Allan Newlight - pokonać zespół Plasma

- Jak sama chcesz...
Rozbiegł się i wyprół w powietrze. Korzystając z jej rad wzbijał się wyżej i szybciej co spowodowało, że po pewnym czasie ją dogonił.

Wkrótce byliście naprawdę wysoko. Około cztery razy wyżej niż tam w lunaparku... Jeszcze nigdy nie byłeś tak wysoko.
- I jak podoba się? - dziewczyna zrobiła fikołka w powietrzu.
Bycie na takiej wysokości to niezłe przeżycie.

- Oczywiście Skarbie, że tak. Ale nic bardziej mi się nie podoba od twojego pięknego ciała i twojej wspaniałej osobowości kochanie.
Pocałowął ją będąc w powietrzu po czym skierowali się w stronę wejścia do podziemi.
- No cóż. Ciekawe co będzie w środku. Jak pewnie w takich miejscach. Będzie sporo Pokemonów Nietoperzy.

Pocałunek w powietrzu wam się udał i po chwili lecieliście do tunelu. Z lądowaniem było ciężko, ale jakoś się wybroniłeś przed zderzeniem ze skałą.
- Nienawidzę Zubatów... - mruknęła dziewczyna.
Ku jej nieszczęściu już przy wejściu na stropie było ich mnóstwo.

- Spokojnie kochanie. Zaraz je spłosze.
Wyjął Pokeball z torby.
- WYBIERAM CIĘ BLITZLE!
Wystawia swojego Blitzle.
- Blitzle! SHOCK WAVE!
Liczył na to, że Pokemon zdoła wycelować elektrycznym atakiem w stado Zubatów przepłaszając je z terenu.

Zubaty we wrzaskach i piskach pouciekały stąd. A wy mieliście oczyszczoną drogę i Victoria nie musi się obawiać tych pokemonów.
- Uff, pamiętam jak kiedyś jeden Zubat wplątał mi się we włosy - wzdrygnęła się dziewczyna. - Musiałam je przez niego obciąć - westchnęła.

- A no latają jak te głupie.
Wrócił swojego Blitzle.
- No dobra... Mamy drogę wolną... Zatem sprawdźmy co tam się kryje.
Idzie z nią do środka powoli trzymając ją za rękę. Jego ogon oplutł jej ogon.

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko. Trzymała Twoją dłoń, a wasze ogony wyglądały jak ze sobą splecione. Wkrótce doszliście do... korytarza, który na wykonany przez naturę nie wyglądał. Dalej ściany już były ładnie wyłożone... No i... ludzie! Udało wam się schować w jednej z wnęk, jakie tutaj były ze względu na kolumny podpierające strop.

- Kim oni do cholery mogą być?
Szepnął do niej.
- Poczekaj. Postanowie to sprawdzić.
Delikatnie się wychylił by zobaczyć kim byli owi ludzie.

Po strojach zobaczyłeś, że był to... Zespół Plasma!
- Te, skończyłeś już e badania, które ci zleciłem? - spytał jeden.
- Tak, już prawie... Wkrótce dowiemy się czegoś więcej o zdolnościach tej Nefilimki... Aż dziw bierze, co będziemy mogli osiągnąć, jeśli uda nam się wytworzyć odpowiedni gen mutujący! - powiedział drugi.
Po chwili się rozeszli, a Victoria nie mogła z wrażenia.

- Nefilimka? Wiesz co? To musi być zapewne twoja matka... Nie pozwole szubrawcom!
Wrzasnął i wyszedł z wnęki trzymając swój Pokeball.
- Ruszajmy Kochanie. Mam mocne Pokemony i zdołamy ją odbić z ich rąk. NIE POZWOLE NA NIEWOLENIE KOGOKOLWIEK PRZEZ NICH!.

Tak więc oto pełen gniewu ruszyłeś! Dziewczyna sięgnęła po swoje pokeballe i jej ogon był groźnie wygięty, jakby miała zamiar go użyć jako bata. Zresztą Twój też tak zareagował w obecnej chwili gniewu. Od razu wypadło dwóch strażników. Jeden wypuścił Panpoura, drugi Litwicka. Szykuje się walka.

Nie tym razem panowie....
- BLITZLE! WYBIERAM CIĘ!
Wystawił swojego Blitzle.
- Zorua! WIesz co robić!
Zorua wyskoczyła przed Allana zajmując się drugim Pokemonem.
- Dobrze zatem. Blitlze ty biegnij na Panpoura i użyj Quick Attack. Wycofując się używaj Tail Whip by zmiejszyć jego Obronę. A potem przywal porządnie i Celnie atakiem SHOCK WAVE. Ty Zorua zaś skup się na Litwicku. Użyj wpierw na niego Leer aby zmiejszyć jego obronę. Potem odskakuj co każde użycie Extrasensory by móc go skutecznie zmylić aby tobie nie zadał większych obrażeń. Do dzieła! Wierzę w was!

Tak więc zaczęła się walka. Trochę ciężko było Ci walczyć na dwa pokemony, ale dawałeś radę. W pewnej chwili... łup! To dziewczyna porządnym ciosem jak z karate powaliła członka zespołu P, który chciał zaatakować Cię od tyłu. Victoria puściła Ci oczko i zaczęła się rozprawiać z innych trenerem teamu Plasma.

