszyłem za Cleffa. Po drodze rozglądałem sie także czy nie widać może gdzieś tamtych świecących śladów.

Cleffa spojrzała na ciebie obrażona, po czym odstawiła pantomimę śmierci. No, zdechła po prostu. Na szczęście dla ciebie tylko udawała i po chwili już mogliście iść za nią, zwarci i gotowi na wyzwanie, jakie na was czekało.

Chyba już jest 5 stron to chyba już powinny sie powykluwać.
______________________
Niezłe aktorstwo muszę przyznać prawię jak sama Monroe - mówię do Cleffy i dalej podążam za nią z nadzieją że problem Kabutopsow okażę się czymś prostym do rozwiązania oraz że moje poke jaja już wkrótce się wyklują.

Jeszcze powiedz mi które bo masz 3 I co to jest ten Malsapo?
----
Nagle poczułeś, jak w twoim plecaku coś się poruszyło. A potem zaczęło coś trzaskać. Cleffa spojrzała na ciebie ze zdziwieniem i przystanęła. Hmm... coś się działo, czyż nie?

Wszystkie 3 bo Malsapo czy Crouganka wyhodowałem w tym samym momencie co wygrałem Oddisha i ty mi dałeś Weedla.
________________________
Chyba w końcu czas na wyklucie jaj - powiedziałem,a następnie zdjąłem plecak i otworzyłem go by patrzeć jak wykluwają sie młode pokemony. Zacząłem się także zastanawiać nad imionami dla nowego pokolenia.

3 jajka ruszały się niepewnie, a po chwili ich skorupki pękły i mogłeś obserwować cud narodzin trzech niezwykłych gatunków: Wedla, Croagunka i Oddisha. Robak i humanoid od razu przypadli sobie do gustu, ale Oddish syknął na twój widok, strosząc się nerwowo

Sorry jestem w Angli nie mam polskich znakow.
_________________________________________________
Zaraz po ich wykluciu wyciágam pokedex i je skanuje by pozna ich ataki, charaktery itp. robuje tez znalesc odpowiedz na pytanie dkaczego Oddish sié tak mnie przestaraszyl. Zaraz po zeskanowanniu przez pokedex zaczynam glaskac pokemony.

Spx.
-------
Oddish #043

Płeć: samica
Charakter: Roślinka jest niepewna siebie. Boi się ludzi, i większych od siebie zwierząt. Gwałtownie chce ewoluować.
Ataki: Absorb, Sweet Scent
Poziom: 5.00

Croagunk #453

Płeć: samiec
Charakter: Pokemon jest spokojny i sympatyczny. Uwielbia tworzyć nowe przyjaźnie. To on jest zwykle przywódcą grupy dzięki swojemu usposobieniu. Ma też zdolności dyplomatyczne
Ataki: Astonish, Mud-Slap
Poziom: 7.00

Weedle #013

Płeć: samica
Charakter: Robaczek uwielbia wszystkie pokemony typu trującego, lodowego i ognistego. Uważa, że dzięki walce z nimi zwiększa swoją odporność i wyrośnie na silną Kakunę, a potem na potężną Beedrill
Ataki: Poison Sting, String Shot
Poziom: 5.00

Pokemon roślinka spojrzała na ciebie i znów zasyczała. Croagunk z Weedlem podeszli do nią i zaczęli rozmawiać. Po chwili wszystkie 3 pokemony czekały na swoje ballki... chyba, że nie chcesz ich łapać...?

Kod:

Oddish #043
[img]http://www.serebii.net/blackwhite/pokemon/043.png[/img]
[b]Płeć:[/b] samica [img]http://www.pokestation.net/images/sprites/female.gif[/img]
[b]Charakter:[/b] Roślinka jest niepewna siebie. Boi się ludzi, i większych od siebie zwierząt. Gwałtownie chce ewoluować.
[b]Ataki:[/b] Absorb, Sweet Scent
[b]Poziom:[/b] 5.00

Croagunk #453
[img]http://www.serebii.net/blackwhite/pokemon/453.png[/img]
[b]Płeć:[/b] samiec [img]http://www.pokestation.net/images/sprites/male.gif[/img]
[b]Charakter:[/b] Pokemon jest spokojny i sympatyczny. Uwielbia tworzyć nowe przyjaźnie. To on jest zwykle przywódcą grupy dzięki swojemu usposobieniu. Ma też zdolności dyplomatyczne
[b]Ataki:[/b] Astonish, Mud-Slap
[b]Poziom:[/b] 7.00

Weedle #013
[img]http://www.serebii.net/blackwhite/pokemon/013.png[/img]
[b]Płeć:[/b] samica [img]http://www.pokestation.net/images/sprites/female.gif[/img]
[b]Charakter:[/b] Robaczek uwielbia wszystkie pokemony typu trującego, lodowego i ognistego. Uważa, że dzięki walce z nimi zwiększa swoją odporność i wyrośnie na silną Kakunę, a potem na potężną Beedrill
[b]Ataki:[/b] Poison Sting, String Shot
[b]Poziom:[/b] 5.00