Po wojnie światów nastał budyń, czyli podróż GhostRiderki

Schowała się do balla... Wredna istota, ty za to znalazłaś jakąś płytką jaskinie. W środku na szczęście nie było Ursaringów ani Swallotów(zemszczę się). Za to jakieś malowidła, chyba graffiti bo na prehistoryczne to one nie wyglądają, zwłaszcza ten napis Swag, Yolo etc... Cóż, młodzież ma dziwne obecnie standardy. O widzisz nawet "jebać Hipsterów!"

Rozejrzałam się i usiadłam. Wyjęłam z plecaka koc i się nim owinęłam. Spróbowałam zasnąć. Przynajmniej nieco bardziej odpoczne, bo ta noc nie należała do udanych. Trochę postanowiłam jeszcze przed snem poćwiczyć moce, nigdy na ogół w tym życiu tego nie robiłam. Trening polega na slupianiu eenergii między dłońmi. Po tym jak się zmeczylam to spróbowałam zasnąć.

Nic, nadal ci jeszcze to nie wychodziło... Jedyne co to wyszło coś ala... Iskierki światla... No po prostu żenada... Ehhh Ty udałaś się spać... Snu jako tako nie było ale za to gdy obudziłaś się znów widziałaś tego chłopaka siedział obok przy ognisku. Dostrzegłaś że jest juz wieczór i nie pada - No proszę, panna co rzuca książkami ale zbieg okoliczności nie?

Spojrzałam na chłopaka.
- To raczej zasługa twojej upierdliwości - stwierdziłam.
Przeciągnęłam się i rozejrzałam. Postanowiłam nie zwracać uwagina cchłopaka, więc wzięłam laptop i sobie na nim rysowałam... Mój najlepszy sposób na przypominanie sobie dawnego życia to rysowanie... Wyszedłmi ddzisiaj jakiś mężczyzna stojący przy schamatach ogromnych robotów. Zamyśliłam się.

Bateria rozładowana - Nie próbuj, w trakcie burzy przeleciał Zekrom, wszystko co nie jest do gniazdka nie działa. Tak jak moje urządzenie... a nie działa - Odrzekł wyjmując coś ala telefon ale kuźwa za dziwne. I ten kształt... Wielkość cholera co to jest - O działa... Te Alpha daj mi namiary na to gdzie siedzę

- Kto to ten Alpha? - spytałam się w końcu.
Skoro komputer nie działa to wyjęłam kartki i długopis i zabrałam się za rysowanie. Westchnęłam i się podrapałam po głowie.
- Zordon, zordon... daję głowę, że to twoje projekty... - mruknęłam tylko i dalej sobie rysowałam.

- Moze coś jednak w sobie masz - odparł wstając mówiać coś i zmieniając się w to - Idziesz ze mną - Po czym złapał cię za ręke - Alpha, mam zgubę, ale to raczej cię rozczaruje - Po czym zniknęłaś z nim i pojawiłaś sie w czarnym jak noc miejscu... nie widzisz nawet swojego nosa

Na widok jego kostiumu przechyliłam tylko lekko zdziwiona głowę, a jak mnie złapał za rękę to się szarpnęłam.
- Nigdzie z tobą nie idę! - powiedziałam.
Po chwili jednak było już trochę za późno. Przeniosło nas gdzieś... tylko nie mam pojęcia gdzie. Mruknęłam coś o upierdliwości i w końcu wyszarpałam swoją rękę z dłoni chłopaka.

Nic nie widziałaś a chłopaka nawet ne było. Po chwili zapaliły się światła... Wspaniale, kraty... Cela no ekstra... Lepiej być nie mogło. Wyglądały na cholernie techniczne + nie miałaś przy sobie nic wsyzstko zostało tam w jaskini... Przeklęty cham...

Spojrzałam na to wszystko. Nie no, to już przesada... Nie miałam przy sobie dosłownie nic, nawet śrubokręta, spinek do włosów też nie używam. Rozejrzałam się wokoło jeszcze bardziej wkurzona całym tym zajściem.
- Jest tu kto?! - zawołałam.
Zapewne jest tu monitoring i zaraz pewnie usłyszę czyiś głos... A walę to... Siadam na ziemi po turecku, ze skrzyżowanymi rękoma i przeklinam pod nosem a potem w myślach we wszystkich językach jakie znam, więc wiązanka dość długa, tak ze dwie godziny mi zejdzie co najmniej.

Po tym i tak nikt nie przyszedł siedziałaś i czekałaś na zbawienie. Po chwili coś ala robocik na kółkach i dał ci deskę z jedzeniem... Cóż, moze i cela ale daja Hotdogi i hamburgery do żarcia. To i tak lepiej niż w niejednej szkolnej stołówce. A brzuch, cóż nieco głodna byłas a to tak ładnie pachniało i wyglądało na smaczne... Jeszcze prażona cebulka... yhmmm,

Cebuli nie lubię, taki szczegół, ale szybko się jej pozbyłam i zjadłam co nieco. Rozejrzałam się wokoło i mruknęłam coś o bezprawnym przetrzymywaniu. Nie mając nic szczególnego do roboty zaczęłam te zabawy ze swoją mocą.
- Ehh w tym ciele wiele nie narobię - stwierdziłam w końcu i się położyłam....
Zasłoniłam ręką oczy i próbowałam zasnąć.