Zorua 78%
Blitzle 80%

Panpour 64%
Litwick 45%

- Damy radę skarbie! Uwolnimy twoją matkę.
Krzyknął do niej i spojrzał na swoje Pokemony.
- Dobrze... Jest świetnie. A teraz po koleji.
BLITZLE! - Ty kontynułuj swoją taktyke. Jednak staraj się bardziej skuteczniej unikać ataków Panpoura. Shock Wave to twój atut na jego wodny typ. Quick Attack pozwoli ci skuteczniej go zdekoncentrować. Używaj też Tail Whip by nie był zbyt oporny! Dasz radę Blitzle!

ZORUA! - Twoje zadanie lekko się zmienia... Nie zmienia się punkt odnośnie uderzania w niego Extrasensory przy zmieniającej się prędkości swoich ataków. Ale postaraj się czasami przeplatać te ataki nie tylko Leer. Ale i również Pursuitem! Dasz radę! Wierzę w ciebie!

Dzięki Twoim strategiom wkrótce obydwa pokemony przeciwników padły niezdolne do walki. Plasmiacy zwiali i tyle ich widziałeś. Victoria za to w walce wręcz powaliła trzech ludzi.. No nieźle.
- To chyba tyle mieli z ochrony, nikt więcej nie przychodzi... A naukowcy zapewne zwieją na sam nasz widok - powiedziała dziewczyna.
Była przejęta całą sytuacją i zaraz ruszyła do jednego z korytarzy.

Zorua + 0,6 do lv.
Blitzle + 0,8 do lv.

- TAK JEST! BRAWO!
Wraca do Pokeballa Blitzle a Zoruę usadawia na ramieniu. Udał się za swoją dziewczyną korytarzem.
- Musi gdzieś tu być pomieszczenie gdzie znajdziemy twoją matkę. Musimy ją z tąd uwolnić.

Wkrótce... trafiliście! Było to laboratorium, a do jednej ze ścian była przykuta dziwnymi łańcuchami jakaś kobieta... Miała tatuaż na policzku, przedstawiający niebieski płomień i wyglądała na nieprzytomną. Ogon i skrzydła widziały jej w tym smętnym stanie matki dziewczyny. Niejedno musiała wycierpieć. Victoria od razu dopadła do kobiety i zaczęła ją w miarę możliwości uwalniać od tych łańcuchów.

- Poczekaj... Sądzę, że można by inaczej te łańcuchy zniszczyć.... RIOLU! WYBIERAM CIĘ!
Wystawił swojego Riolu.
- Riolu! Teraz się skup. Użyj swojej wielkiej siły i rozkrusz te łańcuchy aby matka Victorii była wolna...
Spojrzał na nią widząc, że jest nieprzytomna.
- Przybał by się Audiono. Chyba, że....
Spojrzał Victorii w oczy.
- Użyjemy naszej wspólnej mocy leczącej i ocudzimy ją z tego stanu. Ale zrobimy to po tym jak Riolu zniszczy łańcuchy.

Dziewczyna kiwnęła głową.
- Jeszcze nie nauczyłam cię, jak leczyć, więc po prostu przekazuj mi swoją moc a ja ją odpowiednio przekieruję - poinstruowała Cię.
Riolu wkrótce udało się rozkruszyć łańcuchy. Tak więc mogliście przystąpić do działania a jak dotknąłeś dziewczyny to poczułeś, że jest roztrzęsiona.

Wrócił swojego Riolu i przytulił ją.
- Nie martw się. Cokolwiek oni zrobili wyciągniemy ją z tego kochanie. Moja moc jest z tobą.
Chwycił jej ręce. Przekazywał energie by moc lecznicza była znacznie mocniejsza.

Tak więc zaczęliscie działać. Wkrótce kobieta wyglądała o wiele lepiej i nawet po kilku chwilach odzyskała przytomnośc. Victoria wtedy nie wytrzymała i się w nią wtuliła, na co kobieta zareagowała lekkim uśmiechem.
- Już dobrze, kochanie, już dobrze - uspokajała swoją córkę.
Matka dziewczyny zdawała się być szczęśliwa, że już jest po wszystkim...

Uklęknął przed matką Victori i opuścił lekko głowę.
- Witam panią. Jak wiem, pani jest matką Victori. Ja. Ja jestem Allan Newlight. Byłem człowiekiem. Ale dla miłości jaką darzę pani córkę chciałem zostać jednym z was Nefilimów. Proszę zatem panią o błogosławieństwo dla naszego związku. Oraz o pozwolenie na poślubienie pani córki. Którą kocham i z którą chce być po wieki.
Spojrzał matce Victori w oczy rozpościerając swoje skrzydła.

Kobieta wysłuchała Twoich słów. Na koniec uśmiechnęła się.
- Rozumiem, w takim razie masz moje błogosławieństwo i zgodę - kiwnęła głową kobieta. - Skoro ktoś tak się poświęcił dla mojej córki, tracąc człowieczeństwo, to na pewno będziesz dla niej wspaniałym małżonkiem - dodała.
Victoria była ucieszona.
- Może lepiej stąd chodźmy, nie chcę już być ani chwili dłużej w tym miejscu - powiedziała kobieta.

- Chodźmy... Choć znając zespół Plasma gdzieś te parszywe szczury mogą się jeszcze kryć. Na całe szczęście mam silne Pokemony które zdołają ich pokonać.
Powiedział Allan uśmiechając się do obu dziewczyna.
- A moge wiedzieć chociaż jak będziemy z tąd wychodzić? Jak pani ma na imię?
Spytał mamy Victorii.
- Musi pani poznać kiedyś moich rodziców.
Spojrzał na Zoruę.
- Wytęż uszy przyjacielu. I staraj się wykrywać zespół Plasma. Pokonamy ich! Bo jeszcze nie odbiłem od nich mego ojca!