Jarzeniówka na suficie nie dawała ci spokoju. Migała jak szalona... No i jakieś trzaski z dalszej części kompleksu. Było to raczej dźwięk jakiś kabli, młotka oraz energii. Zaciekawiło cię to ale cóż... Kraty były problemem. Jednak udało ci się kątem oka dostrzec tam jakiegoś innego robota... Miał coś czerwonego i dziwną głowę...

Po chwili wstałam i podeszłam do krat. Dość dziwny robot...
- Hej, mogę liczyć na jakiekolwiek wyjaśnienia?! - krzyknęłam.
Powoli się uspokajałam mimo wszystko, jednak jeśli tak dalej będą mniej trzymać to się wsciekne. Czekam czy robot w ogóle zareaguje.

Robot popatrzył się ale po chwili poszedł działać dalej. Słyszałaś coś jakby rozmowę ale nie dałaś rady nic usłyszeć... Po chwili przy kracie był ten chłopak - Christina, chcesz stąd wyjść? - Odparł lekko przytłumionym głosem tak by nikt go nie usłyszał... Taa wpierw cie tu pakuje a potem proponuje spacerek... Not Suspicious

Byłam zła na chłopaka za to, że przez niego tutaj siedzę. A jego pytanie to już było powalające na pełnej linii. Nieźle, nieźle...
- Oczywiście, że tak, kto by nie chciał się uwolnić przynajmniej na chwile zza krat? - mruknęłam.
Westchnęłam i się znowu rozejrzałam.
- Po co wam tu jestem tak poza tym? - spytałam.

- Zobaczysz, to chce się przejść czy nie? - odparł machając kluczami po czym spojrzał na ciebie - Więc? - Ponowił pytanie zaczął powoli się wycofywać... Bo skoro nie chciałaś to powoli zaczął iść w swoją stronę... Nie miał ochoty czekać na bóg jeden wie co..

- Mówiłam przecież, że chcę - powiedziałam.
Tamto moje "oczywiście" to właśnie to miało znaczyć. Westchnęłam i skrzyżowałam ręce, czekając na to czy raczy w końcu otworzyć tą celę.
- Mam nadzieję, że szybko mi dacie spokój - mruknęłam sama do siebie.

Złapał cie za rękę dość łagodnie... Poczułaś przez sekundę delikatne mrowienie po całym ciele. Było nawet... Przyjemne ale dziwne... Nie znałaś zbytnio tego uczucia - To co? Chcesz iść do parku czy na kebaba? - Odparł trzymając cie za rękę.... Mrowienie ciąg dalszy... Chyba jesteś chora...

Tylko lekko potrząsnęłam głową. To było dziwne.
- Chyba przy tym wszystkim dorobiłam się przeziębienia - mruknęłam tylko, przypominając sobie to, że nocowałam w jaskini.
Na kolejne pytanie chłopaka znowu lekko się zdziwiłam.
- Niedawno jadłam, więc park - powiedziałam po chwili.

Chłopak rozejrzał się po czym wbiegł z tobą do jakiegoś pomieszczenia i po chwili byliście w parku... W CENTRAL PARKU! To lekko cie zaskoczyło... Tak szybko i bezboleśnie... Po czym zauważyłaś ze jest pełnia... A ty jesteś nieco letnio ubrana... Chłopak widząc ze lekko się trzęsiesz oddał ci swoją kurtkę - Masz, będzie ci cieplej to co... Idziemy nad jezioro?

Teleport mają całkiem dobrze opracowany. Wzięłam od chłopaka kurtkę i się rozejrzałam wokoło. Central Park, całkiem nieźle. Nie miałam jeszcze okazji tutaj być.
- Jak chcesz - wzruszyłam ramionami.
Ja raczej i tak chciałam się dowiedzieć tylko po co jestem im potrzeba itd...
- To mogę liczyć na jakieś wyjaśnienia odnośnie sprawy? - spytałam się.

- Yhym, a ty ciągle o jednym - Odparł łapiąc twoją rękę jakbyście byli parami. Znów to mrowienie, tylko tym razem wydawało się przyjemniejsze. Pociągnął cie za sobą i udaliście się nad jezioro w Central Parku. Usiedliście na brzegu... Gwiazdy było dość ładne tej nocy a księżyc delikatnie odbijał się na tafli jeziora

- No bo mnie ta cała sprawa denerwuje. Zginęłam na wojnie, odrodziłam się w znacznie spokojniejszych czasach i miejscu, niezbyt mi się podoba angażowanie mnie w prawdopodobne kłopoty - wyjaśniłam krótko.
Po chwili usiadłam z nim razem nad jeziorem. Nawet przyjemnie. Zerknęłam na chłopaka. Chyba to jemu teraz zimno...

- Może, Gosei powiedział mi kim jesteś i ze nie jesteś obecnie niczym więcej niż zwykły człowiek. Jesteś śmiertelna, na razie sie starzejesz a mocy nie wiesz czy dasz radę w tym ciele odzyskać - odparł siedząc i rzucając kamieniem robiąc kaczki na wodzie - Wiem też że jeśli nie odzyskasz mocy zanim ciało się zestarzeje umrzesz razem z nim. Dlatego tu jestem... Gosei uważa ciebie z problem ja nie koniecznie, jak taka przeurocza dziewczyna o pięknych oczach może być zła? - Dodał, a tobie zrobiło się nieco ciepło, komplement po 100-200 latach?